Psyche
alle pijlers
Mijn vriend begrijpt mijn burnout niet
zaterdag 11 februari 2023 om 17:35
Ik voel me zo niet begrepen. Ik snap best dat het moeilijk is te bevatten als je het niet zelf hebt meegemaakt.
Maar na een paar aanvaringen heeft hij toe dat hij onderbewust denkt "jij zit toch thuis, dan kun jij dat toch wel even doen". Hij heeft in de afgelopen 3 maanden dan ook niets extra's gedaan.
En als ik na 3 maanden eens ga 'zeuren' omdat hij niet gezegd had dat hij laat thuis zou zijn en ik met het eten zat krijg ik opmerkingen als "kom ik hiervoor naar huis?".
Net was ik wat aan het zeuren en krijg ik 'jankwijf' naar mijn hoofd (waar hij wel van zegt dat hij dat niet had moeten zeggen). Ik vind niet dat ik dat verdient heb. Hij krijgt al maanden nog steeds schone was en een redelijk schoon huis. Ik blijf me voort slepen overal heen. 4x per dag sleep ik mij over straat om de honden die hij zo graag wilde uit te laten. En dat is mijn dank.
Zijn er mensen die het herkennen dat de partner zich moeilijk ik kan leven?
Maar na een paar aanvaringen heeft hij toe dat hij onderbewust denkt "jij zit toch thuis, dan kun jij dat toch wel even doen". Hij heeft in de afgelopen 3 maanden dan ook niets extra's gedaan.
En als ik na 3 maanden eens ga 'zeuren' omdat hij niet gezegd had dat hij laat thuis zou zijn en ik met het eten zat krijg ik opmerkingen als "kom ik hiervoor naar huis?".
Net was ik wat aan het zeuren en krijg ik 'jankwijf' naar mijn hoofd (waar hij wel van zegt dat hij dat niet had moeten zeggen). Ik vind niet dat ik dat verdient heb. Hij krijgt al maanden nog steeds schone was en een redelijk schoon huis. Ik blijf me voort slepen overal heen. 4x per dag sleep ik mij over straat om de honden die hij zo graag wilde uit te laten. En dat is mijn dank.
Zijn er mensen die het herkennen dat de partner zich moeilijk ik kan leven?
zondag 12 februari 2023 om 15:27
Zou je je vriend een keer mee kunnen nemen naar je therapeut zodat jullie samen aan hem uit kunnen leggen wat jij wel en vooral ook niet kan nu? En hoe hij rekening met je kan houden (als hij hier niet zo goed in is, kan dat wellicht helpen). En wat er gebeurt waardoor jij je soms rot voelt door hem.
Vaak doen ze dit soort gesprekken met twee therapeuten, zodat het voor zijn gevoel niet twee tegen één is.
Vaak doen ze dit soort gesprekken met twee therapeuten, zodat het voor zijn gevoel niet twee tegen één is.
zondag 12 februari 2023 om 15:36
Da's inderdaad ook een goeie als je het zelf lastig vindt om uit te leggen. De POH-GGZ binnen de huisartsenpraktijk kan bijvoorbeeld ook die rol op zich nemen en in gesprek gaan met beide, als laagdrempeligere optiemscoco schreef: ↑12-02-2023 15:27Zou je je vriend een keer mee kunnen nemen naar je therapeut zodat jullie samen aan hem uit kunnen leggen wat jij wel en vooral ook niet kan nu? En hoe hij rekening met je kan houden (als hij hier niet zo goed in is, kan dat wellicht helpen). En wat er gebeurt waardoor jij je soms rot voelt door hem.
Vaak doen ze dit soort gesprekken met twee therapeuten, zodat het voor zijn gevoel niet twee tegen één is.
zondag 12 februari 2023 om 17:10
Dank je! Echt een bericht waar ik wat aan heb.Meditate schreef: ↑12-02-2023 13:35TS ik herken wel dingen in je situatie. Ik vind ook eerlijk gezegd de reacties die je krijgt in dit topic vrij heftig om te lezen. Waarom leg ik zo uit. Eerst wil ik nog zeggen: in de dingen die jij schrijft TS, zie ik dat je in ieder geval goed in staat bent tot reflectie, ik vind het mooi hoe je de dingen benoemde in je bericht over afweermechanismes.
Welnu: ik zit zelf ook momenteel thuis vanwege burn-out o.a. en mijn vriend vindt het ook moeilijk om te begrijpen waarom ik zo veel moeite heb met het huishouden. Hij denkt ook wel eens: "ik werk 40 uur, zij zit gewoon lekker thuis, we hebben geen kinderen, dus waarom zou het haar niet lukken om gewoon even het huishouden op orde te hebben?" Hij is minder gaan doen in het huishouden sinds ik thuis zit, heel lastig. Ik sluit me niet aan bij de reacties die zeggen dat je een andere vriend moet nemen, wij kennen jouw relatie namelijk niet, en daarnaast levert een relatiebreuk ook weer veel stress en onzekerheid op. Dus dat vind ik lastige adviezen. Maar wat ik je wel wil adviseren is (wat ik aan mezelf ook dagelijks probeer te benadrukken) is: zorg voor jezelf, doe datgene wat lukt en blijf open en transparant. Blijft hij het niet begrijpen, blijf hem herinneren aan jouw ziekte. Ik zeg niet dat je continu alles moet blijven uitleggen, maar misschien ziet hij niet in dat gedrag X of opmerking Y voortkomt uit jouw burnout. Je kunt er nu gewoon niets aan doen dat je niet perfect communiceert, of dat taken niet lukken, etc. Dat is een pure inbalans in de neurotransmitters / stress- en gelukshormonen in je hersenen. Mensen onderschatten vaak hoe veel invloed dat heeft op je hele lichaam. De bedradingen in je hersenen lopen nu anders. Dus als je "onjuist" reageert op hem, neem jezelf dat niet kwalijk, zie in dat het bij je huidige beperking hoort en maak hem dat ook duidelijk.
Ik zeg uiteraard niet dat je de burn-out voor alles moet gebruiken als "excuus", maar voor heel veel dingen is het ook daadwerkelijk de oorzaak. En dat is oké. Dat moet weer in balans komen en genezen. Dat heeft tijd nodig en daarvoor moet je soms je grenzen aangeven of taken laten liggen, en dat moet jouw vriend gaan leren begrijpen. Veel mensen vinden dat lastig en dat is oké, dat komt alleen maar omdat ze het zelf gelukkig niet hebben ervaren.
Al klinkt mijn verhaal alsof jullie met een gekkie te maken hebben weet ik vanuit mijn opleiding 'psychosociaal werk' en gesprekken met vriendinnen dat hoe het er bij ons aan toe gaat niet zo heel erg gek is.
Natuurlijk zou het fijn zijn als mijn vriend en ik een perfecte opvoeding gehad hebben en alles rustig verloopt in de communicatie. Helaas is dat dus niet zo maar misschien is dat ook wel wat ons naar elkaar toe trekt.
En ik moet mijzelf ook overtuigen soms dat het in mijn burnout zit dat ik soms wat raar/ dramatisch communiceer. Eigenlijk al driekwart jaar. Maar voorheen dus nooit terwijl ik mijzelf steeds meer begin te identificeren met die drama queen.
Als ik je verhaal zo lees denk ik dat neurofeedback toch niet zo slecht zou zijn voor me.
En dan nog ontdekken wat ik nou echt leuk vindt om te doen en waar ik energie van krijg.
Ik merk dat doorhollen een vlucht is en als ik stop met hollen loop ik alleen maar te huilen of te drama queenen. Ik hoop daar snel mee geholpen te zijn. In mijn eentje kan ik het niet doorbreken helaas.
maandag 13 februari 2023 om 14:44
Precies, klinkt helemaal niet gek wat je schrijft over jullie situatie als je je bedenkt dat jullie allebei een rugzak hebben. Vind het juist heel sterk dat je je daar ook bewust van bent omdat men vaak alleen het gedrag ziet en niet de gevoelens achter gedragingen. Belangrijk dat je dat dus ook bij jezelf doet: jezelf niet gaan identificeren met die dramaqueen als je dat van nature helemaal niet bent, het klinkt als ik het zo lees "gewoon" als de manier waarop jouw hersenen nu zijn gaan functioneren als copingmechanisme. Zolang je je daarvan bewust bent zal dat ook vanzelf weer beter gaan als het beter met jouw gezondheid gaat!
De inzet van een professional kan echt een verschil maken! Dat merk ik in mijn eigen situatie momenteel enorm.
Heel veel sterkte met jouw proces! Mooi hoe je dat noemt, stoppen met hollen, eerst eens met twee voeten op de grond stilstaan en voelen wat er te voelen valt, en helen....
De inzet van een professional kan echt een verschil maken! Dat merk ik in mijn eigen situatie momenteel enorm.
Heel veel sterkte met jouw proces! Mooi hoe je dat noemt, stoppen met hollen, eerst eens met twee voeten op de grond stilstaan en voelen wat er te voelen valt, en helen....
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
