Moeder opgenomen met Korsakov, ik vind het erg zwaar...

Hai Snoopy

ik heb hier (gelukkig) geen ervaring mee, maar wil je wel heel veel sterkte wensen. Jammer dat je in het 'echte leven' weinig mensen hebt om mee te praten. Is er niet een vriendin ofzo, bij wie je af en toe je hart kan/mag luchten? Hier op het forum natuurlijk altijd, maar echt contact lijkt me voor jou ook heel prettig.



Veel sterkte

Hier geen ervaring, maar meid wat heb jij een bak ellende over je heen gekregen de laatste tijd! Heel begrijpelijk dat je er doorheen zit en goed dat je hulp hebt gezocht.

Ik zou niet te bang zijn je vrienden 'lastig te vallen'. Vrienden ben je immers ook in moeilijke situaties! Als je het tegenstaat om je emoties en gevoelens bij ze te uiten, kun je ze misschien inschakelen voor de praktische dingen. Zodat je bijvoorbeeld eens niet hoeft te koken oid.

Ik denk dat iedereen begrijpt dat je in zo'n situatie wel wat steun en hulp kunt gebruiken!

ja een oom van mij heeft het al jaren, is idd ook een flinke alcoholist geweest zijn hele leven.



Heel heftig, ook voor zijn kinderen. Hun vader herkennen ze bijna niet meer. Het lijkt bijna wel alsof hij al dood is, terwijl hij er nog gewoon is.

Ook het feit dat het "eigen schuld dikke bult"is speelt mee. Hierdoor hebben de kinderen steeds het gevoel geen beroep op anderen te kunnen doen.



Als ik je verhaal lees krijg ik het gevoel dat jij je ook heel erg verantwoordelijk voelt, niet alleen voor je moeder maar ook voor je vader. Heb ik ook heel lang last van gehad maar het is me gelukt (soms meer soms minder) om de verantwoordelijkheid gevoelsmatig weer terug te leggen waar die hoort.



Het heeft mij in iedergeval 10 kilo lichter gemaakt door die verantwoordelijkheden niet meer mee te zeulen en echt te beseffen dat mijn ouders verantwoordelijk zijn voor hun eigen leven en ook de beslissingen die ze hierin hebben genomen.



Hoe oud is je moeder eigenlijk en je hebt ook een broer, kan je daar niets mee delen? Of op z'n minst dat hij ook zijn steentje bijdraagt?



Nou heel veel kracht liefde en wijsheid gewenst



eve

.

Ook mijn oom heeft het....heel veel sterkte meid!!!!

Goh meid wat een verhaal!

Ik kan me heel goed voorstellen dat je even een pas op de plaats moet maken. Mij lijken gesprekken met een maatschappelijk werker prettig, een onafhankelijk persoon die je misschien inzichten kan geven die je verder helpen.

Het lijkt me ontzettend zwaar voor je om daarnaast veel voor je vader te regelen. Hoe is je eigen thuis situatie? Krijg je het allemaal rond?

Ik wil je heel erg veel sterkte wensen!!

hoi snoopy, ik heb hier momenteel ook mee te maken met een ouder van mij, ik weet alleen niet zo goed of ik daar open op dit forum over wil praten ivm herkenning. Ik ga er even over denken en anders misschien mail/pb?

Liefs Bio en heel veel sterkte

Volgens mij kan je ook vrienden worden en elkaar dan priveberichten sturen (pb'tjes). Sterkte! De situatie waar jij je nu in bevindt is niet niks. Erg goed dat je op tijd aan de bel hebt getrokken. Door eerst aan jezelf te werken/ jezelf te helpen, kun je er ook weer beter voor anderen zijn, in dit geval je ouders,

Hoi Snoopy,



Allereerst: Heel goed dat je hulp zoekt bij een deskundige om hierover te praten. Ik snap heel goed hoe dat werkt qua schuldig voelen, hoe onterecht die gevoelens ook zijn. Het heeft tijd en gesprekken nodig om daarmee om te leren gaan.



Ik wil je wel iets vragen nog.

Mijn moeder heeft voor 100% zeker ook Korsakov. Alle symptomen, zware alcoholverslaving, uitvalsverschijnselen (niet meer kunnen lopen, geen vast voedsel kunnen eten, niet meer zindelijk, fantasieverhalen vertellen, ontkennen van alcoholverslaving, etc. etc) Het blijkt in de praktijk alleen heel lastig te zijn voor artsen om deze diagnose ook daadwerkelijk te stellen. Ik vraag me dus af hoe dat bij jouw moeder is gegaan. Heeft zij haar alcoholprobleem onderkent? Is zij vrijwillig opgenomen in het verpleeghuis?



Bij mijn moeder is d.m.v. hersensscan ook aangetoond dat de hersenen flink zijn aangetast, volgens de neuroloog was behandeling ook niet meer mogelijk. Mijn moeder blijft echter in alle toonaarden ontkennen dat zij een alcoholverslaving heeft. Dit terwijl de huisarts al meerdere malen met spoed is op komen draven omdat ze zichzelf weer bijna kapot had gedronken, geen pols en bloeddruk meer te vinden. De huisarts is verbaasd dat ze uberhaupt nog leeft maar zegt dat er - zonder haar toestemming- niets aan te doen is. Dat hij overtuigd is van de diagnose Korsakov maar dat zij wel eerst haar probleem moet onderkennen.

Zonder diagnose is er dus ook geen verdere hulp mogelijk zoals een verpleeghuis of iets dergelijks. Terwijl zij absoluut niet zelfstandig kan leven. Dit komt dus dagelijks op het bordje van mijn vader terecht.



Wij vinden dat onbegrijpelijk. Ik ben dus ook heel erg benieuwd hoe die diagnose bij jouw moeder is gesteld.



Kijk maar of je deze vraag wilt beantwoorden, kan me ook heel goed voorstellen dat je genoeg aan je eigen situatie hebt momenteel. Sterkte in elk geval!

hoi mijn moeder is ook alcoholist, inmiddels al meer dan 40 jaar (ze is bijna 60). Ze heeft daarnaast ook al evenlang anorexia, dus ik ben ook aan het wachten tot het een keer fout gaat. Tot nu toe nog geen echte gebreken bemerkt, ze slikt wel vitamine preparaten, wellicht helpt dat wat.



Zit jouw moeder niet veel beter op haar plek op een Korsakov afdeling van de GGZ in de buurt? Korsakov wordt voornamelijk vastgesteld door neuropsychologisch onderzoek, je kan je moeder hiervoor aanmelden bij de GGZ.

succes gr suzanne

Hoi Snoopy,



Bedankt voor je uitgebreide verhaal en informatie, heftig allemaal, he? Het klinkt in elk geval dat jouw moeder in goede handen is nu. Wat een zware tijd heeft ze gehad, met ontwennen. Hoe gaat ze daar nu mee om? Is ze al meer aanspreekbaar? En wat is het vooruitzicht, zou ze op termijn weer zelfstandig kunnen wonen?



Mijn situatie is wel iets anders aangezien ik geen goede band heb met mijn moeder, er is geen ruzie hoor, dat niet. Er zijn een paar jaar geleden veel problemen tussen ons geweest en ik heb toen afstand genomen. Voornamelijk emotioneel. Contact is de laatste jaren beperkt tot eens in de zoveel weken bellen over koetjes en kalfjes en elkaar vriendelijk te woord staan. Met mijn vader heb ik min of meer hetzelfde contact.

Ik heb er dus emotioneel gezien ook geen enorme last van dat mijn moeder nu in deze situatie zit. Klinkt hard, maar heeft een reden.



Maar, het blijft wel mijn moeder. Waar het kon/kan probeer ik een oplossing te vinden.

Ik heb veel aan je tips. Wat ik alleen zo onbegrijpelijk vindt;

(dit kan wel eens een heel verhaal worden.. hoop dat je dat niet vervelend vindt)



Mijn moeder komt de afgelopen 3 jaar al wekelijks bij het GGZ, daar is ze onder behandeling bij een psycholoog vanwege depressiviteit. Deze psycholoog was tot kortgeleden niet op de hoogte van het alcoholprobleem van mijn moeder omdat zij dit uit zichzelf uiteraard niet verteld en een kei is in manipuleren.

Wij (mijn vader en ik) hebben er voor gezorgd dat deze psych wél op de hoogte was van alles.



De psych weet hier dus van. Ook haar verdere staat, dus alle uitvalsverschijnselen, alle overige symptomen.

Toch komt hij niet met de diagnose Korsakov. Welke diagnose hij wel heeft weten wij niet want dat mag kennelijk alleen de patient weten en mijn moeder blijft hierover zwijgen.



De huisarts heeft mijn moeder diverse keren met spoed laten opnemen in het ziekenhuis toen zij in dezelfde staat was als jouw moeder; apathisch, geen pols, geen bloeddruk. Na observatie mocht ze dan telkens de volgende dag weer naar huis. Geen vervolgstappen door huisarts. (die ons letterlijk heeft gezegd 'het probleem lost zich vanzelf op', wat wij een vreemde opmerking vonden en hij gaf als verklaring 'zij redt dit niet lang meer zo'. Oh. Oké..

Oftewel, de huisarts heeft haar al gewoon opgegeven.



Verder is er uitgebreid neurologisch onderzoek geweest, daarover schreef ik al in mijn vorige bericht. Volgens de neuroloog kunnen de symptomen te wijten zijn aan 2 dingen;

Óf als gevolg van een ouderdomsziekte (zeldzaam op de leeftijd van mijn moeder, ze is pas 56 jaar) óf als gevolg van alcoholverslaving. Uiteraard was mijn vader bij dat gesprek aanwezig en heeft hij de neuroloog verteld dat mijn moeder al jaren een zware alcoholverslaving heeft. Dit ontkende mijn moeder tijdens dat gesprek echter hevig. De neuroloog heeft het dossier daarmee gesloten. Is geen verdere aktie op geweest omdat naar zijn zeggen er ook geen verdere behandeling mogelijk was, daarvoor was de aangerichte schade in de hersenen al te groot. Hij heeft alleen een doorverwijzing gegeven voor een fysiotherapeut, zodat zij haar benen weer kan proberen te versterken..



En dat was dat. Er is geen enkel contact onderling tussen de huisarts/psych/neuroloog. Geen afstemming van medische dossiers. Ondanks talloze verzoeken en telefoontjes, het was allemaal niet mogelijk want patient stemt er niet in mee. Ondertussen gaat het steeds slechter met mijn moeder. Zij verzorgd zichzelf al ruim een jaar niet meer, eet ook al zeker anderhalf jaar niet meer, weegt vel over been.

Mijn vader is vervroegd gepensioneerd en 'dus' in staat om haar 24/7 te verzorgen maar meer dan 'verzorger' is hij dus ook al heel lang niet meer. Tel daarbij alle vreemde en bizarre akties van mijn moeder op die zeeeeeer regelmatig voorkomen als zij weer eens dronken is. En dronken is ze dagelijks.

Hij overweegt al maanden een echtscheiding omdat dit hem opbreekt.



Ik heb een paar maanden geleden besloten om de hele kwestie opzij te leggen, het was een gebed zonder end. Zeker als zijzelf niet eens geholpen wíl worden. Maar het vreet aan me, want het kan toch niet zo zijn dat er niets te doen is?



Ik vind je tips dus heel goed maar de huisarts doet dus niets.

GGZ (haar psych) is al op de hoogte van haar situatie en doet ook niets. Ik kan nog wel informeren naar die speciale Korsakov-afdelingen, ik kende dat nog niet.

En toch nog proberen om contact op te nemen met maatschappelijk werk in mijn eigen woonplaats (mijn ouders wonen ruim 200 km verder) en eens peilen wat zij voor stellen.



Bedankt voor het meedenken, waardeer ik erg!

Hoi Snoopy, allereerst; wat een lieve zorgzame dochter ben jij! Daar heeft je moeder het wel mee getroffen. Maar je mag ook lief en zorgzaam voor jezelf zijn hoor. Goed dat je gaat praten met een maatschappelijk werkster, ik zou zeggen; gooi het er maar uit! En als het niet klikt met hem/haar, ga dan op zoek naar een andere waar je beter mee kunt praten. En stort ook eens je hart uit bij je vriendin, als ik zo lees wat je schrijft dan ben je geen zeur en worden het geen wekelijkse sessies ofzo.



Dat je broer het contact heeft verbroken heeft mogelijk ook te maken met overleven, hij is misschien wat harder/egoistischer dan jij. Maar goed, hij doet dat niet zomaar natuurlijk. En jij mag ook wel wat egoistischer zijn denk ik. Dat van 'eigen schuld dikke bult' daar geloof ik niet in. Alcoholisme kan ook een ziekte zijn, of dat je moeder last had van psychische problemen of trauma's uit het verleden, of ze wat gewoon onverbeterlijk en dacht alleen maar aan zichzelf, maar ja, zij heeft zichzelf ook niet gemaakt tenslotten. Dat jij en je broer tekort zijn gekomen, dat mag je best erkennen denk ik. Je mag voor jezelf toegeven dat jij niet dat heb gekregen dat je toekwam, of zie ik dat verkeerd?



Laat je pa maar lekker zelf uitzoeken met wie hij samenleeft, of een relatie heeft. Praat daar eens over met je maatsch. werker. Soms kan iemand niet wat meer maken van zijn leven, en is het oude vertrouwde het makkelijkst. Heel vreemd is dat. Maar goed dat jij zelf niet zo bent en wel zo je best doet om er wat van te maken.



Heel veel sterkte lieve Snoopy, en jij mag ondanks alles gelukkig zijn hoor, en proberen te genieten van je leven, je hebt hier tenslotte niet om gevraagd zeg. Hou je taai, en de zon gaat ook voor jou weer schijnen hoor! Dikke knuffel

ik werk bij de Reinier van Arkelgroep, en wij hebben iig een specifieke Korsakov afdeling. Ik neem aan dat de wat grotere GGZ-instellingen ook wel zoiets hebben.

Verder hebben diverse verpleeghuizen ook zo'n afdeling, gewoon ff googlen.

succes gr suzanne

Bijna iedere GGZ instelling heeft een korsakov afdeling. Daar is je moeder inderdaad veel beter op haar plek dan op een PG afdeling.



Heel veel sterkte!!

Jemig snoopy,wat een verhaal,neem aan dat jij al heel wat voor je kiezen gehad hebt?



Wens je veel sterkte met alles (bambi ook trouwens,vreselijk als een arts je niet serieus neemt zeg )



van mormel

bij de ggz kan ze wel terecht als de ziekte al verder in progressie is. succes gr suuz