Psyche
alle pijlers
Mijn vriend begrijpt mijn burnout niet
zaterdag 11 februari 2023 om 17:35
Ik voel me zo niet begrepen. Ik snap best dat het moeilijk is te bevatten als je het niet zelf hebt meegemaakt.
Maar na een paar aanvaringen heeft hij toe dat hij onderbewust denkt "jij zit toch thuis, dan kun jij dat toch wel even doen". Hij heeft in de afgelopen 3 maanden dan ook niets extra's gedaan.
En als ik na 3 maanden eens ga 'zeuren' omdat hij niet gezegd had dat hij laat thuis zou zijn en ik met het eten zat krijg ik opmerkingen als "kom ik hiervoor naar huis?".
Net was ik wat aan het zeuren en krijg ik 'jankwijf' naar mijn hoofd (waar hij wel van zegt dat hij dat niet had moeten zeggen). Ik vind niet dat ik dat verdient heb. Hij krijgt al maanden nog steeds schone was en een redelijk schoon huis. Ik blijf me voort slepen overal heen. 4x per dag sleep ik mij over straat om de honden die hij zo graag wilde uit te laten. En dat is mijn dank.
Zijn er mensen die het herkennen dat de partner zich moeilijk ik kan leven?
Maar na een paar aanvaringen heeft hij toe dat hij onderbewust denkt "jij zit toch thuis, dan kun jij dat toch wel even doen". Hij heeft in de afgelopen 3 maanden dan ook niets extra's gedaan.
En als ik na 3 maanden eens ga 'zeuren' omdat hij niet gezegd had dat hij laat thuis zou zijn en ik met het eten zat krijg ik opmerkingen als "kom ik hiervoor naar huis?".
Net was ik wat aan het zeuren en krijg ik 'jankwijf' naar mijn hoofd (waar hij wel van zegt dat hij dat niet had moeten zeggen). Ik vind niet dat ik dat verdient heb. Hij krijgt al maanden nog steeds schone was en een redelijk schoon huis. Ik blijf me voort slepen overal heen. 4x per dag sleep ik mij over straat om de honden die hij zo graag wilde uit te laten. En dat is mijn dank.
Zijn er mensen die het herkennen dat de partner zich moeilijk ik kan leven?
zaterdag 11 februari 2023 om 22:03
Huh? Waar haal je dat vandaan. Hij doet niets in het huishouden en met mijn kinderen. Dat vraag ik ook niet.
zaterdag 11 februari 2023 om 22:07
Huh, hij was toch zo’n goede vader?
Sowieso eisen voor het huishouden naar beneden bijstellen en als je het kan betalen een hulp.
En in je OP zeg je dat hij niets extra’s heeft gedaan, dus hij deed wel wat hij al deed.
zaterdag 11 februari 2023 om 22:10
Klopt, maar dat is geen huishouden. Hij is goed in klusjes en de voertuigen onderhouden. Ook voor de kinderen.
zaterdag 11 februari 2023 om 22:11
Dit dus.
Je wil niet dat hij het huishouden oppakt, want dat doet hij al, maar dat hij het naar jouw hoge standaard doet.
Laat dat los! Jouw manier gaat nu even niet.
zaterdag 11 februari 2023 om 23:26
Inderdaad. Als je single zou zijn dan zou het huishouden nu ook maar half gedaan zijn. Accepteer dus dat het huishouden niet volgens jouw standaarden is...
Maar: "hij begrijpt een burnout niet". Je zit dus met een partner die écht gewoon je ervan beschuldigt niet echt ziek te zijn en dus eigenlijk onrechtmatig gebruik te maken van betaald ziekteverlof. Dat is wel heel wat. Een partner die zo over mij denkt, daar zou toch werk aan zijn om dat ooit nog goed te krijgen...
zondag 12 februari 2023 om 06:14
En zo voelt het voor mij momenteel ook.Rosanna1985 schreef: ↑11-02-2023 23:26Inderdaad. Als je single zou zijn dan zou het huishouden nu ook maar half gedaan zijn. Accepteer dus dat het huishouden niet volgens jouw standaarden is...
Maar: "hij begrijpt een burnout niet". Je zit dus met een partner die écht gewoon je ervan beschuldigt niet echt ziek te zijn en dus eigenlijk onrechtmatig gebruik te maken van betaald ziekteverlof. Dat is wel heel wat. Een partner die zo over mij denkt, daar zou toch werk aan zijn om dat ooit nog goed te krijgen...
zondag 12 februari 2023 om 08:22
Ik weet het. Het is een beetje gek. In stress situaties die me verdriet doen heb ik het afweermechanisme "ik ben niet oké, de ander is oké". Ik keer me dus steeds tegen mezelf. Mijn vriend heeft na een traumatische jeugd zichzelf aangeleerd "het ligt nooit aan mij, ik ben altijd oké".
In onze discussies/ ruzies heb ik dus altijd 2 mensen die zich tegen me keren: mijzelf en mijn vriend. De pijn in gigantisch maar ik heb het niet in de hand. Ik weet niet hoe ik de pijn moet stoppen. In mijn eerste relatie/ huwelijk had ik dit niet omdat hij heel relaxed was en zich nooit tegen me keerde. Mijn vorige relatie werd woest als ik hem op zijn gedrag aansprak. Die kreeg echt woedeaanvallen.
Deze relatie heeft helaas hetzelfde afweermechanisme als mijn vorige vriend maar wel veel liefdevoller in de rest van de relatie.
Ik word uitgedaagd voor mezelf te gaan staan. Maar het lukt me niet. Ik ga alleen maar drama scheppen. Ik weet niet hoe ik het moet veranderen. Het is een enorme drang wat ik dan eerder beschreef als verslaving.
zondag 12 februari 2023 om 08:25
Daarom zei ik tegen je: zoek hulp.Ziel8 schreef: ↑12-02-2023 08:22Ik weet het. Het is een beetje gek. In stress situaties die me verdriet doen heb ik het afweermechanisme "ik ben niet oké, de ander is oké". Ik keer me dus steeds tegen mezelf. Mijn vriend heeft na een traumatische jeugd zichzelf aangeleerd "het ligt nooit aan mij, ik ben altijd oké".
In onze discussies/ ruzies heb ik dus altijd 2 mensen die zich tegen me keren: mijzelf en mijn vriend. De pijn in gigantisch maar ik heb het niet in de hand. Ik weet niet hoe ik de pijn moet stoppen. In mijn eerste relatie/ huwelijk had ik dit niet omdat hij heel relaxed was en zich nooit tegen me keerde. Mijn vorige relatie werd woest als ik hem op zijn gedrag aansprak. Die kreeg echt woedeaanvallen.
Deze relatie heeft helaas hetzelfde afweermechanisme als mijn vorige vriend maar wel veel liefdevoller in de rest van de relatie.
Ik word uitgedaagd voor mezelf te gaan staan. Maar het lukt me niet. Ik ga alleen maar drama scheppen. Ik weet niet hoe ik het moet veranderen. Het is een enorme drang wat ik dan eerder beschreef als verslaving.
zondag 12 februari 2023 om 09:01
Jammer dat die eerste relatie stukliep?Ziel8 schreef: ↑12-02-2023 08:22Ik weet het. Het is een beetje gek. In stress situaties die me verdriet doen heb ik het afweermechanisme "ik ben niet oké, de ander is oké". Ik keer me dus steeds tegen mezelf. Mijn vriend heeft na een traumatische jeugd zichzelf aangeleerd "het ligt nooit aan mij, ik ben altijd oké".
In onze discussies/ ruzies heb ik dus altijd 2 mensen die zich tegen me keren: mijzelf en mijn vriend. De pijn in gigantisch maar ik heb het niet in de hand. Ik weet niet hoe ik de pijn moet stoppen. In mijn eerste relatie/ huwelijk had ik dit niet omdat hij heel relaxed was en zich nooit tegen me keerde. Mijn vorige relatie werd woest als ik hem op zijn gedrag aansprak. Die kreeg echt woedeaanvallen.
Deze relatie heeft helaas hetzelfde afweermechanisme als mijn vorige vriend maar wel veel liefdevoller in de rest van de relatie.
Ik word uitgedaagd voor mezelf te gaan staan. Maar het lukt me niet. Ik ga alleen maar drama scheppen. Ik weet niet hoe ik het moet veranderen. Het is een enorme drang wat ik dan eerder beschreef als verslaving.
Zijn jouw kinderen uit die eerste relatie en hebben zij dit vervolg ook allemaal meegekregen?
zondag 12 februari 2023 om 09:38
zondag 12 februari 2023 om 10:08
Je neemt genoegen met (je blijft immers bij hem) een ordinaire platte figuur die jou een "wijf" noemt. Dat geeft hem een sterke positie dus hij hoeft zich niet in te spannen om de relatie te verbeteren.
Het zal dan ook niet beter worden. Tenzij er iets vreselijks gebeurt waardoor hij zich realiseert dat zijn marktwaarde zodanig is dat hij geen betere gaat vinden en jij er elk moment echt vandoor kan gaan. Maar of je zo iemand moet willen?
Waarom is het zo erg voor jou om opnieuw te beginnen? Als je echt gemeend stopt met deze relatie komen al snel de voordelen daarvan op je af. Maar dat besef je nog niet als je er nog middenin zit.
De deur moet echt dicht voordat andere opengaan. Je kan niet even gaan voetje voelen: te koud in mijn eentje - toch maar niet. Dat werkt niet.
Het zal dan ook niet beter worden. Tenzij er iets vreselijks gebeurt waardoor hij zich realiseert dat zijn marktwaarde zodanig is dat hij geen betere gaat vinden en jij er elk moment echt vandoor kan gaan. Maar of je zo iemand moet willen?
Waarom is het zo erg voor jou om opnieuw te beginnen? Als je echt gemeend stopt met deze relatie komen al snel de voordelen daarvan op je af. Maar dat besef je nog niet als je er nog middenin zit.
De deur moet echt dicht voordat andere opengaan. Je kan niet even gaan voetje voelen: te koud in mijn eentje - toch maar niet. Dat werkt niet.
Dan moet het maar zoals het kan
zondag 12 februari 2023 om 10:16
Mijn vriend doet momenteel wel weer heel erg lief. Dat maakt het zo moeilijk. Hij voelt zich wel rot dat ik me zo rot voel. Hij zegt alleen dat hij niet zo goed is in rekening houden met een ander. En hij ziet niet goed dat hij soms de reden is dat ik me zo rot voel.
Ik zie hem niet als een onaardige man. Alleen met te veel automatismen die niet zo aardig zijn. Hij moest vroeger echt van zich afbijten in hartje Amsterdam. In relatie met mij wordt hij al zachter. Het was veel erger.
Hij voelt zich ongemakkelijk met emoties en gaat dan om zich heen meppen met woorden. Maar ik zie wel de onmacht die erachter zit.
Ik zie hem niet als een onaardige man. Alleen met te veel automatismen die niet zo aardig zijn. Hij moest vroeger echt van zich afbijten in hartje Amsterdam. In relatie met mij wordt hij al zachter. Het was veel erger.
Hij voelt zich ongemakkelijk met emoties en gaat dan om zich heen meppen met woorden. Maar ik zie wel de onmacht die erachter zit.
zondag 12 februari 2023 om 10:20
zondag 12 februari 2023 om 10:21
zondag 12 februari 2023 om 10:23
Ik heb even geloept.
Ik denk dat de honden ook een probleem zijn als je weer gaat werken.
En dat jouw vriend hierover nooit nagedacht heeft.
Dus vroeg of laat moeten de honden toch het huis uit.
Ik denk dat de honden ook een probleem zijn als je weer gaat werken.
En dat jouw vriend hierover nooit nagedacht heeft.
Dus vroeg of laat moeten de honden toch het huis uit.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
zondag 12 februari 2023 om 10:34
Ziel8 schreef: ↑12-02-2023 10:16Mijn vriend doet momenteel wel weer heel erg lief. Dat maakt het zo moeilijk. Hij voelt zich wel rot dat ik me zo rot voel. Hij zegt alleen dat hij niet zo goed is in rekening houden met een ander. En hij ziet niet goed dat hij soms de reden is dat ik me zo rot voel.
Ik zie hem niet als een onaardige man. Alleen met te veel automatismen die niet zo aardig zijn. Hij moest vroeger echt van zich afbijten in hartje Amsterdam. In relatie met mij wordt hij al zachter. Het was veel erger.
Hij voelt zich ongemakkelijk met emoties en gaat dan om zich heen meppen met woorden. Maar ik zie wel de onmacht die erachter zit.
En nu voel jij de verantwoordelijkheid om hem 'beter' te maken terwijl je bezig zou moeten zijn met je eigen herstel.
Als hij zachter wil worden moet hij zelf aan de bak om zijn doel te bereiken.
zondag 12 februari 2023 om 10:52
Dat ben ik met je eens. Ik houd heel veel rekening met hem. Ik ben bang als hij aan zijn trauma's gaat werken er een beerput open gaat (vader die hem niet wilde, later vertrokken is, traumatische scheiding). Hij lijkt het ook niet aan te willen gaan voor dit leven.
zondag 12 februari 2023 om 12:21
Dat verzin je zelf. Als er elke keer iets vreselijks zou gebeuren als hij jou onaardig behandelde bijvoorbeeld je hebt een heel grote en sterke broer die bokser is en héél boos op mannetjes die zijn zus niet goed behandelen) dan zou hij er meteen mee stoppen. Maar het slachtoffer doet niets terug en dát is de enige oorzaak. Zijn straf komt te laat of komt niet.Ziel8 schreef: ↑12-02-2023 10:16Mijn vriend doet momenteel wel weer heel erg lief. Dat maakt het zo moeilijk. Hij voelt zich wel rot dat ik me zo rot voel. Hij zegt alleen dat hij niet zo goed is in rekening houden met een ander. En hij ziet niet goed dat hij soms de reden is dat ik me zo rot voel.
Ik zie hem niet als een onaardige man. Alleen met te veel automatismen die niet zo aardig zijn. Hij moest vroeger echt van zich afbijten in hartje Amsterdam. In relatie met mij wordt hij al zachter. Het was veel erger.
Hij voelt zich ongemakkelijk met emoties en gaat dan om zich heen meppen met woorden. Maar ik zie wel de onmacht die erachter zit.
Daarmee wil ik niet zeggen dat het geen gemankeerde figuur is die blutsen heeft opgelopen in zijn jeugd. Maar dergelijke figuren zullen nooit tekeergaan tegen iemand waarvan ze een hard respons kunnen verwachten. Ze kijken wel uit.
Op een gegeven moment zie je het licht en dan zie je wie hij is en dan heb je spijt dat hij zolang een meisje had die haar jeugd aan hem vergooide. Dus meestal komt het ooit wel goed maar je wil er een lange leerschool van maken. Zonde van je tijd.
Dan moet het maar zoals het kan
zondag 12 februari 2023 om 13:35
TS ik herken wel dingen in je situatie. Ik vind ook eerlijk gezegd de reacties die je krijgt in dit topic vrij heftig om te lezen. Waarom leg ik zo uit. Eerst wil ik nog zeggen: in de dingen die jij schrijft TS, zie ik dat je in ieder geval goed in staat bent tot reflectie, ik vind het mooi hoe je de dingen benoemde in je bericht over afweermechanismes.
Welnu: ik zit zelf ook momenteel thuis vanwege burn-out o.a. en mijn vriend vindt het ook moeilijk om te begrijpen waarom ik zo veel moeite heb met het huishouden. Hij denkt ook wel eens: "ik werk 40 uur, zij zit gewoon lekker thuis, we hebben geen kinderen, dus waarom zou het haar niet lukken om gewoon even het huishouden op orde te hebben?" Hij is minder gaan doen in het huishouden sinds ik thuis zit, heel lastig. Ik sluit me niet aan bij de reacties die zeggen dat je een andere vriend moet nemen, wij kennen jouw relatie namelijk niet, en daarnaast levert een relatiebreuk ook weer veel stress en onzekerheid op. Dus dat vind ik lastige adviezen. Maar wat ik je wel wil adviseren is (wat ik aan mezelf ook dagelijks probeer te benadrukken) is: zorg voor jezelf, doe datgene wat lukt en blijf open en transparant. Blijft hij het niet begrijpen, blijf hem herinneren aan jouw ziekte. Ik zeg niet dat je continu alles moet blijven uitleggen, maar misschien ziet hij niet in dat gedrag X of opmerking Y voortkomt uit jouw burnout. Je kunt er nu gewoon niets aan doen dat je niet perfect communiceert, of dat taken niet lukken, etc. Dat is een pure inbalans in de neurotransmitters / stress- en gelukshormonen in je hersenen. Mensen onderschatten vaak hoe veel invloed dat heeft op je hele lichaam. De bedradingen in je hersenen lopen nu anders. Dus als je "onjuist" reageert op hem, neem jezelf dat niet kwalijk, zie in dat het bij je huidige beperking hoort en maak hem dat ook duidelijk.
Ik zeg uiteraard niet dat je de burn-out voor alles moet gebruiken als "excuus", maar voor heel veel dingen is het ook daadwerkelijk de oorzaak. En dat is oké. Dat moet weer in balans komen en genezen. Dat heeft tijd nodig en daarvoor moet je soms je grenzen aangeven of taken laten liggen, en dat moet jouw vriend gaan leren begrijpen. Veel mensen vinden dat lastig en dat is oké, dat komt alleen maar omdat ze het zelf gelukkig niet hebben ervaren.
Welnu: ik zit zelf ook momenteel thuis vanwege burn-out o.a. en mijn vriend vindt het ook moeilijk om te begrijpen waarom ik zo veel moeite heb met het huishouden. Hij denkt ook wel eens: "ik werk 40 uur, zij zit gewoon lekker thuis, we hebben geen kinderen, dus waarom zou het haar niet lukken om gewoon even het huishouden op orde te hebben?" Hij is minder gaan doen in het huishouden sinds ik thuis zit, heel lastig. Ik sluit me niet aan bij de reacties die zeggen dat je een andere vriend moet nemen, wij kennen jouw relatie namelijk niet, en daarnaast levert een relatiebreuk ook weer veel stress en onzekerheid op. Dus dat vind ik lastige adviezen. Maar wat ik je wel wil adviseren is (wat ik aan mezelf ook dagelijks probeer te benadrukken) is: zorg voor jezelf, doe datgene wat lukt en blijf open en transparant. Blijft hij het niet begrijpen, blijf hem herinneren aan jouw ziekte. Ik zeg niet dat je continu alles moet blijven uitleggen, maar misschien ziet hij niet in dat gedrag X of opmerking Y voortkomt uit jouw burnout. Je kunt er nu gewoon niets aan doen dat je niet perfect communiceert, of dat taken niet lukken, etc. Dat is een pure inbalans in de neurotransmitters / stress- en gelukshormonen in je hersenen. Mensen onderschatten vaak hoe veel invloed dat heeft op je hele lichaam. De bedradingen in je hersenen lopen nu anders. Dus als je "onjuist" reageert op hem, neem jezelf dat niet kwalijk, zie in dat het bij je huidige beperking hoort en maak hem dat ook duidelijk.
Ik zeg uiteraard niet dat je de burn-out voor alles moet gebruiken als "excuus", maar voor heel veel dingen is het ook daadwerkelijk de oorzaak. En dat is oké. Dat moet weer in balans komen en genezen. Dat heeft tijd nodig en daarvoor moet je soms je grenzen aangeven of taken laten liggen, en dat moet jouw vriend gaan leren begrijpen. Veel mensen vinden dat lastig en dat is oké, dat komt alleen maar omdat ze het zelf gelukkig niet hebben ervaren.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
