Psyche
alle pijlers
Moeder ongeneeslijk ziek
zaterdag 22 oktober 2022 om 05:26
Ik wil graag van me afschrijven en misschien ervaringen uitwisselen met andere forummers.
Mijn moeder (midden vijftig, dus nog erg jong) is ongeneeslijk ziek. Vorig jaar is er bij haar eierstokkanker vastgesteld in een vergevorderd stadium. Beter zou ze niet meer worden.
Na palliatieve chemo en medicijnen zijn we nu ruim een jaar verder. Een jaar waarin alles eigenlijk weer als vanouds leek. Mijn moeder is een vrij actieve vrouw en samen met mijn vader ging ze ook elke dag wandelen en leek haar leven te zijn hervat. Ze kreeg regelmatig een CT-scan en bloedonderzoek en de tumormarkers bleven laag, rond de 22.
Helaas was de laatste CT-scan weer niet goed en waren ook de tumormarkers gestegen tot in de 4000. Ik wist het eigenlijk al, aangezien ze de laatste weken weer steeds meer benauwd werd en minder kon.
Nu krijgt ze weer chemo binnenkort.
Ik maak me zorgen. Over hoe nu verder. Over mijn vader, waarmee ze al 37 jaar onafscheidelijk is. Ze hebben verder ook geen sociaal netwerk en zijn erg op zichzelf. Over mijn kinderen, de jongste is pas 10 maanden. Zij zal zich haar oma nooit herinneren.
Zijn er forummers met een soortgelijke ervaring? Hoe kom je hier doorheen?
Mijn moeder (midden vijftig, dus nog erg jong) is ongeneeslijk ziek. Vorig jaar is er bij haar eierstokkanker vastgesteld in een vergevorderd stadium. Beter zou ze niet meer worden.
Na palliatieve chemo en medicijnen zijn we nu ruim een jaar verder. Een jaar waarin alles eigenlijk weer als vanouds leek. Mijn moeder is een vrij actieve vrouw en samen met mijn vader ging ze ook elke dag wandelen en leek haar leven te zijn hervat. Ze kreeg regelmatig een CT-scan en bloedonderzoek en de tumormarkers bleven laag, rond de 22.
Helaas was de laatste CT-scan weer niet goed en waren ook de tumormarkers gestegen tot in de 4000. Ik wist het eigenlijk al, aangezien ze de laatste weken weer steeds meer benauwd werd en minder kon.
Nu krijgt ze weer chemo binnenkort.
Ik maak me zorgen. Over hoe nu verder. Over mijn vader, waarmee ze al 37 jaar onafscheidelijk is. Ze hebben verder ook geen sociaal netwerk en zijn erg op zichzelf. Over mijn kinderen, de jongste is pas 10 maanden. Zij zal zich haar oma nooit herinneren.
Zijn er forummers met een soortgelijke ervaring? Hoe kom je hier doorheen?
zaterdag 22 oktober 2022 om 06:07
zaterdag 22 oktober 2022 om 07:34
Wat een naar vooruitzicht.
Misschien kan je samen met je moeder het boek ‘mamma/oma vertel eens’ invullen. Dat maakt dat je ander soort gesprekken hebt en je maakt een mooi document voor je kinderen.
Je zou doordeweeks ook kunnen videobellen.
Is er een hobby die je vader leuk vindt?
Wellicht is er een clubje in zijn buurt. Als hij daar nu al naar toe kan gaan lijdt het hem misschien een beetje af en bouwt hij netwerk op.
Misschien kan je samen met je moeder het boek ‘mamma/oma vertel eens’ invullen. Dat maakt dat je ander soort gesprekken hebt en je maakt een mooi document voor je kinderen.
Je zou doordeweeks ook kunnen videobellen.
Is er een hobby die je vader leuk vindt?
Wellicht is er een clubje in zijn buurt. Als hij daar nu al naar toe kan gaan lijdt het hem misschien een beetje af en bouwt hij netwerk op.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
zaterdag 22 oktober 2022 om 08:12
Doordeweeks videobellen doen we. Goede tip, van het boek. Ik ga het direct bestellen, leuk idee!Lorrelies schreef: ↑22-10-2022 07:34Wat een naar vooruitzicht.
Misschien kan je samen met je moeder het boek ‘mamma/oma vertel eens’ invullen. Dat maakt dat je ander soort gesprekken hebt en je maakt een mooi document voor je kinderen.
Je zou doordeweeks ook kunnen videobellen.
Is er een hobby die je vader leuk vindt?
Wellicht is er een clubje in zijn buurt. Als hij daar nu al naar toe kan gaan lijdt het hem misschien een beetje af en bouwt hij netwerk op.
Mijn vader heeft wel hobby’s, het probleem is dat hij veel te veel op zichzelf is om dat in een clubje te gaan doen. Beide ouders zijn introvert en hebben ook weinig tot geen contact met familieleden.
zaterdag 22 oktober 2022 om 08:37
Wat een lastige tijd maken jullie door. Je moeder heeft na de slechte diagnose een mooi jaar gehad en ergens hoop je dan dat daar gewoon geen einde aan komt. Maar onvermijdelijk komt er dat moment dat de kanker de behandeling te slim af is 
Hoe graag je ook dingen wilt regelen, probeer niet te ver vooruit te denken over hoe het met je vader moet later. Daar kun je nu toch niets mee en jullie hebben wel wat anders aan je hoofd. Hopelijk slaat de nieuwe behandeling ook weer goed aan en kan je moeder nog een tijd een fijn leven hebben. Sterkte.
Hoe graag je ook dingen wilt regelen, probeer niet te ver vooruit te denken over hoe het met je vader moet later. Daar kun je nu toch niets mee en jullie hebben wel wat anders aan je hoofd. Hopelijk slaat de nieuwe behandeling ook weer goed aan en kan je moeder nog een tijd een fijn leven hebben. Sterkte.
zaterdag 22 oktober 2022 om 08:48
Hier ervaring. Mijn moeder is jaren en jaren heel erg ziek geweest. Bij het onmenselijke af.
Ik sta er dan ook nuchter in. Klinkt hard maar is voor mij de manier om er mee om te gaan. Dood hoort bij het leven. Je hebt een moeder die je oma hebt kunnen maken, die je volwassen heeft zien worden. Dat moet je koesteren. Maak filmpjes, gesprekjes en zorg voor een comfortabel einde.
Ik denk dat filmpjes met je kinderen mooie dingen zijn voor jou. Voor je kinderen ligt het denk ik anders. Klinkt hard maar een kind mist zijn oma of opa niet zo als jij je moeder gaat missen.
Mijn kinderen hebben oma nooit gekend. Ik heb het wel eens over haar en we hebben foto's maar verder is het heel abstract.
Het enige wat je nu kan doen is herinnering maken, filmen en foto's maken. En toch ook genieten van haar aanwezigheid ook al is het sneller eindig dan dat je zou willen.
Ik sta er dan ook nuchter in. Klinkt hard maar is voor mij de manier om er mee om te gaan. Dood hoort bij het leven. Je hebt een moeder die je oma hebt kunnen maken, die je volwassen heeft zien worden. Dat moet je koesteren. Maak filmpjes, gesprekjes en zorg voor een comfortabel einde.
Ik denk dat filmpjes met je kinderen mooie dingen zijn voor jou. Voor je kinderen ligt het denk ik anders. Klinkt hard maar een kind mist zijn oma of opa niet zo als jij je moeder gaat missen.
Mijn kinderen hebben oma nooit gekend. Ik heb het wel eens over haar en we hebben foto's maar verder is het heel abstract.
Het enige wat je nu kan doen is herinnering maken, filmen en foto's maken. En toch ook genieten van haar aanwezigheid ook al is het sneller eindig dan dat je zou willen.
zaterdag 22 oktober 2022 om 09:05
Wat een heftige situatie to. Ik leef heel erg met je mee. Mijn vader is ernstig ziek. Maar de situatie is wel iets anders.
Mijn vader heeft slokdarmkanker..Helaas zijn de prognoses slecht. Maar er is heel misschien nog een kans op genezing. Ze kunnen alleen niet zeggen of die kans er wel of niet is....
We zitten nu in een hele spannende situatie. Mijn vader moet bestraald worden en chemo krijgen. Het is alleen de vraag of mijn vader überhaupt bestraald kan worden. Zo niet dan valt het helaas niet veel meer te doen en is het snel over vrees ik.(mocht mijn vader wel bestraald kunnen worden dan is er heel misschien nog een kans op genezing.)
Je schrijft dat je jonge kinderen hebt. Hoe oud ben je? Ik ben 31. Ik heb zelf twee kinderen van 2 en 4.
Ik herken je verhaal. Hoe ga je hier nu mee om? Ik heb eerlijk gezegd geen idee
Mijn vader heeft slokdarmkanker..Helaas zijn de prognoses slecht. Maar er is heel misschien nog een kans op genezing. Ze kunnen alleen niet zeggen of die kans er wel of niet is....
We zitten nu in een hele spannende situatie. Mijn vader moet bestraald worden en chemo krijgen. Het is alleen de vraag of mijn vader überhaupt bestraald kan worden. Zo niet dan valt het helaas niet veel meer te doen en is het snel over vrees ik.(mocht mijn vader wel bestraald kunnen worden dan is er heel misschien nog een kans op genezing.)
Je schrijft dat je jonge kinderen hebt. Hoe oud ben je? Ik ben 31. Ik heb zelf twee kinderen van 2 en 4.
Ik herken je verhaal. Hoe ga je hier nu mee om? Ik heb eerlijk gezegd geen idee
zaterdag 22 oktober 2022 om 10:48
Bedankt voor je lieve reactie!puntillita schreef: ↑22-10-2022 08:37Wat een lastige tijd maken jullie door. Je moeder heeft na de slechte diagnose een mooi jaar gehad en ergens hoop je dan dat daar gewoon geen einde aan komt. Maar onvermijdelijk komt er dat moment dat de kanker de behandeling te slim af is
Hoe graag je ook dingen wilt regelen, probeer niet te ver vooruit te denken over hoe het met je vader moet later. Daar kun je nu toch niets mee en jullie hebben wel wat anders aan je hoofd. Hopelijk slaat de nieuwe behandeling ook weer goed aan en kan je moeder nog een tijd een fijn leven hebben. Sterkte.
Het klopt hoor, ergens wisten we natuurlijk dat dit moment zou komen. Ik ben al dankbaar voor afgelopen anderhalf jaar en het feit dat ze mijn dochtertje heeft mogen ontmoeten. Want ze werd ziek toen ik net zwanger was en belandde op de IC. In het begin wisten ze niet wat ze had en toen ze dat wisten, wisten ze niet of de behandeling zou aanslaan.
Maar dan lijkt plotseling alles weer als vanouds en is ze aan het wandelen, koken en grapjes aan het maken. En dan ga je in een soort ontkenning.
Ik neem je advies trouwens mee. Ik ga proberen meer in het moment te leven en niet te veel stil te staan bij hoe het hierna moet. Nogmaals bedankt voor je lieve reactie.
zaterdag 22 oktober 2022 om 10:49
Dit vind ik ook een heel leuk idee. Het lijkt me heerlijk om even met z’n allen in een bubbel te gaan en mooie herinneringen te maken.
zaterdag 22 oktober 2022 om 10:51
Jeetje, wat heftig voor jullie. Die onzekerheid is ook slopend. Ik hoop dat er snel duidelijkheid is voor je papa en dat hij nog heel veel jaren van zijn kleinkinderen mag genieten.kaartje1 schreef: ↑22-10-2022 09:05Wat een heftige situatie to. Ik leef heel erg met je mee. Mijn vader is ernstig ziek. Maar de situatie is wel iets anders.
Mijn vader heeft slokdarmkanker..Helaas zijn de prognoses slecht. Maar er is heel misschien nog een kans op genezing. Ze kunnen alleen niet zeggen of die kans er wel of niet is....
We zitten nu in een hele spannende situatie. Mijn vader moet bestraald worden en chemo krijgen. Het is alleen de vraag of mijn vader überhaupt bestraald kan worden. Zo niet dan valt het helaas niet veel meer te doen en is het snel over vrees ik.(mocht mijn vader wel bestraald kunnen worden dan is er heel misschien nog een kans op genezing.)
Je schrijft dat je jonge kinderen hebt. Hoe oud ben je? Ik ben 31. Ik heb zelf twee kinderen van 2 en 4.
Ik herken je verhaal. Hoe ga je hier nu mee om? Ik heb eerlijk gezegd geen idee
Ik heb een zoon in de puberleeftijd en een dochtertje van 10 maanden. Moeilijk hè, dat niet weten hoe ermee om te gaan? Deze tijd is ergens heel onwerkelijk, en aan de andere kant op een rauwe, nare manier realiteit.
zaterdag 22 oktober 2022 om 10:54
Wat heftig om te lezen dat je moeder zo ziek is geweest jaren lang. Ik neem je advies mee. Veel filmpjes maken dus, genieten van de tijd die er nog is en inderdaad straks zorgen voor een comfortabel einde. Al hoop ik dat dat is nog heel ver weg is. De dood hoort inderdaad bij het leven, maar iedereen wil zijn of haar naasten natuurlijk zo lang mogelijk koesteren.Stormke81 schreef: ↑22-10-2022 08:48Hier ervaring. Mijn moeder is jaren en jaren heel erg ziek geweest. Bij het onmenselijke af.
Ik sta er dan ook nuchter in. Klinkt hard maar is voor mij de manier om er mee om te gaan. Dood hoort bij het leven. Je hebt een moeder die je oma hebt kunnen maken, die je volwassen heeft zien worden. Dat moet je koesteren. Maak filmpjes, gesprekjes en zorg voor een comfortabel einde.
Ik denk dat filmpjes met je kinderen mooie dingen zijn voor jou. Voor je kinderen ligt het denk ik anders. Klinkt hard maar een kind mist zijn oma of opa niet zo als jij je moeder gaat missen.
Mijn kinderen hebben oma nooit gekend. Ik heb het wel eens over haar en we hebben foto's maar verder is het heel abstract.
Het enige wat je nu kan doen is herinnering maken, filmen en foto's maken. En toch ook genieten van haar aanwezigheid ook al is het sneller eindig dan dat je zou willen.
zaterdag 22 oktober 2022 om 11:31
Het zijn met name stemmen die ik mis. Toen mijn moeder ziek werd waren er nog geen mobiele telefoons. Ze kon vanaf het begin niet goed meer praten en later helemaal niet meer. Enige filmpjes die ik heb zijn zonder stem. Gek genoeg mis ik dat het meest.
En je vader...daar kun je je niet op voorbereiden. Mijn ouders zaten ook in een isolement omdat veel mensen mijn moeder eng vonden. Mijn vader heeft na haar dood allerlei dingen gedaan zoals vrijwilligerswerk waardoor hij nu een groter netwerk heeft. Ik ken echter ook mensen die in het isolement zijn gebleven. Je vader heeft daar zijn eigen wensen en regie in. Kun je niet altijd sturen.
En je vader...daar kun je je niet op voorbereiden. Mijn ouders zaten ook in een isolement omdat veel mensen mijn moeder eng vonden. Mijn vader heeft na haar dood allerlei dingen gedaan zoals vrijwilligerswerk waardoor hij nu een groter netwerk heeft. Ik ken echter ook mensen die in het isolement zijn gebleven. Je vader heeft daar zijn eigen wensen en regie in. Kun je niet altijd sturen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
