Psyche
alle pijlers
nadenken over wat je echt wil met je leven
vrijdag 29 februari 2008 om 09:25
ik vraag me al een tijdje af of het leven dat ik leid, echt is wat ik wil met mijn leven.
woon samen met mijn vriend in een chalet, studeer nog (laatste jaar) maar weet niet of ik iets met mijn studie wil gaan doen.
Wil ik oud worden met deze jongen? Wil ik gaan reizen? wat wil ik later worden als ik groot ben? Wil ik zijn wie ik momenteel ben (rustig, serieus, eenzaam, onzeker)? Ik zet mezelf overal op de achtergrond, ben niet blij met mijn lijf, dat ik op een camping zit en niet in een normaal huis, met de financieële situatie waarin mijn vriend en ik zitten, met mijn studie, met mijn sociale contacten etc...
Ik weet dat ik degene ben die bepaalt hoe mijn leven er voor een groot deel uit ziet. Maar moet ik geduld hebben aangezien ik nog studeer? dat huis is nog niet haalbaar...financieel gezien zal ik het tijdens mijn studie niet breed hebben...kijken hoe de relatie verder loopt....
stellen jullie jezelf die vragen ook? Is dit wel wat je wilt??
woon samen met mijn vriend in een chalet, studeer nog (laatste jaar) maar weet niet of ik iets met mijn studie wil gaan doen.
Wil ik oud worden met deze jongen? Wil ik gaan reizen? wat wil ik later worden als ik groot ben? Wil ik zijn wie ik momenteel ben (rustig, serieus, eenzaam, onzeker)? Ik zet mezelf overal op de achtergrond, ben niet blij met mijn lijf, dat ik op een camping zit en niet in een normaal huis, met de financieële situatie waarin mijn vriend en ik zitten, met mijn studie, met mijn sociale contacten etc...
Ik weet dat ik degene ben die bepaalt hoe mijn leven er voor een groot deel uit ziet. Maar moet ik geduld hebben aangezien ik nog studeer? dat huis is nog niet haalbaar...financieel gezien zal ik het tijdens mijn studie niet breed hebben...kijken hoe de relatie verder loopt....
stellen jullie jezelf die vragen ook? Is dit wel wat je wilt??
vrijdag 29 februari 2008 om 09:27
vrijdag 29 februari 2008 om 09:30
Zie het als een proces. Een weg. Gaandeweg wordt je, juist door de ervaringen die je opdoet, steeds duidelijker wat je wel en niet wilt. Heel goed naar jezelf, naar je hart luisteren.
Belangrijkste: hou van jezelf, van je lijf, van alles wat en wie jij bent. Zet jezelf met stip op 1! Jij bent de belangrijkste persoon in je leven.
(En vooral: wacht niet zo lang als ik, om deze dingen te leren. Je bent nog zo lekker jong, je hele leven ligt nog voor je.)
Belangrijkste: hou van jezelf, van je lijf, van alles wat en wie jij bent. Zet jezelf met stip op 1! Jij bent de belangrijkste persoon in je leven.
(En vooral: wacht niet zo lang als ik, om deze dingen te leren. Je bent nog zo lekker jong, je hele leven ligt nog voor je.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 29 februari 2008 om 09:36
Nee, daar heb ik nooit zo'n last van, ik doe gewoon wat op mijn pad komt en wat me op dat moment aanspreekt.
Voor mijn man heb ik al jaren geleden een keuze gemaakt en natuurlijk vraag ik me wel eens af of de relatie nog is zoals ik hem wil hebben, maar nooit of ik wel met hem oud wil worden.
En mijn leven is meestal nogal chaotisch, want ik ben 24, studeer nog, heb 2 kinderen, ben getrouwd, heb altijd gewerkt, maar nu even niet, en de financieen zijn eigenlijk altijd dramatisch en ik woon in een huurhuis.
Maar ik voel me prima en ik ben gelukkig met wat ik heb. Want hoeveel geld ik heb of in wat voor huis ik woon of wat ik bereik in het leven bepaalt niet hoe gelukkig ik ben, dat bepaal ik zelf, los van de omstandigheden.
Voor mijn man heb ik al jaren geleden een keuze gemaakt en natuurlijk vraag ik me wel eens af of de relatie nog is zoals ik hem wil hebben, maar nooit of ik wel met hem oud wil worden.
En mijn leven is meestal nogal chaotisch, want ik ben 24, studeer nog, heb 2 kinderen, ben getrouwd, heb altijd gewerkt, maar nu even niet, en de financieen zijn eigenlijk altijd dramatisch en ik woon in een huurhuis.
Maar ik voel me prima en ik ben gelukkig met wat ik heb. Want hoeveel geld ik heb of in wat voor huis ik woon of wat ik bereik in het leven bepaalt niet hoe gelukkig ik ben, dat bepaal ik zelf, los van de omstandigheden.
vrijdag 29 februari 2008 om 09:59
Het is logisch dat die vragen bij je opkomen. Je zit in de overgangsfase van studerende vrouw naar werkende vrouw. Iedereen in mijn omgeving inclusief mijzelf stelde zich in die overgangsfase één of meer van die vragen.
Als ik je vragen lees, dan zet je vraagtekens bij alle onderdelen van je leven (je lijf, je relatie, je omgeving, je studie). Door de overvloed aan vragen kan ik me voorstellen dat het lastig is om antwoorden te vinden. Probeer in alle chaos de rust te vinden om een helder hoofd te krijgen en uit te vissen wat je echt wilt. Leg jezelf niet op dat je moet 'slagen' of 'succes' moet hebben of moet doen wat je mede-studenten doen. Wat voor Pim, Kees of Mies werkt, hoeft niet te werken voor jou. Keuzes, die je nu maakt, kun je heroverwegen en je kunt altijd besluiten om het anders te doen. Praat met mensen die je energie geven en die met je mee kunnen denken.
En ik sluit me helemaal aan bij de Elmervrouw: hou van jezelf en geloof in jezelf. Als jij het niet doet, wie dan wel?
Veel succes en sterkte!
Als ik je vragen lees, dan zet je vraagtekens bij alle onderdelen van je leven (je lijf, je relatie, je omgeving, je studie). Door de overvloed aan vragen kan ik me voorstellen dat het lastig is om antwoorden te vinden. Probeer in alle chaos de rust te vinden om een helder hoofd te krijgen en uit te vissen wat je echt wilt. Leg jezelf niet op dat je moet 'slagen' of 'succes' moet hebben of moet doen wat je mede-studenten doen. Wat voor Pim, Kees of Mies werkt, hoeft niet te werken voor jou. Keuzes, die je nu maakt, kun je heroverwegen en je kunt altijd besluiten om het anders te doen. Praat met mensen die je energie geven en die met je mee kunnen denken.
En ik sluit me helemaal aan bij de Elmervrouw: hou van jezelf en geloof in jezelf. Als jij het niet doet, wie dan wel?
Veel succes en sterkte!
vrijdag 29 februari 2008 om 10:01
Het klinkt alsof je er niet blij mee bent mywickedlife. Het is altijd moeilijk om dingen te veranderen als je er aan gewend bent, een lange relatie bijvoorbeeld. Maar wees eerlijk tegen jezelf en, zoals Elmervrouw zei, zet jezelf op nummer 1.
Ik denk hier wel over na, maar niet zo veel. Ik ben tevreden met hoe het nu gaat, ben tevreden met mijn studie, met mijn relatie, met mijn huisje. Natuurlijk vraag ik me wel eens af of onze relatie "goed" is, of hij nog gelukkig is enz. Maar dat lijkt me normaal, aan een relatie mag je namelijk best werken, vooral als het niet zo lekker gaat!
Als je in je laatste jaar van je studie zit zou ik dat in ieder geval afmaken, nog een klein stukje! Dan heb je in ieder geval altijd iets om op terug te vallen. Als je nog maar in het eerste of tweede jaar zou zitten zou je misschien nog kunnen stoppen. Het lijkt mij dat dat, nu je zo ver bent, zonde zou zijn.
Kies voor jezelf. Wacht niet tot je écht ongelukkig bent en je bedenkt dat je eigenlijk jaren geleden iets eraan had moeten doen!
Ik denk hier wel over na, maar niet zo veel. Ik ben tevreden met hoe het nu gaat, ben tevreden met mijn studie, met mijn relatie, met mijn huisje. Natuurlijk vraag ik me wel eens af of onze relatie "goed" is, of hij nog gelukkig is enz. Maar dat lijkt me normaal, aan een relatie mag je namelijk best werken, vooral als het niet zo lekker gaat!
Als je in je laatste jaar van je studie zit zou ik dat in ieder geval afmaken, nog een klein stukje! Dan heb je in ieder geval altijd iets om op terug te vallen. Als je nog maar in het eerste of tweede jaar zou zitten zou je misschien nog kunnen stoppen. Het lijkt mij dat dat, nu je zo ver bent, zonde zou zijn.
Kies voor jezelf. Wacht niet tot je écht ongelukkig bent en je bedenkt dat je eigenlijk jaren geleden iets eraan had moeten doen!
maandag 3 maart 2008 om 14:52
mywickedlife, ik herken mezelf heel erg goed in je verhaal.
Helaas heb ik ook geen idee wat je kan doen om de situatie te veranderen.
Ik blijf daarom dus meelezen op dit forum.
Op dit moment (eigenlijk al een paar jaar) zit ik ook vast. Ben me nu nog aan het afvragen wat ik eigenlijk wil en wat mijn levensdoelen zijn. Ondertussen heb ik al vele verschillende dingen geprobeerd. Ben zelfs meerdere malen naar het buitenland verhuist en woon nu in engeland, maar ben nog niet gelukkig met mijn leven. Zit nu vast in een baan als hotelreceptioniste, zonder doorgroeimogelijkheden en de loon is schrikbarend laag. Omscholing kan ik niet betalen. Ik woon in een 'studentenhuis' waar van ik amper de huur kan betalen. Op dit moment kan ik nix meer doen met mijn diploma's, omdat ik te lang heb gewacht. Dilemma.
Helaas heb ik ook geen idee wat je kan doen om de situatie te veranderen.
Ik blijf daarom dus meelezen op dit forum.
Op dit moment (eigenlijk al een paar jaar) zit ik ook vast. Ben me nu nog aan het afvragen wat ik eigenlijk wil en wat mijn levensdoelen zijn. Ondertussen heb ik al vele verschillende dingen geprobeerd. Ben zelfs meerdere malen naar het buitenland verhuist en woon nu in engeland, maar ben nog niet gelukkig met mijn leven. Zit nu vast in een baan als hotelreceptioniste, zonder doorgroeimogelijkheden en de loon is schrikbarend laag. Omscholing kan ik niet betalen. Ik woon in een 'studentenhuis' waar van ik amper de huur kan betalen. Op dit moment kan ik nix meer doen met mijn diploma's, omdat ik te lang heb gewacht. Dilemma.
dinsdag 4 maart 2008 om 16:12
Hier ook iemand die het verhaal en vooral de gevoelens herkent. Heb ook een lange relatie waar ik mee samenwoon in een koophuis, zit ook in mn laatste jaar van mn studie en ga na de zomervakantie maar eens werk zoeken.
Over mijn relatie: ik wil ook zeker graag oud worden met hem, maar hij was mn eerste relatie en ik fantaseer soms wel heel erg vaak over "hoe zou het zijn om..." dus hier loop ik momenteel ook wel mee onder mn arm. Maar tegelijkertijd zou ik graag jong moeder willen worden, en dat is weer heel tegenstrijdig.
Mijn studie: ik heb besloten om de studie gewoon af te ronden, maar weet ook dat ik niet het vak uit wil gaan oefenen. Gelukkig heb ik ook nog een andere studie afgerond waar ik nu dus wel mee aan de slag wil. Maar of dat precies is wat ik wil? Ik heb geen idee. Dat moet het uitwijzen door het te proberen.
Reizen lijkt me ook geweldig. Maar ik wil ook geld verdienen. En pffff idd, zoals Linda85 al zegt: DILEMMA's. Ik kan je ook niet helpen denk ik, maar je kunt je verhaal wel aan me kwijt. En nu heb ik wel alleen maar mijn situatie opgesomd
maar dat is alleen om je te laten zien dat we in een vergelijkbare situatie zitten.
En bij mij is het inderdaad met tijden. Soms heb ik een paar weken of maanden deze gevoelens, maar dan gaat het ook soms bepaalde tijd heel goed en ben ik heeeel blij met alles wat ik heb/doe. Hoort misschien gewoon bij het leven, dus dan maar accepteren?
Over mijn relatie: ik wil ook zeker graag oud worden met hem, maar hij was mn eerste relatie en ik fantaseer soms wel heel erg vaak over "hoe zou het zijn om..." dus hier loop ik momenteel ook wel mee onder mn arm. Maar tegelijkertijd zou ik graag jong moeder willen worden, en dat is weer heel tegenstrijdig.
Mijn studie: ik heb besloten om de studie gewoon af te ronden, maar weet ook dat ik niet het vak uit wil gaan oefenen. Gelukkig heb ik ook nog een andere studie afgerond waar ik nu dus wel mee aan de slag wil. Maar of dat precies is wat ik wil? Ik heb geen idee. Dat moet het uitwijzen door het te proberen.
Reizen lijkt me ook geweldig. Maar ik wil ook geld verdienen. En pffff idd, zoals Linda85 al zegt: DILEMMA's. Ik kan je ook niet helpen denk ik, maar je kunt je verhaal wel aan me kwijt. En nu heb ik wel alleen maar mijn situatie opgesomd
maar dat is alleen om je te laten zien dat we in een vergelijkbare situatie zitten. En bij mij is het inderdaad met tijden. Soms heb ik een paar weken of maanden deze gevoelens, maar dan gaat het ook soms bepaalde tijd heel goed en ben ik heeeel blij met alles wat ik heb/doe. Hoort misschien gewoon bij het leven, dus dan maar accepteren?
dinsdag 4 maart 2008 om 16:29
Zo herkenbaar!!!!
Ik heb 2 banen en een studie, over 1 baan twijfel ik ernstig, en dat houdt weer verband met studie. Manlief en ik weten t ook niet, hij wil kids en ik niet. Is er wel genoeg om mee door te gaan? Hoop dilemma's.
Wil ik miss een heel andere richting op, wil ik miss reizen, of alleen wonen, of toch weer niet.
Zo moeilijk..... en dat ik nu bijna 30 ben en mn biologische klok hoor tikken maakt het er allemaal niet beter op. Was ik nog maar 16....
Ik heb 2 banen en een studie, over 1 baan twijfel ik ernstig, en dat houdt weer verband met studie. Manlief en ik weten t ook niet, hij wil kids en ik niet. Is er wel genoeg om mee door te gaan? Hoop dilemma's.
Wil ik miss een heel andere richting op, wil ik miss reizen, of alleen wonen, of toch weer niet.
Zo moeilijk..... en dat ik nu bijna 30 ben en mn biologische klok hoor tikken maakt het er allemaal niet beter op. Was ik nog maar 16....
Beter overdressed dan underdressed!
dinsdag 4 maart 2008 om 16:55
Heel herkenbaar!!
Bij mij hielp het heel erg om te denken aan hoe ik mezelf over 10 jaar wilde zien. Nog steeds samen met Hem, waar, en wat doe ik dan? Wat is het beeld dat ik voor mezelf als 'mooie toekomst' beschouwde.
Aan de hand daarvan heb ik gewoon 'gekozen' voor mn vriend. Want ik houd van hem, en we hebben een prachtige basis samen. Is dit hèt? Ik weet het niet. Lijkt het gras bij de buren niet altijd groener?
Mijn baan, ik ben maar gewoon gaan proberen. Mijn insteek is dat wat ik nu doe niet voor altijd hoeft te zijn.
Als ik over 5 jaar een bloedhekel krijg aan het werk en een andere toekomst voor me zie, ga ik part-time werken en 's avonds weer naar school.
Zo probeer ik mijn eigen droomtoekomst te verwezenlijken.
Wat niet betekent dat ik niet alsnog twijfel of ik op het goede pad zit hoor. Maar door te bedenken wat je ècht hèèl graag anders zou zien in de toekomst kan je kijken wat je in het heden al aan kan passen/aan moet passen.
Het werkt vast niet voor iedereen, maar wie weet..
Bij mij hielp het heel erg om te denken aan hoe ik mezelf over 10 jaar wilde zien. Nog steeds samen met Hem, waar, en wat doe ik dan? Wat is het beeld dat ik voor mezelf als 'mooie toekomst' beschouwde.
Aan de hand daarvan heb ik gewoon 'gekozen' voor mn vriend. Want ik houd van hem, en we hebben een prachtige basis samen. Is dit hèt? Ik weet het niet. Lijkt het gras bij de buren niet altijd groener?
Mijn baan, ik ben maar gewoon gaan proberen. Mijn insteek is dat wat ik nu doe niet voor altijd hoeft te zijn.
Als ik over 5 jaar een bloedhekel krijg aan het werk en een andere toekomst voor me zie, ga ik part-time werken en 's avonds weer naar school.
Zo probeer ik mijn eigen droomtoekomst te verwezenlijken.
Wat niet betekent dat ik niet alsnog twijfel of ik op het goede pad zit hoor
. Maar door te bedenken wat je ècht hèèl graag anders zou zien in de toekomst kan je kijken wat je in het heden al aan kan passen/aan moet passen. Het werkt vast niet voor iedereen, maar wie weet..
vrijdag 7 maart 2008 om 16:47
Voor mij is het ook heel herkenbaar, maar dat speelde nu alweer ruim 7 jaar geleden... Ik heb na een jaar twijfelen mijn relatie beëindigd en daar vervolgens gelukkig nooit spijt van gehad. Ik heb mijn leven toen behoorlijk veranderd, ander huis, andere vrienden, een lange reis en nu heb ik een compleet ander leven, niet bewust gekozen, maar naar mijn hart geluisterd en dingen die op mijn weg kwamen gevolgd. Natuurlijk is het nooit altijd 100% leuk, maar de rode draad voelt bij mij nu echt heel goed...
Hoe dan ook, ik kan geen advies geven, dat is voor iedereen anders en iedereen moet zelf naar zijn gevoel luisteren en eerlijk tegen zichzelf zijn. Probeer dat duidelijk te krijgen en neem dan een beslissing! Succes!
Hoe dan ook, ik kan geen advies geven, dat is voor iedereen anders en iedereen moet zelf naar zijn gevoel luisteren en eerlijk tegen zichzelf zijn. Probeer dat duidelijk te krijgen en neem dan een beslissing! Succes!
zondag 16 maart 2008 om 20:08
Ik herken het ook zeker. Zit ook in zo'n overgangsfase: net gescheiden, voor het eerst op mezelf, nieuwe baan die niet bevalt, etc. Ik heb geen idee wat ik wil, wie ik ben en waar ik heen moet. Het beangstigt me enorm, vooral omdat ik een controlfreak ben en graag volgens plan werk. Maar nu heb ik geen plan en lopen zaken anders dan ik had gewild. Geen idee waar het eindigt, maar ik zal het toch maar dag voor dag moeten nemen, hoe moeilijk ik dat ook vind.
