Psyche
alle pijlers
Negatief zelfbeeld, reeel?
donderdag 27 augustus 2009 om 20:48
Waar ik de laatste jaren tegenaan blijf lopen is dat ik te onzeker en verlegen ben. Hier loop ik tegenaan tijdens studies (intussen al 2x moeten stoppen), maar ook in contact maken met leeftijdsgenoten..
De gedachte dat ik een stom, mislukt persoon ben die niks waard is, blijft heel hardnekkig aanwezig. Ik heb al veel therapie gehad, maar het probleem blijft dat ik het niet durf te veranderen...Want misschien is de gedachte reeel? En hoe kan ik mezelf gaan accepteren, als ik gewoon écht een stom persoon ben?!
Ik ga straks weer opnieuw een studie beginnen, maar ben heel bang dat ik weer tegen mezelf aanloop...Weer de studie niet halen, is iets waar ik heel bang voor ben. En ik weet ook niet wat ik dan doe, als ik weer moet stoppen, naar mijn idee heeft het dan allemaal geen nut meer.
Nu dus mijn vraag; kan een persoon gewoon écht stom zijn? en hoe kom ik erachter of mijn gedachtes irreeel of reeel zijn?
En iemand misschien dé tip hoe ik bepaalde gedachtes kan veranderen?
Ik hoop tips, ervaringen oid te krijgen!
De gedachte dat ik een stom, mislukt persoon ben die niks waard is, blijft heel hardnekkig aanwezig. Ik heb al veel therapie gehad, maar het probleem blijft dat ik het niet durf te veranderen...Want misschien is de gedachte reeel? En hoe kan ik mezelf gaan accepteren, als ik gewoon écht een stom persoon ben?!
Ik ga straks weer opnieuw een studie beginnen, maar ben heel bang dat ik weer tegen mezelf aanloop...Weer de studie niet halen, is iets waar ik heel bang voor ben. En ik weet ook niet wat ik dan doe, als ik weer moet stoppen, naar mijn idee heeft het dan allemaal geen nut meer.
Nu dus mijn vraag; kan een persoon gewoon écht stom zijn? en hoe kom ik erachter of mijn gedachtes irreeel of reeel zijn?
En iemand misschien dé tip hoe ik bepaalde gedachtes kan veranderen?
Ik hoop tips, ervaringen oid te krijgen!
donderdag 27 augustus 2009 om 21:04
donderdag 27 augustus 2009 om 21:16
Het klinkt alsof je bang voor de angst zelf bent. Je lage zelfbeeld zit zo diep in je verankerd dat je er alleen misschien niet uitkomt. Wat ik je kan aanraden is hypnotherapie. Met behulp van een therapeut wordt je in een lichte trance gebracht en intussen wordt er op je 'onbewuste' ingepraat. Tegelijkertijd wordt dit op een bandje opgenomen, zodat je de oefening thuis ook kunt doen. Mij heeft dit indertijd goed geholpen.
Enne, jij hoeft niet te veranderen...je moet alleen je gedachten over jezelf veranderen.
Enne, jij hoeft niet te veranderen...je moet alleen je gedachten over jezelf veranderen.
donderdag 27 augustus 2009 om 21:19
Wow butterfly, wat rot te lezen dat jij zo negatief over jezelf denkt. Zou het voort kunnen komen uit je jeugd??
Ik ben het met SonjaS eens, niemand is stom. Je kunt iemand stom vinden en dat heeft altijd een reden. Ga bij jezelf na wat er nou zo stom is aan jou! Scheld je mensen uit? Ben je egoïstisch? Gedraag je je asociaal?? Enz enz... of ben je best wel behulpzaam, lief en beleefd??
Maak eens een lijstje voor jezelf wat jij leuk aan jezelf vind en wat stom.
Vraag eens aan de mensen in je omgeving of ze je stom vinden en zo ja, waarom?
Wat is precies de reden dat je studies niet gelukt zijn?? Een studie mislukt natuurlijk niet door verlegenheid.
Trouwens, je bent nog hartstikke jong. Ik was ook enorm onzeker en had een zeer laag zelfbeeld. Nu nader ik de 40 en nu pas denk ik, hè hè, ik ben er bijna!
Ik ben het met SonjaS eens, niemand is stom. Je kunt iemand stom vinden en dat heeft altijd een reden. Ga bij jezelf na wat er nou zo stom is aan jou! Scheld je mensen uit? Ben je egoïstisch? Gedraag je je asociaal?? Enz enz... of ben je best wel behulpzaam, lief en beleefd??
Maak eens een lijstje voor jezelf wat jij leuk aan jezelf vind en wat stom.
Vraag eens aan de mensen in je omgeving of ze je stom vinden en zo ja, waarom?
Wat is precies de reden dat je studies niet gelukt zijn?? Een studie mislukt natuurlijk niet door verlegenheid.
Trouwens, je bent nog hartstikke jong. Ik was ook enorm onzeker en had een zeer laag zelfbeeld. Nu nader ik de 40 en nu pas denk ik, hè hè, ik ben er bijna!
donderdag 27 augustus 2009 om 21:21
Butterfly, zoals aangegeven niemand is stom dus jij ook niet.
Je vraagt om een tip om bepaalde gedachtes kan veranderen, ik denk dat je dat niet alleen kunt en toch moet overwegen om bijv via therapie te proberen het e.e.a. te veranderen MAAR dan moet je er wel echt achterstaan en het willen, niet te snel verwachten dat het gelijk anders wordt en er ook echt aan willen werken. Je geeft aan dat je al een aantal therapie vormen hebt geprobeerd en dat je niet durft te veranderen maar als je echt wilt veranderen dan moet je wel die stap durven nemen want anders blijf je in deze vicieuze cirkel zitten. En als de ene therapie vorm niet blijkt te werken dan zoek je naar wat anders.
Je vraagt om een tip om bepaalde gedachtes kan veranderen, ik denk dat je dat niet alleen kunt en toch moet overwegen om bijv via therapie te proberen het e.e.a. te veranderen MAAR dan moet je er wel echt achterstaan en het willen, niet te snel verwachten dat het gelijk anders wordt en er ook echt aan willen werken. Je geeft aan dat je al een aantal therapie vormen hebt geprobeerd en dat je niet durft te veranderen maar als je echt wilt veranderen dan moet je wel die stap durven nemen want anders blijf je in deze vicieuze cirkel zitten. En als de ene therapie vorm niet blijkt te werken dan zoek je naar wat anders.
donderdag 27 augustus 2009 om 21:25
Niemand is stom. En veel mensen zijn onzeker, hoe stoer ze ook doen. Nog meer mensen stoppen ook met hun studie. Ik ook..
Dat maakt je niet stom. Een slecht zelfbeeld hebben is stom, vervelend. Dat ken ik, heb ik zelf gehad, komt bij vlagen nog terug. Het hielp enorm dat ik mensen om me heen kreeg en gewoon ze besloot te vertrouwen, de angsten te delen, zodat je hun meningen kan horen. Natuurlijk niet allemaal positief, maar niemand is perfect. Sterker nog, dat wil ik niet eens zijn..!
Je zit wel rond mijn leeftijd, als je wilt mag je mij een vriendenbericht sturen, kunnen we wat kletsen...
Dat maakt je niet stom. Een slecht zelfbeeld hebben is stom, vervelend. Dat ken ik, heb ik zelf gehad, komt bij vlagen nog terug. Het hielp enorm dat ik mensen om me heen kreeg en gewoon ze besloot te vertrouwen, de angsten te delen, zodat je hun meningen kan horen. Natuurlijk niet allemaal positief, maar niemand is perfect. Sterker nog, dat wil ik niet eens zijn..!
Je zit wel rond mijn leeftijd, als je wilt mag je mij een vriendenbericht sturen, kunnen we wat kletsen...
donderdag 27 augustus 2009 om 21:30
Wat vervelend voor je butterfly dat je hier zo'n last van hebt. Wel heel goed van je dat je therapie hebt gedaan om hier uit te komen. Alleen daarom vind ik je al heel dapper, dat je het aandurft om in therapie te gaan en proberen aan jezelf te werken.
Uit ervaring weet ik dat dit iets is wat helaas heel hardnekkig is, dus het blijft keihard werken (alleen en in therapie) om hier uit te komen.
Wat je misschien kan helpen is proberen je negatieve gedachten te toetsen bij anderen. Heb je iemand in je omgeving die je af en toe zou kunnen vragen of je gedachtes reeel of niet reeel zijn?
Of anders moet je gewoon maar het forum gebruiken om erachter te komen of je gedachtes reeel zijn of niet.
En wat als je weer niet een studie gaat halen, hoe erg is dat? Ga je er dood aan? Je zelfbeeld hoeft toch niet van goede studieresultaten afhankelijk te zijn?
Uit ervaring weet ik dat dit iets is wat helaas heel hardnekkig is, dus het blijft keihard werken (alleen en in therapie) om hier uit te komen.
Wat je misschien kan helpen is proberen je negatieve gedachten te toetsen bij anderen. Heb je iemand in je omgeving die je af en toe zou kunnen vragen of je gedachtes reeel of niet reeel zijn?
Of anders moet je gewoon maar het forum gebruiken om erachter te komen of je gedachtes reeel zijn of niet.
En wat als je weer niet een studie gaat halen, hoe erg is dat? Ga je er dood aan? Je zelfbeeld hoeft toch niet van goede studieresultaten afhankelijk te zijn?
donderdag 27 augustus 2009 om 21:51
Allereerst bedankt voor jullie lieve reacties!! Vind het echt heel fijn om ervaringen, tips e.d. te lezen! (En weer even de realistische (?) feiten lezen, zoals dat níemand helemaal stom kan zijn..)
Dat ik zo negatief over mezelf denk, komt inderdaad door ervaringen uit m’n jeugd.
Voor andere kan ik heel goed bedenken dat ze niet stom zijn, maar voor mezelf…Ik weet het niet, de gedachte en het gevoel blijft zo sterk dat ik echt een stom persoon ben! Zo’n twee jaar terug was ik op de fiets al bang dat mensen mij zouden uitlachen en uitschelden, omdat ik zo ongeveer de enige 100% stomme persoon zou zijn. Ik wantrouwde alles en iedereen. Dus wat dat betreft is er al wel veel veranderd, maar ik blijf er last van houden.
Naar hypnotherapie ga ik ook eens kijken, dat is misschien nog wel een goede! Ik zat zelf ook te denken aan EMDR, dus ik zal eens kijken naar de verschillen enzo.
Mijn studies zijn wel mislukt door verlegenheid en onzekerheid. Er wordt inderdaad altijd gezegd dat het niet kan, als je voldoende punten hebt etc. Maar toch was het bij mij zo dat ik 57 van de 60 punten had, maar toch moest stoppen. Stage niet gehaald, doordat ik te onzeker was en mocht dus niet door naar het tweede jaar.
En bij andere studie een negatief bindend studie advies gekregen, omdat ik niet voldoende me durfde te praten in projectgroepjes enzo..
Nu ga ik weer met een studie beginnen, en als ik deze niet haal, vind ik dat eigenlijk wel echt heel erg. Dit is namelijk echt precies wat ik heel erg graag wil!! En als ik nu weer een negatief bindend studie advies krijg, mag ik deze studie nooit en nergens meer doen..
Ik heb wel aan familie, vriendinnen enzo gevraagd om positieve en negatieve eigenschappen en ook tijdens mijn opname hebben groepsgenoten dit gedaan.. Ik ga wat er opgeschreven is door groepsgenoten wel weer eens doorlezen en kijken in hoeverre ik het geloof. Het geloven en voelen is zo moeilijk namelijk!
Ben vandaag in een schrift wat dingen op gaan schrijven. Ga daar in ieder geval ook ’s opschrijven waarom ik precies stom ben en wat er misschien wel positief aan mij is…
En morgen voorzichtig aan mijn ouders aangeven dat ik misschien nog EMDR of hypnotherapie wil doen, ik wil namelijk ook al een assertiviteitstraining gaan doen en heb al heel wat therapie achter de rug. (Ambulante gesprekken, zelfhulpgroep, deeltijd en opname)
Iig alsnog heel erg bedankt voor de reacties! Geeft me ook weer hoop, dat het me misschien wel gaat lukken om minder negatief te zijn!
Dat ik zo negatief over mezelf denk, komt inderdaad door ervaringen uit m’n jeugd.
Voor andere kan ik heel goed bedenken dat ze niet stom zijn, maar voor mezelf…Ik weet het niet, de gedachte en het gevoel blijft zo sterk dat ik echt een stom persoon ben! Zo’n twee jaar terug was ik op de fiets al bang dat mensen mij zouden uitlachen en uitschelden, omdat ik zo ongeveer de enige 100% stomme persoon zou zijn. Ik wantrouwde alles en iedereen. Dus wat dat betreft is er al wel veel veranderd, maar ik blijf er last van houden.
Naar hypnotherapie ga ik ook eens kijken, dat is misschien nog wel een goede! Ik zat zelf ook te denken aan EMDR, dus ik zal eens kijken naar de verschillen enzo.
Mijn studies zijn wel mislukt door verlegenheid en onzekerheid. Er wordt inderdaad altijd gezegd dat het niet kan, als je voldoende punten hebt etc. Maar toch was het bij mij zo dat ik 57 van de 60 punten had, maar toch moest stoppen. Stage niet gehaald, doordat ik te onzeker was en mocht dus niet door naar het tweede jaar.
En bij andere studie een negatief bindend studie advies gekregen, omdat ik niet voldoende me durfde te praten in projectgroepjes enzo..
Nu ga ik weer met een studie beginnen, en als ik deze niet haal, vind ik dat eigenlijk wel echt heel erg. Dit is namelijk echt precies wat ik heel erg graag wil!! En als ik nu weer een negatief bindend studie advies krijg, mag ik deze studie nooit en nergens meer doen..
Ik heb wel aan familie, vriendinnen enzo gevraagd om positieve en negatieve eigenschappen en ook tijdens mijn opname hebben groepsgenoten dit gedaan.. Ik ga wat er opgeschreven is door groepsgenoten wel weer eens doorlezen en kijken in hoeverre ik het geloof. Het geloven en voelen is zo moeilijk namelijk!
Ben vandaag in een schrift wat dingen op gaan schrijven. Ga daar in ieder geval ook ’s opschrijven waarom ik precies stom ben en wat er misschien wel positief aan mij is…
En morgen voorzichtig aan mijn ouders aangeven dat ik misschien nog EMDR of hypnotherapie wil doen, ik wil namelijk ook al een assertiviteitstraining gaan doen en heb al heel wat therapie achter de rug. (Ambulante gesprekken, zelfhulpgroep, deeltijd en opname)
Iig alsnog heel erg bedankt voor de reacties! Geeft me ook weer hoop, dat het me misschien wel gaat lukken om minder negatief te zijn!
donderdag 27 augustus 2009 om 22:00
Goed voornemen. En alvast een begin, je gaat opschrijven wat er positief is aan je en welke punten je wat meer wilt ontwikkelen ipv opschrijven waarom je stom bent en wat er misschien positief is aan je.
Jij bent jij met al je leuke en minder leuke kanten maar dat maakt je niet stom en al helemaal niet minder waardevol of bijzonder. Weet je, iedereen heeft zo z'n leerprocessen in het leven, en dit is er 1 voor jou, gewoon omdat je een leuker & gelukkiger leven verdient. Gaat je zeker lukken!
Veel sterkte!
Jij bent jij met al je leuke en minder leuke kanten maar dat maakt je niet stom en al helemaal niet minder waardevol of bijzonder. Weet je, iedereen heeft zo z'n leerprocessen in het leven, en dit is er 1 voor jou, gewoon omdat je een leuker & gelukkiger leven verdient. Gaat je zeker lukken!
Veel sterkte!
donderdag 27 augustus 2009 om 22:25
quote:Butterfly1989 schreef op 27 augustus 2009 @ 20:48:
Waar ik de laatste jaren tegenaan blijf lopen is dat ik te onzeker en verlegen ben. Hier loop ik tegenaan tijdens studies (intussen al 2x moeten stoppen), maar ook in contact maken met leeftijdsgenoten..
De gedachte dat ik een stom, mislukt persoon ben die niks waard is, blijft heel hardnekkig aanwezig. Ik heb al veel therapie gehad, maar het probleem blijft dat ik het niet durf te veranderen...Want misschien is de gedachte reeel? En hoe kan ik mezelf gaan accepteren, als ik gewoon écht een stom persoon ben?!
Ik ga straks weer opnieuw een studie beginnen, maar ben heel bang dat ik weer tegen mezelf aanloop...Weer de studie niet halen, is iets waar ik heel bang voor ben. En ik weet ook niet wat ik dan doe, als ik weer moet stoppen, naar mijn idee heeft het dan allemaal geen nut meer.
Nu dus mijn vraag; kan een persoon gewoon écht stom zijn? en hoe kom ik erachter of mijn gedachtes irreeel of reeel zijn?
En iemand misschien dé tip hoe ik bepaalde gedachtes kan veranderen?
Ik hoop tips, ervaringen oid te krijgen!
Ten eerste: nee, je bent geen stom persoon! Zoals hier al gezegd is: iedereen heeft zijn sterke en zwakke kanten.
En wat betreft contact maken met leeftijdsgenoten: je vindt de ene persoon aardiger dan de ander. En zo heeft een ander ook iets meer of iets minder met jou. Maar dit betekent niet dat je een stom persoon bent!
Wat betreft het stukje in je post wat ik vet gedrukt heb, wil ik je de volgende vraag stellen:
Wat voor winst behaal je, door de gedachte vast te houden dat je een stom persoon bent?
Dit is een vraag die mijn therapeut mij stelde, toen ik weigerde bepaald slachtoffergedrag los te laten. Volgens hem behaal je een soort winst als je bepaalde gedragingen of gedachten vasthoudt.
Waar ik de laatste jaren tegenaan blijf lopen is dat ik te onzeker en verlegen ben. Hier loop ik tegenaan tijdens studies (intussen al 2x moeten stoppen), maar ook in contact maken met leeftijdsgenoten..
De gedachte dat ik een stom, mislukt persoon ben die niks waard is, blijft heel hardnekkig aanwezig. Ik heb al veel therapie gehad, maar het probleem blijft dat ik het niet durf te veranderen...Want misschien is de gedachte reeel? En hoe kan ik mezelf gaan accepteren, als ik gewoon écht een stom persoon ben?!
Ik ga straks weer opnieuw een studie beginnen, maar ben heel bang dat ik weer tegen mezelf aanloop...Weer de studie niet halen, is iets waar ik heel bang voor ben. En ik weet ook niet wat ik dan doe, als ik weer moet stoppen, naar mijn idee heeft het dan allemaal geen nut meer.
Nu dus mijn vraag; kan een persoon gewoon écht stom zijn? en hoe kom ik erachter of mijn gedachtes irreeel of reeel zijn?
En iemand misschien dé tip hoe ik bepaalde gedachtes kan veranderen?
Ik hoop tips, ervaringen oid te krijgen!
Ten eerste: nee, je bent geen stom persoon! Zoals hier al gezegd is: iedereen heeft zijn sterke en zwakke kanten.
En wat betreft contact maken met leeftijdsgenoten: je vindt de ene persoon aardiger dan de ander. En zo heeft een ander ook iets meer of iets minder met jou. Maar dit betekent niet dat je een stom persoon bent!
Wat betreft het stukje in je post wat ik vet gedrukt heb, wil ik je de volgende vraag stellen:
Wat voor winst behaal je, door de gedachte vast te houden dat je een stom persoon bent?
Dit is een vraag die mijn therapeut mij stelde, toen ik weigerde bepaald slachtoffergedrag los te laten. Volgens hem behaal je een soort winst als je bepaalde gedragingen of gedachten vasthoudt.
donderdag 27 augustus 2009 om 22:38
