Naaste ernstig ziek

07-06-2022 19:51 22 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een topic wat ik nooit hoopte te moeten openen. Maar nu is het toch zo ver.
Zo fijn als het pinksterweekend was, zo allesvernietigend was vandaag. Een naaste van me heeft een ernstige vorm van kanker. Er wordt nu verder uitgezocht hoe en wat. Maar er staat een zwaar behandeltraject voor de deur en dan is het nog onzeker of het aanslaat en wat de overlevingskansen zijn.

Echt, ik ben kapot. Naaste van me is van mijn leeftijd. Weet het even allemaal niet meer. Vanmiddag op bezoek geweest in het ziekenhuis en het kwam hard binnen. De steriele kamers, de toeters en bellen, alles. En dit is voor hen (zieke en gezin) dan nu de realiteit.

En nu zit ik thuis. Ik kan niet eten, heb nergens zin in, ben doodmoe maar kan niet slapen. De telefoon rinkelt, appjes stromen binnen. Mijn vriend is bij me, maar ik weet niet wat ik nog moet zeggen of doen. Eigenlijk weet ik niet eens of ik hem nu om me heen wil hebben. heeft even geen zin of nut zo lijkt het nu. Ik ben sowieso morgen uitgeroosterd op mijn werk.

Het is vanaf nu de werkelijkheid en ik heb nog geen idee hoe ik hier mee moet dealen en wat er allemaal op me af gaat komen. Kan ik het aan om nog fulltime te werken naast alles wat er staat te gebeuren? De wereld draait door maar weet even niet wat ik nu moet doen. Het is voor nu vooral afwachten op wat er komen gaat. Daar zal ik me aan over moeten geven.

En nu ? Ik dacht misschien even wandelen, naar de yoga, sporten, slechte film kijken ?

Ik wilde het hier even van me afschrijven. Ik weet dat dat helpt. En ik weet dat er hier vast lotgenoten zijn of mensen die steun en tips hebben.
Ik zit nu in de overleefmodus geloof ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug:
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sterkte.
Het is eigenlijk zoals je al zelf schrijft: je moet het laten gebeuren, want er is dus geen andere optie. Je hebt geen invloed op de feitelijke gebeurtenissen, alleen op sociale aspecten en emoties.
Ga doen wat je het meeste aantrekt nu om te doen. En wacht dag na dag af zoals het komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat erg voor je.

Heel logisch dat je je zo voelt en dat even niks helpt. Zulk nieuws heeft tijd nodig om te verwerken, probeer jezelf die tijd ook te geven.

Na een tijdje zul je merken dat de heftigheid van de emotie wat afneemt. Dan worden jullie meer in beslag genomen door de praktische zaken, logistiek, de behandeling van dat moment. Het zal soms heel zwaar zijn, en uitzichtloos voelen. Bekijk het per dag. Kijk wat je voor je naaste en hun gezin kan doen, dat helpt jezelf ook om het gevoel te hebben dat je iets kan doen. En zoek zelf steun, doe wat jij nodig hebt om op de been te blijven en als dat niet altijd lukt is dat ook oke.
What a nuanced anxiety
ja heel herkenbaar dit. Ook een naaste, ook een zeer naar traject in moeten met veel onzekerheid. Ik slaap slecht, wil sterk zijn voor mijn naaste en vol aandacht en liefde er voor ze zijn. Maar ik merk (traject is nu zo'n maand of 3 gaande) dat het ook enorm belangrijk is ook ook goed voor jezelf te blijven zorgen. Doe dingen waar jij blij van wordt, ga om met mensen waar jij blij van wordt, stel je prioriteiten en onthoud dat je dit niet in de hand hebt. Je kunt er alleen maar zijn voor je naaste. Als jij omvalt, kun je er ook niet voor je naaste zijn. Gun dus ook jezelf de tijd om dit te verwerken.

Dat gezegd hebbende lopen de tranen me over de wangen. Het is echt enorm pittig!

Ik wens je alle sterkte toe en hoop op een goede uitkomst.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is ook waar het op neerkomt, overleven. Je wordt geleefd met al die deadlines, wachttijden en updates. Er over praten met mensen die er verder vanaf staan hielp mij ook. Dat jij je ei kwijt kunt en mensen weten dat je open staat voor wat afleiding.

Heel veel sterkte
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een naar bericht. Het beste advies dat ik ooit heb gekregen: neem het zoals het komt, dag voor dag. Komt tijd, komt raad. Je bent nu in schok, maar de mist trekt ook weer op en je hoofd wordt op een gegeven moment weer helder. Zorg goed voor jezelf de komende tijd. Alleen zo kun je ook goed voor een ander zorgen.
No one ever made a difference by being like everyone else.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op dit moment gaat het redelijk. Ik kijk even hersenloos Kopen zonder kijken en dat leidt af.

Heb vanaf dit weekend vakantie maar ben al helemaal uit het rooster voor nh dus zit met heel veel vrije tijd. Aan de ene kant fijn, aan de andere kant weet ik ook niet wat ik moet doen. Dus misschien dat ik wat uurtjes boventallig iets ga doen

Volgende week gaan vriend en ik op vakantie maar dat voelt ook niet helemaal fijn nu. Maar ja, thuisblijven is ook zo wat.
Wat ontzettend naar voor je!!!
Ontzettend machteloos en verdrietig dit soort dingen.

Heel veel sterkte. :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Thnx voor de berichten.
Ik ga proberen te slapen vannacht. Hopelijk lukt dat wat.

Het ergste vind ik eigenlijk dat ik even helemaal geen behoefte heb aan mijn vriend, hoe goed onze relatie ook is. Wil liever alleen thuis zijn en verdraag eigenlijk zijn nabijheid niet echt goed. Is dat normaal ?

Ik kan me ooit bij een sterfgeval in mijn omgeving herinneren dat ik me ook zo terugtrok. Is dat dan mijn manier of zo? Wil mijn vriend niet buitensluiten, maar toch.

Ik hoop echt dat ik me morgen ietsje beter voel. Al kom ik maar aan iets simpels zoals opruimen en boodschappen doen toe.
Alle reacties Link kopieren Quote
intothewild schreef:
07-06-2022 21:26
Wat een naar bericht. Het beste advies dat ik ooit heb gekregen: neem het zoals het komt, dag voor dag. Komt tijd, komt raad. Je bent nu in schok, maar de mist trekt ook weer op en je hoofd wordt op een gegeven moment weer helder. Zorg goed voor jezelf de komende tijd. Alleen zo kun je ook goed voor een ander zorgen.
Goed advies.
Zit nu wel te malen over mijn werk. Ik werk in de zorg met best een intensieve doelgroep. Benieuwd of het me na mijn vakantie qua emotionele belasting lukt om te werken en al mijn neventaken uit te voeren.
Ach Mick :rose: wat een verdrietig bericht.. je vraagt of het normaal is dat je je vriend niet om je heen wilt hebben, maar nu is even niets normaal. Kun je het aan hem uitleggen en vragen of hij je even laat? Fijn dat je bent uitgeroosterd morgen. Heb je zin om te wandelen.. doe dat, wil je domme programma's kijken.. doe je dat, wil je zielige muziek luisteren.. doe dat.

Ik hoop dat je wat hebt kunnen slapen.
mick87 schreef:
07-06-2022 22:32
Heb vanaf dit weekend vakantie maar ben al helemaal uit het rooster voor nh dus zit met heel veel vrije tijd. Aan de ene kant fijn, aan de andere kant weet ik ook niet wat ik moet doen. Dus misschien dat ik wat uurtjes boventallig iets ga doen

Volgende week gaan vriend en ik op vakantie maar dat voelt ook niet helemaal fijn nu. Maar ja, thuisblijven is ook zo wat.

Ga lekker boventallig werken voor de afleiding. Het is goed je te realiseren dat dingen gaan zoals ze gaan, jouw aan- of afwezigheid nu verandert daar niets aan.

Als er nu geen acuut levensgevaar is en jij hoeft niet perse mee naar bepaalde afspraken, laat je vakantie dan doorgang vinden. Er komt zo te lezen nog een inspannende tijd aan en even opladen is ook goed voor je. Sowieso, je kunt pas goed voor een ander zorgen als je eerst voor jezelf zorgt!

Sterkte!
mick87 schreef:
07-06-2022 23:53
Goed advies.
Zit nu wel te malen over mijn werk. Ik werk in de zorg met best een intensieve doelgroep. Benieuwd of het me na mijn vakantie qua emotionele belasting lukt om te werken en al mijn neventaken uit te voeren.

Dat zie je dan toch wel? Het is voor iedereen anders en je merkt het mettertijd wat op dat moment goed voelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vannacht niet echt geslapen. Maar voel me gezien de omstandigheden best oké. Ik heb wat kleine huishoudelijke dingen gedaan, zo wandelen en dan vanavond eten met familie, even bij elkaar zijn.

Er wordt stilaan meer duidelijk en ik begin me te realiseren waar we aan toe zijn. De prognose lijkt vooralsnog vrij goed dus daar klamp ik me aan vast.

Ik krijg veel steun van vrienden en weet weer even waarom mijn beste vriendinnen mijn beste vriendinnen zijn.

En nu alles van dag tot dag bekijken en daar naar leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou dat is dan in ieder geval een lichtpuntje. Fijn ook dat je een goed netwerk om je heen hebt. En onthoud: je bent veel sterker dan je denkt. Dat geldt voor ieder mens. Als het nodig is, dan weet je je kracht te vinden en daarnaar te handelen. Durf daarop te vertrouwen.
No one ever made a difference by being like everyone else.
Mick, fijn dat Je steun krijgt in deze heftige periode. Een naaste die zo ziek is, is niet niks. Ik wens je heel veel sterkte toe. :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Gisteren ging best oké. Vandaag voel ik me toch weer rot. Maar ik verwacht dat dit wisselende nog wel even zo zal blijven. Gelukkig hoef ik de komende week nog niet te werken.

En nog steeds merk ik dat ik mijn vriend op afstand hou. Ik heb heel weinig behoefte aan zijn nabijheid. Merk dat ik liever even met een vriendin bel of afspreek. Vraag me dan wel af of mijn relatie wel zo goed is. Een paar dagen geleden twijfelde ik daar totaal niet aan. Nu wel. Vind ik ook gewoon kut.
Misschien omdat ik vriendinnen al langer ken en zij mijn naaste ook al zo lang kennen? Ik weet niet wat het is.

Behandelplan is nu in ieder geval duidelijk en ook wat dat gaat betekenen. De prognose is goed. Dus daar hou ik me aan vast. Ik wil niet al te veel details delen, maar het gaat om leukemie. Dus gewoon een kloteziekte.
mick87 schreef:
09-06-2022 12:49
Gisteren ging best oké. Vandaag voel ik me toch weer rot. Maar ik verwacht dat dit wisselende nog wel even zo zal blijven. Gelukkig hoef ik de komende week nog niet te werken.

En nog steeds merk ik dat ik mijn vriend op afstand hou. Ik heb heel weinig behoefte aan zijn nabijheid. Merk dat ik liever even met een vriendin bel of afspreek. Vraag me dan wel af of mijn relatie wel zo goed is. Een paar dagen geleden twijfelde ik daar totaal niet aan. Nu wel. Vind ik ook gewoon kut.
Misschien omdat ik vriendinnen al langer ken en zij mijn naaste ook al zo lang kennen? Ik weet niet wat het is.

Behandelplan is nu in ieder geval duidelijk en ook wat dat gaat betekenen. De prognose is goed. Dus daar hou ik me aan vast. Ik wil niet al te veel details delen, maar het gaat om leukemie. Dus gewoon een kloteziekte.
Toch kan ik me herinneren dat je je eerder vragen over "compatibility" hebt gesteld een tijdje terug..

Fijn dat de prognose positief is, dat haalt misschien iets druk eraf.

Ben wel benieuwd, hoe kijk je nu tegen de vakantie aan?
Misschien wil je er niet met je vriend over praten omdat je (onbewust) ook een plek of persoon wilt hebben die vrij is van deze ellende?

Ik zou denk ik wel gaan werken. Me zo veel mogelijk vastklampen aan dingen die wel zijn zoals ze altijd zijn. Geeft ook rust en structuur. Maar dan wel ‘boventallig’.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier gaat het dagelijks leven inmiddels weer enigzins door. Ik ben weer wat uurtjes aan het werk. Qua emoties gaat het nog erg op en neer. En ik voel me gewoon heel erg vermoeid.
Weet even niet of ik daar iets mee moet. Is dat normaal of moet ik voor de zekerheid naar de huisarts?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is normaal, maar als je je zorgen maakt of wat ruggenspraak wil, kun je de huisarts bellen, al is het maar voor kort overleg met de assistent.

Ben je normaal gesproken iemand die niet snel emotioneel is of doet, en die graag controle houdt? Dan kunnen heftige emoties eng voelen.
Terwijl het niet vreemd is om in een extreme situatie je zo te voelen. Maar ook als iets normaal is, kan hulp fijn zijn.
What a nuanced anxiety

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven