Psyche
alle pijlers
Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤
woensdag 22 februari 2023 om 11:16
OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
dinsdag 21 oktober 2025 om 12:17
Fijn dat je zo een lieve en begripvolle huisarts hebt! En dat ze de tijd nam om naar je verhaal te luisteren. Het effect van (langdurige) overprikkeling wordt vaak onderschat. Ik vind het dan ook onredelijk dat jouw bedrijfsarts niet heeft gevraagd hoe het met je gaat en wat je klachten zijn en in plats ervan doodleuk zeggen dat je zo weer full-time kunt gaan werken is gewoon verkeerd. En vaak speelt de menstruatie of de overgang ook een rol met name bij vrouwen die bipolair zijn of ass of ADHD hebben. Dat versterkt alle symptomen en dan is het ook goed dat je HST krijgt. Dus nee,je stelt je absoluut niet aan.Bo-Katan schreef: ↑20-10-2025 11:05Mijn huisarts is echt top. Ze snapt waar ik tegen aan loop en schrijft me iets voor, ook tegen overgangsklachten. In de hoop de hormonen wat rustiger te krijgen en daardoor beter te kunnen slapen en wat minder overprikkeling te ervaren.
Helaas was het niet op voorraad bij de apotheek dus ik kan er nog niet mee starten. Ze gaf aan dat het ongeveer een maand kan duren voor je effect merkt.
Ze zei ook: ik ga er niet over of je kunt werken maar ik zie dat het niet goed gaat. Dus dat is wel erkenning dat ik me niet aanstel. ( niet dat ik dat dacht hoor, maar de bedrijfsarts wil me weer aan het werk hebben)
jammer dat de medicatie niet op voorraad is en het een maand duurt voordat het effect heeft! Heeft de huisarts een overbrugging voorgesteld? Misschien is dat een optie terwijl je wacht?
Je pense donc je suis
dinsdag 21 oktober 2025 om 12:19
Ik heb ook HST i.v.m. stemmingswisselingen.Sterrenstof74 schreef: ↑20-10-2025 14:55Mag ik vragen wat je voorgeschreven hebt gekregen? Gebruik zelf ook hormonen (en heb ADHD)
Je pense donc je suis
dinsdag 21 oktober 2025 om 12:22
De medicijnen liggen vandaag klaar. Dat gaat meestal heel snel hoor, als ze het moeten bestellen is het de volgende dag al beschikbaar.MadameBijoux schreef: ↑21-10-2025 12:17Fijn dat je zo een lieve en begripvolle huisarts hebt! En dat ze de tijd nam om naar je verhaal te luisteren. Het effect van (langdurige) overprikkeling wordt vaak onderschat. Ik vind het dan ook onredelijk dat jouw bedrijfsarts niet heeft gevraagd hoe het met je gaat en wat je klachten zijn en in plats ervan doodleuk zeggen dat je zo weer full-time kunt gaan werken is gewoon verkeerd. En vaak speelt de menstruatie of de overgang ook een rol met name bij vrouwen die bipolair zijn of ass of ADHD hebben. Dat versterkt alle symptomen en dan is het ook goed dat je HST krijgt. Dus nee,je stelt je absoluut niet aan.
jammer dat de medicatie niet op voorraad is en het een maand duurt voordat het effect heeft! Heeft de huisarts een overbrugging voorgesteld? Misschien is dat een optie terwijl je wacht?
Dus ik ga tussen de buien door even die kant op.
Ja ik heb een hele fijne huisarts. Kijken hoe snel ik verbetering merk. Als het binnen 2 maanden niet beter wordt of ik krijg andere klachten moest ik terug komen.
dinsdag 21 oktober 2025 om 12:23
Ja dat weet ik hoor, dank je voor het meedenken. Ik wacht eerst manager even af.duet1 schreef: ↑20-10-2025 17:17Je hebt het recht op een second opinion als je het niet eens bent met het advies van jouw bedrijfsarts. Ik heb al met meerdere bedrijfsartsen te maken gehad en ik blijf me verbazen over de diverse gedachten-gangen van al die artsen als het om hetzelfde ziektebeeld gaat. Dus bij twijfel een second opinion aanvragen, maar misschien dat jouw werkgever wel met je mee wil denken en je niet zo maar aan de slag laat gaan.
dinsdag 21 oktober 2025 om 17:56
Ah zo! Dan had ik misschien verkeerd gelezen. Geeft niets. Fijn dat je medicijnen al klaar liggen! En ik hoop dat je zo snel mogelijk verbetering mag voelen.Bo-Katan schreef: ↑21-10-2025 12:22De medicijnen liggen vandaag klaar. Dat gaat meestal heel snel hoor, als ze het moeten bestellen is het de volgende dag al beschikbaar.
Dus ik ga tussen de buien door even die kant op.
Ja ik heb een hele fijne huisarts. Kijken hoe snel ik verbetering merk. Als het binnen 2 maanden niet beter wordt of ik krijg andere klachten moest ik terug komen.
Je pense donc je suis
woensdag 22 oktober 2025 om 16:12
Ik meld weer ook weer eens, ik heb mezelf voorgesteld op de eerste pagina 22 februari 2023
Ondertussen ben ik wel getest, waardeloos was het. Het was kantje boord, maar ik kon degene die het afnam niet serieus nemen.
Anyways, een paar jaar verder en afgelopen zomer heeft mijn jongste dochter de diagnose autisme gekregen. Er vallen nu veel stukjes op hun plek, heel fijn voor haar. Ikzelf zit nu bij een andere organisatie qua psycholoog en die begon twee weken geleden over audhd…. Het was allemaal zo herkenbaar
Ik denk nog na wat ik daar mee ga doen.
Zijn er hier mensen die die diagnose hebben?
Ondertussen ben ik wel getest, waardeloos was het. Het was kantje boord, maar ik kon degene die het afnam niet serieus nemen.
Anyways, een paar jaar verder en afgelopen zomer heeft mijn jongste dochter de diagnose autisme gekregen. Er vallen nu veel stukjes op hun plek, heel fijn voor haar. Ikzelf zit nu bij een andere organisatie qua psycholoog en die begon twee weken geleden over audhd…. Het was allemaal zo herkenbaar
Ik denk nog na wat ik daar mee ga doen.
Zijn er hier mensen die die diagnose hebben?
woensdag 22 oktober 2025 om 17:35
Ik zelf geen diagnose adhd, maar diagnose ass. Hoewel ik me soms afvraag of er niet ook adhd onder kan zitten. Mijn gedachten tollen door mijn hoofd, terwijl ik mezelf dwing om stil te zitten en me te concentreren op waar ik me bezig ben. Ik ben altijd enorm snel afgeleid en vergeet dan waar ik mee bezig was. Eigenlijk kan ik geen minuut stil zitten, ik spring thuis steeds op omdat iets zie dat nog gedaan moet worden, tot ik uitgeput ben. Alleen op dit moment ben ik chronisch zo vermoeid en uitgeput dat ik nauwelijks nog iets gedaan krijg. Ik heb begrepen dat adhd en ass ook veel raakvlakken hebben, dus misschien dat het daarom ook voor mij herkenbaar is.AirMaxlover schreef: ↑22-10-2025 16:12Ik meld weer ook weer eens, ik heb mezelf voorgesteld op de eerste pagina 22 februari 2023
Ondertussen ben ik wel getest, waardeloos was het. Het was kantje boord, maar ik kon degene die het afnam niet serieus nemen.
Anyways, een paar jaar verder en afgelopen zomer heeft mijn jongste dochter de diagnose autisme gekregen. Er vallen nu veel stukjes op hun plek, heel fijn voor haar. Ikzelf zit nu bij een andere organisatie qua psycholoog en die begon twee weken geleden over audhd…. Het was allemaal zo herkenbaar
Ik denk nog na wat ik daar mee ga doen.
Zijn er hier mensen die die diagnose hebben?
Ik heb mijn diagnose ook gekregen nadat mijn beide kinderen een diagnose kregen en ik uit de psycho-educatie zo veel herkenning haalde. Ik ben me later gaan verdiepen in de artikelen over vrouwen met ass die laat gediagnosticeerd zijn en dat kwam wel even binnen. Het kon letterlijk een dagboek over mijn leven zijn, ik heb echt vreselijk gehuild. altijd al het gevoel dat er iets niet klopte, maar ook altijd het gevoel dat het aan jezelf lag. Ik heb me altijd minderwaardig gevoeld en last van faalangst gehad, die ik steeds heb weggestopt en daarmee ging over presteren tot ik uitgeput was.
Ik heb begrepen dat er hier wel anderen zijn met de diagnose adhd. Ik ben benieuwd of je toch voor een onderzoek gaat kiezen. Ik ben er achteraf heel blij mee, omdat ik, nu ik langdurig ziek ben, voor de bedrijfsarts tastbaar heb waar de "medische oorzaak" van mijn verzuim vandaan komt. Voor mij is dat helpend.
Aanvulling: heb net wat oude berichtjes van jou zitten lezen. Ik herken wel de worsteling waar jij toen mee zat, de ene na de andere burnout en ook het gevecht om keuzes voor jezelf en je kinderen te maken, gewoon om je gezin te beschermen.
woensdag 22 oktober 2025 om 17:52
Hoi AirMaxlover,ik heb vorig jaar de diagnoses autisme en ADHD (gecombineerd beeld) gekregen,oftewel AUDHD. Vorig jaar mei had ik mijn intake-en adviesgesprekken met daaropvolgende signaleringsgesprekken,ondersteunende gesprekken en daarna het onderzoek,het ´Annelies Spek intervieuw voor ASS´ en het ´DIVA onderzoek voor ADHD´. In november uiteindelijk gediagnosticeerd. Jammer dat de eerste test zo waardeloos was! Het is zo belangrijk om de juiste diagnoses te krijgen. Fijn dat je dochter eindelijk duidelijkheid heeft! Heb je al een idee wat je met mogelijk AUDHD gaat doen? Mij heeft het enorm geholpen dat ik nu eindelijk een verklaring heb. Ik wist het al langer en een hoop voor mij. Maar ik wilde er eerst niet aan totdat ik volledig vastliep.AirMaxlover schreef: ↑22-10-2025 16:12Ik meld weer ook weer eens, ik heb mezelf voorgesteld op de eerste pagina 22 februari 2023
Ondertussen ben ik wel getest, waardeloos was het. Het was kantje boord, maar ik kon degene die het afnam niet serieus nemen.
Anyways, een paar jaar verder en afgelopen zomer heeft mijn jongste dochter de diagnose autisme gekregen. Er vallen nu veel stukjes op hun plek, heel fijn voor haar. Ikzelf zit nu bij een andere organisatie qua psycholoog en die begon twee weken geleden over audhd…. Het was allemaal zo herkenbaar
Ik denk nog na wat ik daar mee ga doen.
Zijn er hier mensen die die diagnose hebben?
Je pense donc je suis
woensdag 22 oktober 2025 om 17:56
woensdag 22 oktober 2025 om 18:31
MadameBijoux, ik zit te wachten op een GGZ-behandeltraject voor ass, dus ik kan het daar wel bespreekbaar maken. Op zich zou het voor mij niet echt verschil maken.
In het behandeltraject ga ik voor het eerst in mijn leven echt aan de slag met mijn ass diagnose.
Ik heb na de diagnose jarenlang gefunctioneerd met het idee dat ik wel genoeg wist en herkende, tot het weer mis ging en de bedrijfsarts mij erop wees dat ik mijn diagnose helemaal niet geaccepteerd had en ik daar misschien eerst maar eens aan moest gaan werken. Ik heb inderdaad camouflage en sociaal gewenst gedrag tot kunst verheven.
Ik vind het wel eng om de confrontatie aan te gaan, want mijn overlevingstactieken voelen veilig ondanks dat ik mezelf er uiteindelijk kapot mee maak. dat moet ik gaan loslaten.
Maar goed, voorlopig is nog wachtlijst......
In het behandeltraject ga ik voor het eerst in mijn leven echt aan de slag met mijn ass diagnose.
Ik heb na de diagnose jarenlang gefunctioneerd met het idee dat ik wel genoeg wist en herkende, tot het weer mis ging en de bedrijfsarts mij erop wees dat ik mijn diagnose helemaal niet geaccepteerd had en ik daar misschien eerst maar eens aan moest gaan werken. Ik heb inderdaad camouflage en sociaal gewenst gedrag tot kunst verheven.
Ik vind het wel eng om de confrontatie aan te gaan, want mijn overlevingstactieken voelen veilig ondanks dat ik mezelf er uiteindelijk kapot mee maak. dat moet ik gaan loslaten.
Maar goed, voorlopig is nog wachtlijst......
donderdag 23 oktober 2025 om 20:30
Ah zo! ik zou het zeker vragen en op internet zijn er tests die een indicatie geven. Terwijl je op de wachtlijst staat kan jij je inlezen over ADHD. Ik heb ook afgelopen jaren veel over ASS en ADHD gelezen. Heb nu ook boeken thuis. Acceptatie is een heel proces en duurt bij de een wat langer en de andere wat korter. Camoufleren kost enorm veel energie en dat ontmaskeren kost ook tijd. Jij mag er ook best zijn.duet1 schreef: ↑22-10-2025 18:31MadameBijoux, ik zit te wachten op een GGZ-behandeltraject voor ass, dus ik kan het daar wel bespreekbaar maken. Op zich zou het voor mij niet echt verschil maken.
In het behandeltraject ga ik voor het eerst in mijn leven echt aan de slag met mijn ass diagnose.
Ik heb na de diagnose jarenlang gefunctioneerd met het idee dat ik wel genoeg wist en herkende, tot het weer mis ging en de bedrijfsarts mij erop wees dat ik mijn diagnose helemaal niet geaccepteerd had en ik daar misschien eerst maar eens aan moest gaan werken. Ik heb inderdaad camouflage en sociaal gewenst gedrag tot kunst verheven.
Ik vind het wel eng om de confrontatie aan te gaan, want mijn overlevingstactieken voelen veilig ondanks dat ik mezelf er uiteindelijk kapot mee maak. dat moet ik gaan loslaten.
Maar goed, voorlopig is nog wachtlijst......
Ik heb zelf nooit gecamoufleerd maar dat wil niet zeggen dat ik geen commentaar kreeg. Vaak kreeg ik te horen dat ik te druk of te onoplettend was. Ik werd dan opstandig en schoot in verdediging. Camoufleren lukte niet want ik viel gelijk weer in mijn oude gedrag.
Er schoot me trouwens net nog te binnen: In de jaren ´80 en ´90 had je nog niet zoveel mogelijkheden om autisme en ADHD te onderzoeken. Je had alleen de klassieke vorm van autisme en de diagnose ADHD bestond nog niet. Je was gewoon een druk-dromerig kind. Ik kreeg sleutelhangers tegen mijn hoofd gegooid omdat ik zat te dagdromen en ben wel eens de klas uitgestuurd omdat ik te druk was. Maar wat ik wel fijn vond-al kon je het nog niet zodanig onderzoeken zoals het vandaag wel kan-dat mijn ouders toen toch alles hebben gedaan wat mogelijk was en alles voor zo ver mogelijk hebben laten onderzoeken. Toen die tijd had ik de diagnoses ontwikkelingsachterstand,minimale cerebrale parese,motorische onhandigheid gekregen en als ik nu een kind in de huidige tijd was dan had ik mijn diagnoses al eerder gehad. Maar ik ben absoluut dankbaar voor alles wat mijn ouders voor me hebben gedaan en ik heb zeker ook veel eraan gehad. Maar uiteraard ben ik ook op een gegeven moment vastgelopen en ben nu erg blij dat ik definitief duidelijkheid heb sinds vorig jaar. Het heeft de toegang voor hulp voor mij geopend.
Je pense donc je suis
zaterdag 15 november 2025 om 09:57
Ik heb last van iets en vroeg me af of jullie hier ervaring mee hebben en iets hebben gevonden wat werkt.
Ik heb ontzettend veel moeite met aan dingen beginnen, helemaal als ik weet dat dat veel van mijn concentratie gaat vergen.
Ik wil het een beetje vaag houden maar één van mijn hobbies heeft een onderdeel waar dat het geval bij is. Ik moet dat doen anders kan ik niet verder met het leuke deel. En ik doe het maar niet. En dat moeilijke deel is eigenlijk ook wel leuk, maar vergt concentratie.
Voor mijn gevoel heb ik de hele week geploeterd om datgene te doen, maar dat ploeteren was met name vechten tegen die enorme weerstand en dat gevecht eigenlijk continu verliezen. Uiteindelijk is het gelukt. Maar het was maar heel erg weinig werk, en dat wist ik ook wel van tevoren. Die worsteling in mijn hoofd, en de teleurstelling in mezelf vanwege continu falen als gevolg daarvan heeft me dus verreweg het meeste energie gekost de afgelopen week.
Medicatie lijkt daar niets aan te verbeteren helaas. Ik heb meerdere soorten geprobeerd, en de huidige medicatie werkt wel voor andere dingen, maar niet voor beginnen met dingen. Ook het huishouden wordt helemaal niet makkelijker qua beginnen. Doorgaan als ik begonnen ben is wel makkelijker, maar als je niet begint heb je daar weinig aan.
Ik vroeg me af, als ik mezelf hier nu langdurig doorheen ga dwingen, door die enorme weerstand, wordt het dan makkelijker?
Ik vind dit zo enorm vervelend, en het geeft me zo'n slecht gevoel over mezelf.
Kan het zijn dat dit nu nog moeilijk blijft omdat ik nooit eerder medicatie heb gehad en dat ik dus gewend ben dat dingen vanwege een gebrek aan concentratie heel erg moeilijk zullen zijn, en heel veel energie zullen gaan kosten, maar dat dat nu niet meer zo is? En dat de weerstand nu eigenlijk niet meer nodig is, maar er nog is omdat ik nooit heb ervaren dat iets soepel gaat? Is het weg te trainen?
Ik blijf maar tijd verspillen met in mijn hoofd zitten of onzin lezen op internet. Medicatie maakt me daar alleen maar nog beter in dan ik al was. Ik kan nu nog meer informatie verwerken. Wat een tijdverspilling..
Ik wil zo graag dat dit verandert maar ik weet niet hoe, en of het überhaupt wel mogelijk is.
Ik heb ontzettend veel moeite met aan dingen beginnen, helemaal als ik weet dat dat veel van mijn concentratie gaat vergen.
Ik wil het een beetje vaag houden maar één van mijn hobbies heeft een onderdeel waar dat het geval bij is. Ik moet dat doen anders kan ik niet verder met het leuke deel. En ik doe het maar niet. En dat moeilijke deel is eigenlijk ook wel leuk, maar vergt concentratie.
Voor mijn gevoel heb ik de hele week geploeterd om datgene te doen, maar dat ploeteren was met name vechten tegen die enorme weerstand en dat gevecht eigenlijk continu verliezen. Uiteindelijk is het gelukt. Maar het was maar heel erg weinig werk, en dat wist ik ook wel van tevoren. Die worsteling in mijn hoofd, en de teleurstelling in mezelf vanwege continu falen als gevolg daarvan heeft me dus verreweg het meeste energie gekost de afgelopen week.
Medicatie lijkt daar niets aan te verbeteren helaas. Ik heb meerdere soorten geprobeerd, en de huidige medicatie werkt wel voor andere dingen, maar niet voor beginnen met dingen. Ook het huishouden wordt helemaal niet makkelijker qua beginnen. Doorgaan als ik begonnen ben is wel makkelijker, maar als je niet begint heb je daar weinig aan.
Ik vroeg me af, als ik mezelf hier nu langdurig doorheen ga dwingen, door die enorme weerstand, wordt het dan makkelijker?
Ik vind dit zo enorm vervelend, en het geeft me zo'n slecht gevoel over mezelf.
Kan het zijn dat dit nu nog moeilijk blijft omdat ik nooit eerder medicatie heb gehad en dat ik dus gewend ben dat dingen vanwege een gebrek aan concentratie heel erg moeilijk zullen zijn, en heel veel energie zullen gaan kosten, maar dat dat nu niet meer zo is? En dat de weerstand nu eigenlijk niet meer nodig is, maar er nog is omdat ik nooit heb ervaren dat iets soepel gaat? Is het weg te trainen?
Ik blijf maar tijd verspillen met in mijn hoofd zitten of onzin lezen op internet. Medicatie maakt me daar alleen maar nog beter in dan ik al was. Ik kan nu nog meer informatie verwerken. Wat een tijdverspilling..
Ik wil zo graag dat dit verandert maar ik weet niet hoe, en of het überhaupt wel mogelijk is.
zaterdag 15 november 2025 om 10:29
Oeps, herkenbaar.
Ik studeer en heb elke keer een vastloper als ik een (schrijf)opdracht moet maken.
Op dit moment ligt die studie al maanden stil, vanwege die opdracht.
Ik probeer voor mezelf te ontrafelen waar dat door komt, maar volgens mij is het vrij complex.
Autisten hebben vaak sowieso moeite met beginnen.
Ik weet niet goed wat er van me verwacht wordt.
Ik heb geen idee hoe ik moet beginnen.
Ik ben bang dat ik het niet kan.
Ik vind het een zinloze en verkeerde opdracht.
Ik weet van eerdere opdrachten dat ik niet goed op papier krijg wat ik bedoel.
Ik vind het eng om straks beoordeeld te worden.
Bij mij wordt het niet beter.
Ik studeer en heb elke keer een vastloper als ik een (schrijf)opdracht moet maken.
Op dit moment ligt die studie al maanden stil, vanwege die opdracht.
Ik probeer voor mezelf te ontrafelen waar dat door komt, maar volgens mij is het vrij complex.
Autisten hebben vaak sowieso moeite met beginnen.
Ik weet niet goed wat er van me verwacht wordt.
Ik heb geen idee hoe ik moet beginnen.
Ik ben bang dat ik het niet kan.
Ik vind het een zinloze en verkeerde opdracht.
Ik weet van eerdere opdrachten dat ik niet goed op papier krijg wat ik bedoel.
Ik vind het eng om straks beoordeeld te worden.
Bij mij wordt het niet beter.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
zaterdag 15 november 2025 om 10:54
Oh, wat vervelend hè Solomio.
Volgens mij moet ik iemand inhuren die me een tik geeft met een zweep als ik niet begin. Ik kan geen andere oplossing verzinnen
Misschien werkt ons beloningssysteem niet naar behoren ofzo. Misschien krijgen anderen een shotje dopamine van hun lichaam na een opdracht en wij niet.
Volgens mij moet ik iemand inhuren die me een tik geeft met een zweep als ik niet begin. Ik kan geen andere oplossing verzinnen
Misschien werkt ons beloningssysteem niet naar behoren ofzo. Misschien krijgen anderen een shotje dopamine van hun lichaam na een opdracht en wij niet.
zaterdag 15 november 2025 om 11:35
Een beloning helpt vast ook niet, want wat ik mezelf zou geven kan ik mezelf ook geven zonder het te doen. Het enige wat ik mezelf niet kan geven is het resultaat dus blijkbaar is het resultaat niet voldoende belonend.
In de beginjaren van de hobby was dat het wel. Misschien moet ik nadenken over hoe ik het resultaat weer net zo belonend kan maken. Wat voor gedachte had ik toen die ik nu niet heb? Wat was de motivatie en waarom is die er nu niet?
In de beginjaren van de hobby was dat het wel. Misschien moet ik nadenken over hoe ik het resultaat weer net zo belonend kan maken. Wat voor gedachte had ik toen die ik nu niet heb? Wat was de motivatie en waarom is die er nu niet?
zaterdag 15 november 2025 om 11:52
Bij mij (geen ASS of adhd of iets dergelijks voor zover ik weet) werkt vooral het wegvallen van de stress (het 'moeten') belonend. De motivatie is dus vaak het er vanaf willen zijn en de opluchting dat het niet meer hoeft. Dus vooral iets negatiefs (stress) wat wegvalt en iets positiefs wat erbij komt (opluchting, wat misschien hetzelfde is als het wegvallen van stress).
Ik doe dus zoveel mogelijk wat 'moet' wel, zo snel mogelijk, om daarna zo lang mogelijk nog zo min mogelijk te moeten
Ik doe dus zoveel mogelijk wat 'moet' wel, zo snel mogelijk, om daarna zo lang mogelijk nog zo min mogelijk te moeten
zaterdag 15 november 2025 om 12:18
Ik hoop dus ergens dat als ik mezelf nu een maand zo erg kan dwingen dat ik in 30 dagen heel veel beloningen in de vorm van opluchting ervaar, dat dit dan in een gewoonte kan veranderen.Renske schreef: ↑15-11-2025 11:52Bij mij (geen ASS of adhd of iets dergelijks voor zover ik weet) werkt vooral het wegvallen van de stress (het 'moeten') belonend. De motivatie is dus vaak het er vanaf willen zijn en de opluchting dat het niet meer hoeft. Dus vooral iets negatiefs (stress) wat wegvalt en iets positiefs wat erbij komt (opluchting, wat misschien hetzelfde is als het wegvallen van stress).
Ik doe dus zoveel mogelijk wat 'moet' wel, zo snel mogelijk, om daarna zo lang mogelijk nog zo min mogelijk te moeten
Blijkbaar is de weerstand die ik voel zo groot, dat ik het ervaren van stress en het slecht voelen door het continu falen verkies over beginnen.
zaterdag 15 november 2025 om 13:46
Als iemand het met een zweep probeert doe ik het zeker niet.Pianissimo schreef: ↑15-11-2025 10:54Oh, wat vervelend hè Solomio.
Volgens mij moet ik iemand inhuren die me een tik geeft met een zweep als ik niet begin. Ik kan geen andere oplossing verzinnen
Misschien werkt ons beloningssysteem niet naar behoren ofzo. Misschien krijgen anderen een shotje dopamine van hun lichaam na een opdracht en wij niet.
Ook nog een vleugje PDA (https://www.autismecentrum-groningen.nl ... j-autisme/) hier.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
zaterdag 15 november 2025 om 16:05
Wel herkenbaar voor mezelf, al zal het wel veel raakvlakken met add hebben ook.Solomio schreef: ↑15-11-2025 13:46Als iemand het met een zweep probeert doe ik het zeker niet.
Ook nog een vleugje PDA (https://www.autismecentrum-groningen.nl ... j-autisme/) hier.
zaterdag 15 november 2025 om 16:56
Al die 'diagnoses' hebben veel raakvlakken. Overlap zelfs.Pianissimo schreef: ↑15-11-2025 16:05Wel herkenbaar voor mezelf, al zal het wel veel raakvlakken met add hebben ook.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
maandag 17 november 2025 om 20:48
Er is hier aardig wat geschreven en ik ga een paar dingen eruit pikken.
Pianissiomo,ik wil juist alles tegelijk doen en begin dan soms aan veel dingen tegelijk en verlies dan het overzicht wat tot frustratie en overprikkeling lijdt. Ik moet dan juist een lijst maken om het overzicht te behouden. Dat helpt soms maar ook niet altijd omdat ik ook erg ongeduldig wordt en ik het per se af moet hebben. Dat is dan tegenstrijdig omdat ik beide aandoeningen heb. is het eventueel een optie om het in stukjes in te delen en als het ff teveel concentratie vraagt om dan ff een pauze in te lasten? Ik zou zeer zeker ook dingen opschrijven. Ja de worsteling in je hoofd dat is het lastige...bang om te falen. Of het verandert dat durf ik niet te zeggen. Misschien is het een kwestie van tijd? Ik zou dingen op gaan schrijven en wat je al hebt gedaan afvinken want dat zorgt in ieder geval ervoor dat het overzicht beter behouden kan blijven.
Solomio,je noemde een paar dingen in je post op die ik herken. Ik weet ook vaak niet wat er van me wordt verwacht en heb dan moeite met schakelen. En als er veel op me afkomt dan weet ik niet waar te beginnen. Ik wil het dan alles altijd perfect doen en dan ben ik niet snel genoeg en vrees dan om fouten te maken.
Bo-Katan,hier maak ik ook vaak een planning. Dit doe ik om het overzicht te behouden.
Renske,dat probeer ik dus ook. Vooral het ´moeten´ zorgt ervoor dat ik enorm onder druk kom te staan en dat zorgt voor angst en stres vooral als ik veel moet. Ik probeer in bepaalde situaties ook tegen mezelf te zeggen dat niemand volmaakt is en te kijken naar hetgeen wat wel goed gaat. Maar het gebeurt ook wel eens dat ik het te laat opmerk en dan vol op in de stres zit. Dan moet ik echt uit de situatie stappen.
Pianissiomo,ik wil juist alles tegelijk doen en begin dan soms aan veel dingen tegelijk en verlies dan het overzicht wat tot frustratie en overprikkeling lijdt. Ik moet dan juist een lijst maken om het overzicht te behouden. Dat helpt soms maar ook niet altijd omdat ik ook erg ongeduldig wordt en ik het per se af moet hebben. Dat is dan tegenstrijdig omdat ik beide aandoeningen heb. is het eventueel een optie om het in stukjes in te delen en als het ff teveel concentratie vraagt om dan ff een pauze in te lasten? Ik zou zeer zeker ook dingen opschrijven. Ja de worsteling in je hoofd dat is het lastige...bang om te falen. Of het verandert dat durf ik niet te zeggen. Misschien is het een kwestie van tijd? Ik zou dingen op gaan schrijven en wat je al hebt gedaan afvinken want dat zorgt in ieder geval ervoor dat het overzicht beter behouden kan blijven.
Solomio,je noemde een paar dingen in je post op die ik herken. Ik weet ook vaak niet wat er van me wordt verwacht en heb dan moeite met schakelen. En als er veel op me afkomt dan weet ik niet waar te beginnen. Ik wil het dan alles altijd perfect doen en dan ben ik niet snel genoeg en vrees dan om fouten te maken.
Bo-Katan,hier maak ik ook vaak een planning. Dit doe ik om het overzicht te behouden.
Renske,dat probeer ik dus ook. Vooral het ´moeten´ zorgt ervoor dat ik enorm onder druk kom te staan en dat zorgt voor angst en stres vooral als ik veel moet. Ik probeer in bepaalde situaties ook tegen mezelf te zeggen dat niemand volmaakt is en te kijken naar hetgeen wat wel goed gaat. Maar het gebeurt ook wel eens dat ik het te laat opmerk en dan vol op in de stres zit. Dan moet ik echt uit de situatie stappen.
Je pense donc je suis
maandag 17 november 2025 om 21:02
Ik heb hier iets op internet gevonden maar ook iets wat ik zelf zou zeggen als iemand weer zegt ´dat het niet aan me te zien is dat ik ASS en ADHD heb´. De ex van mijn neef zei dit enige tijd geleden tegen mij en ik kon er niets mee.
Zoals:´Ik weet dat ik het heb en dat is wat telt.
Of: Het een is nou eenmaal meer zichtbaar dan het andere.
Of: Dat het niet aan me te zien is wil niet zeggen dat het er niet is en ik geen uitdagingen heb.
Of: Het is niet altijd aan de buitenkant te zien,omdat mijn hersenen anders werken. De uitdagingen zitten van binnen.
Of: Mijn autisme en ADHD maken dat ik moeite heb met sociale situaties,maar ik heb geleerd dat te compenseren. Wat je niet ziet, is de energie die dat kost.
Als je epilepsie hebt of narcolepsie etc. dan is het ook pas te zien als je een aanval hebt. Zelf vind ik zulk soort opmerkingen kort door de bocht. Je weet nooit wat er van binnen zit of speelt.
Zoals:´Ik weet dat ik het heb en dat is wat telt.
Of: Het een is nou eenmaal meer zichtbaar dan het andere.
Of: Dat het niet aan me te zien is wil niet zeggen dat het er niet is en ik geen uitdagingen heb.
Of: Het is niet altijd aan de buitenkant te zien,omdat mijn hersenen anders werken. De uitdagingen zitten van binnen.
Of: Mijn autisme en ADHD maken dat ik moeite heb met sociale situaties,maar ik heb geleerd dat te compenseren. Wat je niet ziet, is de energie die dat kost.
Als je epilepsie hebt of narcolepsie etc. dan is het ook pas te zien als je een aanval hebt. Zelf vind ik zulk soort opmerkingen kort door de bocht. Je weet nooit wat er van binnen zit of speelt.
Je pense donc je suis
maandag 17 november 2025 om 22:00
Ik zeg altijd "klopt."
Voor de ADD-verlamming heb ik een coachingstraject gehad, was heel kut. Maar ik ben er wel vanaf. Raar want ik kende mezelf niet anders dan met dagelijkse zelfsabotage, afglijden in de ADD doom spiral, tijd die ineens weg is, de gesprekken met mezelf net zolang tot ik een geldige smoes heb verzonnen, etc.
Ik heb zeeën van tijd over nu. En energie. En humeur. Het kan blijkbaar.
Voor de ADD-verlamming heb ik een coachingstraject gehad, was heel kut. Maar ik ben er wel vanaf. Raar want ik kende mezelf niet anders dan met dagelijkse zelfsabotage, afglijden in de ADD doom spiral, tijd die ineens weg is, de gesprekken met mezelf net zolang tot ik een geldige smoes heb verzonnen, etc.
Ik heb zeeën van tijd over nu. En energie. En humeur. Het kan blijkbaar.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
