Psyche
alle pijlers
morgen eerste keer psych: onzekerheid en piekeren
woensdag 9 juli 2008 om 12:26
Ik zou graag ervaringen willen delen en horen met/van mensen die iets soortgelijks hebben (gehad).
Morgenmiddag ga ik voor het eerst naar psycholoog toe.
Ik heb (met name op relationeel vlak) last van onzekerheid, en piekeren. Ik denk zelf dat het te maken heeft met eerdere relaties die op een onverwachts moment verbroken werden, of exen die zijn vreemdgegaan. Daardoor vind ik het lastig 100% te vertrouwen. Daarnaast houd ik me te veel bezig met negatieve dingen die gebeurd zijn, zit ik erg met het idee dat mijn vriend ooit met iemand anders (zijn ex) alles (of meer, langere relactie nl)deelde dan wat hij met mij deelt en ben ik erg bang hem kwijt te raken. Ik word hierdoor soms erg neerslachtig en neem dit mee mijn relatie in. Het gaat in perioden beter, dan besef ik ineens dat ik veel minder pieker. Ik moet leren te relativeren, en dingen los te laten. Ik heb natuurlijk niet alles in de hand, en moet dingen accepteren.
Omdat het me zo moelijk lukt, probeer ik met hulp eraan te gaan werken...
Zou het fijn vinden van jullie te lezen als je tips hebt, of jezelf herkent, of iemand kent, of waarom dan ook...
Liefs,
Anotje
Morgenmiddag ga ik voor het eerst naar psycholoog toe.
Ik heb (met name op relationeel vlak) last van onzekerheid, en piekeren. Ik denk zelf dat het te maken heeft met eerdere relaties die op een onverwachts moment verbroken werden, of exen die zijn vreemdgegaan. Daardoor vind ik het lastig 100% te vertrouwen. Daarnaast houd ik me te veel bezig met negatieve dingen die gebeurd zijn, zit ik erg met het idee dat mijn vriend ooit met iemand anders (zijn ex) alles (of meer, langere relactie nl)deelde dan wat hij met mij deelt en ben ik erg bang hem kwijt te raken. Ik word hierdoor soms erg neerslachtig en neem dit mee mijn relatie in. Het gaat in perioden beter, dan besef ik ineens dat ik veel minder pieker. Ik moet leren te relativeren, en dingen los te laten. Ik heb natuurlijk niet alles in de hand, en moet dingen accepteren.
Omdat het me zo moelijk lukt, probeer ik met hulp eraan te gaan werken...
Zou het fijn vinden van jullie te lezen als je tips hebt, of jezelf herkent, of iemand kent, of waarom dan ook...
Liefs,
Anotje
woensdag 9 juli 2008 om 12:37
woensdag 9 juli 2008 om 13:29
Spannend voor je! Vaak is de eerste keer het in kaart brengen van jouw problemen. Als je erg nerveus bent is het misschien handig om wat dingen op te schrijven want het kan zijn dat je door de zenuwen iets vergeet.
Heel goed van je om hulp te zoeken en ik ben het met Digitalis eens, Ben open en eerlijk tegen de psycholoog. Je schrijft dat het moeilijk voor jou is om iemand 100% te vertrouwen, geef je zelf hierbij een kans. Je kunt alleen maar winnen!
Ook ik ben bedonderd door een ex en heb veel meegemaakt. Dit neem je inderdaad mee naar een volgende relatie. Wat je inderdaad moet leren is relativeren. Dit zal vast een onderdeel van je gesprekken met de psycholoog worden.
Veel succes en laat je niet op je kop zitten hoor (f) (f) (f)
Heel goed van je om hulp te zoeken en ik ben het met Digitalis eens, Ben open en eerlijk tegen de psycholoog. Je schrijft dat het moeilijk voor jou is om iemand 100% te vertrouwen, geef je zelf hierbij een kans. Je kunt alleen maar winnen!
Ook ik ben bedonderd door een ex en heb veel meegemaakt. Dit neem je inderdaad mee naar een volgende relatie. Wat je inderdaad moet leren is relativeren. Dit zal vast een onderdeel van je gesprekken met de psycholoog worden.
Veel succes en laat je niet op je kop zitten hoor (f) (f) (f)
woensdag 9 juli 2008 om 16:15
Dank je voor de lieve reacties.
Ik ben van plan idd heel open te zijn. Ik denk niet dat ik daar problemen mee heb, want praat makkelijk over gevoelens en kan ze vaak goed verwoorden.
Ben wel benieuwd wat ik van een eerste gesprek kan verwachten... Ik denk iig dat er veel tranen zullen vloeien...
En iemand toevallig ervaring met dezelfde 'klachten' en hulp van een psycholoog?
Ik ben van plan idd heel open te zijn. Ik denk niet dat ik daar problemen mee heb, want praat makkelijk over gevoelens en kan ze vaak goed verwoorden.
Ben wel benieuwd wat ik van een eerste gesprek kan verwachten... Ik denk iig dat er veel tranen zullen vloeien...
En iemand toevallig ervaring met dezelfde 'klachten' en hulp van een psycholoog?
woensdag 9 juli 2008 om 16:21
anotje.
logisch dat de eerste keer spannened is voor je, maar ik vind t ook super goed van je dat je deze stap hebt genomen. t is niet de makkelijkste weg om toe te geven dat er dingen zijn waar je ana moet werken.
vaak kunnen ze je toch leren om dingen op een andere manier te gaan bekijken. ipv piekeren en negatieve gedachtes. mooie en vrolijke gedachtes. je leert herkennen wanneer je de fout in gaat met denken. waardoor je je allesbehalve happy voelt. en dan leer je opnieuw denken. wat is waar van mijn gedachtes. kan ik er niet beter zus of zo tegen aan kijken en me dan beter voelen. want je hoofd kan zoveel met je doen.
en ook zul je dingen een plaatsje moeten geven. door erovr te praten of te schrijven. iets waar jij je prettig bij voelt. en dan langzaam aan zal je je beter gaan voelen. eerst zonder dat je het door hebt totdat je ineens een moment hebt van he maar ik ga anders met dingen om en voel me stukken beter daardoor.
je bent t waard om je iig goed te voelen. en zelfs af en toe gelukkig te zijn. dat recht heeft ieder mens al is t soms nog zo moeilijk. en jij hebt je geluk door hulp te zoeken in eigen handen genomen.
wees trots op jezelf
logisch dat de eerste keer spannened is voor je, maar ik vind t ook super goed van je dat je deze stap hebt genomen. t is niet de makkelijkste weg om toe te geven dat er dingen zijn waar je ana moet werken.
vaak kunnen ze je toch leren om dingen op een andere manier te gaan bekijken. ipv piekeren en negatieve gedachtes. mooie en vrolijke gedachtes. je leert herkennen wanneer je de fout in gaat met denken. waardoor je je allesbehalve happy voelt. en dan leer je opnieuw denken. wat is waar van mijn gedachtes. kan ik er niet beter zus of zo tegen aan kijken en me dan beter voelen. want je hoofd kan zoveel met je doen.
en ook zul je dingen een plaatsje moeten geven. door erovr te praten of te schrijven. iets waar jij je prettig bij voelt. en dan langzaam aan zal je je beter gaan voelen. eerst zonder dat je het door hebt totdat je ineens een moment hebt van he maar ik ga anders met dingen om en voel me stukken beter daardoor.
je bent t waard om je iig goed te voelen. en zelfs af en toe gelukkig te zijn. dat recht heeft ieder mens al is t soms nog zo moeilijk. en jij hebt je geluk door hulp te zoeken in eigen handen genomen.
wees trots op jezelf
thxxx Digitalis!
woensdag 9 juli 2008 om 20:47
Wat goed dat je naar de psych gaat!!! Dat is eigenlijk al stap 1.
Mijn eerste gesprek was een intake waarin ik in grove lijnen moest vertellen waarom ik bij hem kwam.
Er is de eerste keer nog niet echt veel besproken. De keren daarna echter wel, en toen vloeiden mijn tranen ook rijkelijk!
Vertel die man of vrouw alles wat je dwars zit, hoe gek je ook denkt dat het is. Dat doet je echt goed. Schaam je niet, je zal niet uitgelachen worden ofzo.
Heel veel succes morgen! Ik heb morgen sessie heel veel dus ik zal als ik daar ben nog even aan je denken!
Mijn eerste gesprek was een intake waarin ik in grove lijnen moest vertellen waarom ik bij hem kwam.
Er is de eerste keer nog niet echt veel besproken. De keren daarna echter wel, en toen vloeiden mijn tranen ook rijkelijk!
Vertel die man of vrouw alles wat je dwars zit, hoe gek je ook denkt dat het is. Dat doet je echt goed. Schaam je niet, je zal niet uitgelachen worden ofzo.
Heel veel succes morgen! Ik heb morgen sessie heel veel dus ik zal als ik daar ben nog even aan je denken!
donderdag 10 juli 2008 om 15:49
Zou het liefst willen afbellen...
Heb helemaal geen zin en ben zenuwachtig
Kom net bij toeval tig foto's tegen op internet van vriend met zijn ex... Ik kan hier gewoon niet mee omgaan, ben zo ontzettend verdrietig en wordt gewoon misselijk als ik ze samen zie... Geen normale reactie, dus ik moet straks wel..
Maar voel me zo klote nu... Wil eigenlijk niets...
Heb helemaal geen zin en ben zenuwachtig
Kom net bij toeval tig foto's tegen op internet van vriend met zijn ex... Ik kan hier gewoon niet mee omgaan, ben zo ontzettend verdrietig en wordt gewoon misselijk als ik ze samen zie... Geen normale reactie, dus ik moet straks wel..
Maar voel me zo klote nu... Wil eigenlijk niets...
donderdag 10 juli 2008 om 15:52
maandag 14 juli 2008 om 16:54
Nee, hij heeft niet echt meer contact met haar (mede omdat ik dat erg moeilijk vindt). Anders zou hij haar waarsch nog wel spreken via msn of op verjaardagen van gezamelijke vrienden. Dat tweede gebeurt nog wel, maar minimaal.
Dit was een confrontatie met hun samenzijn van toen, door middel van veel foto's zie ik onder ogen kreeg. Verder zijn er geen aanwijzingen waarbij zij een echte bedreiging is hoor, maar elke confrontatie en gedachte aan hem met haar van toen, maakt dat ik me doodellendig voel. En daar wil ik vanaf...
De eerste keer ging wel oke, het was idd vooral orienterend en bespreken wat de situatie is. Ik heb veel verteld, en dat luchtte al op. Ik heb dadelijk de 2e afspraak, vandaag beginnen we echt met de behandeling. Ik merk dat ik daar toch ook weer zenuwachtig voor ben. De vorige keer was verhelderend (ze begrijpt me en oordeelt niet!) en ik ben nu bang voor de confrontatie met fouten die ik zelf maak... :(
Dit was een confrontatie met hun samenzijn van toen, door middel van veel foto's zie ik onder ogen kreeg. Verder zijn er geen aanwijzingen waarbij zij een echte bedreiging is hoor, maar elke confrontatie en gedachte aan hem met haar van toen, maakt dat ik me doodellendig voel. En daar wil ik vanaf...
De eerste keer ging wel oke, het was idd vooral orienterend en bespreken wat de situatie is. Ik heb veel verteld, en dat luchtte al op. Ik heb dadelijk de 2e afspraak, vandaag beginnen we echt met de behandeling. Ik merk dat ik daar toch ook weer zenuwachtig voor ben. De vorige keer was verhelderend (ze begrijpt me en oordeelt niet!) en ik ben nu bang voor de confrontatie met fouten die ik zelf maak... :(
woensdag 16 juli 2008 om 20:53
donderdag 17 juli 2008 om 12:56
Hey Anotje, ik zat te twijfelen om naar een psych te gaan en dacht ik ga eens kijken op het forum.
Ik lees jouw verhaal en dacht, dit ben ik in grote lijnen. Ik zit met veel dezelfde gevoelens en wil eigenlijk ook naar een psych.
Maar hoe weet je welke je moet nemen? Ik woon zelf in Den Haag en daar zitten er honderden. Hoe kies je de juiste??
Ik lees jouw verhaal en dacht, dit ben ik in grote lijnen. Ik zit met veel dezelfde gevoelens en wil eigenlijk ook naar een psych.
Maar hoe weet je welke je moet nemen? Ik woon zelf in Den Haag en daar zitten er honderden. Hoe kies je de juiste??
