Psyche
alle pijlers
Niet lekker in mijn vel zitten
vrijdag 16 augustus 2024 om 10:49
Ik weet eerlijk gezegd niet zeker of dit bericht geschikt is voor dit forum. Als dat niet zo is, mogen de moderators het gerust verwijderen.
Zoals de titel al aangeeft, zit ik niet lekker in mijn vel. Dit ongelukkige gevoel speelt nu al zo’n drie jaar. Misschien heeft de coronapandemie het verergerd of zelfs veroorzaakt, maar daar ben ik niet zeker van.
Toen de scholen dichtgingen, vond ik dat eigenlijk best prettig. Het enige vervelende was dat ik mijn wiskundeopdrachten telkens moest scannen en in een Word-document moest zetten om ze naar mijn docent te sturen. Verder genoot ik van de rust, omdat ik alles op mijn eigen tempo kon doen. Ook mijn sport stopte tijdelijk omdat het een binnensport was, waardoor ik nog meer tijd had om alles rustig aan te doen.
Na de pandemie merkte ik op school dat ik echt anders ben dan anderen. Dit kwam waarschijnlijk ook doordat ik ouder en zelfbewuster werd. Contact maken met anderen en assertief zijn, heb ik altijd al moeilijk gevonden.
Ongeveer een jaar geleden, tijdens een tussenuur waarin ik met een grote groep leerlingen Weerwolven speelde, zei ik iets en werd ik meteen als ‘verdacht’ gezien, puur omdat ik niet zo vaak iets zeg. Ik werd helemaal rood, want ik sta niet graag in het middelpunt van de aandacht. Ik heb ook vaker de vraag gekregen: "Waarom ben je zo stil?" Dit soort dingen benadrukken dat ik anders ben.
Niet zo lang geleden kwam mijn broer een oud-klasgenootje van mijn basisschool tegen, en die vroeg of ik nog steeds met mijn handen fladder. Mijn broer vertelde me dit, en zo kwam ik erachter dat ik vroeger mijn fladderen blijkbaar niet goed kon onderdrukken.
Alles wat benadrukt dat ik anders ben, vind ik vervelend. Het meest frustrerende is dat ik moeilijk contact maak met anderen en daardoor eigenlijk geen vrienden heb. Anderen maken ook niet echt contact met mij, waarschijnlijk omdat ze denken dat ik niet geïnteresseerd ben of omdat ze me gewoon een beetje apart vinden.
In een ander topic heb ik al over mijn rijlessen gesproken, dus daar zal ik nu niet verder op ingaan. Kort samengevat: rijlessen gaan heel moeizaam en bezorgen me veel stress.
Al deze dingen zorgen ervoor dat ik me erg eenzaam voel. Soms lijkt alles tegelijk op me af te komen, terwijl ik op andere momenten juist helemaal niets voel. Heel soms zie ik het niet meer zitten en denk ik aan de dood, hoewel ik weet dat ik mezelf nooit iets aan zou doen.
Zoals de titel al aangeeft, zit ik niet lekker in mijn vel. Dit ongelukkige gevoel speelt nu al zo’n drie jaar. Misschien heeft de coronapandemie het verergerd of zelfs veroorzaakt, maar daar ben ik niet zeker van.
Toen de scholen dichtgingen, vond ik dat eigenlijk best prettig. Het enige vervelende was dat ik mijn wiskundeopdrachten telkens moest scannen en in een Word-document moest zetten om ze naar mijn docent te sturen. Verder genoot ik van de rust, omdat ik alles op mijn eigen tempo kon doen. Ook mijn sport stopte tijdelijk omdat het een binnensport was, waardoor ik nog meer tijd had om alles rustig aan te doen.
Na de pandemie merkte ik op school dat ik echt anders ben dan anderen. Dit kwam waarschijnlijk ook doordat ik ouder en zelfbewuster werd. Contact maken met anderen en assertief zijn, heb ik altijd al moeilijk gevonden.
Ongeveer een jaar geleden, tijdens een tussenuur waarin ik met een grote groep leerlingen Weerwolven speelde, zei ik iets en werd ik meteen als ‘verdacht’ gezien, puur omdat ik niet zo vaak iets zeg. Ik werd helemaal rood, want ik sta niet graag in het middelpunt van de aandacht. Ik heb ook vaker de vraag gekregen: "Waarom ben je zo stil?" Dit soort dingen benadrukken dat ik anders ben.
Niet zo lang geleden kwam mijn broer een oud-klasgenootje van mijn basisschool tegen, en die vroeg of ik nog steeds met mijn handen fladder. Mijn broer vertelde me dit, en zo kwam ik erachter dat ik vroeger mijn fladderen blijkbaar niet goed kon onderdrukken.
Alles wat benadrukt dat ik anders ben, vind ik vervelend. Het meest frustrerende is dat ik moeilijk contact maak met anderen en daardoor eigenlijk geen vrienden heb. Anderen maken ook niet echt contact met mij, waarschijnlijk omdat ze denken dat ik niet geïnteresseerd ben of omdat ze me gewoon een beetje apart vinden.
In een ander topic heb ik al over mijn rijlessen gesproken, dus daar zal ik nu niet verder op ingaan. Kort samengevat: rijlessen gaan heel moeizaam en bezorgen me veel stress.
Al deze dingen zorgen ervoor dat ik me erg eenzaam voel. Soms lijkt alles tegelijk op me af te komen, terwijl ik op andere momenten juist helemaal niets voel. Heel soms zie ik het niet meer zitten en denk ik aan de dood, hoewel ik weet dat ik mezelf nooit iets aan zou doen.
vrijdag 16 augustus 2024 om 11:32
Herkenbaar bij mijn 3 kinderen met autisme …oudste nooit aan rijles begonnen, middelste heeft rijbewijs ,maar ervaart veel stress bij het rijden, jongste net begonnen, ben benieuwd hoe dat zal gaan.vaak eenzaam en anders voelen,niet meekomen in een groep,zeker toen ze nog op school zaten.krijg jij hulp,bv van een coach die aan huis komt?en lijkt rijden je echt leuk,vind je het nodig een rijbewijs?niet iedereen met autisme is geschikt om auto te rijden,zoveel prikkels.is er geen autisme ontmoetingsplek in jouw woonplaats?
moderatorviva wijzigde dit bericht op 17-08-2024 08:03
Reden: OP quoten is niet toegestaan.
Reden: OP quoten is niet toegestaan.
66.84% gewijzigd
vrijdag 16 augustus 2024 om 11:32
Herkenbaar bij mijn 3 kinderen met autisme …oudste nooit aan rijles begonnen, middelste heeft rijbewijs ,maar ervaart veel stress bij het rijden, jongste net begonnen, ben benieuwd hoe dat zal gaan.vaak eenzaam en anders voelen,niet meekomen in een groep,zeker toen ze nog op school zaten.krijg jij hulp,bv van een coach die aan huis komt?en lijkt rijden je echt leuk,vind je het nodig een rijbewijs?niet iedereen met autisme is geschikt om auto te rijden,zoveel prikkels.is er geen autisme ontmoetingsplek in jouw woonplaats?
moderatorviva wijzigde dit bericht op 17-08-2024 08:02
Reden: OP quoten is niet toegestaan.
Reden: OP quoten is niet toegestaan.
66.84% gewijzigd
vrijdag 16 augustus 2024 om 11:39
Volgens mij heeft mijn school geen schoolpsycholoog; ik heb er in ieder geval nooit iets over gelezen of gehoord.
Met mijn mentor heb ik er nooit over gesproken. Ik heb niet echt een goede klik met mijn mentor en vind het altijd fijn als de (verplichte) mentorgesprekken voorbij zijn.
vrijdag 16 augustus 2024 om 11:47
Op het moment krijg ik geen hulp. Ik krop het allemaal op en wil voor niemand een last zijn.
vrijdag 16 augustus 2024 om 11:47
Ik denk dat je alleen voelen zeker in de levensfase waarin je nu zit niet raar is.
Je hebt de diagnose ASS, dat maakt dat je veelal soms nog wel eens dieper ziet dat je "anders" dan de anderen bent.
Overigens zul jij niet de enige zijn met ASS in de omgeving, maar zie je het niet of hebben anderen het niet door.
Ik zou ook eens kijken wat voor hulp je op coachingsgebied kan krijgen hierin.
Ik had het in je rijles topic aangekaard, ik heb vorig jaar pas de diagnose gehad. (toen nog 38), inmiddels door de psychoeducatie echt stappen verder, maar krijg op sommige aspecten straks begeleiding van BOBA. Je kunt zo te lezen in dit soort aspecten ook echt die hulp gebruiken.
Je hebt de diagnose ASS, dat maakt dat je veelal soms nog wel eens dieper ziet dat je "anders" dan de anderen bent.
Overigens zul jij niet de enige zijn met ASS in de omgeving, maar zie je het niet of hebben anderen het niet door.
Ik zou ook eens kijken wat voor hulp je op coachingsgebied kan krijgen hierin.
Ik had het in je rijles topic aangekaard, ik heb vorig jaar pas de diagnose gehad. (toen nog 38), inmiddels door de psychoeducatie echt stappen verder, maar krijg op sommige aspecten straks begeleiding van BOBA. Je kunt zo te lezen in dit soort aspecten ook echt die hulp gebruiken.
vrijdag 16 augustus 2024 om 12:02
Ik zou eens kijken of een autismecoach je kan helpen. Voor zowel de dingen waar je tegenaan loopt in je dagelijks leven, maar ook om te leren accepteren dat je ass hebt. En lotgenotencontact met anderen op het spectrum zou je misschien wat uit je eenzaamheid en het hele erge anders voelen kunnen helpen. Je bent namelijk lang niet de enige.
vrijdag 16 augustus 2024 om 13:36
Misschien kan een autismecoach helpen, al heb ik er wel mijn bedenkingen bij. Ik vraag me af of ze voldoende kennis en expertise hebben om echt effectief te zijn. Daarnaast maak ik me zorgen of ze niet te star naar situaties kijken en daardoor misschien onvoldoende in staat zijn om met innovatieve ideeën en oplossingen te komen.
Het probleem ligt tenslotte bij mezelf en dat brengt me ook aan het twijfelen of ik überhaupt wel geholpen kan worden. Zal een coach in staat zijn om echt in mijn situatie door te dringen en de juiste begeleiding te bieden? Dat vraag ik me af.
Het probleem ligt tenslotte bij mezelf en dat brengt me ook aan het twijfelen of ik überhaupt wel geholpen kan worden. Zal een coach in staat zijn om echt in mijn situatie door te dringen en de juiste begeleiding te bieden? Dat vraag ik me af.
vrijdag 16 augustus 2024 om 13:47
Ipv afvragen kun je er open in gaan, juist inzichten van anderen bekijken.Dexter schreef: ↑16-08-2024 13:36Misschien kan een autismecoach helpen, al heb ik er wel mijn bedenkingen bij. Ik vraag me af of ze voldoende kennis en expertise hebben om echt effectief te zijn. Daarnaast maak ik me zorgen of ze niet te star naar situaties kijken en daardoor misschien onvoldoende in staat zijn om met innovatieve ideeën en oplossingen te komen.
Het probleem ligt tenslotte bij mezelf en dat brengt me ook aan het twijfelen of ik überhaupt wel geholpen kan worden. Zal een coach in staat zijn om echt in mijn situatie door te dringen en de juiste begeleiding te bieden? Dat vraag ik me af.
vrijdag 16 augustus 2024 om 14:02
Bijna niemand is "onhelpbaar".Dexter schreef: ↑16-08-2024 13:36Misschien kan een autismecoach helpen, al heb ik er wel mijn bedenkingen bij. Ik vraag me af of ze voldoende kennis en expertise hebben om echt effectief te zijn. Daarnaast maak ik me zorgen of ze niet te star naar situaties kijken en daardoor misschien onvoldoende in staat zijn om met innovatieve ideeën en oplossingen te komen.
Het probleem ligt tenslotte bij mezelf en dat brengt me ook aan het twijfelen of ik überhaupt wel geholpen kan worden. Zal een coach in staat zijn om echt in mijn situatie door te dringen en de juiste begeleiding te bieden? Dat vraag ik me af.
Ik heb het idee dat je zelf heel erg de nadruk ligt op anders zijn, niet te behandelen, een geval apart waar niks aan te doen is.
Er zijn echt meer mensen met zulke problemen en/of zo'n diagnose. En is er genoeg mogelijk om het leven wat fijner voor je te maken, echt!
vrijdag 16 augustus 2024 om 15:50
Zoek hulp.
En begin met de hulpvraag 'je autisme leren accepteren'.
Als je jezelf en je autisme beter leert kennen en leert accepteren, leer je ook je eigen gebruiksaanwijzing kennen.
In al je topics komt naar voren dat je vooral niet anders wilt zijn, en je autisme maar lastig vindt.
Helaas... Je hebt autisme, en je bent 'anders'...
Dat accepteren gaat je al een hoop energie schelen..
Het gaat je heel erg helpen als je leert hoe goed om kunt gaan met je 'anders' zijn.
Groetjes, vrouw die al 50 jaar probeert te accepteren dat ze 'anders' is en daarmee te leren omgaan.
En begin met de hulpvraag 'je autisme leren accepteren'.
Als je jezelf en je autisme beter leert kennen en leert accepteren, leer je ook je eigen gebruiksaanwijzing kennen.
In al je topics komt naar voren dat je vooral niet anders wilt zijn, en je autisme maar lastig vindt.
Helaas... Je hebt autisme, en je bent 'anders'...
Dat accepteren gaat je al een hoop energie schelen..
Het gaat je heel erg helpen als je leert hoe goed om kunt gaan met je 'anders' zijn.
Groetjes, vrouw die al 50 jaar probeert te accepteren dat ze 'anders' is en daarmee te leren omgaan.
vrijdag 16 augustus 2024 om 16:05
Het leest alsof je het idee hebt zo totaal anders te zijn dat niemand je ooit zal kunnen helpen. Verrassing, iedereen is op zijn of haar manier anders. Ook iedereen zonder autisme met wat issues heeft maatwerk nodig als het op hulp aankomt. Iedereen met autisme is ook weer anders vanwege het brede spectrum.. het enige verschil is dat de maatschappij zich iets meer leent voor mensen zonder autisme en dat alle verschillende contexten en ongeschreven regels moeilijk kunnen zijn als je probeert grip te krijgen en tevens autisme hebt. Juist autismecoaches hebben hier hun expertise in en zullen echt niet strak omlijnde kaders hebben en rigide denken hoe het moet. Er bestaat niet zoiets als "de autist". Ga gewoon eens een gesprek aan en kijk hoe het voelt.
Heel hard gezegd ben je nu, zo lijkt het, aan het zwelgen in je anders zijn en jezelf aan het vertellen dat je niet te helpen bent. Daarmee creëer je inderdaad een situatie waarin je geen meter vooruit komt. Ga op zoek naar je talenten want naast dat je "anders " bent, heb je wellicht ook andere talenten die een ander niet heeft. Als jij met hulp van een coach jezelf beter leert kennen kun je er misschien wel een voordeel uit halen joh! De kans dat een coach je "normaal" (wat dat moge zijn) is nihil, maar je kunt wel zoeken naar hoe je verder kunt komen in acceptatie, waar je krachten liggen en hoe je je autisme kunt inzetten om je juist te ontwikkelen op vlakken die een ander niet kan. Even een schop onder je kont bij deze
Heel hard gezegd ben je nu, zo lijkt het, aan het zwelgen in je anders zijn en jezelf aan het vertellen dat je niet te helpen bent. Daarmee creëer je inderdaad een situatie waarin je geen meter vooruit komt. Ga op zoek naar je talenten want naast dat je "anders " bent, heb je wellicht ook andere talenten die een ander niet heeft. Als jij met hulp van een coach jezelf beter leert kennen kun je er misschien wel een voordeel uit halen joh! De kans dat een coach je "normaal" (wat dat moge zijn) is nihil, maar je kunt wel zoeken naar hoe je verder kunt komen in acceptatie, waar je krachten liggen en hoe je je autisme kunt inzetten om je juist te ontwikkelen op vlakken die een ander niet kan. Even een schop onder je kont bij deze
vrijdag 16 augustus 2024 om 18:27
Ik denk dat de eerste stap is om naar de huisarts te gaan en te vertellen waar je tegenaan loopt en samen te bespreken wat de mogelijkheden zijn voor hulp en wat je daarin aanspreekt.Dexter schreef: ↑16-08-2024 13:36Misschien kan een autismecoach helpen, al heb ik er wel mijn bedenkingen bij. Ik vraag me af of ze voldoende kennis en expertise hebben om echt effectief te zijn. Daarnaast maak ik me zorgen of ze niet te star naar situaties kijken en daardoor misschien onvoldoende in staat zijn om met innovatieve ideeën en oplossingen te komen.
Het probleem ligt tenslotte bij mezelf en dat brengt me ook aan het twijfelen of ik überhaupt wel geholpen kan worden. Zal een coach in staat zijn om echt in mijn situatie door te dringen en de juiste begeleiding te bieden? Dat vraag ik me af.
Over de coaches: Net als dat er veel diversiteit is bij mensen met ASS, is er ook veel verscheidenheid bij autismecoaches. Er zullen er vast bij zijn die niet voldoende kennis en expertise hebben of die te star zijn om jou te kunnen helpen. Dus je kan ervoor kiezen om er dan maar niet aan te beginnen. Aan de andere kant zullen er ook coaches zijn waar jij wel een klik mee hebt en die jou wel begrijpen. De coaches hebben hiervoor geleerd en veel ervaring met mensen met ASS. Ik heb zelf geen ASS (ken wel veel mensen die het hebben), maar wel andere psychische stoornissen. En ook die problemen liggen bij mezelf. En toch zijn er therapeuten die me kunnen helpen om mezelf te accepteren en die me helpen om verschillende aspecten van het leven beter te kunnen handelen. Het is soms wel zoeken naar iemand waar je het gevoel bij hebt dat die je verder kan helpen. Dus ga er idd open in en verwacht niet dat een coach een toverstokje heeft om alles magisch beter te maken, uiteindelijk zal je het werk zelf moeten doen.
zaterdag 17 augustus 2024 om 10:32
In mijn vorige bericht was ik vergeten te vermelden dat het ook positief of neutraal kan uitpakken.Hangmat24 schreef: ↑16-08-2024 18:27Ik denk dat de eerste stap is om naar de huisarts te gaan en te vertellen waar je tegenaan loopt en samen te bespreken wat de mogelijkheden zijn voor hulp en wat je daarin aanspreekt.
Over de coaches: Net als dat er veel diversiteit is bij mensen met ASS, is er ook veel verscheidenheid bij autismecoaches. Er zullen er vast bij zijn die niet voldoende kennis en expertise hebben of die te star zijn om jou te kunnen helpen. Dus je kan ervoor kiezen om er dan maar niet aan te beginnen. Aan de andere kant zullen er ook coaches zijn waar jij wel een klik mee hebt en die jou wel begrijpen. De coaches hebben hiervoor geleerd en veel ervaring met mensen met ASS. Ik heb zelf geen ASS (ken wel veel mensen die het hebben), maar wel andere psychische stoornissen. En ook die problemen liggen bij mezelf. En toch zijn er therapeuten die me kunnen helpen om mezelf te accepteren en die me helpen om verschillende aspecten van het leven beter te kunnen handelen. Het is soms wel zoeken naar iemand waar je het gevoel bij hebt dat die je verder kan helpen. Dus ga er idd open in en verwacht niet dat een coach een toverstokje heeft om alles magisch beter te maken, uiteindelijk zal je het werk zelf moeten doen.
Ik bedenk vaak scenario's in mijn hoofd voor dingen waarvan ik weet dat ze gaan gebeuren, maar niet weet hoe ze zullen verlopen. Van buitenaf lijk ik rustig, maar mijn gedachten draaien voortdurend door, wat behoorlijk vermoeiend kan zijn. Wat ik lastig vind, is dat ik niet weet hoe dingen zullen uitpakken en wat ik moet verwachten. Dit is iets waar ik aan wil werken.
Daarnaast wil ik beter leren om het verleden los te laten. Soms zeg ik iets en blijf ik later piekeren over wat ik gezegd heb. Ik werk in een restaurant en vraag me dan af of ik iets als 'fijne avond nog', 'had ik nog een fijne avond moeten zeggen?' of 'had ik een fijne avond moeten zeggen?' wel goed heb gedaan. Over dit soort dingen pieker ik, omdat ik alles graag perfect wil doen. Ik besef inmiddels dat niet alles altijd goed gaat, maar streven naar verbetering blijft belangrijk, ook al is het soms beter om perfectionisme los te laten.
Dit zijn de dingen waar ik aan wil werken. Ik wil ook graag vrienden maken, maar ik weet niet precies hoe een coach daarbij kan helpen. Die verwachtingen vind ik lastig. Ik besef dat ik uiteindelijk zelf de stappen moet zetten, wellicht met wat hulp.
Ik denk dat ik een afspraak moet maken met de huisarts en dan zie ik wel hoe het verder gaat.
zaterdag 17 augustus 2024 om 10:54
Het klopt dat iedereen anders is, maar ik vind het vervelend dat anderen dat telkens op de een of andere manier benoemen. Dat is iets wat ik moet accepteren, want het is nu eenmaal de realiteit.Hijodelaluna schreef: ↑16-08-2024 16:05Het leest alsof je het idee hebt zo totaal anders te zijn dat niemand je ooit zal kunnen helpen. Verrassing, iedereen is op zijn of haar manier anders. Ook iedereen zonder autisme met wat issues heeft maatwerk nodig als het op hulp aankomt. Iedereen met autisme is ook weer anders vanwege het brede spectrum.. het enige verschil is dat de maatschappij zich iets meer leent voor mensen zonder autisme en dat alle verschillende contexten en ongeschreven regels moeilijk kunnen zijn als je probeert grip te krijgen en tevens autisme hebt. Juist autismecoaches hebben hier hun expertise in en zullen echt niet strak omlijnde kaders hebben en rigide denken hoe het moet. Er bestaat niet zoiets als "de autist". Ga gewoon eens een gesprek aan en kijk hoe het voelt.
Heel hard gezegd ben je nu, zo lijkt het, aan het zwelgen in je anders zijn en jezelf aan het vertellen dat je niet te helpen bent. Daarmee creëer je inderdaad een situatie waarin je geen meter vooruit komt. Ga op zoek naar je talenten want naast dat je "anders " bent, heb je wellicht ook andere talenten die een ander niet heeft. Als jij met hulp van een coach jezelf beter leert kennen kun je er misschien wel een voordeel uit halen joh! De kans dat een coach je "normaal" (wat dat moge zijn) is nihil, maar je kunt wel zoeken naar hoe je verder kunt komen in acceptatie, waar je krachten liggen en hoe je je autisme kunt inzetten om je juist te ontwikkelen op vlakken die een ander niet kan. Even een schop onder je kont bij deze
De reacties die ik eerder in deze post had getypt, heb ik nog eens teruggelezen. Ik begrijp nu beter wat je bedoelt met 'zwelgen in het anders zijn'. Toen ik het teruglas, zag ik dat ook wel een beetje terug. Gisteren had ik een slechte dag, dus schreef ik mijn frustraties van me af.
Ik weet dat ik erg goed ben in schaken, maar daar heb ik niet veel aan, want het is maar een spelletje. Ik heb een vrij analyserend brein dat patronen herkent. Buiten dat heb ik volgens mij geen andere talenten, maar misschien moet ik die nog ontdekken.
Ik ben van plan een afspraak te maken bij de huisarts en dan zie ik wel hoe het verder gaat.
zaterdag 17 augustus 2024 om 13:07
Hoi Dexter,
Ik heb je verhaal gelezen en dan lees ik al een aantal dingen waar je goed in bent! Goed in schaken en je hebt een analyserend brein, dat patronen herkent.
Je zegt: maar daar heb ik niks aan.
Maar ik denk dat je daar wel iets aan hebt. Je talenten ontdekken is heel belangrijk bij het opbouwen van een goed gevoel van eigenwaarde en het ontwikkelen van je identiteit. En daar trots op zijn!
Ik ben zelf ook ' een beetje anders' dus ik weet waar ik het over heb.
De weg die je moet afleggen is nou eenmaal anders, maar iedereen op deze wereld heeft zo zijn moeilijkheden. Niet altijd leuk, soms ronduit keihard. Maar overal leren en groeien we van. Uiteindelijk.
Je kan ook eigenwaarde en zelfvertrouwen ontwikkelen als je anders bent. Omarm wie je bent. Ook jij hebt iets te bieden en verdient het om gelukkig te zijn!
Misschien voel je je vaak afgewezen om wie je bent en dat doet pijn. Omarm jezelf eerst, om wie je bent en accepteer je eigen mooie zelf!
Ik heb je verhaal gelezen en dan lees ik al een aantal dingen waar je goed in bent! Goed in schaken en je hebt een analyserend brein, dat patronen herkent.
Je zegt: maar daar heb ik niks aan.
Maar ik denk dat je daar wel iets aan hebt. Je talenten ontdekken is heel belangrijk bij het opbouwen van een goed gevoel van eigenwaarde en het ontwikkelen van je identiteit. En daar trots op zijn!
Ik ben zelf ook ' een beetje anders' dus ik weet waar ik het over heb.
De weg die je moet afleggen is nou eenmaal anders, maar iedereen op deze wereld heeft zo zijn moeilijkheden. Niet altijd leuk, soms ronduit keihard. Maar overal leren en groeien we van. Uiteindelijk.
Je kan ook eigenwaarde en zelfvertrouwen ontwikkelen als je anders bent. Omarm wie je bent. Ook jij hebt iets te bieden en verdient het om gelukkig te zijn!
Misschien voel je je vaak afgewezen om wie je bent en dat doet pijn. Omarm jezelf eerst, om wie je bent en accepteer je eigen mooie zelf!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
