Psyche
alle pijlers
Moet ik hier 'accuut' iets mee?
vrijdag 29 april 2022 om 00:47
Dag allemaal,
Afgelopen week heb ik tijdens mijn nachtdiensten en nogal nare gebeurtenis meegemaakt. Zonder al te veel in detail te treden: het betrof het overlijden van een patiënt. Nou is dit op zichzelf al geen veelvoorkomende situatie bij ons, maar de omstandigheden in dit geval zijn helemaal uitzonderlijk.
In ieder geval, ik dacht in eerste instantie dat ik er prima mee om kon gaan. De afgelopen dagen wel zo nu en dan aan gedacht, vooral als ik alleen ben, maar dat was niet storend.
Vandaag was ik voor het eerst weer overdag aan het werk. Ik merkte dat ik me wat paniekerig voelde, wilde eigenlijk het liefst direct naar huis. Achteraf ben ik blij dat ik ben gebleven, omdat het later in de dienst beter ging.
Nu ik weer thuis ben merk ik toch dat ik weer erg aan het malen ben, zonder dat ik precies weet waarover. Ik weet hoe raar dat klinkt, maar ik kan de situatie blijkbaar niet helemaal loslaten. Dat uit zich wat in paniekaanvallen, die onprettig zijn maar niet onoverkomelijk.
De vraag is uiteindelijk dus: vinden jullie dat ik hier nu iets mee moet of is dit een relatief normale reactie op een heftige situatie? Ik heb dit uiteraard ook al met collega's besproken, maar vind het toch ook fijn om de mening van mensen buiten onze setting te horen.
Bedankt alvast
Afgelopen week heb ik tijdens mijn nachtdiensten en nogal nare gebeurtenis meegemaakt. Zonder al te veel in detail te treden: het betrof het overlijden van een patiënt. Nou is dit op zichzelf al geen veelvoorkomende situatie bij ons, maar de omstandigheden in dit geval zijn helemaal uitzonderlijk.
In ieder geval, ik dacht in eerste instantie dat ik er prima mee om kon gaan. De afgelopen dagen wel zo nu en dan aan gedacht, vooral als ik alleen ben, maar dat was niet storend.
Vandaag was ik voor het eerst weer overdag aan het werk. Ik merkte dat ik me wat paniekerig voelde, wilde eigenlijk het liefst direct naar huis. Achteraf ben ik blij dat ik ben gebleven, omdat het later in de dienst beter ging.
Nu ik weer thuis ben merk ik toch dat ik weer erg aan het malen ben, zonder dat ik precies weet waarover. Ik weet hoe raar dat klinkt, maar ik kan de situatie blijkbaar niet helemaal loslaten. Dat uit zich wat in paniekaanvallen, die onprettig zijn maar niet onoverkomelijk.
De vraag is uiteindelijk dus: vinden jullie dat ik hier nu iets mee moet of is dit een relatief normale reactie op een heftige situatie? Ik heb dit uiteraard ook al met collega's besproken, maar vind het toch ook fijn om de mening van mensen buiten onze setting te horen.
Bedankt alvast
arzur wijzigde dit bericht op 29-04-2022 00:48
Reden: Typfoutjes
Reden: Typfoutjes
0.15% gewijzigd
vrijdag 29 april 2022 om 00:56
Dat klinkt naar. Is er een persoon op je werk waar Je met dit soort zaken bij terecht kan? Dus niet een collega of leidinggevende maar iemand speciaal voor impactvolle gebeurtenissen. Misschien dat je hart luchten voldoende voor je is. En als het dat niet is dan weet zo iemand waarschijnlijk ook de slimste route om te bewandelen.
vrijdag 29 april 2022 om 01:10
Wat naar voor je. Helemaal normaal dat het tijd kost om zoiets een plekje te geven - het is pas een week geleden gebeurd.
Wees niet te hard voor jezelf. Dingen kosten tijd. Er "moet" helemaal niks.
Of het verstandig is om er iets mee te doen kun je uiteindelijk alleen zelf beoordelen. Als je denkt: ik heb gewoon tijd nodig, en het slijt vanzelf wel en in de tussentijd moeten mensen maar even wat rekening met me houden: dat is prima. Als je denkt: ik maak mezelf helemaal gek en ik kom hier niet uit: zoek hulp, en dat is ook prima.
Wees niet te hard voor jezelf. Dingen kosten tijd. Er "moet" helemaal niks.
Of het verstandig is om er iets mee te doen kun je uiteindelijk alleen zelf beoordelen. Als je denkt: ik heb gewoon tijd nodig, en het slijt vanzelf wel en in de tussentijd moeten mensen maar even wat rekening met me houden: dat is prima. Als je denkt: ik maak mezelf helemaal gek en ik kom hier niet uit: zoek hulp, en dat is ook prima.
vrijdag 29 april 2022 om 06:55
Bij ons wordt er iemand aangewezen als intervisieleider na zo’n gebeurtenis. Iemand van buiten het team. Diegene neemt dan op 1 of 2 gezette momenten de tijd om de gebeurtenis met ons door te spreken. Deze mag je dan ook individueel benaderen, die kent de casus goed en kan met jou erover praten als je daar behoefte aan hebt. Hebben jullie niet zoiets?
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 29 april 2022 om 07:23
vrijdag 29 april 2022 om 07:30
vrijdag 29 april 2022 om 23:09
Bedankt voor alle reacties! Ik moet zeggen dat het vandaag alweer een stuk beter ging. De ruimte waarin het incident zich voordeed heb ik vandaag ook veelvuldig bezocht, wat me beter af ging dan ik had verwacht.
Ik ben blij dat ik gisteren van me af heb geschreven maar was misschien iets voorbarig, zoals ik het nu inschat.
Voor nu heb ik eerst 1,5 week vakantie, mooi tijd om tot rust te komen en te ervaren hoe ik me er echt bij voel. Ik denk dat het wel goed komt zo! Nogmaals, allemaal bedankt voor de reacties!
Ik ben blij dat ik gisteren van me af heb geschreven maar was misschien iets voorbarig, zoals ik het nu inschat.
Voor nu heb ik eerst 1,5 week vakantie, mooi tijd om tot rust te komen en te ervaren hoe ik me er echt bij voel. Ik denk dat het wel goed komt zo! Nogmaals, allemaal bedankt voor de reacties!
arzur wijzigde dit bericht op 29-04-2022 23:11
0.38% gewijzigd
vrijdag 29 april 2022 om 23:10
Zoiets hebben wij niet, maar het klinkt wel als een heel goede optie. Misschien eens bespreken of zoiets bij ons ook mogelijk zou zijn.lux- schreef: ↑29-04-2022 06:55Bij ons wordt er iemand aangewezen als intervisieleider na zo’n gebeurtenis. Iemand van buiten het team. Diegene neemt dan op 1 of 2 gezette momenten de tijd om de gebeurtenis met ons door te spreken. Deze mag je dan ook individueel benaderen, die kent de casus goed en kan met jou erover praten als je daar behoefte aan hebt. Hebben jullie niet zoiets?
