Psyche
alle pijlers
Mishandeling
zondag 5 februari 2017 om 04:10
5 jaar geleden ben ik mishandeld, de daders zijn bekend, En waar ik niet mee om kan gaan dat ze de namen niet vrij geven, dit heeft voor mij geleidt, dat ik zie in mijn geheugen wat er is gebeurd en wat ik geen plekje kan geven, Door dit, komen er meer dingen naar boven, dingen die ik zo diep weg heb gestopt, En hier word ik zo op afgerekend, duidelijk moet je hier mee leren omgaan
zondag 5 februari 2017 om 16:19
quote:S-Groot schreef op 05 februari 2017 @ 16:05:
[...]
Ik las dat je al eerder alles opgeschreven hebt, twee jaar geleden, kun je dat niet gebruiken om mee te nemen naar je huisarts? Dat het niet lukt om het hier te posten is niet zo van belang; het is vervelend voor jou dat je blokkeert, maar iets aan je huisarts en vooral een psych laten lezen is veel belangrijker. Wie weet lukt het later om er iets over te posten en wie weet heb je er dan niet eens meer behoefte aan.
Ga je morgen naar je huisarts?Ik was begonnen aan die brief, voel nu dat alles eruit komt, ik bel wel degelijk morgen met de huisarts
[...]
Ik las dat je al eerder alles opgeschreven hebt, twee jaar geleden, kun je dat niet gebruiken om mee te nemen naar je huisarts? Dat het niet lukt om het hier te posten is niet zo van belang; het is vervelend voor jou dat je blokkeert, maar iets aan je huisarts en vooral een psych laten lezen is veel belangrijker. Wie weet lukt het later om er iets over te posten en wie weet heb je er dan niet eens meer behoefte aan.
Ga je morgen naar je huisarts?Ik was begonnen aan die brief, voel nu dat alles eruit komt, ik bel wel degelijk morgen met de huisarts
zondag 5 februari 2017 om 16:27
zondag 5 februari 2017 om 16:33
quote:clubmedfan schreef op 05 februari 2017 @ 12:03:
[...]
Empathie? Of willen ze van hun schuldgevoel af? Ik vind het aardig hoor, maar doe nu niet of het een Godsgeschenk is omdat de dader na aanval berouw heeft. Het is aan het slachtoffer of die dit aankan en kan waarderen. Een laffe sorry als je bijvoorbeeld flink in elkaar geramd bent lost niet zoveel op bijv.
Huh? Dar schrijf ik toch ook niet. Ik vind het aan de andere kant raar om maar gelijk te roepen dat het nooit wat oplevert en alle daders gewetenloze psycho's zijn. Dat herstrcht is er niet voor niets denk ik dan. Wil je rt niks mee ook prima.
Vind je de evt ontmoeting teleurstellend, kan ook.
Maar om dat nou gelijk van tevoren voor e ander in te vullen...daar is die organisatie oa voor.
[...]
Empathie? Of willen ze van hun schuldgevoel af? Ik vind het aardig hoor, maar doe nu niet of het een Godsgeschenk is omdat de dader na aanval berouw heeft. Het is aan het slachtoffer of die dit aankan en kan waarderen. Een laffe sorry als je bijvoorbeeld flink in elkaar geramd bent lost niet zoveel op bijv.
Huh? Dar schrijf ik toch ook niet. Ik vind het aan de andere kant raar om maar gelijk te roepen dat het nooit wat oplevert en alle daders gewetenloze psycho's zijn. Dat herstrcht is er niet voor niets denk ik dan. Wil je rt niks mee ook prima.
Vind je de evt ontmoeting teleurstellend, kan ook.
Maar om dat nou gelijk van tevoren voor e ander in te vullen...daar is die organisatie oa voor.
zondag 5 februari 2017 om 17:09
quote:Zo.maar schreef op 05 februari 2017 @ 16:19:
[...]
Ik was begonnen aan die brief, voel nu dat alles eruit komt, ik bel wel degelijk morgen met de huisarts
Verstandig! Hoop dat dit je wat op zal leveren.
Bedoel het volgende niet als kritiek, maar uit bezorgdheid: het valt me op dat je herhaaldelijk benoemt dat je aan hulp niets hebt gehad, mensen je niet serieus hebben genomen, dat je EMDR afhoudt omdat je er niet in wil of kan geloven en ook geen gesprek wilt omdat je dan dichtklapt. Ik vraag me wel af of deze houding je het gewenste resultaat op gaat leveren, zeker als ik je zie schrijven dat je 'hiermee niet kunt leven'. Ik vraag me dan serieus af of alleen online of schriftelijk hulp krijgen wel genoeg is. Ben bang dat je jezelf ernstig tekort doet als je eerst schriftelijk hulp vraagt bij de huisarts, maar vervolgens geen gesprek aangaat en behandelmethodes bij voorbaat al afwijst. Daarnaast... je zal heus de eerste niet zijn die dichtklapt bij een gesprek bij bijv. een psycholoog. Zij zijn daarvoor opgeleid hoor!
Veel sterkte gewenst.
[...]
Ik was begonnen aan die brief, voel nu dat alles eruit komt, ik bel wel degelijk morgen met de huisarts
Verstandig! Hoop dat dit je wat op zal leveren.
Bedoel het volgende niet als kritiek, maar uit bezorgdheid: het valt me op dat je herhaaldelijk benoemt dat je aan hulp niets hebt gehad, mensen je niet serieus hebben genomen, dat je EMDR afhoudt omdat je er niet in wil of kan geloven en ook geen gesprek wilt omdat je dan dichtklapt. Ik vraag me wel af of deze houding je het gewenste resultaat op gaat leveren, zeker als ik je zie schrijven dat je 'hiermee niet kunt leven'. Ik vraag me dan serieus af of alleen online of schriftelijk hulp krijgen wel genoeg is. Ben bang dat je jezelf ernstig tekort doet als je eerst schriftelijk hulp vraagt bij de huisarts, maar vervolgens geen gesprek aangaat en behandelmethodes bij voorbaat al afwijst. Daarnaast... je zal heus de eerste niet zijn die dichtklapt bij een gesprek bij bijv. een psycholoog. Zij zijn daarvoor opgeleid hoor!
Veel sterkte gewenst.
zondag 5 februari 2017 om 17:28
Zo.maar, dit is een forum waar iedereen kan meelezen. Je hoeft hier echt niet te vertellen wat er gebeurd is. Of dingen te delen waar je je niet prettig bij voelt.
Het lijkt me wel een goed idee om te proberen alles op te schrijven voor jezelf, en om te laten zien aan de huisarts en therapeut.
Stapje voor stapje.
Helaas kun je er niet op rekenen dat de daders gaan inzien wat ze je hebben aangedaan. Maar dat betekent niet dat jij niet verder kan. Accepteren wat er gebeurd is, is een lang proces. Richt je op jezelf, je gezin, en je genezing. De daders zijn je energie niet waard.
En ja, dat is weer makkelijker gezegd dan gedaan.
Sterkte.
Het lijkt me wel een goed idee om te proberen alles op te schrijven voor jezelf, en om te laten zien aan de huisarts en therapeut.
Stapje voor stapje.
Helaas kun je er niet op rekenen dat de daders gaan inzien wat ze je hebben aangedaan. Maar dat betekent niet dat jij niet verder kan. Accepteren wat er gebeurd is, is een lang proces. Richt je op jezelf, je gezin, en je genezing. De daders zijn je energie niet waard.
En ja, dat is weer makkelijker gezegd dan gedaan.
Sterkte.
What a nuanced anxiety
zondag 5 februari 2017 om 17:34
