Psyche
alle pijlers
moeder overstuur
donderdag 11 februari 2010 om 20:58
Vind het moeilijk te bepalen of dit onderwerp hier hoort maar ik doe het toch maar...
Mijn moeder is een jaar geleden haar man verloren. Ze kende hem ruim twee jaar en ze waren heel gelukkig samen. Na dat ze elkaar een jaar kenden bleek hij aan ALS te leiden en is hij vorig jaar februari overleden. Sindsdien is mijn moeder heel verdrietig om het verlies, dat is heel logisch. Maar daarnaast, ziet ze sindsdien allerlei bedreigingen in de buitenwereld. Ik maak me er zorgen om, ik ken haar zo niet, maar als ik dit aankaart wimpelt ze het weg.
Mijn moeder is een jaar geleden haar man verloren. Ze kende hem ruim twee jaar en ze waren heel gelukkig samen. Na dat ze elkaar een jaar kenden bleek hij aan ALS te leiden en is hij vorig jaar februari overleden. Sindsdien is mijn moeder heel verdrietig om het verlies, dat is heel logisch. Maar daarnaast, ziet ze sindsdien allerlei bedreigingen in de buitenwereld. Ik maak me er zorgen om, ik ken haar zo niet, maar als ik dit aankaart wimpelt ze het weg.
donderdag 11 februari 2010 om 21:05
donderdag 11 februari 2010 om 21:07
Ze vindt zelf dat ze het gezien de omstandigheden zo goed doet. Ze gaat wel af en toe naar een maatschappelijk werker, maar ik heb het idee dat hij alleen maar met haar meepraat.
Zij vindt hem fantastisch.
Ik zou inderdaad heel graag een keer naar haar huisarts bellen, maar die kan geen informatie geven over haar in verband met geheimhouding....
Dat is zo lastig.
Zij vindt hem fantastisch.
Ik zou inderdaad heel graag een keer naar haar huisarts bellen, maar die kan geen informatie geven over haar in verband met geheimhouding....
Dat is zo lastig.
donderdag 11 februari 2010 om 21:12
Idd kort maar krachtig, ik heb zelf net zo'n moeder en ik heb besloten mezelf er niet meer in te betrekken want ik word er gillend gek bij. Ze zal het zelf moeten doen, ik kan haar niet dwingen. Je kunt als kind zijnde ook de huisarts niet bellen om te zeggen dat je moeder vanalles mankeert, ze zal het zelf moeten doen, hard, maar helaas wel waar.
donderdag 11 februari 2010 om 21:13
donderdag 11 februari 2010 om 21:14
Na het overlijden van mijn vader dit jaar, herken ik de angst dat je naasten zullen overlijden. De angst voor het gemis, de angst om alles nog eens te zullen doormaken, de angst om iemand te zien lijden. En ik denk dat het goed is dat je moeder naar je toekomt en toegeeft aan haar verdriet! Of heb je liever dat ze alles opkropt?
donderdag 11 februari 2010 om 21:16
Dangeensuus, jij hebt het dus losgelaten, maar hoe dan?
Maroetje, ik wil absoluut niet dat ze alles opkropt, zeker haar verdriet om dat haar grote liefde is overleden. Ik weet alleen niet hoe ik ermee om moet gaan dat ze het gevoel heeft dat ze slachtoffer is van de hele wereld. Hierdoor komt de eigenlijk nauwelijks toe aan haar verdriet om het verlies van die geliefde, maar is ze helemaal druk met wat haar allemaal overkomt op andere vlakken
Maroetje, ik wil absoluut niet dat ze alles opkropt, zeker haar verdriet om dat haar grote liefde is overleden. Ik weet alleen niet hoe ik ermee om moet gaan dat ze het gevoel heeft dat ze slachtoffer is van de hele wereld. Hierdoor komt de eigenlijk nauwelijks toe aan haar verdriet om het verlies van die geliefde, maar is ze helemaal druk met wat haar allemaal overkomt op andere vlakken
donderdag 11 februari 2010 om 21:21
Tuurlijk is ze bezig met alles om haar heen, ze kan de werkelijkheid van het gemis van haar geliefde waarschijnlijk niet aan. Het moeten missen van iemand die je niet kwijt wilde is verschrikkelijk, dan is het makkelijker om je te richten op de buitenwereld. De kans zit er wel bij dat zij haar onbewuste gevoelens projecteert op die buitenwereld.
donderdag 11 februari 2010 om 21:26
donderdag 11 februari 2010 om 21:29
quote:Lizaa schreef op 11 februari 2010 @ 21:26:
Daar zit wel iets in ja... met betrekking tot haar gezondheid had ik dat al wel door, maar met betrekking tot haar vriendin niet zo. Maar misschien klopt het wel.
Ik weet alleen niet wat ik ermee moet doen.... het klinkt zo egoïstisch, maar ik heb er slapeloze nachten van...dat is dus precies wat ik net bedoelde te zeggen. Jij kunt haar aanhoren, troosten en liefhebben maar uiteindelijk moet ze zelf de knop omzetten. Dat kun jij niet voor haar doen.
Daar zit wel iets in ja... met betrekking tot haar gezondheid had ik dat al wel door, maar met betrekking tot haar vriendin niet zo. Maar misschien klopt het wel.
Ik weet alleen niet wat ik ermee moet doen.... het klinkt zo egoïstisch, maar ik heb er slapeloze nachten van...dat is dus precies wat ik net bedoelde te zeggen. Jij kunt haar aanhoren, troosten en liefhebben maar uiteindelijk moet ze zelf de knop omzetten. Dat kun jij niet voor haar doen.
donderdag 11 februari 2010 om 21:31
Dangeensuus, ik herken het helemaal. Wat verdrietig ook voor jou, jij bent daarnaast ook nog je vader verloren.
Als je het zelf niet meer aankan dan heeft zij ook niets aan je. Maar hoe doe je dat dan? Ze belt mij elke dag, maar ik wil wel opnemen, anders vind ik het zo sneu. En ze belt vaak onder het mom van iets anders....
Als je het zelf niet meer aankan dan heeft zij ook niets aan je. Maar hoe doe je dat dan? Ze belt mij elke dag, maar ik wil wel opnemen, anders vind ik het zo sneu. En ze belt vaak onder het mom van iets anders....
donderdag 11 februari 2010 om 21:39
donderdag 11 februari 2010 om 21:41
Lizaa heel hard gezegd probeer ik soms de telefoon niet op te nemen als ik zie dat ze belt want ik kan bijna geen nee zeggen tegen haar omdat ik het zo sneu vind voor haar, het is toch mijn moeder en ik heb het heel erg met haar te doen. Toch moet ik uit zelfbescherming een stapje terug doen want het kan niet zo zijn dat ik er zelf aan onderdoor ga. Geldt natuurlijk voor jou precies hetzelfde. Heb je nog broers of zussen die ze eventueel kan bellen, wellicht kun je het met hen bespreken
vrijdag 12 februari 2010 om 00:07
Vaak kun je bij de huisarts van je moeder wel een gesprek aanvragen. De huisarts mag niet zeggen waarmee je moeder daar komt, hoe vaak ed, maar kan wel je verhaal aanhoren en je moeder uitnodigen voor een gesprek erover of jouw info te gebruiken in consulten van haar.
Niet elke huisarts staat hier echter voor open, maar het valt zeker te proberen.
Niet elke huisarts staat hier echter voor open, maar het valt zeker te proberen.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
