Psyche
alle pijlers
Ongelukkig
zaterdag 11 juli 2020 om 10:55
Ik zit weer in een periode dat ik mij ongelukkig voel. Hier heb ik wel eens eerder overgeschreven. Eigenlijk ben ik overal wel klaar mee. Ben de therapie enz ook helemaal zat. Weet gewoon niet wat ik nu moet doen.
Eenzaam zijn is zo verschrikkelijk.
Wil eigenlijk graag een vriend en later ook kinderen. Relaties onderhouden is voor mij moeilijk.
Moest even van mij afschrijven
Eenzaam zijn is zo verschrikkelijk.
Wil eigenlijk graag een vriend en later ook kinderen. Relaties onderhouden is voor mij moeilijk.
Moest even van mij afschrijven
zaterdag 11 juli 2020 om 10:59
Als je niet weet wat je moet doen, dan is dat voor nu voldoende. Wel een goed teken dat je alles zat bent. Ergens voel je dus dat je een leven leidt dat helemaal niet bij je past en wil je uitbreken. In feit ben je je eigen onzin zat en nogmaals, dat is een goed teken. Ongelukkig zijn in mijn persoonlijke ervaring is ongelukkig zijn met wat ik voel en denk. En daar dan de hele dag tegenaan schoppen in plaats van de gevoelens en gedachtes te onderzoeken waar ze nou precies op gebaseerd zijn. En of die basis wel klopt....
zaterdag 11 juli 2020 om 11:29
zaterdag 11 juli 2020 om 11:41
Door mijn huisarts ben ik bij verschillende organisaties terecht gekomen. Het probleem is, dat ik daar ook klaar mee ben. Voormij gevoel kom ik steeds niet verder.
zaterdag 11 juli 2020 om 11:56
Bij de pakken neerzitten is een groot verlies voor je leven. Elke dag dat je dat doet is een verloren dag die nooit meer terugkomt, dus stop gewoon eens met zeiken en pak jezelf bij de kont en ga dingen ondernemen. Ga de stad in en verwen jezelf met een grote cappuccino, ga winkelen, koop een kleinigheidje waar je blij van wordt, zoals een mooie mok of een flesje nagellak.
Koop een stadspas, dan heb je volop te doen.
Het continu over jezelf ouwehoeren in therapie is niet gezond, je gaat zo diep op jezelf in dat je niet meer aan het dagelijks leven toekomt en ben er ook continu mee bezig waardoor het leven één groot probleem wordt, zelfs daar waar geen problemen zijn.
LEEF! Daar is het leven voor en hoe je dat inricht is helemaal aan jou, daar zijn geen regels voor.
Koop een stadspas, dan heb je volop te doen.
Het continu over jezelf ouwehoeren in therapie is niet gezond, je gaat zo diep op jezelf in dat je niet meer aan het dagelijks leven toekomt en ben er ook continu mee bezig waardoor het leven één groot probleem wordt, zelfs daar waar geen problemen zijn.
LEEF! Daar is het leven voor en hoe je dat inricht is helemaal aan jou, daar zijn geen regels voor.
zaterdag 11 juli 2020 om 12:30
Deze post barst wel van het inlevingsvermogenCateautje schreef: ↑11-07-2020 11:56Bij de pakken neerzitten is een groot verlies voor je leven. Elke dag dat je dat doet is een verloren dag die nooit meer terugkomt, dus stop gewoon eens met zeiken en pak jezelf bij de kont en ga dingen ondernemen. Ga de stad in en verwen jezelf met een grote cappuccino, ga winkelen, koop een kleinigheidje waar je blij van wordt, zoals een mooie mok of een flesje nagellak.
Koop een stadspas, dan heb je volop te doen.
Het continu over jezelf ouwehoeren in therapie is niet gezond, je gaat zo diep op jezelf in dat je niet meer aan het dagelijks leven toekomt en ben er ook continu mee bezig waardoor het leven één groot probleem wordt, zelfs daar waar geen problemen zijn.
LEEF! Daar is het leven voor en hoe je dat inricht is helemaal aan jou, daar zijn geen regels voor.
Ik ben niet bekend met depressies, maar ik kan me voorstellen dat ‘stop ‘es met zeiken en trakteer jezelf op een grote cappuccino’ niet echt helpend gaat zijn. Was het maar zo makkelijk. TO, is er een aanwijsbare oorzaak, of heeft het iets te maken met je chemische balans? Heb je al medicijnen geprobeerd? Ik moet dus wel zeggen: ik ben geen ervaringsdeskundige. Hopelijk krijg je hier tips die je nog niet uitgeprobeerd hebt.
zaterdag 11 juli 2020 om 12:42
Ik ben wel bekend met depressie en ik kan je vertellen dat erin blijven hangen er alleen maar voor zorgt dat je er haast niet meer vanaf komt. Soms is het goed om te stoppen met jezelf bezig te zijn en je te richten op het leven zelf, wat de wereld je te bieden heeft, want echt, de situatie waar de TO nu in zit is er eentje als een gebed zonder end als ze in deze modus blijft rondhangen.Verrassingswolkje schreef: ↑11-07-2020 12:30Deze post barst wel van het inlevingsvermogen
TO, is er een aanwijsbare oorzaak, of heeft het iets te maken met je chemische balans? Heb je al medicijnen geprobeerd? Ik moet dus wel zeggen: ik ben geen ervaringsdeskundige. Hopelijk krijg je hier tips die je nog niet uitgeprobeerd hebt.
Het leven is wat het leven is en daar zullen we het allemaal mee moeten doen, dat de TO geen creativiteit meer over heeft om iets van het leven te maken is een teken dat ze het toch eens op een andere manier moet gaan proberen, want het is een gegeven dat als je doet wat je altijd deed, je krijgt wat je altijd kreeg. Ze heeft overal zat van, dus is het hoog tijd om het allemaal eens over een andere boeg te gooien en te stoppen met navelstaren, want dat werkt bewezen dus niet.
zaterdag 11 juli 2020 om 13:14
Mooi gezegd!Kroonprinses schreef: ↑11-07-2020 10:59Als je niet weet wat je moet doen, dan is dat voor nu voldoende. Wel een goed teken dat je alles zat bent. Ergens voel je dus dat je een leven leidt dat helemaal niet bij je past en wil je uitbreken. In feit ben je je eigen onzin zat en nogmaals, dat is een goed teken. Ongelukkig zijn in mijn persoonlijke ervaring is ongelukkig zijn met wat ik voel en denk. En daar dan de hele dag tegenaan schoppen in plaats van de gevoelens en gedachtes te onderzoeken waar ze nou precies op gebaseerd zijn. En of die basis wel klopt....
zaterdag 11 juli 2020 om 13:15
Dan moet TO zich wel bewust zijn van haar modi. Ben je dat, TO? Weet je welke modi jou teisteren?Cateautje schreef: ↑11-07-2020 12:42Ik ben wel bekend met depressie en ik kan je vertellen dat erin blijven hangen er alleen maar voor zorgt dat je er haast niet meer vanaf komt. Soms is het goed om te stoppen met jezelf bezig te zijn en je te richten op het leven zelf, wat de wereld je te bieden heeft, want echt, de situatie waar de TO nu in zit is er eentje als een gebed zonder end als ze in deze modus blijft rondhangen.
Het leven is wat het leven is en daar zullen we het allemaal mee moeten doen, dat de TO geen creativiteit meer over heeft om iets van het leven te maken is een teken dat ze het toch eens op een andere manier moet gaan proberen, want het is een gegeven dat als je doet wat je altijd deed, je krijgt wat je altijd kreeg. Ze heeft overal zat van, dus is het hoog tijd om het allemaal eens over een andere boeg te gooien en te stoppen met navelstaren, want dat werkt bewezen dus niet.
zaterdag 11 juli 2020 om 13:16
Ik neem aan dat dat volop is besproken in therapie, toch?hippie_meisje schreef: ↑11-07-2020 13:15Dan moet TO zich wel bewust zijn van haar modi. Ben je dat, TO? Weet je welke modi jou teisteren?
zaterdag 11 juli 2020 om 13:23
Het is mij opgevallen dat de meeste mensen die in een depressie terecht komen zwaar de neiging hebben om zichzelf te vereenzelvigen met dat mankement, terwijl het in feite niets met de persoon te maken heeft, je bent per slot van rekening ook niet je gebroken been en zo is het ook met depressieve klachten, je bent het niet, je hebt het en dat te beseffen is al de helft gewonnen.
zaterdag 11 juli 2020 om 13:49
Dat dus. Daarnaast ken ik mensen die er niet uit willen stappen. Ze zeggen van wel, maar ik bemerk toch een ziekelijk plezier aan het zich de hele dag kut willen voelen.Cateautje schreef: ↑11-07-2020 13:23Het is mij opgevallen dat de meeste mensen die in een depressie terecht komen zwaar de neiging hebben om zichzelf te vereenzelvigen met dat mankement, terwijl het in feite niets met de persoon te maken heeft, je bent per slot van rekening ook niet je gebroken been en zo is het ook met depressieve klachten, je bent het niet, je hebt het en dat te beseffen is al de helft gewonnen.
Als je dat hardop zegt dan ben je hard.
zaterdag 11 juli 2020 om 14:04
Klopt. Dat is prima. Maar telkens aan je zelf sleutelen is ook lastig.hippie_meisje schreef: ↑11-07-2020 13:15Dan moet TO zich wel bewust zijn van haar modi. Ben je dat, TO? Weet je welke modi jou teisteren?
Je mag soms ook door de modi heen..
Leven.
Ga dus dingen oppakken die je leuk vindt. Zet niet alles on hold omdat je nu in therapie zit.
Waar wordt je echt blij van?? Wat zijn lichtpuntjes ??
zaterdag 11 juli 2020 om 14:07
Klopt, maar op bepaalde momenten is de depressie zo allesoverheersend dat je dat niet zo kunt inzien. Dat is nu juist de crux.Cateautje schreef: ↑11-07-2020 13:23Het is mij opgevallen dat de meeste mensen die in een depressie terecht komen zwaar de neiging hebben om zichzelf te vereenzelvigen met dat mankement, terwijl het in feite niets met de persoon te maken heeft, je bent per slot van rekening ook niet je gebroken been en zo is het ook met depressieve klachten, je bent het niet, je hebt het en dat te beseffen is al de helft gewonnen.
Hoe jij redeneert kan pas als je uit de ergste draaikolk bent en het op zn retour is m.i.
zaterdag 11 juli 2020 om 14:12
Ik begon op te knappen toen ik tot het besef kwam dat niet ik depressief was, maar een depressie had. ik ben ertegenin gegaan als ik werd opgescheept met heel negatieve gevoelens, sprak zelfs hardop mijn gedachte erover uit, dat ik gelukkig wilde zijn, niet dood wilde en dat die gevoelens maar op moesten rotten en zo knapte ik binnen niet afzienbare tijd op.
Helaas zijn er mensen die op hetzelfde moment met een depressie worstelden en die er nu nog tot over hun oren in zitten en dat komt omdat ze zich ermee vereenzelvigen en bij de pakken neerzitten.
zaterdag 11 juli 2020 om 14:23
Nou dat vind ik echt uitzonderlijk knap van je. Dat lukte mij op die momenten niet. Totale wanhoop l, angst en paniek. Mijn gedachten, lichaam.. bah bah.. later kon ik inderdaad er door heen door wel te gaan wandelen en te gaan eten en toch te kletsen met een vriendin etc..Cateautje schreef: ↑11-07-2020 14:12Ik begon op te knappen toen ik tot het besef kwam dat niet ik depressief was, maar een depressie had. ik ben ertegenin gegaan als ik werd opgescheept met heel negatieve gevoelens, sprak zelfs hardop mijn gedachte erover uit, dat ik gelukkig wilde zijn, niet dood wilde en dat die gevoelens maar op moesten rotten en zo knapte ik binnen niet afzienbare tijd op.
Helaas zijn er mensen die op hetzelfde moment met een depressie worstelden en die er nu nog tot over hun oren in zitten en dat komt omdat ze zich ermee vereenzelvigen en bij de pakken neerzitten.
zaterdag 11 juli 2020 om 14:37
Ja, de gevoelens zijn walgelijk, daarom werd ik er ook zo kwaad op, want dat wilde ik niet.mabelle schreef: ↑11-07-2020 14:23Nou dat vind ik echt uitzonderlijk knap van je. Dat lukte mij op die momenten niet. Totale wanhoop l, angst en paniek. Mijn gedachten, lichaam.. bah bah.. later kon ik inderdaad er door heen door wel te gaan wandelen en te gaan eten en toch te kletsen met een vriendin etc..
Zo knap is het overigens niet, want ik kwam er pas na 41/2 jaar achter dat het zo zat, dus er is een boel van mijn leven verknoeid.
zaterdag 11 juli 2020 om 16:52
Dit vind ik zo'n ongelooflijke dooddoener, echt hoor!Verrassingswolkje schreef: ↑11-07-2020 16:31Cateautje, het is heel fijn voor je dat dit voor jou de manier was, en dat het gelukt is. Maar dat betekent toch niet dat precies hetzelfde voor anderen ook moet gelden? Jij kón stoppen met ‘bij de pakken neerzitten’, anderen kunnen dat misschien niet.
Jij kent de TO toch ook niet en ik zie jou geen uitweg bieden terwijl dat van mij wel degelijk een uitweg zou kunnen zijn, het enige dat ze hoeft te doen is het te proberen, maar als jij een betere oplossing hebt, be my guest.
zaterdag 11 juli 2020 om 16:58
Nou fijn dat je kwaad werd en dat dat je de drive gaf. Ik was enkel wanhopig en machteloos. En dat gaf mij een uitzichtloos gevoel waardoor ik toen niets kon doen. Lamgeslagen. Als TO dit ook zo ervaart is het inderdaad knap lastig om stappen te zetten.
Mijn advies is dan: uitzitten... wachten en mild voor jezelf zijn.
En zodra je idee hebt dat je kleine stapjes kan zetten...dan die gaan doen..
