Minderwaardigheidscomplex

Ik heb een vriendin die dit waarschijnlijk heeft. Ze voelt zich momenteel erg verdrietig om wie ze is en altijd minder dan een ander. Of het nou iemand met een hoge sociale status is en bloedmooi of juist iemand die onderaan de ladder staat en minder knap is. Ze voelt zich altijd lager en minder en slechter van binnen en minder mooi van buiten. Ze vertelde dit laatst aan mij en zit er echt mee. Ik weet natuurlijk dat dit niet normaal is maar advies had ik niet echt, ik ben heel slecht in iemand adviseren. Maar ondertussen zit ze wel in de knoop met zichzelf en haat ze zichzelf. Ze vertelde dat er soms gedachten door haar gaan dat ze dood wil. Ze heeft het dus heel moeilijk en vind zichzelf niks waard. Het rare is dat ze dat niet laat blijken aan de buitenwereld dus ik schrok heel erg toen ze het vertelde en was echt in shock. Ze heeft ook nooit complimenten gehad en als ze die krijgt neemt ze het niet serieus want het komt van vreemde en niet haar familie. Ze is ook gepest vroeger maar weet niet of dat ermee te maken heeft. In ieder geval ik zit er wel mee en misschien hebben jullie advies hoe ik hiermee moet omgaan om haar een beetje uit het dal te trekken. Ze staat op de wachtlijst voor een psycholoog maar dat kan nog even duren helaas.

Heel erg bedankt voor alle reacties! Jullie hebben me echt geholpen! Ik had niet gedacht dat ik zoveel reacties zou krijgen, bedankt lieve leden!

Hier een update hoe ik me vandaag voel. Ik voel me angstig. Heb daarvoor medicatie via huisarts en ben er vandaag weer mee begonnen. De medicatie maakt me misselijk en beroerd, ik voel me vaak slap en moe en heb geen eetlust. Alleen de gedachte dat ik die medicatie moet slikken draait mijn maag letterlijk om. Maar het moet. De angst overheerst. In alles. Bang voor het leven na de dood en bang omdat niemand mij leuk vind. Met niemand bedoel ik dus jongens. Meiden vinden mij zowieso bijna nooit leuk en oudere mensen commanderen mij altijd. Die denken dat ik nog 14 ben ofzo.