![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-psyche-01.png)
Niet meer kunnen genieten/ blij zijn
zaterdag 29 augustus 2020 om 18:49
De laatste 1,5 jaar lijkt wel of er ineens een en waas is gekomen over mijn gevoelens. Ik geniet nergens echt van. Ik leef gewoon met de stroom mee. Ik kan niet zeggen dat ik depressief ben. Wel somber af en toe. Maar verder erg gelaten.
Terwijl ik juist altijd iemand was die enorm kon genieten van de kinderen, uitjes etc. Ik ben bewust leuke dingen gaan doen om dit gevoel weer terug te krijgen maar het lukt niet. Afleiding is wel belangrijk want als ik thuis zit word ik wel somber. Dus probeer ik voortdurend bezig te zijn, te werken, leuke dingen te ondernemen. Maar het gevoel komt maar niet terug. Er is niet iets gebeurd ofzo, alles is hetzelfde als toen ik wel kon genieten. Herkennen jullie zo n periode in je leven? Is dat normaal, komt het vanzelf weer terug dat je meer gevoel hebt en wel kunt genieten?
Terwijl ik juist altijd iemand was die enorm kon genieten van de kinderen, uitjes etc. Ik ben bewust leuke dingen gaan doen om dit gevoel weer terug te krijgen maar het lukt niet. Afleiding is wel belangrijk want als ik thuis zit word ik wel somber. Dus probeer ik voortdurend bezig te zijn, te werken, leuke dingen te ondernemen. Maar het gevoel komt maar niet terug. Er is niet iets gebeurd ofzo, alles is hetzelfde als toen ik wel kon genieten. Herkennen jullie zo n periode in je leven? Is dat normaal, komt het vanzelf weer terug dat je meer gevoel hebt en wel kunt genieten?
zaterdag 29 augustus 2020 om 18:59
Ja dat herken ik heeel goed maar bij mij was het niet zomaar plotseling. Het leven verloor zijn kleur na een relatiebreuk ( zijn keus ) waarna er voor mijn gevoel weinig nieuwe leuke dingen op mijn pad kwamen.
Niet door hebben dat ik misschien ook wel een enorme zwarte wolk boven me had hangen en die negatieve spiraal lastig kon doorbreken.
Laatste tijd gaat het iets beter na 2 jaar en 8 maanden maar het gevoel is nog niet helemaal terug. Heb me de laatste tijd vooral op mezelf gericht en hoop gewoon dat met het oog op de toekomst en de mooie dingen die er hopelijk komen gaan het gevoel weer terug komt en ik weer onbezonnen kan genieten.
Niet door hebben dat ik misschien ook wel een enorme zwarte wolk boven me had hangen en die negatieve spiraal lastig kon doorbreken.
Laatste tijd gaat het iets beter na 2 jaar en 8 maanden maar het gevoel is nog niet helemaal terug. Heb me de laatste tijd vooral op mezelf gericht en hoop gewoon dat met het oog op de toekomst en de mooie dingen die er hopelijk komen gaan het gevoel weer terug komt en ik weer onbezonnen kan genieten.
zaterdag 29 augustus 2020 om 19:04
zaterdag 29 augustus 2020 om 19:05
Er is zoveel, dat je kunt doen. Dat heb je nooit allemaal gedaan hoor. Al is TO 104!
zaterdag 29 augustus 2020 om 19:06
Er is zoveel, dat je kunt doen. Dat heb je nooit allemaal gedaan hoor. Al is TO 104!
zaterdag 29 augustus 2020 om 19:09
zaterdag 29 augustus 2020 om 19:10
Ook de dingen die je niet zelf hebt meegemaakt krijg je veelvuldig voorgeschoteld door de social media dus daar ben je dan ook een beetje bij. Als je bijvoorbeeld een iPhone koopt dan heb je in de tijd dat je liep te wachten tot hij eindelijk te koop zou zijn in NL al minstens tien keer een "unboxing" gezien op Youtube.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 29 augustus 2020 om 19:12
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 29 augustus 2020 om 19:34
Dat is zonder meer waar.
Maar die eerste keer, verliefd worden, een kind krijgen, huis kopen, komt dus nooit meer terug.
Het leven wordt steeds meer een herhaling op den duur.
Niet minder waardevol of belangrijk maar niet meer met die extase van die allereerste keer, dat je iets compleet nieuw startte.
zaterdag 29 augustus 2020 om 19:37
Oh gaaf!
Het is wel zo, als je ouder bent dat je meer op zoek moet naar nieuwe ervaringen dan wanneer je jong bent én je bent ook minder onbevangen. Dus waar je vroeger gewoon ging bungeejumpen, kijk je denk als je ouder bent wat vaker naar risico's/vind ik het echt leuk/enz.
In ieder geval dat heb ik. Ik moet mijzelf vaker even een schop onder de kont geven om het gewoon te gaan doen en die kans nu te pakken niet volgende keer.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 29 augustus 2020 om 19:58
Ik herken je gevoel en ga hier ook even mee lezen.
Maar bij mij komt het door een traumatische relatie waar ik geestelijk en emotioneel in ben mishandeld.
Nu 16 maanden geleden maar voelt nog als gisteren en dagelijks ondervind ik er nog last van.
- maak jij je misschien toch ergens zorgen over ? Misschien onbewust ?
- heb je het al besproken met familie/vrienden ?
Maar bij mij komt het door een traumatische relatie waar ik geestelijk en emotioneel in ben mishandeld.
Nu 16 maanden geleden maar voelt nog als gisteren en dagelijks ondervind ik er nog last van.
- maak jij je misschien toch ergens zorgen over ? Misschien onbewust ?
- heb je het al besproken met familie/vrienden ?
Blijf in jezelf geloven !
zaterdag 29 augustus 2020 om 20:01
Maar je krijgt een kleinkind, schrijft een boek, wordt eens verliefd op een verkeerde. Beseft je dat je verkeerde keuzes maaktehannaa46 schreef: ↑29-08-2020 19:34Dat is zonder meer waar.
Maar die eerste keer, verliefd worden, een kind krijgen, huis kopen, komt dus nooit meer terug.
Het leven wordt steeds meer een herhaling op den duur.
Niet minder waardevol of belangrijk maar niet meer met die extase van die allereerste keer, dat je iets compleet nieuw startte.
Minder ingrijpend, maar als je er voor openstaat wel fijn.
Begin 40 besefte ik me: ik ben toch wel op de helft, maar ik wil nog van alles. Dus meer gaan sporten voor mijn lichaam, meer bestuurswerk voor mijn geest. En sinds ruim half jaar een andere baan. Mijn geest is verruimd,.mijn leven anders
Ben nu 50, en echt op de helft. Misschien op mijn 70e een boek schrijven?
zaterdag 29 augustus 2020 om 20:09
Ik herken me idd wel in de dysthieme stoornis alleen is het bij mij minder lang aanwezig en hiervoor nooit. Ik was altijd juist vol energie en voelde me heel vaak heel gelukkig.
Ik heb nu moeite met het verdelen van mijn energie. Ik ga door om zo weinig mogelijk te hoeven voelen en denken totdat het ineens helemaal op is. Dan doe ik helemaal niks meer. En dat herhaalt zich steeds
Ik ben 40. Hormonaal is het denk ik ook wel. Tegen de tijd dat ik ongesteld word voel ik me echt depressief. Verder wel een regelmatige cyclus. Poos de pil gesliktHiervoor maar dan voel ik me nog veel meer afgevlakt.
Echt lastig, zou zo graag weer willen genieten. Fijn dat ik blijkbaar niet de enige ben, dat helpt al iets.
Ik heb nu moeite met het verdelen van mijn energie. Ik ga door om zo weinig mogelijk te hoeven voelen en denken totdat het ineens helemaal op is. Dan doe ik helemaal niks meer. En dat herhaalt zich steeds
Ik ben 40. Hormonaal is het denk ik ook wel. Tegen de tijd dat ik ongesteld word voel ik me echt depressief. Verder wel een regelmatige cyclus. Poos de pil gesliktHiervoor maar dan voel ik me nog veel meer afgevlakt.
Echt lastig, zou zo graag weer willen genieten. Fijn dat ik blijkbaar niet de enige ben, dat helpt al iets.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 29 augustus 2020 om 20:18
Ik bleek aan de onderkant van de norm te hangen wat vitamine B12 betreft toen ik deze gevoelens ervaarde. Niet iedereen krijgt exact bij dezelfde waarde klachten. Op doktersadvies afgaande zou ik geen supplement moeten slikken, want nog boven de norm. Maar mijn osteopaat raadde het wel aan. Beste beslissing van mijn leven, een tijdje b12 iedere dag een supplement geslikt, denk een maand of 3-4. Daarna om de dag en nu alleen als ik weer wat depri word. Gewoon pilletjes van de reform winkel.
Misschien zit het tussen mijn oren, ik weet dat er sceptisch over gedacht word, maar bij mij helpt het.
Misschien zit het tussen mijn oren, ik weet dat er sceptisch over gedacht word, maar bij mij helpt het.
zaterdag 29 augustus 2020 om 22:42
Mijn advies zou ook zijn lichamelijke oorzaken uitsluiten. b12 maar zeker ook vitamine d zijn bekende om dergelijke klachten te veroorzaken. En als dat wel in orde is dan zou je misschien eens met een praktijkondersteuner wat gesprekken kunnen hebben voor concrete tips en verdieping.
Eerste stap is echt de huisarts.
Eerste stap is echt de huisarts.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben