Omgaan met verdrietige vader

05-03-2022 22:33 16 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi. Ik ben zelf een volwassen vrouw van midden 30. Ik heb moeite met het verdragen van verdriet van mensen die ik lief heb om me heen. Ook als deze zelf ook lang en breed volwassen zijn. Ik laat het niet merken aan de ander, maar wil het verdriet het liefst krampachtig oplossen. (Ik geef wel gewoon ruimte hoot, ik hou mezelf in toom).

Laatste voorbeeld is mijn vader. Hij werkt langer door op zijn werk omdat hij er altijd zo veel plezier in heeft. Nu hoor ik dat hij ruzie heeft met een collega die hem naar behandeld. Dat horen doet me dan zo veel zeer dat ik het gewoon bijna niet kan loslaten en er nu van wakker lig.

Ik snap zelf niet zo goed waarom het me vaak zo aangrijpt. Ik voel me gewoon hyperverantwootdelijk voor het welzijn van anderen om me heen. Zeker als er nog een bepaalde mate van kwetsbaarheid (mijn vader is super lief en kundig en heeft helaas al veel meegemaakt) bij komt kijken dan laait het vuur in mij helemaal op.

Ik begrijp echt dat het stom is en misschien ook wel egoïstisch (how Can I make this about me..)?

Hebben jullie misschien herkenning? Tips hoe hier mee te dealen?
Alle reacties Link kopieren
Geen oplossing, maar lees graag mee...want herkenbaar. Ik heb het vooral als mensen boos/ontevreden zijn op iets waar ik zelf helemaal niets mee te maken heb. Dan trek ik het mij toch aan, krijg er super veel stress van!
Ik zou daar ook wakker van liggen en ik bedenk de meest lelijke dingen over wat ik een dader zou kunnen aan doen. Niet dat ik daar toe in staat ben, maar felle woede als ze aan de mijnen komen.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees even mee, heel herkenbaar!
Alle reacties Link kopieren
Nee, dat weet ik niet. Vermoedelijk iets heel gewoons zoals loyaliteit naar de mensen die behoren tot je kring familie en vrienden. Je kiest partij voor ze bij conflicten met anderen. Harmonie en rust in je groep is waar je naar streeft.

Je moet jezelf niet aanvallen. Als je een gedachte hebt die uit woede of angst geboren is en die niet helemaal recht doet aan personen corrigeer je die rustig; dat is alles.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar. Heb precies hetzelfde en met name bij mijn vader (leeft niet meer) had ik het heel sterk. Als kind werd ons gezin gepest omdat wij 'buitenlanders' waren en dan met name mijn vader. Toen ik wat ouder was heb ik altijd het gevoel gehad dat ik voor hem wilde vechten.

Ik denk dat Retrostar gelijk heeft. Je wilt harmonie en rust in je eigen groep.
Alle reacties Link kopieren
Het kan ook met hoogsensitiviteit te maken hebben, dan komen zaken harder ‘binnen’. Ik herken het ook.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar. Toen mijn zusje gepest werd op de middelbare school heb ik daar bijvoorbeeld heel veel last van gehad. Maar ook toen mijn vader zijn baan kwijt raakte, of mijn oma niemand mocht zien door corona en daar heel verdrietigom was.
Ik probeer me te bedenken waar ik invloed op heb (dus liever voor zusje geweest dan anders, vader geholpen met nieuwe baan zoeken, oma vaker bezocht, maar dan op afstand) en waar ik geen invloed op heb en dat dan naast me neer te leggen, maar makkelijker gezegd dan gedaan.
Alle reacties Link kopieren
Ontzettend herkenbaar. Ik lees ook even mee.

Ik voel verdriet (kan ook andere emotie zijn) van anderen extreem en ik lig er ook wakker van. Ik maak me dan zorgen en heb een drang om het op te willen lossen.
Ik heb dan het gevoel dat ik een oplossing moet zien te vinden.

Nu reageer ik overal hoog gevoelig op en dat weet ik maar het is heel lastig om mee om te gaan.

To. Weet niet of jij dat hebt maar "zie" je dan ook van allerlei scenario's dat zou kunnen gebeuren? Ik krijg dan allerlei gedachten wat meestal negatief is.
Blijf in jezelf geloven !
Dit lijkt me heel normaal. Gewoon empatisch vermogen en liefde.
Alle reacties Link kopieren
Woll*Stone schreef:
06-03-2022 08:55
Dit lijkt me heel normaal. Gewoon empatisch vermogen en liefde.
Maar alles heeft een grens. Dat je zelf wakker ligt, je extreem zorgen maakt, bij voorkeur alles wilt oplossen, dat lijkt mij dan niet gezond.
Natuurlijk is dat ook afhankelijk van hoe je zelf bent, als je zelf ook zo reageert op dat soort zaken, zul je de reactie van TO heel normaal vinden.

Ik vind het overdreven en een ongezonde reactie. Omdat als iemand dichtbij een nare collega heeft, dan vind ik dat oprecht rot, luister naar het verhaal, geef indien gewenst tips/mijn mening, maar ik kan het later wel van mij afzetten. Natuurlijk zijn er zaken waar ik meer last van heb, dan van andere dingen, afhankelijk van hoe dicht iemand bij mij staat.

Ik heb een tijdje niet goed in mijn vel gezeten, en op die momenten had ik wel last van dit soort zaken. Dat ik er in mijn hoofd over door bleef gaan. Voor mij was dat geen normale situatie en was het ongezond gedrag, wan tmentale weerbaarheid was gewoon laag, waardoor ik slechter kon filteren.

Maar ik ben wel van mening dat je zo hyperbezorgd maken, gewoon niet gezond is. Het is fnuikend voor je eigen mentale gezondheid.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Ben het wel met dianaf eens. Ik vind het ook niet helemaal 'normaal' hoor. Tot op zekere hoogte, ja maar je moet er zelf geen slapeloze nachten van krijgen.

Ik heb het ook met mijn vriend trouwens. Er was hem iets heel rots overkomen en ik zat daar ontzettend mee in mijn maag. Hij zelf stond daar heel anders in. Hij zei dat er niets was dat hij er aan kon doen om de situatie te veranderen, hij accepteerde het en ging weer door. Ik vind dat knap, als mensen dingen van zich af kunnen zetten waar ze verder niets aan kunnen doen.
Alle reacties Link kopieren
Lady_Day, dat is deels karaktertrek, deels opvoeding en deels ervaring. Niet perse iets dat knap is, want het kost vaak weinig moeite.

Mocht het zo zijn dat je wel het zorgelijke type bent en het lukt je dan wel om het actief van je af te schudden, dan vind ik dat wel knap. Dan moet je er namelijk best wat voor doen. Bij mij hielp meditatie/iets doen waarbij mijn hersenen moe werden en ervoor zorgen dat ik fysiek moe/ontspannen was en snel insliep.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dianaf schreef:
06-03-2022 10:17
Maar alles heeft een grens. Dat je zelf wakker ligt, je extreem zorgen maakt, bij voorkeur alles wilt oplossen, dat lijkt mij dan niet gezond.
Natuurlijk is dat ook afhankelijk van hoe je zelf bent, als je zelf ook zo reageert op dat soort zaken, zul je de reactie van TO heel normaal vinden.

Ik vind het overdreven en een ongezonde reactie. Omdat als iemand dichtbij een nare collega heeft, dan vind ik dat oprecht rot, luister naar het verhaal, geef indien gewenst tips/mijn mening, maar ik kan het later wel van mij afzetten. Natuurlijk zijn er zaken waar ik meer last van heb, dan van andere dingen, afhankelijk van hoe dicht iemand bij mij staat.

Ik heb een tijdje niet goed in mijn vel gezeten, en op die momenten had ik wel last van dit soort zaken. Dat ik er in mijn hoofd over door bleef gaan. Voor mij was dat geen normale situatie en was het ongezond gedrag, wan tmentale weerbaarheid was gewoon laag, waardoor ik slechter kon filteren.

Maar ik ben wel van mening dat je zo hyperbezorgd maken, gewoon niet gezond is. Het is fnuikend voor je eigen mentale gezondheid.
Kan, ik lees het anders, koppel het misschien ook minder aan niet lekker in je vel zitten en lage mentale weerbaarheid. Maar goed, al TO er zelf last van heeft moet ze natuurlijk iets ondernemen om het meer los te kunnen laten.
Alle reacties Link kopieren
Dank voor jullie reactie. Ik herken veel van jullie ideeën.
Soms voelen mijn gedachten als normaal, soms als ongepast overbezorgd.

Ik ben altijd een gevoelig en zorgzaam type en zeker als ik zelf veel op mijn bordje heb komt er veel binnen.

De valkuil dat ik overmatig opzoek ben naar rust en harmonie is al vaker duidelijk geworden. Fijn dat jullie me dit hebben helpen duiden.

Mochten nog meer mensen tips hebben dan hou ik me zeker aanbevolen.
Alle reacties Link kopieren
Fabienne88 schreef:
06-03-2022 22:41
Dank voor jullie reactie. Ik herken veel van jullie ideeën.
Soms voelen mijn gedachten als normaal, soms als ongepast overbezorgd.

Ik ben altijd een gevoelig en zorgzaam type en zeker als ik zelf veel op mijn bordje heb komt er veel binnen.

De valkuil dat ik overmatig opzoek ben naar rust en harmonie is al vaker duidelijk geworden. Fijn dat jullie me dit hebben helpen duiden.

Mochten nog meer mensen tips hebben dan hou ik me zeker aanbevolen.
Heb je er wel eens over nagedacht, van wat soort problemen jij het meeste last hebt en op welke manier? Heb je last van elk probleem dat je te horen krijgt of juist specifieke problemen? Heb jij er ook nog last van als diegene er al eigenlijk al mee klaar is of enkel zijn verhaal wilde doen?

Bijvoorbeeld: Jouw vader had/heeft een akkefietje op zijn werk. Zit hij daar net zoveel mee als jij? Of zat hij er wel heel erg mee, maar is ondertussen gewoon weer verder gegaan. Terwijl jij er nog steeds mee zit.

Misschien kun je er zo achter komen, want jouw triggers zijn. Misschien zit jij er nog mee omdat jij denkt dat hij er nog mee zit. Maar dat jij dat gevoel kunt afsluiten als hij aan zou geven dat het voor jou klaar is?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven