Psyche
alle pijlers
Moeder overleden... Mis haar zo
maandag 4 oktober 2021 om 23:29
Hallo allemaal,
Wil even van me af schrijven. Mijn lieve moeder is 6 weken geleden overleden na 4 weken in het ziekenhuis... Midden juli diagnose daarna operatie.... En dat heeft ze niet gered. Ze heeft zo hard gevochten. En net toen het beter ging piepte ze er tussenuit. Ik heb niet meer met haar kunnen praten die 4 weken. Dat kon niet door het type operatie.
Ik mis haar zo erg....had nog zo graag met haar gesproken. Kan me niet voorstellen dat ik haar nooit meer zie.
Ben zo verdrietig. Wat kan ik doen?
Wil even van me af schrijven. Mijn lieve moeder is 6 weken geleden overleden na 4 weken in het ziekenhuis... Midden juli diagnose daarna operatie.... En dat heeft ze niet gered. Ze heeft zo hard gevochten. En net toen het beter ging piepte ze er tussenuit. Ik heb niet meer met haar kunnen praten die 4 weken. Dat kon niet door het type operatie.
Ik mis haar zo erg....had nog zo graag met haar gesproken. Kan me niet voorstellen dat ik haar nooit meer zie.
Ben zo verdrietig. Wat kan ik doen?
dinsdag 5 oktober 2021 om 01:12
Gecondoleerd 
Het idee van de brief vind ik persoonlijk wel mooi als dat iets is wat bij je past. Mijn pa overleed echt plotseling. Ik heb mij altijd getroost met het idee dat ik nog steeds met hem kon ‘praten’ maar dan in mijn hoofd (klinkt gekker dan dat het is). Dat de belangrijkste zaken toch wel duidelijk waren ook al waren ze niet nog eens officieel uitgesproken zoals je zou doen bij iemand die een lang sterfbed heeft.
Verder vond ik wandelen met de hond altijd fijn. Letterlijk uitwaaien.
Het idee van de brief vind ik persoonlijk wel mooi als dat iets is wat bij je past. Mijn pa overleed echt plotseling. Ik heb mij altijd getroost met het idee dat ik nog steeds met hem kon ‘praten’ maar dan in mijn hoofd (klinkt gekker dan dat het is). Dat de belangrijkste zaken toch wel duidelijk waren ook al waren ze niet nog eens officieel uitgesproken zoals je zou doen bij iemand die een lang sterfbed heeft.
Verder vond ik wandelen met de hond altijd fijn. Letterlijk uitwaaien.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 5 oktober 2021 om 01:22
Lieve Cryst, gecondoleerd met je moeder.
Het is ook onvoorstelbaar verdrietig dat je haar nooit meer zult spreken. Mijn moeder is al wat langer geleden gestorven, maar er zijn dagen dat haar nog net zo mis als in het begin en dat ik amper kan geloven dat ze er niet meer is.
Wat ik in de periode na haar overlijden fijn en troostend vond, was het dragen van een van haar kledingstukken. Ze had een fijn, zacht vestje dat ik bijna dagelijks droeg en daarmee voelde het een beetje alsof ze me omarmde met warmte.
Ook droeg ik altijd iets van haar bij me: een sieraad of een kammetje. Gewoon, kleine dingen. Daarmee had ik 'haar' een beetje bij me en kon ik in gedachten tegen haar praten.
Natuurlijk, het gemis blijft even groot en geen vestje kon dat verhelpen, maar toch was het troostend en heeft het me gesteund.
Ik hoop dat er voor jou iets is waarbij je symbolisch troost en warmte kunt vinden in deze verdrietige periode.
Heel veel sterkte!
Het is ook onvoorstelbaar verdrietig dat je haar nooit meer zult spreken. Mijn moeder is al wat langer geleden gestorven, maar er zijn dagen dat haar nog net zo mis als in het begin en dat ik amper kan geloven dat ze er niet meer is.
Wat ik in de periode na haar overlijden fijn en troostend vond, was het dragen van een van haar kledingstukken. Ze had een fijn, zacht vestje dat ik bijna dagelijks droeg en daarmee voelde het een beetje alsof ze me omarmde met warmte.
Ook droeg ik altijd iets van haar bij me: een sieraad of een kammetje. Gewoon, kleine dingen. Daarmee had ik 'haar' een beetje bij me en kon ik in gedachten tegen haar praten.
Natuurlijk, het gemis blijft even groot en geen vestje kon dat verhelpen, maar toch was het troostend en heeft het me gesteund.
Ik hoop dat er voor jou iets is waarbij je symbolisch troost en warmte kunt vinden in deze verdrietige periode.
Heel veel sterkte!
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
dinsdag 5 oktober 2021 om 09:30
Gecondoleerd. Mijn moeder is een aantal jaar geleden overleden aan kanker. Ik snap je gemis heel erg en herken het gevoel.
Met de tijd zal het verdriet slijten. En dat wil je nu nog helemaal niet geloven maar het gaat gebeuren. Er komt een moment dat je berusting gaat voelen dat ze er niet meer is en dat het goed is zo. Dat je aan moeder denkt en dat je alleen maar liefde en berusting voelt.
Gaat het missen over? Nooit. Er zullen momenten zijn dat je haar weer enorm zult missen en het verdriet weer zal voelen. Er zullen ook meer momenten komen, met de tijd, dat je er niet meer actief mee bezig bent en dat je ook weer plezier en lol kunt hebben zonder dat het gemis van je moeder op de voorgrond treedt.
Met de tijd zal het verdriet slijten. En dat wil je nu nog helemaal niet geloven maar het gaat gebeuren. Er komt een moment dat je berusting gaat voelen dat ze er niet meer is en dat het goed is zo. Dat je aan moeder denkt en dat je alleen maar liefde en berusting voelt.
Gaat het missen over? Nooit. Er zullen momenten zijn dat je haar weer enorm zult missen en het verdriet weer zal voelen. Er zullen ook meer momenten komen, met de tijd, dat je er niet meer actief mee bezig bent en dat je ook weer plezier en lol kunt hebben zonder dat het gemis van je moeder op de voorgrond treedt.
dinsdag 5 oktober 2021 om 20:48
Lieve allemaal,
Bedankt voor jullie reacties en de tips... Doet me goed. Ik kan gelukkig veel delen dat is erg fijn. Op momenten overvalt het mij enorm. Vooral als ik in mijn ouderlijk huis ben bij mijn vader....
Daarna tranen met tuiten....het huis ademt mijn moeder. Ik zie de spulletjes,haar spulletjes, haar jas, tas
.
Iets persoonlijk vind ik een mooi idee maar dat doet me nu nog teveel... Ik kan ook niet naar haar foto kijken.
Ik praat ook veel met haar en hoor haar dan antwoorden. Ik ken haar zo goed.
En ik schrijf naar haar, in een boekje. Ergens geeft dat rust.
Ik besef me wel hoeveel ik voor vanzelfsprekend aannam. Haar aanwezigheid, warmte, liefde. Gelukkig heb ik dat ook vaak gezegd.
Toch onvoorstelbaar dat iemand die zo lang in je leven is, er opeens niet meer is....ik appte ook veel met haar en opeens is dat lijntje er niet meer....
Nogmaals dank.
Bedankt voor jullie reacties en de tips... Doet me goed. Ik kan gelukkig veel delen dat is erg fijn. Op momenten overvalt het mij enorm. Vooral als ik in mijn ouderlijk huis ben bij mijn vader....
Daarna tranen met tuiten....het huis ademt mijn moeder. Ik zie de spulletjes,haar spulletjes, haar jas, tas
. Iets persoonlijk vind ik een mooi idee maar dat doet me nu nog teveel... Ik kan ook niet naar haar foto kijken.
Ik praat ook veel met haar en hoor haar dan antwoorden. Ik ken haar zo goed.
En ik schrijf naar haar, in een boekje. Ergens geeft dat rust.
Ik besef me wel hoeveel ik voor vanzelfsprekend aannam. Haar aanwezigheid, warmte, liefde. Gelukkig heb ik dat ook vaak gezegd.
Toch onvoorstelbaar dat iemand die zo lang in je leven is, er opeens niet meer is....ik appte ook veel met haar en opeens is dat lijntje er niet meer....
Nogmaals dank.
Helaas heb ik geen tips voor je, maar hierboven is gelukkig al veel zinnigs gezegd. Heel veel sterkte
woensdag 6 oktober 2021 om 19:02
