Psyche
alle pijlers
Moeite met psychotherapeut
vrijdag 8 mei 2009 om 16:17
Sinds 4 weken heb ik gesprekken met een psychotherapeut van het GGZ. De reden van deze gesprekken zijn een minderwaardigheidscomplex, angsten, schuldgevoelens en onverwerkt jeugdtrauma. De therapeute met wie ik de gesprekken voer heeft echter een nogal agressieve manier van benaderen. Ik word hier helemaal nerveus van en krijg voorafgaand aan de gesprekken al hoofdpijn van de spanning. Als ik aangeef dat ik haar manier van werken niet prettig vind, wordt ze helemaal pinnig en krijg ik als antwoord dat ze zo laat zien dat ze me serieus neemt.
Kan ik om een andere therapeut vragen en hoe pak ik dat aan? De therapeute met wie ik spreek is namelijk ook het hoofd van de afdeling psychotherapie.
Graag jullie advies.
Kan ik om een andere therapeut vragen en hoe pak ik dat aan? De therapeute met wie ik spreek is namelijk ook het hoofd van de afdeling psychotherapie.
Graag jullie advies.
vrijdag 8 mei 2009 om 16:25
Ik zou inderdaad snel een andere zoeken. Via je huisarts misschien? Het hoeft natuurlijk niet via de GGZ he, je hebt ook vrij gevestigden. Misschien op internet eens zoeken, wat er in de buurt zit.
Veel succes ermee, en niet blijven gaan. Het is de bedoeling dat jij ermee geholpen bent, en een therapeut die niet eens open staat voor jou opmerking, die mag eens in de spiegel gaan kijken.
Veel succes ermee, en niet blijven gaan. Het is de bedoeling dat jij ermee geholpen bent, en een therapeut die niet eens open staat voor jou opmerking, die mag eens in de spiegel gaan kijken.
vrijdag 8 mei 2009 om 16:28
Dat is niet fijn, het is niet de bedoeling dat de gesprekken zo'n bron van stress zijn. Ik weet niet hoe je daar bent gekomen, via je huisarts? In dat geval kun je het misschien weer met je ha bespreken.
Het is belangrijk dat het klikt, je je prettig en veilig voelt bij je therapeut. Dus het is een prima reden om uit te kijken naar een andere.
Gezien je klachten vraag ik me af wat je zelf graag zou willen. Een therapeut werkt immers met je om verder te komen, dat is niet altijd leuk of geheel stressvrij. Niet om het probleem nu bij jou neer te leggen maar gewoon als vraag of er een kans is dat je dit bij elke therapeut zou kunnen ervaren? Ik vraag het omdat ik vermoed dat die vraag je nog gesteld gaat worden, dan kun je er nu alvast over nadenken hoe je dat zelf ziet en voelt .
Het is belangrijk dat het klikt, je je prettig en veilig voelt bij je therapeut. Dus het is een prima reden om uit te kijken naar een andere.
Gezien je klachten vraag ik me af wat je zelf graag zou willen. Een therapeut werkt immers met je om verder te komen, dat is niet altijd leuk of geheel stressvrij. Niet om het probleem nu bij jou neer te leggen maar gewoon als vraag of er een kans is dat je dit bij elke therapeut zou kunnen ervaren? Ik vraag het omdat ik vermoed dat die vraag je nog gesteld gaat worden, dan kun je er nu alvast over nadenken hoe je dat zelf ziet en voelt .
vrijdag 8 mei 2009 om 16:34
Dat is lastig zeg Hoe vaak ben je er al geweest? Ik zou het wel eerst een aantal keer geprobeerd hebben. Misschien zit er een reder achter dat ze zo doet.
Maar als het echt zo erg blijft dat je hoofdpijn krijgt, omdat je er tegen op ziet, zou ik inderdaad een ander gaan zoeken. Dat kan best hoor. Blijkbaar liggen jullie elkaar gewoon niet. Dat heb je soms met bepaalde mensen, dus dat kan bij een therapeut natuurlijk ook. Dus gewoon naar iemand anders vragen.
Veel Succes
Maar als het echt zo erg blijft dat je hoofdpijn krijgt, omdat je er tegen op ziet, zou ik inderdaad een ander gaan zoeken. Dat kan best hoor. Blijkbaar liggen jullie elkaar gewoon niet. Dat heb je soms met bepaalde mensen, dus dat kan bij een therapeut natuurlijk ook. Dus gewoon naar iemand anders vragen.
Veel Succes
vrijdag 8 mei 2009 om 16:40
Ik zou er ook zo snel mogelijks mee kappen. Als het in het begin al niet klikt, dan gaat het ook niet meer gebeuren. Zij gaat toch niet veranderen. Het belangrijkste is dat jij je prettig voelt bij iemand, en dat die ander er is voor jou, in plaats van andersom. '
Jouw wensen moeten voorop komen te staan; jij weet immers zelf het beste wat je dwars zit. Helaas zijn er een hele zooi onbekwame psychologen, die altijd maar weer terugvallen op dat zij ervoor gestudeerd hebben. Complete onzin, want psychologie is meer dan alleen een boekenstudie, het gaat juist ook om mensenkennis. Als ik het zo lees, heb je niks aan haar.
Jouw wensen moeten voorop komen te staan; jij weet immers zelf het beste wat je dwars zit. Helaas zijn er een hele zooi onbekwame psychologen, die altijd maar weer terugvallen op dat zij ervoor gestudeerd hebben. Complete onzin, want psychologie is meer dan alleen een boekenstudie, het gaat juist ook om mensenkennis. Als ik het zo lees, heb je niks aan haar.
vrijdag 8 mei 2009 om 16:44
Natuurlijk kan je een andere therapeut vragen! En anders gewoon zelf een andere zoeken. Het is wel belangrijk dat het klikt met je therapeut, dat je het gevoel hebt er iets aan te hebben. Het kan soms wel moeilijk zijn omdat de tharpie of gesprekken confronterend zijn, maar belangrijk is ook dat je je op je gemak voelt bij de persoon. Via via kan je informeren of iemand een goeie weet of inderdaad via je huisarts. Succes ermee.
vrijdag 8 mei 2009 om 17:13
Als je je niet prettig voelt bij haar, dan moet je een andere therapeute zoeken.
Zelf heb ik een hele fijne therapeut, maar doordat de therapievorm an sich confronterend is, heb ik hem ook meerdere malen verwenst. Dan dacht ik 'laat me nou toch met rust man' en werd ik ook echt boos.
Wat hij echter wel deed, was heel goed uitleggen waarom die confrontatie of bepaalde benadering nodig was. Daardoor kon ik het goed handelen en voelde ik me na een tijd juist beter. Het is een harde manier om achter je eigen valkuilen en denkbeelden te komen en daardoor echt, echt, echt niet leuk, maar wel nuttig.
Ik vind het onzinnig dat ze pinnig wordt als jij haar vertelt dat je de benadering onprettig vindt. Dat zou mij een onveilig gevoel geven. Ik zou dat bespreken (dus dat haar reactie jou een onveilig of_____(vul voor jezelf in) gevoel geeft). Interactie is heel erg belangrijk, dat moet zij ook weten. En je diepste gevoelens blootleggen aan iemand waar je je niet veilig bij voelt, lijkt me een onmogelijke opgave, om eerlijk te zijn.
Dus ga bij jezelf na of het echt aan haar ligt, of dat het terug te brengen is tot de therapievorm. Want in het laatste geval wordt het zeker weten beter als je doorzet. In het eerste geval niet.
Zelf heb ik een hele fijne therapeut, maar doordat de therapievorm an sich confronterend is, heb ik hem ook meerdere malen verwenst. Dan dacht ik 'laat me nou toch met rust man' en werd ik ook echt boos.
Wat hij echter wel deed, was heel goed uitleggen waarom die confrontatie of bepaalde benadering nodig was. Daardoor kon ik het goed handelen en voelde ik me na een tijd juist beter. Het is een harde manier om achter je eigen valkuilen en denkbeelden te komen en daardoor echt, echt, echt niet leuk, maar wel nuttig.
Ik vind het onzinnig dat ze pinnig wordt als jij haar vertelt dat je de benadering onprettig vindt. Dat zou mij een onveilig gevoel geven. Ik zou dat bespreken (dus dat haar reactie jou een onveilig of_____(vul voor jezelf in) gevoel geeft). Interactie is heel erg belangrijk, dat moet zij ook weten. En je diepste gevoelens blootleggen aan iemand waar je je niet veilig bij voelt, lijkt me een onmogelijke opgave, om eerlijk te zijn.
Dus ga bij jezelf na of het echt aan haar ligt, of dat het terug te brengen is tot de therapievorm. Want in het laatste geval wordt het zeker weten beter als je doorzet. In het eerste geval niet.
vrijdag 8 mei 2009 om 17:49
Ik weet uit eigen ervaring dat het erg vervelend is om je niet prettig te voelen bij je therapeut. Ik voelde me bij mijn eerste psychotherapeute absoluut niet fijn, omdat ze me dingen liet doen waarbij ik me niet op m'n gemak voelde.
Sowieso vond ik haar erg zweverig en ik heb veel overwogen om er gewoon mee te stoppen. Ik wilde vaak weglopen als ze weer eens voorstelde om bijvoorbeeld rondjes door de kamer te gaan lopen en daarbij zuchtende geluiden te maken, om hierdoor dichter bij m'n gevoel te komen.
Uiteindelijk ben ik bij een andere therapeut terecht gekomen waar ik veel meer aan heb gehad. Jammergenoeg moet ik wel toegeven dat de eerste therapeut het gelijk al bij het rechte eind heeft gehad en me direct confronteerde met mijn grootste angsten. Waarschijnlijk was dit veel te snel en was ik er toen nog niet klaar voor. Wat ik hiermee probeer te zeggen is dat je je misschien wel niet bij je therapeute op je gemak voelt omdat ze de vinger op de zere plek legt. Verandering is eng en dan is het logisch dat je je hier tegen verzet. Ik kan er natuurlijk helemaal naast zitten en wat voor mij zo was, hoeft natuurlijk niet voor jou te gelden. Maar ik zou er nog eens over nadenken voordat je van therapeut verwisselt.
Sowieso vond ik haar erg zweverig en ik heb veel overwogen om er gewoon mee te stoppen. Ik wilde vaak weglopen als ze weer eens voorstelde om bijvoorbeeld rondjes door de kamer te gaan lopen en daarbij zuchtende geluiden te maken, om hierdoor dichter bij m'n gevoel te komen.
Uiteindelijk ben ik bij een andere therapeut terecht gekomen waar ik veel meer aan heb gehad. Jammergenoeg moet ik wel toegeven dat de eerste therapeut het gelijk al bij het rechte eind heeft gehad en me direct confronteerde met mijn grootste angsten. Waarschijnlijk was dit veel te snel en was ik er toen nog niet klaar voor. Wat ik hiermee probeer te zeggen is dat je je misschien wel niet bij je therapeute op je gemak voelt omdat ze de vinger op de zere plek legt. Verandering is eng en dan is het logisch dat je je hier tegen verzet. Ik kan er natuurlijk helemaal naast zitten en wat voor mij zo was, hoeft natuurlijk niet voor jou te gelden. Maar ik zou er nog eens over nadenken voordat je van therapeut verwisselt.
vrijdag 8 mei 2009 om 18:20
quote:muurroos schreef op 08 mei 2009 @ 17:49:
Ik weet uit eigen ervaring dat het erg vervelend is om je niet prettig te voelen bij je therapeut. Ik voelde me bij mijn eerste psychotherapeute absoluut niet fijn, omdat ze me dingen liet doen waarbij ik me niet op m'n gemak voelde.
Sowieso vond ik haar erg zweverig en ik heb veel overwogen om er gewoon mee te stoppen. Ik wilde vaak weglopen als ze weer eens voorstelde om bijvoorbeeld rondjes door de kamer te gaan lopen en daarbij zuchtende geluiden te maken, om hierdoor dichter bij m'n gevoel te komen.
Ik denk dat er een verschil is tussen een therapeut die je niet ligt, dat heeft te maken met de persoon zelf, en het bespreken of doen van dingen die je niet wilt of moeilijk of vervelend vindt.
Ook uit de posting van Sophy haal ik dat.
Therapie is zo persoonlijk dat het wat mij betreft altijd moet klikken met een therapeut. En dat merk je al in een eerste gesprek.
Het niet prettig vinden om dingen te bespreken of doen en om die reden al hoofdpijn krijgen bij het idee weer te (moeten) gaan is wat anders. Dat heeft te maken met de therapie zelf.
In het eerste geval zeg ik: zoek een andere therapeut. Dit kun je gewoon aangeven bij je huidige therapeut.
In het tweede geval moet je je afvragen wat je met die therapie wilt bereiken. Meestal is het de pijn en moeite dan wel waard om er toch mee door te gaan.
Ik weet uit eigen ervaring dat het erg vervelend is om je niet prettig te voelen bij je therapeut. Ik voelde me bij mijn eerste psychotherapeute absoluut niet fijn, omdat ze me dingen liet doen waarbij ik me niet op m'n gemak voelde.
Sowieso vond ik haar erg zweverig en ik heb veel overwogen om er gewoon mee te stoppen. Ik wilde vaak weglopen als ze weer eens voorstelde om bijvoorbeeld rondjes door de kamer te gaan lopen en daarbij zuchtende geluiden te maken, om hierdoor dichter bij m'n gevoel te komen.
Ik denk dat er een verschil is tussen een therapeut die je niet ligt, dat heeft te maken met de persoon zelf, en het bespreken of doen van dingen die je niet wilt of moeilijk of vervelend vindt.
Ook uit de posting van Sophy haal ik dat.
Therapie is zo persoonlijk dat het wat mij betreft altijd moet klikken met een therapeut. En dat merk je al in een eerste gesprek.
Het niet prettig vinden om dingen te bespreken of doen en om die reden al hoofdpijn krijgen bij het idee weer te (moeten) gaan is wat anders. Dat heeft te maken met de therapie zelf.
In het eerste geval zeg ik: zoek een andere therapeut. Dit kun je gewoon aangeven bij je huidige therapeut.
In het tweede geval moet je je afvragen wat je met die therapie wilt bereiken. Meestal is het de pijn en moeite dan wel waard om er toch mee door te gaan.
vrijdag 8 mei 2009 om 18:23
Ik denk dat het inderdaad moeilijk kan zijn omdat je ook met dingen geconfronteerd wordt die misschien niet prettig zijn, maar mijn eerste reactie bij jouw verhaal is toch echt dat je een andere therapeut 'moet' zoeken, het is namelijk wel erg belangrijk dat er een vertrouwensbasis is. Als die er niet is is het alleen maar ongemakkelijk en de gesprekken 'uitzitten', dan kan je ook nergens aan werken. Maar als er wel een vertrouwensbasis is, dan zou ik proberen het er nog is over te hebben.
Er is trouwens ook altijd een patientenvertrouwenspersoon die je met dit soort dingen kan helpen. Elke organisatie (i/d zorg) heeft verplicht een patientenvertrouwenspersoon; http://www.pvp.nl/
Er zijn nog genoeg therapeuten waarbij je je misschien veel beter op je gemak voelt, dus schroom niet om een ander te zoeken! Als je maar niet steeds van de een naar de ander gaat, dan begint het meer op vluchtgedrag te lijken denk ik.
Succes!
Er is trouwens ook altijd een patientenvertrouwenspersoon die je met dit soort dingen kan helpen. Elke organisatie (i/d zorg) heeft verplicht een patientenvertrouwenspersoon; http://www.pvp.nl/
Er zijn nog genoeg therapeuten waarbij je je misschien veel beter op je gemak voelt, dus schroom niet om een ander te zoeken! Als je maar niet steeds van de een naar de ander gaat, dan begint het meer op vluchtgedrag te lijken denk ik.
Succes!
vrijdag 8 mei 2009 om 22:28
Dit lijkt me erg belangrijk om te bespreken, en dat je therapeute hiervoor openstaat.
Juist bij traumabehandeling is de band tussen behandelaar-client ontzettend belangrijk. Als jij je niet veilig voelt, hoe kan je haar dan vertrouwen?!
Ik zou zeker nog een keer aangeven dat je je erg ongemakkelijk en onveilig voelt bij haar, en of het daarover kan gaan. Mocht ze daar niet op ingaan, of blijft het niet okee voelen?
Lekker een andere therapeut aanvragen. Kan je desnoods in de sessie daarna doen.
En de reden 'omdat je weerstand bij me oproept' is dan goed genoeg hoor. Of het nou aan haar ligt, of aan jou, het is gewoon belangrijk dat je je goed voelt bij je therapeut.
Succes!!!
Juist bij traumabehandeling is de band tussen behandelaar-client ontzettend belangrijk. Als jij je niet veilig voelt, hoe kan je haar dan vertrouwen?!
Ik zou zeker nog een keer aangeven dat je je erg ongemakkelijk en onveilig voelt bij haar, en of het daarover kan gaan. Mocht ze daar niet op ingaan, of blijft het niet okee voelen?
Lekker een andere therapeut aanvragen. Kan je desnoods in de sessie daarna doen.
En de reden 'omdat je weerstand bij me oproept' is dan goed genoeg hoor. Of het nou aan haar ligt, of aan jou, het is gewoon belangrijk dat je je goed voelt bij je therapeut.
Succes!!!
vrijdag 8 mei 2009 om 22:38
Vervelend voor je, ik kan me hier wel iets bij voorstellen.
Ik had dit bij mijn fysiotherapeute, hoe ze mij bejegende, niet vriendelijk en dominant. Als ik dingen vroeg betreft de oefeningen/ therapie die ze gaf, ik vroeg gewoon waarom ze dit deed of wat het inhield, gaf ze als antwoord " gaan we nu weer in discussie " !!!!
Ik stelde een vraag en vragen staat vrij !!!!
Het is natuurlijk jou keuze, maar als het niet klikt en je kunt niet met iemand praten als je iets niet bevalt werkt de therapie naar mijn inzien niet. Ik ben destijds overgestapt naar een andere fysiotherapeut, en deze beviel uitstekend.
Succes !
Ik had dit bij mijn fysiotherapeute, hoe ze mij bejegende, niet vriendelijk en dominant. Als ik dingen vroeg betreft de oefeningen/ therapie die ze gaf, ik vroeg gewoon waarom ze dit deed of wat het inhield, gaf ze als antwoord " gaan we nu weer in discussie " !!!!
Ik stelde een vraag en vragen staat vrij !!!!
Het is natuurlijk jou keuze, maar als het niet klikt en je kunt niet met iemand praten als je iets niet bevalt werkt de therapie naar mijn inzien niet. Ik ben destijds overgestapt naar een andere fysiotherapeut, en deze beviel uitstekend.
Succes !
zaterdag 9 mei 2009 om 00:22
Het is heel belangrijk dat je een therapeut hebt met wie je goed kunt opschieten.
Heb zelf ervaring met meerdere therapeuten en artsen (deels door verhuizingen, deels doordat ik van 'behandelgroep' veranderde). Ik vind dat voor iedere arts / internist / therapeut / psychiater geldt dat je het wel als mens een prettig persoon moet vinden. (Geen mooie zin maar ik hoop dat je de strekking begrijpt)
Zelf heb ik het bij de GGZ nu erg getroffen met mijn contactpersonen, het zijn mensen met wie ik voor de lol nog op het terras zou gaan zitten bij wijze van spreken. Of waarvan ik soms denk: jammer dat het alleen hun werk is want vanavond zou ik ze best willen bellen!
Maar ik zie ook personeel door de gang schuifelen bij die GGZ waarvan ik maar wat blij ben dat ik geen uur met ze in een kamertje hoef te zitten! Mag misschien niet op uiterlijk af gaan, maar die chagrijnige gezichten en die manier van lopen... ik kan me niet voorstellen dat ik iets zou hebben aan zo'n therapeut.
(en ik zie echt wel het verschil tussen de therapeuten en de clienten )
Lastig dat ze meteen teamhoofd is, anders kon je het de leidinggevende vragen. Maar het lijkt me goede zaak dat je van therapeut verandert. Je bent zo kwetsbaar in zo'n therapie en als zij je problemen verergert heb je er helemaal niets aan.
Succes!
Heb zelf ervaring met meerdere therapeuten en artsen (deels door verhuizingen, deels doordat ik van 'behandelgroep' veranderde). Ik vind dat voor iedere arts / internist / therapeut / psychiater geldt dat je het wel als mens een prettig persoon moet vinden. (Geen mooie zin maar ik hoop dat je de strekking begrijpt)
Zelf heb ik het bij de GGZ nu erg getroffen met mijn contactpersonen, het zijn mensen met wie ik voor de lol nog op het terras zou gaan zitten bij wijze van spreken. Of waarvan ik soms denk: jammer dat het alleen hun werk is want vanavond zou ik ze best willen bellen!
Maar ik zie ook personeel door de gang schuifelen bij die GGZ waarvan ik maar wat blij ben dat ik geen uur met ze in een kamertje hoef te zitten! Mag misschien niet op uiterlijk af gaan, maar die chagrijnige gezichten en die manier van lopen... ik kan me niet voorstellen dat ik iets zou hebben aan zo'n therapeut.
(en ik zie echt wel het verschil tussen de therapeuten en de clienten )
Lastig dat ze meteen teamhoofd is, anders kon je het de leidinggevende vragen. Maar het lijkt me goede zaak dat je van therapeut verandert. Je bent zo kwetsbaar in zo'n therapie en als zij je problemen verergert heb je er helemaal niets aan.
Succes!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 15 mei 2009 om 21:39
@ smurf: het valt me op dat je hier niet meer op reageert. Ik heb ooit ook hetzelfde gehad, en kan achteraf zeggen dat het juist door mijn problematiek niet te doen was om om een ander te vragen, was altijd maar bezig met anderen en wilde niemand kwetsen. Deze therapie doe je alleen en echt alleen voor jezelf, het is al lastig genoeg en daarom mag je alles en iedereen in het werk stellen om dit voor jou beter hanteerbaar te laten zijn. Ben benieuwd of je iets met de reacties doet, laat je het weten? succes!
zaterdag 16 mei 2009 om 18:57
Ik ben ook benieuwd hoe dit verder is afgelopen.
Mosterd na de maaltijd misschien maar: je kan zeker een andere therapeut vragen en ik zou het je aanraden. Pas je niet eindeloos aan, om maar te tonen dat je je best doet. De hulpverlener weet het echt niet altijd beter.
Luister naar jezelf, je bent zelf je beste therapeut.
Mosterd na de maaltijd misschien maar: je kan zeker een andere therapeut vragen en ik zou het je aanraden. Pas je niet eindeloos aan, om maar te tonen dat je je best doet. De hulpverlener weet het echt niet altijd beter.
Luister naar jezelf, je bent zelf je beste therapeut.
donderdag 21 mei 2009 om 14:17
Ooit een therapeut meegemaakt die grossierde in grofheden. Zo had ik allang getrouwd moeten zijn en kinderen hebben. Ik vertelde kort over een relatie die net uit was, en dat ik de sex best miste, hij vroeg of ik soms sexversterkende drugs gebruikte. Pijn in een lichaamsdeel, wat ik al jaren had, werd afgedaan met de vraag of ik in dat deel misschien de gevoelszenuwen zou laten doorsnijden, dat gaf daar dan wel verlamming maar ja, geen pijn mee he? Met de medeling dat hij een persoonlijkheidsstoornis vermoedde, sloot hij het gesprek af en kon ik weer gaan, voor de volgendse afspraak.
Ik heb opgebeld met de medeling dat het voor mij afgelopen was, toen ging hij mij terugbellen met nog meer vreemde mededelingen (een andere therapeut, die de intake deed, zou perse niet mij willen begeleiden). Ik heb een telefonisch gesprek met zijn leidinggevende gehad, om deze feiten te vertellen en ben nooit meer teruggekomen.
Ik heb opgebeld met de medeling dat het voor mij afgelopen was, toen ging hij mij terugbellen met nog meer vreemde mededelingen (een andere therapeut, die de intake deed, zou perse niet mij willen begeleiden). Ik heb een telefonisch gesprek met zijn leidinggevende gehad, om deze feiten te vertellen en ben nooit meer teruggekomen.
