Psyche
alle pijlers
Omgaan met boosheid
maandag 15 december 2008 om 18:59
Klein akkefietje vandaag waardoor ik me realiseerde dat ik misschien eigenlijk niet zo goed met boosheid om kan gaan. Sowieso vermijd ik altijd ruzies en moeten mensen mij echt systematisch irriteren voordat ik boos op de persoon in kwestie wordt. En als ik dan boos word, dan ben ik echt boos en zal ik niet snel meer vrienden worden met zo iemand.
Terug dus naar vandaag. Eigenlijk maar een klein dingetje: huisgenoot had muziek op het hoogste volume in de wereld, ook al zitten er twee deuren en een ruime gang tussen, toch kon ik elke noot van de muziek horen.
Eerste reactie van mij was: negeren. Tijdje geprobeerd, maar raakte toch geïrriteerd. Overwogen er iets van te zeggen, maar dat vond ik ook wat overdreven (ook al zorgt huisgenoot regelmatig voor herrie). Ik wilde niet overkomen als een zeurdoos en zo iemand die overal op let, dus toch niks gezegd. Maar na een half uur irriteren was ik zo pissig dat ik naar de kamer van huisgenoot toe ben gegaan, en heel boos op hem ben geworden.
NB: Heel boos betekent voor mij in deze situatie niet netjes vragen "zou je alsjeblieft je muziek wat zachter kunnen zetten?" maar "ALSJEBLIEFT! Zet je muziek zachter. Het is zooooo irritant. Echt herrie gewoon." En ik voegde er aan toen dat ik al eerder op zijn deur had geklopt, maar dat hij dat niet had gehoord omdat zijn muziek zo achterlijk hard stond.
Volgens mij was 'ie wat verbaasd, maar het werkte wel: geen herrie meer.
Maar nu zit ik er nog es over na te denken en voel ik me zooo stom dat ik "zo boos" ben geworden. Wat als ik hem nu weer tegenkom op de gang? Wat moet ik dan voor houding maken? Moet ik me excuseren voor mijn boze uitval? Of moet ik het er gewoon niet meer over hebben?
Hij is trouwens een medestudent van mij, dus ontlopen kan ik hem niet.
Raar eigenlijk dat ik hier zo over pieker. Wat heldere input graag!
Terug dus naar vandaag. Eigenlijk maar een klein dingetje: huisgenoot had muziek op het hoogste volume in de wereld, ook al zitten er twee deuren en een ruime gang tussen, toch kon ik elke noot van de muziek horen.
Eerste reactie van mij was: negeren. Tijdje geprobeerd, maar raakte toch geïrriteerd. Overwogen er iets van te zeggen, maar dat vond ik ook wat overdreven (ook al zorgt huisgenoot regelmatig voor herrie). Ik wilde niet overkomen als een zeurdoos en zo iemand die overal op let, dus toch niks gezegd. Maar na een half uur irriteren was ik zo pissig dat ik naar de kamer van huisgenoot toe ben gegaan, en heel boos op hem ben geworden.
NB: Heel boos betekent voor mij in deze situatie niet netjes vragen "zou je alsjeblieft je muziek wat zachter kunnen zetten?" maar "ALSJEBLIEFT! Zet je muziek zachter. Het is zooooo irritant. Echt herrie gewoon." En ik voegde er aan toen dat ik al eerder op zijn deur had geklopt, maar dat hij dat niet had gehoord omdat zijn muziek zo achterlijk hard stond.
Volgens mij was 'ie wat verbaasd, maar het werkte wel: geen herrie meer.
Maar nu zit ik er nog es over na te denken en voel ik me zooo stom dat ik "zo boos" ben geworden. Wat als ik hem nu weer tegenkom op de gang? Wat moet ik dan voor houding maken? Moet ik me excuseren voor mijn boze uitval? Of moet ik het er gewoon niet meer over hebben?
Hij is trouwens een medestudent van mij, dus ontlopen kan ik hem niet.
Raar eigenlijk dat ik hier zo over pieker. Wat heldere input graag!
maandag 15 december 2008 om 19:09
? Nomad, je hebt toch heel gewoon gereageerd?
Het enige vreemde is dat je er nu nog zo mee bezig bent. Normaal gesproken als je boos wordt en het heeft het gewenste effect, kun je lekker ergens anders mee bezig gaan.
Dat zou ik als ik jou was ook doen. Je hoeft helemaal niet ergens op terug te komen, het is toch allemaal al goed? Als je sorry zegt is dat wel vreemd hoor. je meende het toch? Dan geef je wel erg dubbele signalen.
Als je echt graag wat wil zeggen zou je hooguit je huisgenoot nog eens kunnen bedanken dat ie zn muziek zachter heeft gezet.
Maar dat is in mijn ogen wel een beetje overdreven / onnodig.
Het enige vreemde is dat je er nu nog zo mee bezig bent. Normaal gesproken als je boos wordt en het heeft het gewenste effect, kun je lekker ergens anders mee bezig gaan.
Dat zou ik als ik jou was ook doen. Je hoeft helemaal niet ergens op terug te komen, het is toch allemaal al goed? Als je sorry zegt is dat wel vreemd hoor. je meende het toch? Dan geef je wel erg dubbele signalen.
Als je echt graag wat wil zeggen zou je hooguit je huisgenoot nog eens kunnen bedanken dat ie zn muziek zachter heeft gezet.
Maar dat is in mijn ogen wel een beetje overdreven / onnodig.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 15 december 2008 om 19:34
Misschien kun je proberen de volgende keer toch eerder in te grijpen, zodat je je boosheid niet zo laat oplopen. Het was toch een hele normale vraag geweest als je had gevraagd of de muziek wat zachter mocht?? Je zegt dat je niet als een zeiker wil overkomen, maar het resultaat van deze hele situatie is juist dat je dat misschien wel doet, juist omdat je door het opkroppen zo uit de band schiet.
Als je het eerder had gevraagd, als normale vraag: mag de muziek misschien iets zachter, dan had je misschien ook je zin gekregen, zonder dat die boosheid nodig was geweest. Uiteindelijk heb je nu vooral jezelf dwars lopen zitten, zonde van de energie. Als je zelf niet duidelijk je grenzen aangeeft, kun je het mensen niet kwalijk nemen dat ze eroverheen gaan.
Als je het eerder had gevraagd, als normale vraag: mag de muziek misschien iets zachter, dan had je misschien ook je zin gekregen, zonder dat die boosheid nodig was geweest. Uiteindelijk heb je nu vooral jezelf dwars lopen zitten, zonde van de energie. Als je zelf niet duidelijk je grenzen aangeeft, kun je het mensen niet kwalijk nemen dat ze eroverheen gaan.
maandag 15 december 2008 om 19:38
Dignity, ik denk dat je gelijk heb. Maar wat betreft dat als je zelf niet duidelijk je grenzen aangeeft, je het mensen niet kwalijk kunt nemen dat ze er over heen gaan, ben ik het geloof ik niet helemaal mee eens. Sommige dingen zijn toch gewoon "common sense"? Ik bedoel, het is toch super logisch dat je je muziek niet op jet hoogste volume zet als je in een studentenflat woont en het tentamenweek is? Of ben ik nu toch een beetje te naief?
maandag 15 december 2008 om 19:42
Nee, maar hij heeft niet door dat jij er last van hebt, als je dat zelf niet zegt?? Dan denkt hij misschien dat je het allemaal wel best vind. Je moet niet teveel van mensen verwachten dat ze dat uit zichzelf wel zullen begrijpen, is mijn ervaring. Sommige mensen denken daar gewoon echt niet over na. Dat soort onuitgesproken verwachtingen leiden juist tot de meeste problemen, frustraties en onnodige ruzies.
maandag 15 december 2008 om 19:45
In aanvulling nog: hij weet misschien wel niet dat het tentamenweek is bijvoorbeeld. Jij vult nu voor hem in dat hij dat maar moet weten of begrijpen, maar juist dat zijn de dingen die mensen soms niet doorhebben. Als je dat soort dingen eerlijk uitspreekt: mag de muziek wat zachter want ik probeer te studeren voor mijn tentamenweek, creeer je begrip.
