Psyche
alle pijlers
Mijn vriend wil/kan niet dansen .. !
maandag 10 augustus 2009 om 14:05
Dan dans je toch niet ..? Dat was mijn logische redenatie. Het is geen grootse basisbehoefte toch?
Mijn vriend heeft in onze relatie al enkele keren laten merken dat hij het vervelend vind dat hij niet kan dansen, maar gisteren tijdens een gesprek bij schoonouders werd mij duidelijk dat hij er echt mee zit.
Hij geeft aan dat hij er al heel zijn leven tegenaan loopt. Dat het hem belemmerd in sociale contacten, omdat hij bijv. niet met collega's naar de kroeg durft, omdat er dan gedanst zou kunnen worden. Hetzelfde geldt voor uitgaan met vrienden. Hij voelt zich een "stijve hark", "zoutzak" en denkt dat anderen hem op zo'n moment saai vinden, omdat hij aan de zijlijn blijft staan. Het voelt alsof hij buiten de groep valt. Bijvoorbeeld vorige week op een vrijgezellenfeest met vrienden en afgelopen weekend op een trouwfeest. Hij geeft aan dat hij zich te bewust van zichzelf is en zich moeilijk kan laten gaan. Hij ziet anderen lol maken en wil dat zelf ook.
Het gaat in zijn ogen dan vooral om het dansen in de kroegen, feesten etc.
"Alleen" dansen, nog niet eens stijldansen bijv. Ook zou hij graag als wij ooit gaan trouwen een dansje maken!
Ik heb aangeboden eens te oefenen in de woonkamer met de gordijnen dicht Of hem de maat te leren herkennen in muziek. Lessen te gaan volgen etc.
Ik heb zelf jarenlang gedanst en weet zeker dat het me zou lukken, maar mijn vriend blokkeert al bij het idee. Hij is er bang voor en wil niet. Ik heb het gisteren daarbij gelaten, ik ga hem niet dwingen. Al merk ik dat hij ergens wel zou willen.
Mijn vriend staat erg zelfverzekerd in het leven en pakt alles aan, vandaar ook mijn verbazing dat dit zo diep zit bij hem.
Iemand ervaring of tips?
Mijn vriend heeft in onze relatie al enkele keren laten merken dat hij het vervelend vind dat hij niet kan dansen, maar gisteren tijdens een gesprek bij schoonouders werd mij duidelijk dat hij er echt mee zit.
Hij geeft aan dat hij er al heel zijn leven tegenaan loopt. Dat het hem belemmerd in sociale contacten, omdat hij bijv. niet met collega's naar de kroeg durft, omdat er dan gedanst zou kunnen worden. Hetzelfde geldt voor uitgaan met vrienden. Hij voelt zich een "stijve hark", "zoutzak" en denkt dat anderen hem op zo'n moment saai vinden, omdat hij aan de zijlijn blijft staan. Het voelt alsof hij buiten de groep valt. Bijvoorbeeld vorige week op een vrijgezellenfeest met vrienden en afgelopen weekend op een trouwfeest. Hij geeft aan dat hij zich te bewust van zichzelf is en zich moeilijk kan laten gaan. Hij ziet anderen lol maken en wil dat zelf ook.
Het gaat in zijn ogen dan vooral om het dansen in de kroegen, feesten etc.
"Alleen" dansen, nog niet eens stijldansen bijv. Ook zou hij graag als wij ooit gaan trouwen een dansje maken!
Ik heb aangeboden eens te oefenen in de woonkamer met de gordijnen dicht Of hem de maat te leren herkennen in muziek. Lessen te gaan volgen etc.
Ik heb zelf jarenlang gedanst en weet zeker dat het me zou lukken, maar mijn vriend blokkeert al bij het idee. Hij is er bang voor en wil niet. Ik heb het gisteren daarbij gelaten, ik ga hem niet dwingen. Al merk ik dat hij ergens wel zou willen.
Mijn vriend staat erg zelfverzekerd in het leven en pakt alles aan, vandaar ook mijn verbazing dat dit zo diep zit bij hem.
Iemand ervaring of tips?
maandag 10 augustus 2009 om 14:24
Uiteindelijk moet hij er zelf iets aan doen of niet. Dus de volgende keer tegen hem zeggen : als het echt zo'n probleem voor je is, doe er iets aan en neem danslessen ( Want dat helpt je wel bij bewust worden van je spieren en bewegingen en je maatgevoel, dus kun je ook zelfverzekerder "alleen"dansen) of, als ie er niks aan doet, dat ie stopt met er over zeuren, want dan is het kelleijk niet zo prangend dat ie het wil oplossen.
maandag 10 augustus 2009 om 14:29
Waarom doe je niet samen een cursus Salsa dansen of een andere vorm van dans/bewegen? Heerlijk samen iets leuks doen, zo iets persoonlijks en hij krijgt er meer zelfvertrouwen door.
En angst dat hij de enige is die dit heeft is ongegrond. Maar goed, dat mag jij hem wijsmaken.
En als die stap nog te groot is, een paar prive lessen samen?
En angst dat hij de enige is die dit heeft is ongegrond. Maar goed, dat mag jij hem wijsmaken.
En als die stap nog te groot is, een paar prive lessen samen?
Volg je hart. Dat klopt.
maandag 10 augustus 2009 om 14:35
ik kan op zich wel dansen maar doe het nooit omdat ik er niks aanvindt. in de kroeg sta ik gewoon gezellig te kletsen met een drankje in mijn handen en ook op een trouwfeest sta ik gewoon aan de zijkant plezier te maken.
denk dat het meer tussen zijn oren zit. ik zie op de dansvloer vaker mensen die niet kunnen dansen maar die doen dat met zo'n overgave dat dat juist erg leuk is!
denk dat het meer tussen zijn oren zit. ik zie op de dansvloer vaker mensen die niet kunnen dansen maar die doen dat met zo'n overgave dat dat juist erg leuk is!
maandag 10 augustus 2009 om 14:38
Ik heb zelf 6 jaar gestijldanst tot hoog niveau, Donny presteerde het om tijdens een stadionconcert uit de maat met de rest van het publiek mee te klappen. Ik wil dus heel graag met hem dansen, hij pertinent niet. Probleem is dus ietsje anders, maar het danstalent vergelijkbaar.
Via mijn werk kon ik een aantal incentives verdienen, waaronder een workshop ballroomdansen van een uur. Ik heb Donny gevraagd of hij het dan 1x 1 uur een kans wilde geven en dat wilde hij. Tijdens de les van een uur verbaasde hij vriend en vijand, maar vooral zichzelf, omdat hij het echt bleek te kunnen leren. Misschien is zoiets een idee voor je vriend? Gewoon 1x een lesje proberen, wellicht helpt het zijn zelfvertrouwen als blijkt dat hij er toch iets van kan leren.
O, en dit jaar klapte Donny tijdens het concert ín de maat mee!
Via mijn werk kon ik een aantal incentives verdienen, waaronder een workshop ballroomdansen van een uur. Ik heb Donny gevraagd of hij het dan 1x 1 uur een kans wilde geven en dat wilde hij. Tijdens de les van een uur verbaasde hij vriend en vijand, maar vooral zichzelf, omdat hij het echt bleek te kunnen leren. Misschien is zoiets een idee voor je vriend? Gewoon 1x een lesje proberen, wellicht helpt het zijn zelfvertrouwen als blijkt dat hij er toch iets van kan leren.
O, en dit jaar klapte Donny tijdens het concert ín de maat mee!
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
maandag 10 augustus 2009 om 14:40
Hij praat er ook nooit over, het is niet dat hij erover zeurt. Ik merk ook dat vrienden juist zoiets hebben van "hij is zoals hij is, wat maakt ons dat uit".
Ik zou graag privelessen nemen, maar denk dat ik hem niet meekrijg. Mijn ervaring is inderdaad ook dat hij niet de enige is.
Misschien komt het omdat veel vrienden om ons heen, vooral die van hem graag naar de kroeg gaan en dansen en daardoor die contacten wat moeilijker te onderhouden zijn.
Ik zou graag privelessen nemen, maar denk dat ik hem niet meekrijg. Mijn ervaring is inderdaad ook dat hij niet de enige is.
Misschien komt het omdat veel vrienden om ons heen, vooral die van hem graag naar de kroeg gaan en dansen en daardoor die contacten wat moeilijker te onderhouden zijn.
maandag 10 augustus 2009 om 14:49
quote:Helse_Heidi schreef op 10 augustus 2009 @ 14:40:
Hij praat er ook nooit over, het is niet dat hij erover zeurt. Ik merk ook dat vrienden juist zoiets hebben van "hij is zoals hij is, wat maakt ons dat uit".
Ik zou graag privelessen nemen, maar denk dat ik hem niet meekrijg. Mijn ervaring is inderdaad ook dat hij niet de enige is.
Misschien komt het omdat veel vrienden om ons heen, vooral die van hem graag naar de kroeg gaan en dansen en daardoor die contacten wat moeilijker te onderhouden zijn.En dit gaat over dánsen?
Hij praat er ook nooit over, het is niet dat hij erover zeurt. Ik merk ook dat vrienden juist zoiets hebben van "hij is zoals hij is, wat maakt ons dat uit".
Ik zou graag privelessen nemen, maar denk dat ik hem niet meekrijg. Mijn ervaring is inderdaad ook dat hij niet de enige is.
Misschien komt het omdat veel vrienden om ons heen, vooral die van hem graag naar de kroeg gaan en dansen en daardoor die contacten wat moeilijker te onderhouden zijn.En dit gaat over dánsen?
maandag 10 augustus 2009 om 15:09
Oeh, ik herken heel veel van wat ik zelf van mn 8e tot mn 14e ervaarde.
Ik vond het ècht vreselijk als ik tussen allemaal dansende mensen stond, omdat ik zeker wist dat iedereen naar mij keek omdat ik niet danste. Me stom vond.
Maar dansen durfte ik niet. Ook niet stiekem, ook niet als iemand het me wilde leren. Ik had zò het gevoel dat ik het niet kon, er niet uitzag, dat ik het beter niet kon doen.
Typisch gevalletje van enorme faalangst, en hoe meer nadruk er dus lag op hoe ìk wel of niet danste, hoe ongelukkiger ik me voelde.
Uiteindelijk was de oplossing voor mij uiteindelijk dat ik 'uitging' met een groep die mij nog niet kenden in dans-dingen.
Die geen verwachtingen hadden, niet wisten hoe naar ik het vond...
Dansles vind ik nog steeds vreselijk omdat ik dan geconfronteerd wordt met mijn eigen dansen, en omdat iemand dan naar me kijkt.
Maar met goede muziek en de juiste sfeer kan ik op een feestje of in de kroeg nu wel helemaal uit mn dak gaan. En echt genieten van het gaan op de muziek.
Ik denk als hij er echt wat mee wil doen dat het helpt om hem zo min mogelijk het gevoel te geven dat hij bekeken wordt.
Dansen in de woonkamer in het pikkedonker met de muziek aan, enkel een beetje meetikken/tappen met het ritme van de muziek om te oefenen met ritme krijgen.
En hem ab-so-luut niet het gevoel geven dat je naar hem kijkt mocht ie ooit per ongeluk proberen om te dansen. Dan heel onverschillig, alsof hij het elke dag doet, verder gaan met wat je doet.
Hoe meer nadruk, hoe ongemakkelijker, is mijn ervaring.
Privedansles zou ik dan dus ook heel eng vinden, want dan is het veel meer gefocussed op 'mij', terwijl in een groepsles je je bezig kan houden met anderen.
O, enne.. Geen Spiegel.
(dat is voor latere tijden, als hij niet bang meer is om te dansen, maar jij het zat bent dat je voor gek loopt met een uit-de-maat-dansende-man.)
Ik vond het ècht vreselijk als ik tussen allemaal dansende mensen stond, omdat ik zeker wist dat iedereen naar mij keek omdat ik niet danste. Me stom vond.
Maar dansen durfte ik niet. Ook niet stiekem, ook niet als iemand het me wilde leren. Ik had zò het gevoel dat ik het niet kon, er niet uitzag, dat ik het beter niet kon doen.
Typisch gevalletje van enorme faalangst, en hoe meer nadruk er dus lag op hoe ìk wel of niet danste, hoe ongelukkiger ik me voelde.
Uiteindelijk was de oplossing voor mij uiteindelijk dat ik 'uitging' met een groep die mij nog niet kenden in dans-dingen.
Die geen verwachtingen hadden, niet wisten hoe naar ik het vond...
Dansles vind ik nog steeds vreselijk omdat ik dan geconfronteerd wordt met mijn eigen dansen, en omdat iemand dan naar me kijkt.
Maar met goede muziek en de juiste sfeer kan ik op een feestje of in de kroeg nu wel helemaal uit mn dak gaan. En echt genieten van het gaan op de muziek.
Ik denk als hij er echt wat mee wil doen dat het helpt om hem zo min mogelijk het gevoel te geven dat hij bekeken wordt.
Dansen in de woonkamer in het pikkedonker met de muziek aan, enkel een beetje meetikken/tappen met het ritme van de muziek om te oefenen met ritme krijgen.
En hem ab-so-luut niet het gevoel geven dat je naar hem kijkt mocht ie ooit per ongeluk proberen om te dansen. Dan heel onverschillig, alsof hij het elke dag doet, verder gaan met wat je doet.
Hoe meer nadruk, hoe ongemakkelijker, is mijn ervaring.
Privedansles zou ik dan dus ook heel eng vinden, want dan is het veel meer gefocussed op 'mij', terwijl in een groepsles je je bezig kan houden met anderen.
O, enne.. Geen Spiegel.
(dat is voor latere tijden, als hij niet bang meer is om te dansen, maar jij het zat bent dat je voor gek loopt met een uit-de-maat-dansende-man.)
maandag 10 augustus 2009 om 15:11
Plus: hij moet zich ervan bewust worden dat iedereen heus wel wat beters te doen heeft op feestjes dan kijken of hij te wel of te niet danst.
Want dat is nogal een aanname zeg, dat iedereen op het feestje alleen maar met hem bezig is.
Wake-up call: de wereld is veels te druk met zichzelf bezig om jou in de gaten te houden.
(dit was voor mij een heel geruststellende gedachten. Omdat ik het vooral heel naar vond om 'gezien' te worden.)
Want dat is nogal een aanname zeg, dat iedereen op het feestje alleen maar met hem bezig is.
Wake-up call: de wereld is veels te druk met zichzelf bezig om jou in de gaten te houden.
(dit was voor mij een heel geruststellende gedachten. Omdat ik het vooral heel naar vond om 'gezien' te worden.)
maandag 10 augustus 2009 om 15:13
Waarom 'leer' jij hem niet dansen?
Ik ken trouwens geen enkele man die goed kan dansen. De meeste dansen vanuit hun knieën, zakken door hun knieën zeg maar. Maar met de heupen heb ik nog nooit een man zien dansen.
Doe het gewoon een paar keer voor. Zet lekkere dansmuziek op en laat zien hoe jij danst. En begeleid hem daarin.
Ik ken trouwens geen enkele man die goed kan dansen. De meeste dansen vanuit hun knieën, zakken door hun knieën zeg maar. Maar met de heupen heb ik nog nooit een man zien dansen.
Doe het gewoon een paar keer voor. Zet lekkere dansmuziek op en laat zien hoe jij danst. En begeleid hem daarin.
maandag 10 augustus 2009 om 15:14
maandag 10 augustus 2009 om 15:34
Goh, nooit gezien als een probleem. Mijn man wilt pertinent niet dansen. Op onze bruiloft hebben de buidskinderen de openingsdans gedaan.
Geen idee hoe je dit "op kan lossen".
Geen idee hoe je dit "op kan lossen".
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
maandag 10 augustus 2009 om 15:56
Ik heb jarenlang ruzie gemaakt met een man die niet wilde dansen. Kon het wel. Denk dat het voor jou (en vriend) goed is om te bedenken dat er wel meer mensen langs de kant staan die met geweld nog niet op de dansvloer te trekken zijn.
Beetje onorthodox: heeft hij zichzelf al eens zo volgegoten dat hij maling heeft aan zijn composure?
Iets minder onorthodox: durft hij samen met jou naar een of ander megafeest ver weg van jullie om te oefenen in zich vrij bewegen onder mensen?
Ik heb in het verleden een 'kan niet danser' zien beginnen met dansen en op zich was hij overwonnen op het moment dat hij doorkreeg dat het zo'n fijn gevoel is, los gaan op muziek. Het zag er niet super uit of zo, maar het plezier wat van hem af spatte maakte veel goed. Ik denk dat iedere houten Klaas (moi inclus) zichzelf een groot plezier doet door gewoon te ervaren wat het betekent om ruimte in te nemen.
Ik wens hem veel succes bij het zetten van die angstige, eerste, stappen!
Beetje onorthodox: heeft hij zichzelf al eens zo volgegoten dat hij maling heeft aan zijn composure?
Iets minder onorthodox: durft hij samen met jou naar een of ander megafeest ver weg van jullie om te oefenen in zich vrij bewegen onder mensen?
Ik heb in het verleden een 'kan niet danser' zien beginnen met dansen en op zich was hij overwonnen op het moment dat hij doorkreeg dat het zo'n fijn gevoel is, los gaan op muziek. Het zag er niet super uit of zo, maar het plezier wat van hem af spatte maakte veel goed. Ik denk dat iedere houten Klaas (moi inclus) zichzelf een groot plezier doet door gewoon te ervaren wat het betekent om ruimte in te nemen.
Ik wens hem veel succes bij het zetten van die angstige, eerste, stappen!
maandag 10 augustus 2009 om 16:38
Mijn vader durft ook absoluut niets te doen wat op dansen lijkt. Hij heeft vroeger ooit een keer geklompendanst en dat lukte niet zo goed.
Ik heb helaas het ritmegevoel van mijn vader. Maar vorig jaar een paar cursussen salsadansen gedaan en dat ging goed! Tempo lag heel laag, publiek was voornamelijk van 'gemiddelde leeftijd' en eigenlijk pakte iedereen het snel op.
Zag vanochtend op TV dat zelfs demente bejaarden en parkinsonpatienten kunnen salsadansen dus dan moet het voor je vriend ook te doen zijn
(stukje Nederland in Beweging, staat vast ook op internet)
Ik heb helaas het ritmegevoel van mijn vader. Maar vorig jaar een paar cursussen salsadansen gedaan en dat ging goed! Tempo lag heel laag, publiek was voornamelijk van 'gemiddelde leeftijd' en eigenlijk pakte iedereen het snel op.
Zag vanochtend op TV dat zelfs demente bejaarden en parkinsonpatienten kunnen salsadansen dus dan moet het voor je vriend ook te doen zijn
(stukje Nederland in Beweging, staat vast ook op internet)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 10 augustus 2009 om 16:38
maandag 10 augustus 2009 om 16:49
laatst was er op tv een programma over 3 mannen die niet konden dansen maar die toen een paar lessen in dansen kregen met een professioneel danser. dat eindigde in een wedstrijd wie van de 3 de beste dans hadden.
was leuk om te zien dat die enorme horken toch uiteindelijk wel wat konden. vooral 1 had een enorme metamorfose ondergaan.
weet alleen niet meer wel programma dat was.
was leuk om te zien dat die enorme horken toch uiteindelijk wel wat konden. vooral 1 had een enorme metamorfose ondergaan.
weet alleen niet meer wel programma dat was.
maandag 10 augustus 2009 om 16:58
quote:robo schreef op 10 augustus 2009 @ 16:40:
Mijn man danst wel. En heeft dan de ganse dansvloer voor hem alleen. Terwijl de EHBO vol ligt met slachtoffers
Zwaait ie heel erg met zijn armen en benen en is hij lang? Zo ja, dan MOET iemand die ik ken familie van m zijn.
Das gewoon levensgevaarlijk...
Mijn man danst wel. En heeft dan de ganse dansvloer voor hem alleen. Terwijl de EHBO vol ligt met slachtoffers
Zwaait ie heel erg met zijn armen en benen en is hij lang? Zo ja, dan MOET iemand die ik ken familie van m zijn.
Das gewoon levensgevaarlijk...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 10 augustus 2009 om 17:00
