Niet weten wat ik wil

Je moet er achter zien te komen wat jij nodig hebt om gelukkig te zijn.

Misschien wijkt dat totaal af van wat je hebt geleerd vroeger thuis.

Ik weet dat dit heel erg algemeen is.

Hoe oud ben je?
Lukt het om met je partner over deze dingen te praten?
Heb je vrienden/vriendinnen en hobby's?
Heb je een kinderwens?

Heb je een doel?

Ik denk dat "weten wat je wil" nogal overrated wordt de laatste jaren. Steeds meer mensen lijken te geloven dat het ware geluk gevonden wordt als je bij jezelf blijft, je passie volgt, etc., maar de realiteit is dat dit vooral veel mensen oplevert die zich net als jij afvragen wat dat in vredesnaam dan betekent, en die met een beetje pech juist daar dan weer ongelukkig en gestresst van worden.

Ik zie het leven meer als een continue leerproces van trial en error. Je doet dingen waarvan je denkt dat ze goed voor je zijn en komt er dan onderweg pas achter wat er wel of niet aan bevalt. Op basis van die ervaring stuur je onderweg bij door nieuwe en andere keuzes te maken. Als je onderweg goed evalueert wat er wel en niet bevalt, dan leer je steeds beter kennen wat wel of niet bij je past. En dat wat past verandert ook door de jaren heen, wat een logisch gevolg is van wat je onderweg allemaal meemaakt en daarvan leert, in welke fase in je leven jij je bevindt, enzovoorts.

Ik denk dus dat het goed is om het hele "wat wil ik nu eigenlijk" los te laten als ultiem doel, en gewoon wat meer in het hier en nu te blijven. En ook om je te realiseren dat de keuzes die je nu maakt niet voor eeuwig zijn.

Als jij op dit moment het gevoel hebt dat in loondienst werken (nu) beter bij je past dan zelfstandige zijn, dan verander je van koers. Er is niets wat je tegenhoudt om over 2, 10 of 20 jaar alsnog weer voor het ondernemerschap te kiezen, als je ooit weer op die beslissing terug zou willen komen. Als jij in een relatie zit maar droomt van alleen wonen, dan is deze relatie niet de juiste voor je (hoe lief jij je huidige partner ook vindt). Kies er dan voor om alleen verder te gaan. Als je achteraf toch liever wel in een relatie zit, dan komt er ongetwijfeld iemand op jouw pad waar je een relatie mee vorm kunt geven die beter bij je past.

eens met Nummer Zoveel.
En om Lennon te citeren: "Life is what happens to you while you are busy making other plans."
Echt hoor, de meeste mensen doen maar wat, het leven overkomt je. Leg je daar bij neer en wordt gelukkig tevreden

-NummerZoveel- schreef: ↑

25-08-2017 07:25

Ik denk dat "weten wat je wil" nogal overrated wordt de laatste jaren. Steeds meer mensen lijken te geloven dat het ware geluk gevonden wordt als je bij jezelf blijft, je passie volgt, etc., maar de realiteit is dat dit vooral veel mensen oplevert die zich net als jij afvragen wat dat in vredesnaam dan betekent, en die met een beetje pech juist daar dan weer ongelukkig en gestresst van worden.

Ik zie het leven meer als een continue leerproces van trial en error. Je doet dingen waarvan je denkt dat ze goed voor je zijn en komt er dan onderweg pas achter wat er wel of niet aan bevalt. Op basis van die ervaring stuur je onderweg bij door nieuwe en andere keuzes te maken. Als je onderweg goed evalueert wat er wel en niet bevalt, dan leer je steeds beter kennen wat wel of niet bij je past. En dat wat past verandert ook door de jaren heen, wat een logisch gevolg is van wat je onderweg allemaal meemaakt en daarvan leert, in welke fase in je leven jij je bevindt, enzovoorts.

Ik denk dus dat het goed is om het hele "wat wil ik nu eigenlijk" los te laten als ultiem doel, en gewoon wat meer in het hier en nu te blijven. En ook om je te realiseren dat de keuzes die je nu maakt niet voor eeuwig zijn.

Als jij op dit moment het gevoel hebt dat in loondienst werken (nu) beter bij je past dan zelfstandige zijn, dan verander je van koers. Er is niets wat je tegenhoudt om over 2, 10 of 20 jaar alsnog weer voor het ondernemerschap te kiezen, als je ooit weer op die beslissing terug zou willen komen. Als jij in een relatie zit maar droomt van alleen wonen, dan is deze relatie niet de juiste voor je (hoe lief jij je huidige partner ook vindt). Kies er dan voor om alleen verder te gaan. Als je achteraf toch liever wel in een relatie zit, dan komt er ongetwijfeld iemand op jouw pad waar je een relatie mee vorm kunt geven die beter bij je past.

Idd zo denk ik er ook over. Het leven is leren met vallen en opstaan. En verandert continu. Als je denkt dat loondienst nu wel bij je past dan moet je dat gewoon doen. Wil je binnen 2 je weer zelfstandige worden? Dan moet je dat doen! Het zijn alleen maar meer ervaringen die je opdoet. En vind je ooit de job van je leven? Des te beter! Vind je dat niet en blijf je zoeken? Ook goed!

Maritmultitask schreef: ↑

25-08-2017 05:22

Ik ga overigens al naar een psycholoog.

hoe lang al?
heb je het idee dat je hierdoor geholpen wordt?

tO:

Jij bent heel bijzonder.

Van jou is er maar één, voor jou is er nooit iemand geweest zoals jij en na jou komt er ook nooit meer iemand zoals jij.

Jij bent de belangrijkste persoon in je leven.

Verder helemaal eens met dat je precies moet weten wat je wilt en helemaal geen groter doel voor de toekomst hoeft te hebben. Leef in het hier en nu.

Ik weet dat het gemakkelijker is gezegd dan gedaan, maar het gaat er vooral om dat je positief over jezelf denkt en voelt.

-NummerZoveel- schreef: ↑

25-08-2017 07:25

Ik denk dat "weten wat je wil" nogal overrated wordt de laatste jaren. Steeds meer mensen lijken te geloven dat het ware geluk gevonden wordt als je bij jezelf blijft, je passie volgt, etc., maar de realiteit is dat dit vooral veel mensen oplevert die zich net als jij afvragen wat dat in vredesnaam dan betekent, en die met een beetje pech juist daar dan weer ongelukkig en gestresst van worden.

Ik zie het leven meer als een continue leerproces van trial en error. Je doet dingen waarvan je denkt dat ze goed voor je zijn en komt er dan onderweg pas achter wat er wel of niet aan bevalt. Op basis van die ervaring stuur je onderweg bij door nieuwe en andere keuzes te maken. Als je onderweg goed evalueert wat er wel en niet bevalt, dan leer je steeds beter kennen wat wel of niet bij je past. En dat wat past verandert ook door de jaren heen, wat een logisch gevolg is van wat je onderweg allemaal meemaakt en daarvan leert, in welke fase in je leven jij je bevindt, enzovoorts.

Ik denk dus dat het goed is om het hele "wat wil ik nu eigenlijk" los te laten als ultiem doel, en gewoon wat meer in het hier en nu te blijven. En ook om je te realiseren dat de keuzes die je nu maakt niet voor eeuwig zijn.

Als jij op dit moment het gevoel hebt dat in loondienst werken (nu) beter bij je past dan zelfstandige zijn, dan verander je van koers. Er is niets wat je tegenhoudt om over 2, 10 of 20 jaar alsnog weer voor het ondernemerschap te kiezen, als je ooit weer op die beslissing terug zou willen komen. Als jij in een relatie zit maar droomt van alleen wonen, dan is deze relatie niet de juiste voor je (hoe lief jij je huidige partner ook vindt). Kies er dan voor om alleen verder te gaan. Als je achteraf toch liever wel in een relatie zit, dan komt er ongetwijfeld iemand op jouw pad waar je een relatie mee vorm kunt geven die beter bij je past.

Precies dit. Dankjewel voor deze wijze woorden. Ook hier een enorm onzekere en altijd twijfelende draaikont, wordt soms helemaal gek van mezelf. En vind het moeilijk om gewoon in het moment te leven en gelukkig te zijn. Ben altijd maar naar de toekomst aan het kijken; 'als ik een leuke baan gevonden heb word ik wel gelukkig', 'als ik zwanger raak word ik gelukkig', als als als....
Ik neem alles zo zwaar op in het leven en voel me voortdurend op zoek naar geluk. Ook voelt het alsof de keuzes die ik maak voor altijd (of in ieder geval lange tijd) zullen zijn terwijl dat helemaaal niet zo hoeft te zijn. Maar toch... piekerdepieker.

Ik ga je woorden in een documentje zetten en opslaan

elfjetwaalfje schreef: ↑

25-08-2017 09:52

tO:

Jij bent heel bijzonder.

Van jou is er maar één, voor jou is er nooit iemand geweest zoals jij en na jou komt er ook nooit meer iemand zoals jij.

Jij bent de belangrijkste persoon in je leven.

Verder helemaal eens met dat je precies moet weten wat je wilt en helemaal geen groter doel voor de toekomst hoeft te hebben. Leef in het hier en nu.

Ik weet dat het gemakkelijker is gezegd dan gedaan, maar het gaat er vooral om dat je positief over jezelf denkt en voelt.

hmmm, terwijl ik denk, dat hoe sneller je je realiseert, dat je niet bijzonder bent, hoe sneller je tevreden bent

Maritmultitask schreef: ↑

25-08-2017 06:33

Bedankt voor je reactie.

Wat heb jij gedaan on erachter te komen wat je leuk vindt of waar je gelukkig van wordt?
Ik vind t lastig, ben namelijk heel erg breed geintresseerd.

Ben nu begin 30 en kan er wel met partner over praten. Heb het alleen nu al zo vaak erover gehad dat hij het aardig beu is (omdat ik geen keuze maak). Verder weinig mensen om me heen, ook geen behoefte aan en er is geen kinderwens.

Verder heb ik ook geen doel, behalve werken. Ik ben gewoon een enorme onzekere draaikont!

Ik heb maar wat gedaan eerlijk gezegd.
Zoals enkelen hier al schreven, je moet je leven leven en gewoon wat ervaren en doen en dan kom je erachter of dat dat bij je past of niet.

Inderdaad ook risico's genomen.
Niet-ingevulde kinderwens zorgde voor een leeg gevoel.
Relatie te abrupt en op een nare manier beëindigd, die achteraf gezien toch niet bij mij paste. (het kristalliseert zich uiteindelijk wel uit blijkbaar)
Eventjes mooi weer gespeeld en vervolgens keihard op m'n bek gegaan, uit balans geraakt.
Overspannen geraakt.
Eigen zaak kwijt geraakt.

Een aantal jaar geleden ben ik door al die dingen samen enorm depressief geraakt.
Misschien dat ik mij toen door die depressie inderdaad heb gerealiseerd dat ik niet gelukkig hoef te zijn, of bijzonder, of uniek.
Dat het goed is als het oké is.
Niet zulke hoge verwachtingen, de lat een stuk lager en inderdaad tevreden zijn met wat ze noemen: "de kleine dingen in het leven".

Toch heb ik wel wat meer geleerd: ik heb geleerd om mezelf te erkennen.
Toen ik na die depressie maar niet op leek te knappen kwam er ineens een doorbraak op het moment dat ik mij besefte dat ik niet gelukkig ben in mijn eentje.
Iedereen zegt en schrijft al jaren om me heen dat je als mens ook gelukkig moet kunnen zijn in je eentje.

Alleen al het besef dat dat voor mij niet geldt maakte me sterker en gelukkiger.
Ik heb wel een relatie nodig, liefst een gezin.
En iedereen mag zeggen of denken dat dat dom is of whatever, want ik heb mezelf gewoon geaccepteerd zoals ik ben.
Misschien lastig, want daardoor afhankelijk van anderen, maar de waarheid.
Lief zijn voor jezelf is ook erkennen wat je nodig hebt, al druist het tegen de adviezen en ideeën van de anderen in.

Ik hoef mezelf niet meer te bewijzen of onderscheiden van mezelf. Vroeger had ik daar nog wel last van. Daardoor kwam ik soms niet bij mijn gevoel en wist ik niet altijd wat ik nodig had.
En ook ik was en ben soms nog steeds onzeker. Dat is niet erg, want het voorkomt dat ik te arrogant wordt, maar het moet er niet voor zorgen dat ik me te veel van de wijs laat brengen door de meningen van anderen.

En inderdaad, wat hiervoor al werd gezegd, wat je nodig hebt verandert sowieso een beetje met de jaren en met de hormonen.

We zijn als mensen toch een soort van dieren.
We proberen boven onze hormonen en onze emoties te staan met onze gedachten, maar niet alles is maakbaar.
Iedereen doet eigenlijk maar wat.
Vaak als gevolg van wat hij of zij heeft meegemaakt en geleerd.
En verzint zijn eigen tijdelijke doel.
Of niet.

Probeer in elk geval zo veel mogelijk het geluk in de kleine dingetjes te vinden: de zon die doorbreekt, een dagje naar het strand of naar de markt of een wandeling in een mooi bos, een nieuwe waterkoker, een interessant gesprek, een leuk jurkje, een goed boek, de glimlach van een vreemde, de aandacht van een vriend, een hobby of sport waarin je ook af en toe je ei kwijt kunt, lekker eten en een goede nachtrust.
Dan zit je sowieso altijd goed.
En besef je dat alles maar tijdelijk is, alles gaat weer voorbij.

De meeste mensen hebben vrienden nodig in hun leven, andere mensen om hun leven mee te delen. Maar niet iedereen woont graag samen.
Ga anders in je eentje op vakantie of op reis of onderneem regelmatig iets alleen om er op die manier achter te komen of je meer behoefte aan alleen zijn hebt.

Mik niet te veel op maar 1 ding, zoals werk. Zoek wat meer naar balans om allerlei facetten van jezelf te voeden en de ruimte te geven aan:
Je creatieve kant,
Je Bourgondische kant,
Je sportieve kant, je filosofische kant, het deel van jezelf wat af en toe spanning nodig heeft, je seksuele kant,
Je serieuze kant en je romantische kant.
Zoek voor jezelf de balans daarin.

Twijfelen doen we allemaal wel eens en de ene mens neemt meer risico dan de ander. Misschien ben jij voorzichtig en hoort dat bij jou? Op zich geen slechte eigenschap om je niet meteen in elk avontuur te storten.
Maar zoek ook daar de balans in.

En als er telkens nog iets blijft knagen dan kan het zijn dat er toch iets in de basis niet goed zit.
Misschien het samenwonen, je partner, het werk, of iets van vroeger wat nog vreet?
Maar daarvoor loop je bij de psycholoog neem ik aan.

Een heel lang verhaal, want ik weet het eigenlijk ook niet.
Niemand anders kan weten wat jij nodig hebt behalve jij zelf.
Vertrouw op jezelf, heb geduld met jezelf en wees lief voor jezelf.

Maritmultitask schreef: ↑

25-08-2017 12:28

Ik merk zelf vooral dat ik op kijk tegen de mensen om me heen die imo meer hebben bereik dan ik.

ah joh, die kunnen gewoon beter toneelspelen

Maritmultitask schreef: ↑

25-08-2017 12:35

Fijn om te lezen!
Vooral het tevreden zijn vind ik lastig, ik wil graag meer en meer. Of beter, sneller, ect.

Lukt het jou om tevreden te zijn?

meer dan dat, ik zou mezelf ´gelukkig´ willen noemen. En waar zit dat in?
Gezondheid, gezonde ouders (al worden ze echt ouder nu), leuke kinderen, fijne man. Leuke baan.
En vooral een flinke dosis positivisme
Want, ik heb ook heel veel zaken in mijn leven die je onderuit kunnen halen. Zo gezond ben ik eigenlijk niet (kapotte longen, maag, aderen, ogen, oren etc) en er zijn ook wel problemen met mijn kinderen en mijn man kan ik ook wel eens achter het behang plakken.

Maar af&toe stilstaan bij "wat hebben we het toch goed", helpt mij heel erg

Als er niets is dat je interesseert dan komt je er nooit achter.

Lees graag mee! Hier ook erg herkenbaar wat je allemaal zegt; heb een tijdje geleden ook een post geopend en dat zet je wel aan het denken. Probeer nu ook veel meer in het nu te leven en te genieten. Je kan niet alles vooruit plannen en je kan niet in de toekomst kijken. Het is niet makkelijk maar ik weet ook dat ik stappen moet gaan maken, al met al met ben ik nog steeds zoekende.

Even een realitycheck dat ik ook echt stappen moet gaan maken.. Lastig!

Maritmultitask schreef: ↑

25-08-2017 13:05

Waar lees je dat?

Precies, ik lees nergens wat jou interesseert.