Psyche
alle pijlers
Morgen duik ik de studio in voor pa
maandag 9 november 2009 om 11:22
Mijn vader is terminaal. Hij heeft longkanker met diverse uitzaaiingen. Hij heeft nog enkele chemokuren gehad en bestraling om zijn kwaliteit van leven te vergroten. De verwachting is dat pa nog tussen de 8 en 12 maanden bij ons mag zijn. Heftig dus. Nu wilde ik pa nog heel graag iets bijzonders geven. Heb me suf gedacht. Vakantie wil hij niet, voor een feest was hij destijds veel te zwak. Het moest iets zijn wat ik hem kon geven ongeacht hoe ziek hij zou zijn. Ik zag bij popstars een meisje dat een nummer opdroeg aan haar overleden moeder. Huilend zat ik bij de tv. Ik wist het... dat moest het worden. Ik wilde een nummer opnemen speciaal voor pa. Een nummer dat eventueel gedraaid kan worden tijdens de crematie als pa dat zou willen. Ik heb een vriend van pa benaderd die in de muziekbusiness zit. En morgen is het dan zo ver... de studio is de hele middag gereserveerd voor mij. Morgen ga ik het nummer inzingen. SPANNEND !
Update: mijn versie is inmiddels klaar en is hier te beluisteren. Ik ben geen prof. zangeres dus er zitten helaas wat onzuiverheden in.
Update: mijn versie is inmiddels klaar en is hier te beluisteren. Ik ben geen prof. zangeres dus er zitten helaas wat onzuiverheden in.
dinsdag 10 november 2009 om 10:32
Vandaag is het dan zover. Nog een uurtje en dan word ik opgehaald. Al die tijd nauwelijks zenuwen gehad. Nu gieren ze door mijn lijf. Ik word er duizelig van. Voel me enorm moe ook. Waarom werkt het toch allemaal zo bij een mens? Ik had gewoon relaxed de dag in willen gaan. Hopelijk trekt het vanmiddag nog wat weg. Gaan jullie voor me duimen ?
dinsdag 10 november 2009 om 10:37
dinsdag 10 november 2009 om 16:03
Zo... daar ben ik weer! Jeetje, het leek wel of de wet van Murphy van kracht was zeg! Eerst konden we de weg niet vinden. Eenmaal daar bleek de cd met de backingtrack het niet te doen. We hadden er voor de zekerheid twee gebrand, maar beiden werkten niet. Na veel gedoe is het gelukt de muziek op md te krijgen. En toen moest er gezongen worden. Pff ik stijf van de zenuwen. Het klonk nergens naar. Na een paar keer inzingen begon ik me op mijn gemak te voelen. Ging het beter. En uiteindelijk ben ik weer thuis gekomen met het nummer door mij ingezongen. Het staat nog op MD dus ik kan er nog niet veel mee. Maar vanavond hoop ik dat broerlief het op cd weet te krijgen. En als dat lukt komt er natuurlijk een linkje hier naar het nummer.
dinsdag 10 november 2009 om 20:49
Hompeltjepompeltje, wat een prachtig gebaar naar je vader toe! Ik vind het heel mooi om te lezen dat je er zo bewust mee bezig bent. Temeer omdat ik weet hoe het is om een ouder te verliezen. Het is zo ingrijpend, zo alles, zo niet te beschrijven, zo intens. Vanuit mijn ervaring wil ik je meegeven: doe wat goed voelt om te doen. En zo te lezen doe je dat. Ik hoop dat je nog een fijne tijd met je vader mag doorbrengen.
Lieve groet,
Jeila
Lieve groet,
Jeila
dinsdag 10 november 2009 om 23:20
Lieve allemaal,
Even weer een update...
Broer heeft me geholpen de muziek op cd te krijgen.
Ik ben aan het knutselen geweest met de hoes.
En ik had zowaar vanavond alles nog klaar.
Dus op naar pa en ma met de cd.
Gaf het aan pa. Eerst heel gewoon. Oh leuk muziek. Zet maar ff op. Zat wat gewoontjes te luisteren. Ma in tranen. Wie zingt dit vroeg pa halverwege. Toen ik hem vertelde dat zijn eigen dochter dat was zei hij " Neeee! Nee hoor, dat kan niet. Ben jij dat echt? Ik geloof het niet. Echt waar? Kun je zo mooi zingen? " haha. En toen hij er beter op ging letten hoorde hij inderdaad wel dingetjes terug in mijn stem. Nou toen kwamen de tranen ook bij pa (heb hem alleen bij de begrafenis van zijn vader zien huilen. Verder nooit). Dus... mission completed. Pa gaf trouwens gelijk het bevel dat dit nummer met de crematie gedraaid moet worden.
Voor hen die het leuk vinden het resultaat te luisteren...
klik dan maar hier
Nee ik ben geen prof. zangeres. Dus ja, er zitten onzuiverheden in.
Even weer een update...
Broer heeft me geholpen de muziek op cd te krijgen.
Ik ben aan het knutselen geweest met de hoes.
En ik had zowaar vanavond alles nog klaar.
Dus op naar pa en ma met de cd.
Gaf het aan pa. Eerst heel gewoon. Oh leuk muziek. Zet maar ff op. Zat wat gewoontjes te luisteren. Ma in tranen. Wie zingt dit vroeg pa halverwege. Toen ik hem vertelde dat zijn eigen dochter dat was zei hij " Neeee! Nee hoor, dat kan niet. Ben jij dat echt? Ik geloof het niet. Echt waar? Kun je zo mooi zingen? " haha. En toen hij er beter op ging letten hoorde hij inderdaad wel dingetjes terug in mijn stem. Nou toen kwamen de tranen ook bij pa (heb hem alleen bij de begrafenis van zijn vader zien huilen. Verder nooit). Dus... mission completed. Pa gaf trouwens gelijk het bevel dat dit nummer met de crematie gedraaid moet worden.
Voor hen die het leuk vinden het resultaat te luisteren...
klik dan maar hier
Nee ik ben geen prof. zangeres. Dus ja, er zitten onzuiverheden in.
