Narcist in vriendschap

Hemelsblauw schreef: ↑

14-12-2021 13:41

Ja, herkenbaar met een zogenaamde "vriendin' , die leugens verspreiden. Verschrikkelijk. Heeft er bij mij ook ingehakt. Kom er maar eens vanaf bij mensen die je oppervlakkig kennen, buren enzo. Echt de gekste verhalen, ik heb een aantal terug gehoord van iemand die haar doorzag en mij heel goed kende.....nog wel keihard om gelachen ook.
maar misschien had deze ook iets van borderline in zich. Gelukkig net op tijd ingezien. Exit.

Ik vraag me altijd af wat dit soort mensen bezielt ( nouja, misschien NPD ) om zomaar te gaan liegen over anderen achter hun rug om. Zo stiekem en gestoord. Schadelijk ook want ieder huisje heeft zijn kruisje en zo'n persoon doet er nog een nare schep bovenop.
Helaas heb ik zo'n vrouw in mijn buurt wonen, ziet er heel gewoon uit maar bleek heftige roddels rond te strooien over prostitutie en drugs. Ze heeft zich een tijd normaal weten voor te doen en daarna begon het gedonder.

Henk-and-Roelie schreef: ↑

14-12-2021 20:58

Ik vraag me altijd af wat dit soort mensen bezielt ( nouja, misschien NPD ) om zomaar te gaan liegen over anderen achter hun rug om.

Vaak is dat vanuit verschillende redenen: iemand met een narcistische persoonlijkheid zal een 'team' van bewonderaars om zich heen bouwen en daarin investeren met charme, manipulatie en verbinding. Roddel hoort bij verbinding creëren. Daarnaast heeft het roddelen of zelfs ronduit liegen nog de functie dat het de achting en geloofwaardigheid van de ander doet dalen, en dus die van de narcist doet stijgen. Meer loyale bewonderaars is meer bevestiging dat de narcist ertoe doet. Belangrijk is. Slim is. De spin in het web is. En vul maar aan.

Jufjoke schreef: ↑

14-12-2021 21:16

Vaak is dat vanuit verschillende redenen: iemand met een narcistische persoonlijkheid zal een 'team' van bewonderaars om zich heen bouwen en daarin investeren met charme, manipulatie en verbinding. Roddel hoort bij verbinding creëren. Daarnaast heeft het roddelen of zelfs ronduit liegen nog de functie dat het de achting en geloofwaardigheid van de ander doet dalen, en dus die van de narcist doet stijgen. Meer loyale bewonderaars is meer bevestiging dat de narcist ertoe doet. Belangrijk is. Slim is. De spin in het web is. En vul maar aan.

Bizar, dat is gewoon evil. Een complete planning om karaktermoord te plegen uit eigen gewin

Ik ben bijna 30 jaar bevriend geweest met iemand met "die andere persoonlijkheidsstoornis". Niet gediagnosticeerd maar ik weer het 100.000 procent zeker.

Ze was zo lief en we konden uren met elkaar aan de telefoon hangen. Vroeger als de telefoon na 2 uur uitviel dan belde de ander terug zodat we de kosten deelden. Dat ging dan altijd over haar want ze maakte heel veel mee. En ik vond het leuk om te luisteren

Lief en leed heb ik mer haar gedeeld. Ik was jong en onzeker en had weinig vrienden. Maar met haar als vriendin had ik niemand anders nodig. We deden alles samen vanaf de middelbare school. Elke dag zagen we elkaar. We zaten ook samen op een sport waar we heel actief mee waren. Later kregen we allebei een vriendje maar we hielden contact en zagen elkaar vaak. We waren getuige op elkaars bruiloft. We waren de eerste die bij elkaar op kraamvisite kwamen. Ze was echt mijn hartsvriendin. Maar hoe langer we bevriend waren hoe vaker ze ruzie met mensen kreeg. Er was altijd drama om haar heen. Gek genoeg de eerste 10 jaar nooit met mij. Maar later ging ze me ook manipuleren, was ze opeens heel boos om iets wat ik dan niet begreep maar ze kon het zo draaien dat je echt dacht day het jou fout was en dan bood ik maar weer mijn excuus aan. Ze kon opeens boos worden als ik met een andere vriendin had afgesproken en als ik t wilde uitleggen dan blokkeerde ze me een paar dagen om vervolgens weer te bellen alsof er niks aan de hand was. Dan had ze weer een of andere drama in haar leven en smeekte ze me om te zeggen dat ik van haar hield.

En er was altijd drama. Altijd tranen. Hysterische huilbuien. En dan weer heel boos op iemand en daar kon ze uren over doorgaan. En hele gekke doordachte manipulaties die ik echt niet achter haar had gezocht.

Ik wist op een gegeven moment dat dit niet klopte. Ik kreeg meer vriendinnen en die waren nooit boos als ik een uur te laat belde om te vragen hoe een controle bij de tandarts was geweest waar ze dan weer al lang tegen op zag ofzo. Dus ik ging haar een beetje ontwijken en minder met haar om. Toen werd het alleen maar erger en erger. Ik kan echt niks meer goed doen. Wat ik ook deed. Ze werd altijd kwaad. En nu ging er ook soms tegenin. En dan kon ze echt hysterisch worden. Uiteindelijk heeft ze me weer om het een of ander geblokkeerd... en toen heb ik haar ook terug geblokkeerd en haar nummer verwijderd.

Een paar weken later gebeurde er iets waardoor ik weer contact met haar moest hebben. Toen werd ze ergens heel boos om en deed alsof zij het contact verbrak. En ik had er nog verdriet van ook.

Dit is nu 3 jaar geleden en ik laat haar nooit meer in mijn leven. Hoe veel ik ook van haar hou. Ze is als een tweelingzus voor me. Maar zij is echt niet goed voor mij. Ik kan haar niet helpen met haar drama en ze verwacht veel te veel van me. De lat is me te hoog. Ik voel me eindelijk opgelucht dat ik niet meer door haar hoepels hoef te springen. Ik ben echt klaar. En als je me dat 5 jaar geleden had gezegd had ik je voor gek verklaard.

Woll*Stone schreef: ↑

14-12-2021 14:40

Zelf heb ik ook wel eens zo'n aparte vriendschap gehad. Geen idee of zij een persoonlijkheidsstoornis had. Maar ze was wel vreemd. Knap en charmant en in haar gezelschap voelde je je altijd wel fijn en gezien.
Tot er op een gegeven moment toch wat dingen begonnen te wringen. De verhalen over haar heftige verleden. De dingen die ze zei mee te maken, ziektes en stalking etc etc. Ze had altijd veel drama in haar leven volgens haar verhalen, maar ze was ook altijd wel een held in die verhalen. Ze wist zichzelf ook altijd heel goed in het middelpunt van belangstelling te zetten en was een ster in het hulpeloze vrouwtje spelen bij mannen. (die daar en masse intrapten, de sukkels) En op een gegeven moment begon ik steeds meer aan haar te twijfelen. Ze was alleen wel intelligent genoeg om de dingen zo te vertellen dat ik altijd bleef twijfelen of ze nou waar waren, of waar en flink aangedikt of ronduit onwaar. Ik kreeg er mijn vinger niet op. En ze was ook een fijne vrouw aan de ene kant.
Steeds vaker had ik na een afspraak met haar zoiets van "hmmm, ik wil afstand, want er klopt iets niet met haar". En als ik haar dan weer zag betoverde ze me weer.
Dat duurde een tijdje, maar toen heb ik toch helemaal afstand genomen en haar niet meer gezien. Dat luchtte me op!
Ik ben ervan overtuigd dat ze een beschadigd mens was, wat heel triest is natuurlijk. Maar ook iemand die echt niet te vertrouwen is.

Grappig, je beschrijft precies mij zoals mensen mij ervaren.

Alleen ben ik dan geen narcist, maar wel met een andere persoonlijkheidsstoornis gediagnosticeerd. En inderdaad beschadigd (en daardoor niet betrouwbaar).

Ik heb veel aan mezelf gewerkt en zit nu wel ergens anders op dat spectrum kan ik wel zeggen. En ik begin nu pas beter te zien hoe ik altijd op mensen ben overgekomen. Op het moment zelf zag ik dat totaal niet in, ik zat totaal in een andere realiteit (vandaar dat zo iemand vreemd overkomt denk ik).

Avage schreef: ↑

15-12-2021 15:37

Grappig, je beschrijft precies mij zoals mensen mij ervaren.

Alleen ben ik dan geen narcist, maar wel met een andere persoonlijkheidsstoornis gediagnosticeerd. En inderdaad beschadigd (en daardoor niet betrouwbaar).

Ik heb veel aan mezelf gewerkt en zit nu wel ergens anders op dat spectrum kan ik wel zeggen. En ik begin nu pas beter te zien hoe ik altijd op mensen ben overgekomen. Op het moment zelf zag ik dat totaal niet in, ik zat totaal in een andere realiteit (vandaar dat zo iemand vreemd overkomt denk ik).

Wat goed dat je dit zo hebt opgepakt. Dat vind ik knap.

Verschillende ervaringen met narcisten.

Bij een vriend van me is een paar jaar terug een lichte vorm van narcisme gediagnosticeerd, wat voor ons een 'aha, dat verklaart veel!' moment was.

Hij hecht veel aan status, aan zijn baan als jurist, zijn auto. En kan wat narrig en cynisch worden als wij daar lacherig over doen of hem niet serieus nemen. Maar op manipulerend of energiezuigend gedrag hebben we hem nog niet kunnen betrappen.
Veel juristen, artsen en sommige kunstenaars kunnen schijnbaar een dergelijke vorm van narcisme hebben. Ontlenen hun identiteit aan hun status en raken wat verloren als ze die kwijtraken.

En dan heb je nog de zware, hardcore narcist die je leven onmogelijk kan maken. Ik had een dergelijke manager op mijn oude afdeling. Hij was nieuw, maar wist binnen een paar maanden een gezellig en gemotiveerd team totaal verzuurd en gedemotiveerd te krijgen.
Mij betichte hij van liegen en dat ik me als een cowboy gedroeg. En dat was ons kennismakingsgesprek. Ik had zoiets totaal niet verwacht, het is supervermoeiend en je begint echt aan jezelf te twijfelen 'ben ik hier de schuldige in? Misschien doe ik idd rare dingen op werk? '

Op een feestje kan een narcist best vermakelijk zijn, maar in een meer intiemere relatie of op werk? Pff, mij niet gezien.

Ik had een "vriendin" 20 jaar lang, maar ze had haar ziekelijke afgunst niet onder controle. Mijn pijn was haar geluk en mijn geluk haar pijn. Ze maakte elke vriendin tot rivale, maar sprak dat niet uit. Veel leugens, veel manipulatie, achter je rug om kwaadspreken. Het werd afgewisseld met attend gedrag en geveinsde compassie. Daardoor zette ze mij steeds op het verkeerde been. Haar hooghartigheid, haar hardheid en kilheid, haar illusie dat ze superieur is aan andere vrouwen.....een narcistische stijl dat was het wel tenminste.

Candy schreef: ↑

19-12-2021 16:55

Ik had een "vriendin" 20 jaar lang, maar ze had haar ziekelijke afgunst niet onder controle. Mijn pijn was haar geluk en mijn geluk haar pijn. Ze maakte elke vriendin tot rivale, maar sprak dat niet uit. Veel leugens, veel manipulatie, achter je rug om kwaadspreken. Het werd afgewisseld met attend gedrag en geveinsde compassie. Daardoor zette ze mij steeds op het verkeerde been. Haar hooghartigheid, haar hardheid en kilheid, haar illusie dat ze superieur is aan andere vrouwen.....een narcistische stijl dat was het wel tenminste.

Erg herkenbaar, in de zin dat ik ook ooit met zo'n type persoon ben omgegaan.
Was trouwens ook wel een erg dominant, bemoeizuchtig en popiejopie-achtig type.
Heb mij destijds erg met deze persoon ingelaten en ook bepaalde gevoelige en persoonlijke informatie toevertrouwd.
Had ik ook nooit moeten doen; was erg naïef hierin.

Jufjoke schreef: ↑

14-12-2021 21:16

Vaak is dat vanuit verschillende redenen: iemand met een narcistische persoonlijkheid zal een 'team' van bewonderaars om zich heen bouwen en daarin investeren met charme, manipulatie en verbinding. Roddel hoort bij verbinding creëren. Daarnaast heeft het roddelen of zelfs ronduit liegen nog de functie dat het de achting en geloofwaardigheid van de ander doet dalen, en dus die van de narcist doet stijgen. Meer loyale bewonderaars is meer bevestiging dat de narcist ertoe doet. Belangrijk is. Slim is. De spin in het web is. En vul maar aan.

Ik ben het hier wel mee eens. Mijn "vriendin" verzamelt ook vriendinnen die in haar praatjes trappen. Zelf ook in getrapt. Maar langzamerhand begon bij mij de twijfel, klopt dit wel? Maar je kan het niet met zekerheid zeggen. Tot ik zag hoe zij een rijk stel probeerde te paaien en van alles aannam aan spullen door haar zielige praatjes. En ze mij wijsmaakte dat ze niet in staat was om de hond fatsoenlijk uit te laten door haar slechte rug. Ik deed dat af en toe voor haar. Maar wel haar hele huiskamer in 1 dag kon schilderen. Toen viel bij mij het kwartje eindelijk.
Ik vind het moeilijk te bevatten hoe iemand zo kan zijn. Ik ben vaak goedgelovig en t komt gewoon niet in me op dat iemand de kluit besodemietert. Ik ben t gewoon nog aan het verwerken.

Ik vermoed dat mijn baas een NPS heeft. Hij is heel intelligent en voorkomend. Is hij goed gemutst, dan is hij echt leuk gezelschap, open, erg sympathiek en charmant. Ik laat me daar dan in meeslepen, deel dan ook persoonlijke dingen, soms op het randje van wat je wat je met je baas deelt, bijvoorbeeld waar ik tegenaan loop in m'n relatie ofzo... maar omdat hij het initiatief neemt zo'n sfeer te creëren en ook het nodige met mij deelt, lijkt het onschuldig en gelijkwaardig. Bijvoorbeeld als ik bij hem in de auto zit, op weg naar een klant. Hij weet dat ik zo'n klantbezoek lastig vind, maar laat me me op m'n gemak voelen, geeft bij die klant over me op.

Niet dus. Meermaals heb ik mezelf op m'n kop gegeven dat ik er toch weer ben ingetrapt. Er komt altijd een moment dat hij kortaf is en grillig. Wat daar dan de reden van is, geen idee. Misschien ruzie thuis of hij heeft net tegenvallende cijfers bekeken. En dan baal ik steevast dat ik niet wat afstandelijker ben gebleven. Soms krijg ik ook terug wat ik in die vertrouwelijke bui heb verteld. Er zijn situaties waar juist dátzelfde gevoel door hem wordt getriggerd... ik kan het niet uitleggen zo subtiel. Als ik hem ermee zou confronteren, zou hij het ook vast ontkennen en afdoen als onzin.

En het lijkt hem ook goed te doen, mij in verwarring te brengen. De laatste tijd bijvoorbeeld, 'vergeet' hij me bij groepsdingen te betrekken. Een vergadering die is verzet, maar waar alleen ik niet van blijk te weten, of hij vergeet alleen mij te informeren dat er een nieuwe collega is aangenomen... en vergeet me vervolgens dan ook nog als enige te introduceren bij die nieuwe collega (omdat we op afstand werken betekent dit: mij als enige niet inplannen voor 1-op-1 Zoom-kennismaking met die collega). Het kan natuurlijk toeval zijn, maar het gebeurt te vaak. Sterker, nu maakt hij er een running gag van ('Ik zal dat wel hebben gezegd toen jij vrij was').
Voelt echt vreselijk naar en onveilig. Ik wil heel graag wat anders maar dat is ook weer zoiets... dat lukt niet zomaar in mijn positie. Ik denk dat hij dat heel goed weet en er genoegen in schept om te kijken hoever hij kan gaan om me te breken. Terwijl ik dit neer typ, lijkt het ook zwaar overtrokken: wat denk ik wel niet, alsof die man zo met mij bezig is! Maar ik weet ook dat dat juist het kenmerk is van het beschadigende van iemand met een NPS: dat jij gaat denken dat je hartstikke gek bent.

Ronin76 schreef: ↑

20-12-2021 20:15

Erg herkenbaar, in de zin dat ik ook ooit met zo'n type persoon ben omgegaan.
Was trouwens ook wel een erg dominant, bemoeizuchtig en popiejopie-achtig type.
Heb mij destijds erg met deze persoon ingelaten en ook bepaalde gevoelige en persoonlijke informatie toevertrouwd.
Had ik ook nooit moeten doen; was erg naïef hierin.

Zij was juist wat introvert, maar wel erg attend. Emotieloos eigenlijk, maar daar zocht ik verder niks achter. Ik zij heeft gevoelige persoonlijke informatie over mij en dat zette ze ook steeds in met steken onder water.

vivinnetje schreef: ↑

21-12-2021 15:53

Ik vermoed dat mijn baas een NPS heeft. Hij is heel intelligent en voorkomend. Is hij goed gemutst, dan is hij echt leuk gezelschap, open, erg sympathiek en charmant. Ik laat me daar dan in meeslepen, deel dan ook persoonlijke dingen, soms op het randje van wat je wat je met je baas deelt, bijvoorbeeld waar ik tegenaan loop in m'n relatie ofzo... maar omdat hij het initiatief neemt zo'n sfeer te creëren en ook het nodige met mij deelt, lijkt het onschuldig en gelijkwaardig. Bijvoorbeeld als ik bij hem in de auto zit, op weg naar een klant. Hij weet dat ik zo'n klantbezoek lastig vind, maar laat me me op m'n gemak voelen, geeft bij die klant over me op.

Niet dus. Meermaals heb ik mezelf op m'n kop gegeven dat ik er toch weer ben ingetrapt. Er komt altijd een moment dat hij kortaf is en grillig. Wat daar dan de reden van is, geen idee. Misschien ruzie thuis of hij heeft net tegenvallende cijfers bekeken. En dan baal ik steevast dat ik niet wat afstandelijker ben gebleven. Soms krijg ik ook terug wat ik in die vertrouwelijke bui heb verteld. Er zijn situaties waar juist dátzelfde gevoel door hem wordt getriggerd... ik kan het niet uitleggen zo subtiel. Als ik hem ermee zou confronteren, zou hij het ook vast ontkennen en afdoen als onzin.

En het lijkt hem ook goed te doen, mij in verwarring te brengen. De laatste tijd bijvoorbeeld, 'vergeet' hij me bij groepsdingen te betrekken. Een vergadering die is verzet, maar waar alleen ik niet van blijk te weten, of hij vergeet alleen mij te informeren dat er een nieuwe collega is aangenomen... en vergeet me vervolgens dan ook nog als enige te introduceren bij die nieuwe collega (omdat we op afstand werken betekent dit: mij als enige niet inplannen voor 1-op-1 Zoom-kennismaking met die collega). Het kan natuurlijk toeval zijn, maar het gebeurt te vaak. Sterker, nu maakt hij er een running gag van ('Ik zal dat wel hebben gezegd toen jij vrij was').
Voelt echt vreselijk naar en onveilig. Ik wil heel graag wat anders maar dat is ook weer zoiets... dat lukt niet zomaar in mijn positie. Ik denk dat hij dat heel goed weet en er genoegen in schept om te kijken hoever hij kan gaan om me te breken. Terwijl ik dit neer typ, lijkt het ook zwaar overtrokken: wat denk ik wel niet, alsof die man zo met mij bezig is! Maar ik weet ook dat dat juist het kenmerk is van het beschadigende van iemand met een NPS: dat jij gaat denken dat je hartstikke gek bent.

Ik heb ook zo'n baas gehad, exact hetzelfde met die gesprekken in de auto en het volgende moment word je voor schut gezet. Ik probeerde hem te stoppen om privé dingen met me te delen want op dat moment wilde hij vooral aandacht/interessant zijn, maar later realiseerde hij zich dan dat ik te veel 'macht' had en moest ik eronder lijden.

Bij hem zag je wel duidelijk dat het allemaal reactief is en vanuit zijn eigen diepe/onbewuste onzekerheid.

Zulke mensen zijn gelukkig extreem voorspelbaar in hun gedrag. Maar wel doodvermoeiend als je het managen van de onzekerheid van je baas er als extra taak bij hebt. Het was eigenlijk een grote bange kleuter.

Waarom kan je niet iets anders vinden trouwens, de arbeidsmarkt is nu heel gunstig? Achteraf gezien heeft het mij echt geen goed gedaan zo'n baas, ik ben best cynisch geworden en vertrouwde mensen niet meer zomaar.

Avage schreef: ↑

22-12-2021 18:00

Ik heb ook zo'n baas gehad, exact hetzelfde met die gesprekken in de auto en het volgende moment word je voor schut gezet. Ik probeerde hem te stoppen om privé dingen met me te delen want op dat moment wilde hij vooral aandacht/interessant zijn, maar later realiseerde hij zich dan dat ik te veel 'macht' had en moest ik eronder lijden.

Bij hem zag je wel duidelijk dat het allemaal reactief is en vanuit zijn eigen diepe/onbewuste onzekerheid.

Zulke mensen zijn gelukkig extreem voorspelbaar in hun gedrag. Maar wel doodvermoeiend als je het managen van de onzekerheid van je baas er als extra taak bij hebt. Het was eigenlijk een grote bange kleuter.

Waarom kan je niet iets anders vinden trouwens, de arbeidsmarkt is nu heel gunstig? Achteraf gezien heeft het mij echt geen goed gedaan zo'n baas, ik ben best cynisch geworden en vertrouwde mensen niet meer zomaar.

Ik heb niet het idee dat mijn baas er bang voor is dat ik teveel 'macht' zou hebben. Integendeel eigenlijk, want ik ben een onzeker persoon die dit soort spelletjes daar misschien wel mee uitlokt. Ten minste... dat is wat hij mij zélf wel eens heeft verteld (maar dat ging over het algemeen en niet over hem natuurlijk). De persoonlijke dingen die hij vertelt, zijn echt om mij uit m'n schulp te lokken. Ik denk dat hij ook heel goed bewust is wát hij me vertelt, maar soms maakt hij fouten, bijvoorbeeld dat hij vertelt dat hij al snel weet waar iemand z'n gevoeligheden liggen en dat dan tijdens ruzie inzet met vileine opmerkingen. Ja, dacht ik toen. Dat zet je bij mij ook in. Niet dat wij ruzie hebben, maar in een baas-werknemer relatie is hij degene met macht. Dat hij dat nodig heeft, komt natuurlijk ook ergens vandaan en ik vind het ergens wel fascinerend waar die behoefte vandaan komt. Het is heel grillig allemaal. Ik vind het dus niet voorspelbaar... of in zoverre, ik weet wel zeker dat ik na een charmante periode weer een manipulatieve kan verwachten!

En je hebt gelijk, ik zit misschien minder vast aan deze manager dan ik denk / voel. Maar ik ben ook bang wat ik dan weer ga tegenkomen. Het is niet de eerste keer dat ik in zo'n situatie zit, dus ik ben bang dat ik het met een nieuwe baan niet oplos... hooguit dat ik een nieuwe kans krijg, één die ik niet wil verpesten door eerst aan mijn weerbaarheid te werken.

fia schreef: ↑

21-12-2021 23:58

Precies dat. Na een afspraak had ik dat gevoel soms ook. Hoorde van haar een verhaal die ze al eerder heel anders had verteld. Er klopte gewoon iets niet. Toch ben ik doorgegaan. En toen ze besefte dat ik geen interesse meer toonde heeft ze me keihard uit haar leven gegooid. Wist niet wat me overkwam. Ze werd steeds erger, alsof er een masker afging na een tijd, begon zo lelijker te doen tegen andere mensen, zelfs dat heb ik genegeerd. Waarom eigenlijk. Snap mezelf niet. Nooit meer. Voel me nu emotioneel leeggezogen, gebruikt. Heb zoveel gedaan voor haar zonder iets terug te verwachten.

Zulke mensen zijn manipulatief. Wees blij, je bent beter af zonder haar.

vivinnetje schreef: ↑

22-12-2021 21:19

Ik heb niet het idee dat mijn baas er bang voor is dat ik teveel 'macht' zou hebben. Integendeel eigenlijk, want ik ben een onzeker persoon die dit soort spelletjes daar misschien wel mee uitlokt. Ten minste... dat is wat hij mij zélf wel eens heeft verteld (maar dat ging over het algemeen en niet over hem natuurlijk). De persoonlijke dingen die hij vertelt, zijn echt om mij uit m'n schulp te lokken. Ik denk dat hij ook heel goed bewust is wát hij me vertelt, maar soms maakt hij fouten, bijvoorbeeld dat hij vertelt dat hij al snel weet waar iemand z'n gevoeligheden liggen en dat dan tijdens ruzie inzet met vileine opmerkingen. Ja, dacht ik toen. Dat zet je bij mij ook in. Niet dat wij ruzie hebben, maar in een baas-werknemer relatie is hij degene met macht. Dat hij dat nodig heeft, komt natuurlijk ook ergens vandaan en ik vind het ergens wel fascinerend waar die behoefte vandaan komt. Het is heel grillig allemaal. Ik vind het dus niet voorspelbaar... of in zoverre, ik weet wel zeker dat ik na een charmante periode weer een manipulatieve kan verwachten!

En je hebt gelijk, ik zit misschien minder vast aan deze manager dan ik denk / voel. Maar ik ben ook bang wat ik dan weer ga tegenkomen. Het is niet de eerste keer dat ik in zo'n situatie zit, dus ik ben bang dat ik het met een nieuwe baan niet oplos... hooguit dat ik een nieuwe kans krijg, één die ik niet wil verpesten door eerst aan mijn weerbaarheid te werken.

Nou ja dat dus. Maar jouw manager klinkt wel intelligenter dan de mijne en alsof hij inderdaad wel macht over je heeft.
Ik ben wel eens in de macht van een collega geraakt die manipulatief was. Achteraf denk je wat dom, maar hij zat in mijn hoofd en ik had geen regie. Het kan een erg krachtige uitwerking hebben die charmes.

Wat een verhalen hier! Goed dat hier een topic over is aangemaakt TO.
Laat ik voor mijn verhaal even zeggen: er zijn verschijnselen van, maar durf het niet zeker te zeggen. Daarnaast vind ik het zelf wel fijn als ik het ergens van me af kan typen
Ik heb een vriendschap gehad, die begon toen we beiden 15 jaar waren. Ik verbrak het uiteindelijk toen ik net 24 was. Maar echt vriendschap al die jaren? Nee. Op mn 20e ongeveer ontstonden de eerste nare dingen.
Het begon met dingen als toen we samen op vakantie waren, ze was haar oorbel bijv eens kwijt, ik zocht en kon hem nergens vinden. Dom kind kreeg ik te horen. Ik was niet snel genoeg met de TomTom? Dan kon ik ook helemaal niks zelf. Daar begon het achteraf mee. Later andere voorbeelden:
Zij en haar vriend kwamen bij mij langs en ik zette hun drinken voor hen neer op de (lage) tafel; later kreeg ik een preek dat ik mijn inkijk daarmee zou willen showen aan haar vriend. Ontkennen? Nee. Want dan loog ik problematisch.
Ik ging tanken, zij en vriend mee in de auto (ik reed mee voor hun boodschappen) en de tankdop viel uit mn handen. Ja ieder persoon moet dan bukken om hem van de grond te rapen. Ik dus ook. Daarmee liet ik volgens haar wederom mijn inkijk aan haar vriend zien. Nou sorry, het was winter, ik had mn winterjas dicht. En daarbij valt er bij mij weinig te zien. Dat werd me immers ook verteld.
We waren op vakantie 4u verderop. Na het uit gaan liepen we met vaste camping bekenden terug. Ik moest volgens haar meer socialiseren, ik was dus blij dat ik op een bepaalde avond eindelijk een gesprek had met een van de jongens. Zij koos ervoor een meter achter ons te blijven lopen. Al typend. En toen kreeg ik de volle laag via app. Ik had haar alleen gelaten in het bos, uiteindelijk mondde dit uit in de volgende dag direct naar huis. 4u lang werd ik uitgescholden terwijl ik reed, en dreigde ze te slaan. Het verhaal werd meer opgeblazen; ik zou met een jongen de tent in zijn gegaan en haar achterlaten in het bos. Ik kon praten wat ik wou, maar inmiddels was ik voor haar een pathologische leugenaar. Dit zijn nog niet eens alle voorbeelden. Ze betrok mijn ouders er destijds bij als ze wist dat ik weg was. App gesprekken werden verdraaid. Als ik haar niet iets stuurde zou zij wel bepaalde dingen gaan doen of verkondigen. Al met al werd ik over alert op mn telefoon, want ik kreeg na alles wel een evaluatie waarin ik slecht was, of anders moest handelen, of niet met mn tong langs mn wang moest gaan omdat dat een pijp beweging zou zijn. Ik moest paraat staan want anders was ik geen vriendin. Ik ging letten op wat ik deed, hoe ik deed, hoe ik keek, wat ik niet deed. Na alles een evaluatie. Moest komen om mijn excuses te maken voor iets wat totaal anders in elkaar stak, maar ja als ik dat niet deed..? Ik raakte mezelf kwijt, naast mijn lange stage dagen en zorgwerk was zij een van de weinigen die ik zag. Al met al, nadat ik het kon verbreken; ons contact, heeft ze in alle 7 jaren tot nu toe elk jaar wel iets gestuurd, zij het onder een andere naam. Wat afgelopen jaar serieuze bedreigingen werden. Meerdere malen op internet gestaan door haar toedoen. Echt, wat kan mensen bezielen hè…

Henk-and-Roelie schreef: ↑

14-12-2021 21:46

Bizar, dat is gewoon evil. Een complete planning om karaktermoord te plegen uit eigen gewin

Het kan bij dat soort types heel erg ver gaan. Onvoorstelbaar voor 'normale' mensen.

Candy schreef: ↑

31-12-2021 00:02

Het kan bij dat soort types heel erg ver gaan. Onvoorstelbaar voor 'normale' mensen.

Dit. Dat iemand die je al zo ongeveer je hele leven kent de ene na de andere leugen fabriceert. Zo geloofwaardig en altijd doordrenkt met heel veel tranen. De vermoedens werden pas echt bevestigd toen we met wat mensen uit de directe omgeving van die persoon alle whats apps enzovoort naast elkaar legden. En dan ook echt alles, zonder enig geheim voor elkaar. Dat was gewoon creepy. Wat ze aan de 1 schreef, schreef ze een minuut later volledig omgekeerd aan de ander. Schreef ze bij de 1 dat ze ernstig ziek in het ziekenhuis lag (was niks van waar, dan had ik haar toevallig een kwartier voor die app in uiterst gezonde toestand gesproken), terwijl de ander wist dat ze op exact dat moment bij een entertainmentshow was, en daar was ze dan ook echt. Echt bizar. En ons allemaal tegen elkaar uitspelen, met de vieste leugens die je maar kunt bedenken. We moesten het zwart op wit zien om het te geloven. En allemaal om mensen te manipuleren en aandacht te generen, en naar later bleek ook om geld en goederen los te peuteren van mensen die medelijden met haar kregen. Als je iets door dacht te hebben, verzon ze weer een nieuw Shakespeare-iaans drama waarin ze uiteraard zelf het slachtoffer én de held speelde.

Inmiddels moet ik er gewoon om lachen. Dat iemand zo'n toneelstuk opvoert, haar hele leven lang. Heb er denk ik wel een levenslange allergie voor drama-queens aan overgehouden. Kosten alleen maar energie.

Of de oude beste vriendin narsist was weer ik niet kende haar ook 30 jaar vanaf kinds af, ja ze heeft veel meegemaakt maar ik ook.

Ze was altijd negatief, extreem jaloers en sprak slecht over vrijwel iedereen, ze genoot er van als het niet goed met mij ging ze baalde en haalde.me.ook subtiel naar beneden vond en super om mij voor joker te zetten. Heeft gelogen tegen mijn partner dat ik het met een ander zou gezoend hebben nooit gedaan.. Ze wilde graag zijn hulp maar hij was wel een luie rotzak ze moest er niet aan denken om mijn leven en partner te hebben, maar in haar ogen had ik altijd meer dan zij, ze.klaagde.werkelijk over alles en had altijd wel met iemand ruzie, de druppel was dat ze controleerde.of.onze auto er echt niet stond dat we echt niet thuus waren om voor op.te komem draven... Het is nu 2,5 jaar geleden dat ik haar afgekapt heb enorm toxisch en wat een opluchting heb haar geen moment gemist.