Psyche
alle pijlers
niet (meer) kunnen huilen/niet willen huilen
woensdag 13 mei 2009 om 16:23
Hallo,
Wie herkent dit? Ik kan niet meer huilen tot amper een paar secondes. Voorheen had ik hier niet zoveel moeite mee met huilen (niet waar mensen bij zijn hoor, liever alleen) ! Ik heb een ontzettend vervelende relatie achter de rug wat veel weg had van geestelijke mishandeling, omdat hij met zichzelf in de knoop zat ( ik ben anderhalf jaar single nu) Waaraan ik al veel tranen verspild heb, maar zo'n beetje aan t eind van de relatie kon ik al amper huilen, toen de relatie over was, ook niet, tot amper gehuild voelde me zo opgelucht dat ik hem eindelijk voor mijn gevoel los kon laten. Maar dat is denk ik ook niet zo gezond, omdat het er wel allemaal uit moet i.v.m verwerken (zeggen toch dat huilen je ziel reinigen is?), soms voel ik een huilbui opkomen en dan merk ik dat ik t tegenhou en dat gaat me ook vrij makkelijk af, of dat ik geen zin heb om te huilen, als t om mijn ex gaat dat ik denk hij verdient mijn tranen niet, of als ik wel huil dan is t binnen ongeveer 3 tranen weer op. Weet iemand hoe ik dat weer in balans kan brengen dat als ik voel dat ik moet huilen ik ook daadwerkelijk kan huilen?
Wie herkent dit? Ik kan niet meer huilen tot amper een paar secondes. Voorheen had ik hier niet zoveel moeite mee met huilen (niet waar mensen bij zijn hoor, liever alleen) ! Ik heb een ontzettend vervelende relatie achter de rug wat veel weg had van geestelijke mishandeling, omdat hij met zichzelf in de knoop zat ( ik ben anderhalf jaar single nu) Waaraan ik al veel tranen verspild heb, maar zo'n beetje aan t eind van de relatie kon ik al amper huilen, toen de relatie over was, ook niet, tot amper gehuild voelde me zo opgelucht dat ik hem eindelijk voor mijn gevoel los kon laten. Maar dat is denk ik ook niet zo gezond, omdat het er wel allemaal uit moet i.v.m verwerken (zeggen toch dat huilen je ziel reinigen is?), soms voel ik een huilbui opkomen en dan merk ik dat ik t tegenhou en dat gaat me ook vrij makkelijk af, of dat ik geen zin heb om te huilen, als t om mijn ex gaat dat ik denk hij verdient mijn tranen niet, of als ik wel huil dan is t binnen ongeveer 3 tranen weer op. Weet iemand hoe ik dat weer in balans kan brengen dat als ik voel dat ik moet huilen ik ook daadwerkelijk kan huilen?
woensdag 13 mei 2009 om 16:25
woensdag 13 mei 2009 om 16:27
Tranen zijn nooit verspild, je huilt ook niet voor je ex, je huilt omdat je een mens bent met gevoel. Kan je niet huilen met iemand erbij? Klinkt alsof je je een beetje schaamt, en dan nog zo 'veroordelend' dat je niet zou horen te huilen, en dat je dan 'toegeeft' (?) aan je ex.
Het is helemaal geen vreemde reactie dat je niet kan huilen. Ik weet ook niet of je er een probleem van moet maken. Aangezien je een topic erover maakt, en zegt dat je wel wilt huilen, is het dat denk ik toch.
Kortom: laat je gevoel eens toe...
Het is helemaal geen vreemde reactie dat je niet kan huilen. Ik weet ook niet of je er een probleem van moet maken. Aangezien je een topic erover maakt, en zegt dat je wel wilt huilen, is het dat denk ik toch.
Kortom: laat je gevoel eens toe...
woensdag 13 mei 2009 om 16:34
Zelfs als ik het wel wil, dan lukt het me niet, ook niet met muziek erbij, voel me nogal gestressed, zit ook nog in een depressie, waarvan ik wel merk dat ik eruit aan t komen ben. Ik schaam me wel om bij andere mensen te huilen, terwijl een vriendin van me gewoon aan de telefoon of als ze op bezoek is kan huilen, dat vind ik altijd wel heel prachtig, maar zelf doen, ho maar :S Maar zou wel moeten kunnen huilen als ik alleen ben en zelfs dat lukt me niet meer, terwijl er genoeg is wat eruit moet komen
woensdag 13 mei 2009 om 16:40
Misschien moet het echte verwerken nog beginnen en komt er straks nog heel wat los.
Zo niet, ook niet erg denk ik.
Probeer je agressie/woede/verdriet eens te uiten in andere dingen. Sport, dansen, zingen, schilderen.
Of koop een boksbal en schreeuw gewoon een keer lekker.
Misschien dat dan het echte huilen vanzelf komt.
Probeer je gevoel toe te laten idd.
Een depressie is zeker geen pretje. Sterkte ermee.
Zo niet, ook niet erg denk ik.
Probeer je agressie/woede/verdriet eens te uiten in andere dingen. Sport, dansen, zingen, schilderen.
Of koop een boksbal en schreeuw gewoon een keer lekker.
Misschien dat dan het echte huilen vanzelf komt.
Probeer je gevoel toe te laten idd.
Een depressie is zeker geen pretje. Sterkte ermee.
woensdag 13 mei 2009 om 16:40
Een depressie is een tranenkiller. Fijn dat je eruit komt, dan komt het huilen later ook geloof ik.
Ik vind huilen bij anderen ook best moeilijk hoor
Probeer anders eens van een afstandje naar jezelf te kijken, alsof je iemand anders bent. Misschien voel je dan compassie. Midden in een depressie is het moeilijk vriendelijk voor jezelf te zijn.
Als je jezelf lief vind en ziet waar je doorheen bent gegaan en waar je nog steeds tegen vecht (een depressie, de hel dus) moet je bijna vanzelf verdrietig worden.
Ik vind huilen bij anderen ook best moeilijk hoor
Probeer anders eens van een afstandje naar jezelf te kijken, alsof je iemand anders bent. Misschien voel je dan compassie. Midden in een depressie is het moeilijk vriendelijk voor jezelf te zijn.
Als je jezelf lief vind en ziet waar je doorheen bent gegaan en waar je nog steeds tegen vecht (een depressie, de hel dus) moet je bijna vanzelf verdrietig worden.
woensdag 13 mei 2009 om 17:02
Sunshine, ten eerste een dikke
Als ik jouw topic zo leest, heb je vooral moeite met het echt toelaten van je gevoelens. Nou is dat ook het engste wat er is, helemaal alsj e weet dat er veel nare gevoelens onder de oppervlakte zitten. Ik word zelf altijd een beetje iebelig als mensen mij allerlei adviezen geven, maar vooruit, toch eentje dan. Heb je er wel eens aan gedacht naar een haptonoom te gaan? Voor mij was dit een geweldige duw in de goede richting. Juist omdat ik HEEEEL goed over mijn gevoelens kon praten, maar ze toch niet écht toeliet.
Als ik jouw topic zo leest, heb je vooral moeite met het echt toelaten van je gevoelens. Nou is dat ook het engste wat er is, helemaal alsj e weet dat er veel nare gevoelens onder de oppervlakte zitten. Ik word zelf altijd een beetje iebelig als mensen mij allerlei adviezen geven, maar vooruit, toch eentje dan. Heb je er wel eens aan gedacht naar een haptonoom te gaan? Voor mij was dit een geweldige duw in de goede richting. Juist omdat ik HEEEEL goed over mijn gevoelens kon praten, maar ze toch niet écht toeliet.
woensdag 13 mei 2009 om 20:24
Ik herken het wel....
Ik kan sinds een tijdje ook niet meer huilen...vraag me echt af waarom dat is. Vroeger huilde ik juist heel makkelijk (en best veel)
Ik kan ook niet meer boos worden...ik voel het wel van binnen maar kan het niet meer uiten. Het is dan net alsof ik een toneelstukje speel en dan voelt het alsof ik mezelf voor de gek hou.
Weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen.
Ik mis het wel, ik wil het zo graag kwijt namelijk...
Lastig...
Een haptonoom is misschien wel een idee.
Ik kan sinds een tijdje ook niet meer huilen...vraag me echt af waarom dat is. Vroeger huilde ik juist heel makkelijk (en best veel)
Ik kan ook niet meer boos worden...ik voel het wel van binnen maar kan het niet meer uiten. Het is dan net alsof ik een toneelstukje speel en dan voelt het alsof ik mezelf voor de gek hou.
Weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen.
Ik mis het wel, ik wil het zo graag kwijt namelijk...
Lastig...
Een haptonoom is misschien wel een idee.
woensdag 13 mei 2009 om 20:31
Heb ik ook, Elninjoo. Ik huil ook niet graag in gezelschap (pff en als ik dan iemand heb gevonden waarbij ik me veilig voel, kan ik geloof ik niet meer ophouden, waar ik me achteraf weer dood voor schaam).
Wat helpt is muziek, denken aan een trieste gebeurtenis (een persoonlijke gebeurtenis, geen algemene), een film of boek dat mij geraakt heeft. En dan alles eventjes loslaten en je concentreren op dat gevoel.
Maar waarom zou je dat eigenlijk willen?
Wat helpt is muziek, denken aan een trieste gebeurtenis (een persoonlijke gebeurtenis, geen algemene), een film of boek dat mij geraakt heeft. En dan alles eventjes loslaten en je concentreren op dat gevoel.
Maar waarom zou je dat eigenlijk willen?
woensdag 13 mei 2009 om 21:01
@ievie, ik heb precies hetzelfde! Inderdaad vanbinnen boos zyn maar het gewoon niet kunnen uiten! Zelfs op een begravenis lukt het me niet om te huilen!
Ook ik heb een relatie gehad met zo'n lapzwans waarbij ik genoeg gehuild heb (dan had hy een zelfmoordpoging gedaan waarvan ik achteraf denk dat het aanstellerij is geweest) bladiebla... In ieder geval, sinds die tyd heb ik het altijd aardig droog gehouden!
Ook ik heb een relatie gehad met zo'n lapzwans waarbij ik genoeg gehuild heb (dan had hy een zelfmoordpoging gedaan waarvan ik achteraf denk dat het aanstellerij is geweest) bladiebla... In ieder geval, sinds die tyd heb ik het altijd aardig droog gehouden!
woensdag 13 mei 2009 om 21:02
Thnx iedereen voor de (bruikbare) reacties;)
@Tammetuk, thnx voor de knuffel
Hoe langer t duurt des te meer ik het gevoel heb dat als het er komt, ik niet meer zou kunnen stoppen en me heel erg opgelucht zou voelen. Zal me eens verdiepen of een haptonoom idd iets voor mij zou kunnen zijn!
@ievie, heel herkenbaar! Sterkte ermee;)
@digitalis, Het is frustrerend dat als je weet dat je te veel mee hebt gemaakt en t komt er maar niet uit, maar je voelt t wel zitten of opkomen maar t komt er maar niet uit, dat is echt super frustrerend. Normaal gesproken zou ik ook niet willen huilen hoor! Maar t is wel fijn dat als je moet dat t er wel uitkomt;)
@Tammetuk, thnx voor de knuffel
Hoe langer t duurt des te meer ik het gevoel heb dat als het er komt, ik niet meer zou kunnen stoppen en me heel erg opgelucht zou voelen. Zal me eens verdiepen of een haptonoom idd iets voor mij zou kunnen zijn!@ievie, heel herkenbaar! Sterkte ermee;)
@digitalis, Het is frustrerend dat als je weet dat je te veel mee hebt gemaakt en t komt er maar niet uit, maar je voelt t wel zitten of opkomen maar t komt er maar niet uit, dat is echt super frustrerend. Normaal gesproken zou ik ook niet willen huilen hoor! Maar t is wel fijn dat als je moet dat t er wel uitkomt;)
woensdag 13 mei 2009 om 21:24
Mooie zin, dat huilen je ziel reinigen is.
Ik ben juist vandaag hierover aan het nadenken... en vanavond aan het huilen. Mooi topic.
Dingen die op mezelf betrekking hebben, waarover ik zou mogen huilen, daar huil ik soms niet of nauwelijks over. Maar bijv in de bioscoop ben ik een echte jankerd. Vaak gaat het natuurlijk over liefde of dood... dan ga je weer denken aan iets op dat gebied waar je zelf nog verdriet om hebt.
Ik zat bijv bij Bride Flight in de week dat een vroegere grote liefde in het huwelijksbootje zou stappen. Genoeg reden tot tranen.
Sommige boeken doen het ook erg goed... tranen tranen tranen. Maar niet in gezelschap inderdaad.
Sunshine, als je depressief bent is het nog moeilijker misschien. Omdat je dan niet zo goed bij je gevoelens kunt. Misschien moet je je niet teveel focussen op het huilen en komt het over een paar weken vanzelf.
Ik ben juist vandaag hierover aan het nadenken... en vanavond aan het huilen. Mooi topic.
Dingen die op mezelf betrekking hebben, waarover ik zou mogen huilen, daar huil ik soms niet of nauwelijks over. Maar bijv in de bioscoop ben ik een echte jankerd. Vaak gaat het natuurlijk over liefde of dood... dan ga je weer denken aan iets op dat gebied waar je zelf nog verdriet om hebt.
Ik zat bijv bij Bride Flight in de week dat een vroegere grote liefde in het huwelijksbootje zou stappen. Genoeg reden tot tranen.
Sommige boeken doen het ook erg goed... tranen tranen tranen. Maar niet in gezelschap inderdaad.
Sunshine, als je depressief bent is het nog moeilijker misschien. Omdat je dan niet zo goed bij je gevoelens kunt. Misschien moet je je niet teveel focussen op het huilen en komt het over een paar weken vanzelf.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
