Psyche
alle pijlers
mijn vriend slikt medicijnen tegen psychose
woensdag 12 september 2007 om 22:24
Mijn vriend en ik hebben sinds anderhalf jaar een relatie. Doordat we beiden wel het een en ander hebben meegemaakt, zijn we in het begin direct heel open naar elkaar toe geweest. Zo kwam het ter sprake dat hij een aantal jaar geleden is opgenomen geweest met een psychose.
Ik kwam uit een relatie waarin mijn (ex)man na veel psychisch geweld is opgenomen dus al mijn alarmbellen gingen rinkelen toen ik vernam dat ook mijn nieuwe vriend opgenomen is geweest.
Na veel te hebben gepraat en wat dingen te hebben nagezocht heb ik bewust een keuze gemaakt voor hem.
Nu is mijn vraag zijn er mensen die ervaring hebben met psychose in de relationele sfeer?
Begrijp me niet verkeerd, het gaat heel goed met ons en dat willen we graag zo houden, maar ik ken verder niemand die zoiets heeft meegemaakt of een naaste die iemand kent.
Gewoon wat ervaringen uitwisselen.
Ik kwam uit een relatie waarin mijn (ex)man na veel psychisch geweld is opgenomen dus al mijn alarmbellen gingen rinkelen toen ik vernam dat ook mijn nieuwe vriend opgenomen is geweest.
Na veel te hebben gepraat en wat dingen te hebben nagezocht heb ik bewust een keuze gemaakt voor hem.
Nu is mijn vraag zijn er mensen die ervaring hebben met psychose in de relationele sfeer?
Begrijp me niet verkeerd, het gaat heel goed met ons en dat willen we graag zo houden, maar ik ken verder niemand die zoiets heeft meegemaakt of een naaste die iemand kent.
Gewoon wat ervaringen uitwisselen.
donderdag 13 september 2007 om 00:53
Geen ervaring, maar het is bijzonder eerlijk van hem denk ik om je meteen te vertellen dat hij is opgenomen geweest. Het lijkt alsof hij je wil inlichten in een vroeg stadium van de relatie, en dat pleit voor hem.
Psychoses kunnen eenmalig zijn en iedereen kan ermee te maken krijgen onder de 'juiste' omstandigheden.
Tip: verplaats dit topic naar Psyche, ik denk dat er daar meer mensen zijn die je kunnen helpen.
Psychoses kunnen eenmalig zijn en iedereen kan ermee te maken krijgen onder de 'juiste' omstandigheden.
Tip: verplaats dit topic naar Psyche, ik denk dat er daar meer mensen zijn die je kunnen helpen.
donderdag 13 september 2007 om 07:48
Sorry: naar wat ik weet moet je aanleg hebben voor psychoses. Je moet een erfelijke aanleg hebben, en zelfs dan moet het er uit komen. Er zijn zat mensen die zat vreselijke dingen meemaken en toch niet psychotisch worden. Wat ik ook begreep van een psycholoog: het is geen randverschijnsel, het staat middenin je leven.
vrijdag 14 september 2007 om 23:08
hallo marga,
mijn vriend is momenteel opgenomen met een psychose dus inmiddels heb ik mij er erg in verdiept. er kunnen verschillende oorzaken zijn van psychoses en het herstel daarvan is afhankelijk van wat daaraan ten grondslag heeft gelegen. een drugspsychose is bijvoorbeeld binnen een maand verdwenen. een psychose kan echter ook optreden in het kader van een psychische stoornis. welke psychische stoornis is afhankelijk van de duur en de aard van de psychose. het is belangrijk hoe de persoon er mee omgaat. heeft hij ziekteinzicht dan zal hij het belang inzien van het gebruiken van medicijnen, maar als dat niet zo is, bestaat het risico dat hij stopt met de medicijnen en weer een psychose kan krijgen. uit jouw verhaal begrijp ik dat hij nog steeds zijn medicijnen inneemt en dat is dus heel positief. ik denk dat het voor jou van belang is om te weten wat de oorzaak van psychose is en erover te praten. als je je er in verdiept, kun je het ook allemaal beter begrijpen en hanteren. mijn vriend slikt ze gelukkig nu ook heel trouw, maar hij heeft nog weinig ziektbesef. ik sta wat dat betreft nog maar aan het begin. ons contact is nu gelukkig heel goed en hij lijkt redelijk de oude, afgezien van de wanen die er nog steeds in lichte mate zijn. hoe is dat bij jouw vriend?
mijn vriend is momenteel opgenomen met een psychose dus inmiddels heb ik mij er erg in verdiept. er kunnen verschillende oorzaken zijn van psychoses en het herstel daarvan is afhankelijk van wat daaraan ten grondslag heeft gelegen. een drugspsychose is bijvoorbeeld binnen een maand verdwenen. een psychose kan echter ook optreden in het kader van een psychische stoornis. welke psychische stoornis is afhankelijk van de duur en de aard van de psychose. het is belangrijk hoe de persoon er mee omgaat. heeft hij ziekteinzicht dan zal hij het belang inzien van het gebruiken van medicijnen, maar als dat niet zo is, bestaat het risico dat hij stopt met de medicijnen en weer een psychose kan krijgen. uit jouw verhaal begrijp ik dat hij nog steeds zijn medicijnen inneemt en dat is dus heel positief. ik denk dat het voor jou van belang is om te weten wat de oorzaak van psychose is en erover te praten. als je je er in verdiept, kun je het ook allemaal beter begrijpen en hanteren. mijn vriend slikt ze gelukkig nu ook heel trouw, maar hij heeft nog weinig ziektbesef. ik sta wat dat betreft nog maar aan het begin. ons contact is nu gelukkig heel goed en hij lijkt redelijk de oude, afgezien van de wanen die er nog steeds in lichte mate zijn. hoe is dat bij jouw vriend?
zaterdag 15 september 2007 om 00:25
Hallo Nijltje,
Mijn vriend heeft een psychose gekregen waarschijnlijk als gevolg van scheiding en allerlei zaken die daarmee verband hielden. Het allemaal even niet meer kunnen hanteren.
Hij slikt inderdaad zijn medicijnen trouw, en deze zijn op aandringen van hemzelf een half jaar geleden ook verhoogd.
Hij kreeg weer steeds meer achterdocht en gaf zelf aan dat het niet goed met hem ging. Zelfs ik had dat op dat moment goed in de gaten. Ook ik heb geprobeerd er veel van aan de weet te komen, maar op dit moment laat ik het even voor wat het is. Het gaat ook goed met hem, tenzij hij zijn medicijnen maar wel inneemt. Achterdocht (wanen) ligt er wel op de loer, maar we praten er ook wel over. Ik snap dat niet altijd en volgens mij is dat ook niet nodig, maar het is belangrijk dat hij ze ook weer los kan laten. Ik probeer het zelf ook los te laten dat hij eventueel weer kan terugvallen, maar dat lukt niet altijd.
Ben jij daar niet bang voor?
Mijn vriend heeft een psychose gekregen waarschijnlijk als gevolg van scheiding en allerlei zaken die daarmee verband hielden. Het allemaal even niet meer kunnen hanteren.
Hij slikt inderdaad zijn medicijnen trouw, en deze zijn op aandringen van hemzelf een half jaar geleden ook verhoogd.
Hij kreeg weer steeds meer achterdocht en gaf zelf aan dat het niet goed met hem ging. Zelfs ik had dat op dat moment goed in de gaten. Ook ik heb geprobeerd er veel van aan de weet te komen, maar op dit moment laat ik het even voor wat het is. Het gaat ook goed met hem, tenzij hij zijn medicijnen maar wel inneemt. Achterdocht (wanen) ligt er wel op de loer, maar we praten er ook wel over. Ik snap dat niet altijd en volgens mij is dat ook niet nodig, maar het is belangrijk dat hij ze ook weer los kan laten. Ik probeer het zelf ook los te laten dat hij eventueel weer kan terugvallen, maar dat lukt niet altijd.
Ben jij daar niet bang voor?
zaterdag 15 september 2007 om 02:17
ik krijg de indruk dat jouw vriend heel goed beseft wat er met hem gebeurd is en dat het ernstig is. heel goed dat hij zelf heeft aangegeven dat zijn medicatie verhoogd moest worden. ziekteinzicht en medicijngebruik zijn enorm belanrgijk om een eventuele nieuwe psychose te voorkomen. dat is bij mijn vriend nu juist nog niet het geval. en hij heeft nogal een sterke persoonlijkheid, waardoor hij denkt alles aan te kunnen, wat juist niks te maken heeft met psychoses. hij is nog niet uit zijn psychose want de wanen zijn nog steeds een beetje aanwezig. maar bij hem bestaat het vermoeden dat hij schizofrenie heeft. en bij deze ziekte liggen nieuwe psychoses heel erg op de loer. dus ben ik inderdaad bang dat het weer zal gebeuren in de toekomst. die wanen zijn gewoon raar en niet realistisch en dat maakt het jist zo moeilijk voor de naasten om daar mee om te gaan. door info heb ik nu geleerd om er niet tegenin te gaan omdat het hun sterke overtuiging is, maar zeg ik gewoon, daar denk ik anders over. en vaak krijg ik de ruimte om te zeggen waarom. we hebben nu zo´n goede verstandhouding dat hij ook erg geinteresseerd is in mijn standpunt enhoop dat dat de juiste is, maar toch denkt hij dat zijn gedachte waar is. het is moeilijk, omdat ik soms heel wat shit overmij heen krijg. maar het lukt steeds beter. en dat raad ik jou ook aan. als jouw vriend een waan heeft of iets achterdochtigs zegt, laat hem maar, en benader hem vriendelijk, rustig en positief, dat is het beste. en soms moet je hem maar even laten. maar ik heb het idee dat jouw vriend een psychose heeft gehad in het kader van zeer veel stress en dat is veel hoopvoller dan bijvb schizofrenie. functioneert jouw vriend gewoon goed en is sociaal enzo?
fijn trouwens om zo te kunnen babbelen met elkaar!
fijn trouwens om zo te kunnen babbelen met elkaar!
zaterdag 15 september 2007 om 21:10
Hoi Marga,
Het klinkt goed dat je vriend zijn medicijnen gebruikt en zelf om meer vraagt, als dat nodig is. Dat getuigt er toch van dat hij ziekte-inzicht heeft, en dat is wel essentieel als je goed met een psychische stoornis om wilt gaan. In eerste instantie voor jezelf, maar voor een partner is dat minstens zo belangrijk.
Zelf heb ik 1 keer een psychose gehad en ben ook opgenomen geweest. Dit is inmiddels 7 jaar geleden en sindsdien gaat het goed (ik gebruik ook medicijnen). Deze psychose was het gevolg van een manische episode, want ik heb dus de bipolaire stoornis (ook wel manisch-depressieve stoornis genoemd). Daar kwam ik dus pas achter toen ik die psychose kreeg. De stoornis gaat niet over, maar de medicijnen werken goed en ook heb ik mijn ritme wel aangepast (regelmatiger leven). Sindsdien gaat het alleen maar beter met me, dus ik ben achteraf wel blij dat de diagnose gesteld is. Bij goed ziekte-inzicht en trouw medicijngebruik is de prognose voor de bipolaire stoornis dan ook veelal goed. Voor mij (en m'n partner) geldt dan ook dat ik er goed mee kan leven.
Er zijn verschillende ziektebeelden/stoornissen waarbij een psychose op kan treden. Bv. schizofrenie heeft een veel pessimistischer (maar ook niet onmogelijk) toekomstbeeld. En zoals iemand eerder zei: het kan ook eenmalig zijn. Maar verder: zoals ik zei klinkt het alsof je vriend heel goed bezig is. Hou je eigen grenzen goed in de gaten, he? (geldt eigenlijk voor iedereen in een relatie...)
Het klinkt goed dat je vriend zijn medicijnen gebruikt en zelf om meer vraagt, als dat nodig is. Dat getuigt er toch van dat hij ziekte-inzicht heeft, en dat is wel essentieel als je goed met een psychische stoornis om wilt gaan. In eerste instantie voor jezelf, maar voor een partner is dat minstens zo belangrijk.
Zelf heb ik 1 keer een psychose gehad en ben ook opgenomen geweest. Dit is inmiddels 7 jaar geleden en sindsdien gaat het goed (ik gebruik ook medicijnen). Deze psychose was het gevolg van een manische episode, want ik heb dus de bipolaire stoornis (ook wel manisch-depressieve stoornis genoemd). Daar kwam ik dus pas achter toen ik die psychose kreeg. De stoornis gaat niet over, maar de medicijnen werken goed en ook heb ik mijn ritme wel aangepast (regelmatiger leven). Sindsdien gaat het alleen maar beter met me, dus ik ben achteraf wel blij dat de diagnose gesteld is. Bij goed ziekte-inzicht en trouw medicijngebruik is de prognose voor de bipolaire stoornis dan ook veelal goed. Voor mij (en m'n partner) geldt dan ook dat ik er goed mee kan leven.
Er zijn verschillende ziektebeelden/stoornissen waarbij een psychose op kan treden. Bv. schizofrenie heeft een veel pessimistischer (maar ook niet onmogelijk) toekomstbeeld. En zoals iemand eerder zei: het kan ook eenmalig zijn. Maar verder: zoals ik zei klinkt het alsof je vriend heel goed bezig is. Hou je eigen grenzen goed in de gaten, he? (geldt eigenlijk voor iedereen in een relatie...)
zondag 16 september 2007 om 21:26
Hallo Nijltje,
Erg prettig zo te praten, zeker weten.
Dat ik met psychose in aanraking kwam was al helemaal iets nieuws, en dan ken je dus verder ook niemand met een bepaalde ervaring daarin. Op deze manier kan je toch ervaringen, gedachten, gevoelens uitwisselen. Mijn vriend weet hier overigens van dus het ook niks geheims. Zou ik ook niet willen.
Hij is verder zeer sociaal, en hij functioneert ook goed. Hij heeft zelfs de stap weer durven nemen om een eigen bedrijf te beginnen. Dat heeft door de psychose een tijd niet gekund, maar nu met mij erbij durfde hij de stap wel weer aan.
Oke hij komt dingen tegen waar hij even een stap terug moet doen, maar tot nu toe gaat het goed. Toch ook weer veel praten. Werkt jouw vriend ook gewoon?
Hallo Durske,
Mijn eigen grenzen...? Houd ik wel in de gaten en anders mijn vriend ook wel. Grenzen zijn moeilijk. Ik doe veel voor een ander..
Wat fijn dat het met jou ook weer goed gaat en ook gewoon in een relatie. In het begin dat ik mij in psychose ging verdiepen kreeg ik vaak de indruk dat dat niet samen kon gaan met een relatie. Het tegendeel is eigenlijk waar.
En een buitenstaander snapt de gedachtengang van iemand in psychose niet. Ik ben nu zover dat ik dat denk ik gewoon moet loslaten en het nemen zoals het is. Het is niet uit te leggen, en ik denk dat als het goed gaat dat dat op dat moment het belangrijkste is.
Het is fijn om te horen van anderen hoe het hen vergaat,
grt Marga
Erg prettig zo te praten, zeker weten.
Dat ik met psychose in aanraking kwam was al helemaal iets nieuws, en dan ken je dus verder ook niemand met een bepaalde ervaring daarin. Op deze manier kan je toch ervaringen, gedachten, gevoelens uitwisselen. Mijn vriend weet hier overigens van dus het ook niks geheims. Zou ik ook niet willen.
Hij is verder zeer sociaal, en hij functioneert ook goed. Hij heeft zelfs de stap weer durven nemen om een eigen bedrijf te beginnen. Dat heeft door de psychose een tijd niet gekund, maar nu met mij erbij durfde hij de stap wel weer aan.
Oke hij komt dingen tegen waar hij even een stap terug moet doen, maar tot nu toe gaat het goed. Toch ook weer veel praten. Werkt jouw vriend ook gewoon?
Hallo Durske,
Mijn eigen grenzen...? Houd ik wel in de gaten en anders mijn vriend ook wel. Grenzen zijn moeilijk. Ik doe veel voor een ander..
Wat fijn dat het met jou ook weer goed gaat en ook gewoon in een relatie. In het begin dat ik mij in psychose ging verdiepen kreeg ik vaak de indruk dat dat niet samen kon gaan met een relatie. Het tegendeel is eigenlijk waar.
En een buitenstaander snapt de gedachtengang van iemand in psychose niet. Ik ben nu zover dat ik dat denk ik gewoon moet loslaten en het nemen zoals het is. Het is niet uit te leggen, en ik denk dat als het goed gaat dat dat op dat moment het belangrijkste is.
Het is fijn om te horen van anderen hoe het hen vergaat,
grt Marga
maandag 17 september 2007 om 19:50
Hi Marga, bij die 'eigen grenzen' dacht ik aan een vrouw die ik via-via ken, die af en toe mishandeld wordt door haar man (als hij manisch/psychotisch is...), soms zelfs voor de ogen van haar kind. Dit heeft ze geaccepteerd in het kader van 'hij is toch ziek?' Zoiets gaat veel te ver vind ik. Iemand heeft toch de verantwoordelijkheid, zeker als hij al weet heeft van zijn ziekte, om dit soort situaties hoe dan ook te voorkomen? (en die vrouw heeft natuurlijk ook de verantwoordelijkheid om beter voor zichzelf en haar kind te kiezen)
Maarre... jouw relatie klinkt als de mijne in de beginfase (enig verschil dat m'n man al een klein jaartje m'n vriend was toen ik de psychose kreeg) en volgens mij zijn zowel jij als hij heel goed bezig met zelf-reflectie. Veel succes!
Maarre... jouw relatie klinkt als de mijne in de beginfase (enig verschil dat m'n man al een klein jaartje m'n vriend was toen ik de psychose kreeg) en volgens mij zijn zowel jij als hij heel goed bezig met zelf-reflectie. Veel succes!
woensdag 19 september 2007 om 11:26
Wow Angelica dat is inderdaad spannend. Mijn vriend en ik hebben het ook weleens over verminderen van de medicijnen maar hij durft dat niet aan. De medicijnen zijn alleen zo "verslavend" dat ik dan wel denk als het zou kunnen is verminderen niet verkeerd (hij wordt er heel duf van daarom neemt hij ze al voor de nacht in).
Je zult jezelf goed in de gaten moeten houden denk ik.
Wel super dat het zo goed gaat!
En Durske ik heb op dat gebied veel geleerd van mijn vorige relatie, mijn ex zat psychisch helemaal niet goed, en daarin ben ik ver over mijn eigen grenzen gegaan. Toch blijft grenzen trekken niet het gemakkelijkste. Jezelf voor ogen houden dat jezelf ook belangrijk bent helpt daarbij (geleerd van de hulpverlening).
Je zult jezelf goed in de gaten moeten houden denk ik.
Wel super dat het zo goed gaat!
En Durske ik heb op dat gebied veel geleerd van mijn vorige relatie, mijn ex zat psychisch helemaal niet goed, en daarin ben ik ver over mijn eigen grenzen gegaan. Toch blijft grenzen trekken niet het gemakkelijkste. Jezelf voor ogen houden dat jezelf ook belangrijk bent helpt daarbij (geleerd van de hulpverlening).
donderdag 20 september 2007 om 12:07
donderdag 20 september 2007 om 13:42
Ik heb gisteren een gesprek gehad. Ik heb waarschijnlijk DIS, het is al bijna zeker dat ik dit heb of iets wat ermee te maken heb en dat ik alters heb is eigenlijk al zeker maar de therapie ontbreekt nu nog eventjes.
Het ging mis omdat 1 van mijn agressieve alters ruzie zocht met mijn vriend en hij helaas niet door had dat het een alter was waardoor de situatie bijna ontplofte, nog nét op tijd had hij het door en zag hij dat ik m'n medicijnen net even te laat had genomen, hij zag me gelukkig 'wakker worden' heb m'n behandelaar gesproken die zegt dat ik m'n anti-psychotica te snel heb afgebouwd waarschijnlijk.
Voor de rest gebeurt er nu niets, ik moet wachten tot a.s. woensdag want dan heb ik een gesprek met mijn psychiater samen met mijn vriend en dan weet ik meer. Voor de rest red ik me nu wel weer.
Het ging mis omdat 1 van mijn agressieve alters ruzie zocht met mijn vriend en hij helaas niet door had dat het een alter was waardoor de situatie bijna ontplofte, nog nét op tijd had hij het door en zag hij dat ik m'n medicijnen net even te laat had genomen, hij zag me gelukkig 'wakker worden' heb m'n behandelaar gesproken die zegt dat ik m'n anti-psychotica te snel heb afgebouwd waarschijnlijk.
Voor de rest gebeurt er nu niets, ik moet wachten tot a.s. woensdag want dan heb ik een gesprek met mijn psychiater samen met mijn vriend en dan weet ik meer. Voor de rest red ik me nu wel weer.
