Psyche
alle pijlers
Moeder heeft longkanker
donderdag 1 juni 2023 om 14:17
Hoi allemaal,
Ik weet niet zo goed wat ik moet schrijven maar ik merk dat ik heel erg behoefte heb aan het delen van mijn verhaal en misschien contact met lotgenoten?
Mijn moeder heeft sinds een maand de diagnose longkanker en gaat maandag beginnen met de chemo. De kans op genezing is klein. Ik heb een zoontje van 1 jaar en mijn lieve mama is nog veel te jong.
Nouja ik weet niet zo goed wat te zeggen maar deel toch maar dit bericht
Ik weet niet zo goed wat ik moet schrijven maar ik merk dat ik heel erg behoefte heb aan het delen van mijn verhaal en misschien contact met lotgenoten?
Mijn moeder heeft sinds een maand de diagnose longkanker en gaat maandag beginnen met de chemo. De kans op genezing is klein. Ik heb een zoontje van 1 jaar en mijn lieve mama is nog veel te jong.
Nouja ik weet niet zo goed wat te zeggen maar deel toch maar dit bericht
donderdag 1 juni 2023 om 21:18
Dat had ik ook. Constant schuldig voelen want als ik bij mijn moeder was dan was ik niet bij de kinderen, en andersom. En ik kreeg ook nog een nieuwe baan ongeveer tegelijk met de diagnose en alledrie (huis, baan, moeder) best ver uit elkaar. Constant schuldgevoel.lizzzz1987 schreef: ↑01-06-2023 19:16Wat verdrietig zeg en bij jou je kindje ook nog zo kleineen dikke knuffel ook voor jou. Ik kan me echt zo niet voorstellen hoe het is zonder mijn mama
Het voelt inderdaad echt als een achtbaan. Ik probeer zoveel mogelijk bij mijn moeder te zijn maar ondertussen vraagt mijn zoontje en werk natuurlijk ook aandacht en weet ik gewoon niet hoe ik mij voor mijn gevoel in 100 moet delen.
En iedereen die zegt natuurlijk: voel je niet schuldig, je doet wat je kunt, je kunt er niks aan doen. Maar dat stemmetje zegt nog steeds ‘je hebt te weinig gedaan, je bent geen goede dochter geweest.’ Zo stom!
vrijdag 2 juni 2023 om 09:20
Graag gedaan Lizz! Blijf van je afschrijven! Er is hier altijd iemand die je leest en reageert. Wat je meemaakt is erg heftig en ik spreek zelf ook uitlizzzz1987 schreef: ↑01-06-2023 19:26Ik merk dat de berichtjes mij goed doen al wens ik dat natuurlijk niemand!
Ik merk dat ik soms nog heel boos ben terwijl het natuurlijk bij iedereen oneerlijk is en kan gebeuren. Veel paniek ook over dat ik mij af vraag hoe, wanneer het zo ver is, ik in hemelsnaam een gezin moet groot brengen zonder mijn moeder. Ik probeer maar niet te ver vooruit te kijken maar het idee van een 2e kindje krijgen zonder haar maakt mij soms zo verdrietig en angstig.
Voor nu ga ik heel erg van haar genieten en jullie tips opvolgen wat betreft fotos en dergelijke
ervaring. Geniet van ieder mooi moment samen met je moeder! Veel sterkte! Ik denk aan je.
Je pense donc je suis
vrijdag 2 juni 2023 om 12:55
Zo herkenbaar dit! Ook als ik een leuke dag heb en veel gelachen heb zit er toch een stemmetje in mijn hoofd dat dat nu echt niet kan. Terwijl ik natuurlijk weet dat mijn moeder het juist heel belangrijk vindt dat ik deze dagen heb.Wombat schreef: ↑01-06-2023 21:18Dat had ik ook. Constant schuldig voelen want als ik bij mijn moeder was dan was ik niet bij de kinderen, en andersom. En ik kreeg ook nog een nieuwe baan ongeveer tegelijk met de diagnose en alledrie (huis, baan, moeder) best ver uit elkaar. Constant schuldgevoel.
En iedereen die zegt natuurlijk: voel je niet schuldig, je doet wat je kunt, je kunt er niks aan doen. Maar dat stemmetje zegt nog steeds ‘je hebt te weinig gedaan, je bent geen goede dochter geweest.’ Zo stom!
vrijdag 2 juni 2023 om 12:57
Wat ontzettend mooi zeg zo'n brief en enorm emotioneel natuurlijk ook. Wat had ik je gegund een van je ouders bij je te hebben in het proces van zwanger zijn/een kindje krijgenPimpelmeesje87 schreef: ↑01-06-2023 21:02Dat vind ik ook verdrietig in mijn situatie, zeker nu ik bezig ben met zwanger worden. Mijn ouders zullen het nooit meemaken en ik mis ze daarom nu al extra. Mijn zus heeft al wel een kindje en kreeg toen een brief via een familielid, die 10 jaar eerder geschreven was door mijn moeder. Geschreven voor dat speciale moment, voor als zij moeder zou worden. Het was dus 10 jaar vooruit geschreven door mijn moeder, maar sloot precies op het moment en alle emoties en gevoelens die in de kraamtijd speelden. Het was heel emotioneel, nog steeds als ik er aan denk, maar wel erg mooi en heel fijn.
vrijdag 2 juni 2023 om 12:59
Ik reageer trouwens soms wat langzaam maar dat komt omdat ik soms even bewust afstand neem en er even niet aan wil denken. Dus dan weten jullie dat. Ik waardeer jullie berichtjes enorm!
Ik heb samen met mijn moeder alvast een pruik uitgezocht. Dit viel gelukkig heel erg mee: het lijkt veel echter dan ik dacht. Maar evengoed natuurlijk een heel zwaar moment
Ik heb samen met mijn moeder alvast een pruik uitgezocht. Dit viel gelukkig heel erg mee: het lijkt veel echter dan ik dacht. Maar evengoed natuurlijk een heel zwaar moment
vrijdag 2 juni 2023 om 13:03
Heel veel sterkte. Mijn moeder is vorig jaar overleden aan Longkanker. We hebben het maar twee maanden geweten. Prognose was een jaar bij niets doen, maar uiteindelijk was zelfs dat haar niet gegeven. Ze heeft van jongste kleinkind de eind musical nog mee kunnen maken en daarna voelde wij al het is klaar voor haar. Vier dagen later is ze door palliatieve behandeling overleden.
Heel veel sterkte, wat ik je wel wil meegeven al wil je daar misschien niet aan denken, probeer voor ogen te houden wat het beste voor je moeder is. Ik had mijn moeder nog jaren bij me willen houden, maar ze was op, leed pijn en kon nauwelijks meer ademen. Toen zij aangaf er klaar mee te zijn, vonden we dat pijnlijk en moeilijk, maar we hebben haar met zn allen gesteund in haar besluit. Dit gaf mijn moeder veel rust die laatste dagen. Mocht je moeder dus ergens in de behandeling een bepaalde keuze maken, probeer daarin dan haar te volgen hoe tegen je eigen gevoel dat wellicht ingaat. Je moeder moet het allemaal maar ondergaan en ieder mens heeft zn punt waarop het genoeg is, dat zegt niets over hoeveel ze van jullie houdt.
Ik weet niet of je meegaat naar doktersbezoeken, maar schroom niet om gewoon je vragen te stellen, hoe dom je misschien denkt dat ze zijn. Het helpt enorm om te begrijpen waarom sommige dingen gebeuren of gedaan moeten worden. Nogmaals heel veel sterkte
Heel veel sterkte, wat ik je wel wil meegeven al wil je daar misschien niet aan denken, probeer voor ogen te houden wat het beste voor je moeder is. Ik had mijn moeder nog jaren bij me willen houden, maar ze was op, leed pijn en kon nauwelijks meer ademen. Toen zij aangaf er klaar mee te zijn, vonden we dat pijnlijk en moeilijk, maar we hebben haar met zn allen gesteund in haar besluit. Dit gaf mijn moeder veel rust die laatste dagen. Mocht je moeder dus ergens in de behandeling een bepaalde keuze maken, probeer daarin dan haar te volgen hoe tegen je eigen gevoel dat wellicht ingaat. Je moeder moet het allemaal maar ondergaan en ieder mens heeft zn punt waarop het genoeg is, dat zegt niets over hoeveel ze van jullie houdt.
Ik weet niet of je meegaat naar doktersbezoeken, maar schroom niet om gewoon je vragen te stellen, hoe dom je misschien denkt dat ze zijn. Het helpt enorm om te begrijpen waarom sommige dingen gebeuren of gedaan moeten worden. Nogmaals heel veel sterkte
vrijdag 2 juni 2023 om 20:33
Dat geeft niets hoor. Neem genoeg tijd voor jezelf! En we weten dat je de berichten waardeert. Fijn dat jullie een goede pruik hebben gevonden!lizzzz1987 schreef: ↑02-06-2023 12:59Ik reageer trouwens soms wat langzaam maar dat komt omdat ik soms even bewust afstand neem en er even niet aan wil denken. Dus dan weten jullie dat. Ik waardeer jullie berichtjes enorm!
Ik heb samen met mijn moeder alvast een pruik uitgezocht. Dit viel gelukkig heel erg mee: het lijkt veel echter dan ik dacht. Maar evengoed natuurlijk een heel zwaar moment
Je pense donc je suis
vrijdag 2 juni 2023 om 20:33
Ook voor jou een dikkeGizz1979 schreef: ↑02-06-2023 13:03Heel veel sterkte. Mijn moeder is vorig jaar overleden aan Longkanker. We hebben het maar twee maanden geweten. Prognose was een jaar bij niets doen, maar uiteindelijk was zelfs dat haar niet gegeven. Ze heeft van jongste kleinkind de eind musical nog mee kunnen maken en daarna voelde wij al het is klaar voor haar. Vier dagen later is ze door palliatieve behandeling overleden.
Heel veel sterkte, wat ik je wel wil meegeven al wil je daar misschien niet aan denken, probeer voor ogen te houden wat het beste voor je moeder is. Ik had mijn moeder nog jaren bij me willen houden, maar ze was op, leed pijn en kon nauwelijks meer ademen. Toen zij aangaf er klaar mee te zijn, vonden we dat pijnlijk en moeilijk, maar we hebben haar met zn allen gesteund in haar besluit. Dit gaf mijn moeder veel rust die laatste dagen. Mocht je moeder dus ergens in de behandeling een bepaalde keuze maken, probeer daarin dan haar te volgen hoe tegen je eigen gevoel dat wellicht ingaat. Je moeder moet het allemaal maar ondergaan en ieder mens heeft zn punt waarop het genoeg is, dat zegt niets over hoeveel ze van jullie houdt.
Ik weet niet of je meegaat naar doktersbezoeken, maar schroom niet om gewoon je vragen te stellen, hoe dom je misschien denkt dat ze zijn. Het helpt enorm om te begrijpen waarom sommige dingen gebeuren of gedaan moeten worden. Nogmaals heel veel sterkte
!
Je pense donc je suis
vrijdag 2 juni 2023 om 20:48
Mijn vader had ook longkanker fase 4.
Hij heeft nadat de chemo niet genoeg deed immunotherapie gehad, dit heeft ook allemaal bijwerkingen maar niet zo heftig als chemo. Dit heeft hem nog jaren gegeven aangezien de tumoren kleiner werden.
Hij zou er vandaag waarschijnlijk nog steeds geweest zijn als hij geen Corona had gekregen.
Ik weet hoe eng deze diagnose is maar misschien is je moeder wel een kandidaat voor immunotherapie dus geef de hoop niet op. Focus je op zoveel mogelijk mooie herinneringen maken met elkaar dat hebben wij ook gedaan maar weet ook dat ze tegenwoordig veel meer kunnen dan vroeger.
Ik ga duimen voor je moeder dat de chemo zijn werk doet en zo niet dat ze een succesvolle kandidaat voor immunotherapie blijkt te zijn.
Heel veel sterkte, ik weet dat je nu in een hele enge achtbaan zit.
Hij heeft nadat de chemo niet genoeg deed immunotherapie gehad, dit heeft ook allemaal bijwerkingen maar niet zo heftig als chemo. Dit heeft hem nog jaren gegeven aangezien de tumoren kleiner werden.
Hij zou er vandaag waarschijnlijk nog steeds geweest zijn als hij geen Corona had gekregen.
Ik weet hoe eng deze diagnose is maar misschien is je moeder wel een kandidaat voor immunotherapie dus geef de hoop niet op. Focus je op zoveel mogelijk mooie herinneringen maken met elkaar dat hebben wij ook gedaan maar weet ook dat ze tegenwoordig veel meer kunnen dan vroeger.
Ik ga duimen voor je moeder dat de chemo zijn werk doet en zo niet dat ze een succesvolle kandidaat voor immunotherapie blijkt te zijn.
Heel veel sterkte, ik weet dat je nu in een hele enge achtbaan zit.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
