Psyche
alle pijlers
mini paniekaanvallen?
maandag 28 december 2009 om 08:03
Ik heb echt geen idee of het kan maar ik heb een half jaar geleden voor het eerst een paniekaanval gehad.Die was echt heel heftig en ik herkende het meteen maar soms lijkt het wel alsof ik nu nog last heb van naweeen ervan. Mini-paniek aanvallen die ik door rustig te blijven weg krijg. Maar ik vraag me af of dat wel kan. Ik bedoel, je hebt er een of niet lijkt mij.
Ik zal een voorbeeld geven; gisteren liep ik in het centrum en ineens vanuit het niets komt er een paniekerig gevoel waar ik mijn vinger niet op kan leggen. Ik merk dat ik mezelf dat rustig probeer te krijgen terwijl ik aan de andere kant het gevoel heb dat er niets aan de hand is.
Ik krijg dan ineens een vreemd gevoel in mijn hoofd en dan begint het 'ertegen vechten' maar het is raar om tegen iets te vechten waarvan je niet eens weet of je er echt last van hebt.
Het lijkt dat juist dat hoe meer ik eraan denk hoe heftiger het wordt maar i kkan er ook niet NIET aan denken.
Ik loop al bij een maatschappelijk werkster maar heb dat op een laag pitje gezet omdat we allebei vonden dat ik het goed aanpak.
Herkent iemand dit gevoel?
Ik zal een voorbeeld geven; gisteren liep ik in het centrum en ineens vanuit het niets komt er een paniekerig gevoel waar ik mijn vinger niet op kan leggen. Ik merk dat ik mezelf dat rustig probeer te krijgen terwijl ik aan de andere kant het gevoel heb dat er niets aan de hand is.
Ik krijg dan ineens een vreemd gevoel in mijn hoofd en dan begint het 'ertegen vechten' maar het is raar om tegen iets te vechten waarvan je niet eens weet of je er echt last van hebt.
Het lijkt dat juist dat hoe meer ik eraan denk hoe heftiger het wordt maar i kkan er ook niet NIET aan denken.
Ik loop al bij een maatschappelijk werkster maar heb dat op een laag pitje gezet omdat we allebei vonden dat ik het goed aanpak.
Herkent iemand dit gevoel?
maandag 28 december 2009 om 09:29
Hoi Djay, heb je niet last van de angst voor paniekaanvallen?
Het maakt toch niet uit waarvoor je 'vecht'. Je hebt een rotgevoel en dat wil je niet, dus 'vecht' je ertegen. Welk naampje dat beestje heeft is volgens mij niet belangrijk.
Ik heb zelf ook regelmatig last gehad van paniekaanvallen en nu nog steeds heb ik regelmatig dat gevoel wat jij beschrijft. Het begin van een gevoel wat vroeger uitmondde in een paniekaanval. Nu laat ik het over mij heenkomen en dan ebt het vanzelf weer weg gelukkig. Ik denk dat ook dit vanzelf weer slijt als je velletje weer helemaal goed zit.
Het maakt toch niet uit waarvoor je 'vecht'. Je hebt een rotgevoel en dat wil je niet, dus 'vecht' je ertegen. Welk naampje dat beestje heeft is volgens mij niet belangrijk.
Ik heb zelf ook regelmatig last gehad van paniekaanvallen en nu nog steeds heb ik regelmatig dat gevoel wat jij beschrijft. Het begin van een gevoel wat vroeger uitmondde in een paniekaanval. Nu laat ik het over mij heenkomen en dan ebt het vanzelf weer weg gelukkig. Ik denk dat ook dit vanzelf weer slijt als je velletje weer helemaal goed zit.
maandag 28 december 2009 om 10:06
Goeie Welsie, de angst om de angst is ook naar.
Ik heb een grote paniekaanval gehad en de dagen erna wat kleinere. Ik heb dat 'bestreden' door rustig adem te halen en vooral diep adem te halen. Eventueel ogen dicht doen en denken aan de voeten. Klinkt misschien een beetje vreemd, maar het hielp mij goed. En in mijn hoofd dacht ik steeds 'ik heb paniek, maar er is niets aan de hand, alles komt goed'. Langzaam nam het paniekerige gevoel en de hartkloppingen af.
Ik heb een grote paniekaanval gehad en de dagen erna wat kleinere. Ik heb dat 'bestreden' door rustig adem te halen en vooral diep adem te halen. Eventueel ogen dicht doen en denken aan de voeten. Klinkt misschien een beetje vreemd, maar het hielp mij goed. En in mijn hoofd dacht ik steeds 'ik heb paniek, maar er is niets aan de hand, alles komt goed'. Langzaam nam het paniekerige gevoel en de hartkloppingen af.
dinsdag 29 december 2009 om 13:18
Welsie, ja, ik heb na de eerste paniekaanval idd een angst overgehouden maar ik probeer mezelf ervan te overtuigen dat het niet zo is. Ik wil er niet aan toegeven.
Die eerste aanval was best heftig. Daarna heb ik ze gelukkig niet meer zo gehad maar dat rare gevoel ineens dat opkomt wel.
Dat denk ik ook de hele tijd postzegel. Ik zing ook een deuntje en denk; er is niks aan de hand hoor.
Maar het irriteert me dat het gebeurt op zo'n moment.
Ik dacht echt dat een paniekaanval gewoon kwam in alle hefigheid en daarna weer wegging. Die 'kleine' aanvalletjes heb ik nooit iets over gelezen.
Die eerste aanval was best heftig. Daarna heb ik ze gelukkig niet meer zo gehad maar dat rare gevoel ineens dat opkomt wel.
Dat denk ik ook de hele tijd postzegel. Ik zing ook een deuntje en denk; er is niks aan de hand hoor.
Maar het irriteert me dat het gebeurt op zo'n moment.
Ik dacht echt dat een paniekaanval gewoon kwam in alle hefigheid en daarna weer wegging. Die 'kleine' aanvalletjes heb ik nooit iets over gelezen.
dinsdag 29 december 2009 om 13:26
Wat vinden jullie een grote paniekaanval dan?
Ben benieuwd hoe zoiets zich uit dan.
Heb ze zelf ook gehad maar ik kon me er ook tegen verzetten als ik echt sterk genoeg was.
Afleiding zoeken, concentreren op ademhaling.
Je loopt dan nog wel dagen met een spanning op je borst dus soms kan je m misscihen maar beter toelaten.
Probeer eens terug te gaan wanneer het steeds gebeurd? In grote groepen? Als je veel stress hebt?
Ben benieuwd hoe zoiets zich uit dan.
Heb ze zelf ook gehad maar ik kon me er ook tegen verzetten als ik echt sterk genoeg was.
Afleiding zoeken, concentreren op ademhaling.
Je loopt dan nog wel dagen met een spanning op je borst dus soms kan je m misscihen maar beter toelaten.
Probeer eens terug te gaan wanneer het steeds gebeurd? In grote groepen? Als je veel stress hebt?
