Psyche
alle pijlers
Ongewenste intimiteiten door broer
vrijdag 11 januari 2019 om 23:13
Update:
Volgende week heb ik een afspraak met de huisarts voor een verwijzing. Nu ben ik aan het uitzoeken welke psycholoog ik wil en welke kosten daarbij komen kijken. Nu zie ik onderstaande op de website staan:
De kosten voor diagnostiek en behandeling bij * worden door uw zorgverzekeraar vergoed. *kan dit met uw toestemming voor u afhandelen met uw zorgverzekeraar. De kosten worden dan zonder uw tussenkomst met uw zorgverzekeraar afgehandeld. De kosten voor onze hulp tellen echter wel mee voor het verplichte eigen risico dat door de overheid is vastgesteld.
In het eerste stuk staat dat alles wordt vergoed, in het 2e stuk niet. Ik snap hier niet zoveel van.. mijn eigen risico staat op het hoogste...
Hallo iedereen,
Ik heb een nieuw account aangemaakt, omdat ik absoluut niet herkent wil worden in dit verhaal.
Vanaf mijn 10e tot aan mijn 17e heeft mijn broer aan mij gezeten. Ik wil het geen misbruik noemen omdat er nooit seks heeft plaatsgevonden. Ik heb vroeger heel vaak aangegeven dat ik niet wilde dat hij aan me zat, toch bleef het doorgaan. Nu denk ik soms wel dat ik niet duidelijk genoeg ben geweest. Hij kwam s'ochtends vroeg om mij ''wakker te maken''. Op deze momenten verstijfde mijn lichaam en sluitte ik me voor alles af. Daarna ging ik me vaak douchen, omdat ik me heel erg vies voelde. Ik wil er inhoudelijk niet verder op in gaan, maar ik merk dat het mijn leven behoorlijk op zijn kop heeft gezet. Ik slaap de laatste maanden/jaren slecht en heb veel nachtmerries. Afgelopen nacht heb ik bijvoorbeeld gedroomd dat hij zei dat hij nergens spijt van had. Ik begon hem te slaan en hij lachte me uit. Ik sloeg harder maar hij lachte maar en lachte maar, het hield niet op.
Inmiddels woon ik al een tijdje op mezelf en probeer ik mijn leven op de rit te krijgen. Ik heb ongeveer al 2 jaar geen contact meer met hem, dit heeft tot veel ruzies geleid binnen het gezin. Ik vind het heel erg moeilijk om het mijn ouders te vertellen en ik ben bang dat de band dan helemaal stuk gaat. Het is nu een hele ongemakkelijke situatie bij verjaardagen. Ik wil hem niet meer zien en als ik hem wel zie, merk ik dat ik hier wekenlang last van heb. Ik heb iemand in vertrouwen genomen, maar het bleek niet de juiste persoon te zijn. Deze persoon vind het heel erg moeilijk om hiermee om te gaan en weet er geen raad mee. Vorig jaar ben ik naar de huisarts geweest om een verwijsbrief naar de psycholoog omdat ik het niet meer trok. Helaas was er een hele lange wachtlijst. Daarna heb ik besloten om zelf naar een psycholoog te gaan, maar dit bleek achteraf niet worden vergoed. Het was 200 euro per sessie en aangezien ik student ben, kan ik dit niet betalen. Ik ben ten einde raad en heb het gevoel of ik er alleen voor sta. Ik heb hele lieve vriendinnen, maar deze staan allemaal in connectie met mijn broer. Hij is een vriend van hen. Alvast bedankt voor het lezen, ik weet niet wat mijn vraag is, maar ik wil het heel graag van me afschrijven, omdat ik er helemaal doorheen zit.
Volgende week heb ik een afspraak met de huisarts voor een verwijzing. Nu ben ik aan het uitzoeken welke psycholoog ik wil en welke kosten daarbij komen kijken. Nu zie ik onderstaande op de website staan:
De kosten voor diagnostiek en behandeling bij * worden door uw zorgverzekeraar vergoed. *kan dit met uw toestemming voor u afhandelen met uw zorgverzekeraar. De kosten worden dan zonder uw tussenkomst met uw zorgverzekeraar afgehandeld. De kosten voor onze hulp tellen echter wel mee voor het verplichte eigen risico dat door de overheid is vastgesteld.
In het eerste stuk staat dat alles wordt vergoed, in het 2e stuk niet. Ik snap hier niet zoveel van.. mijn eigen risico staat op het hoogste...
Hallo iedereen,
Ik heb een nieuw account aangemaakt, omdat ik absoluut niet herkent wil worden in dit verhaal.
Vanaf mijn 10e tot aan mijn 17e heeft mijn broer aan mij gezeten. Ik wil het geen misbruik noemen omdat er nooit seks heeft plaatsgevonden. Ik heb vroeger heel vaak aangegeven dat ik niet wilde dat hij aan me zat, toch bleef het doorgaan. Nu denk ik soms wel dat ik niet duidelijk genoeg ben geweest. Hij kwam s'ochtends vroeg om mij ''wakker te maken''. Op deze momenten verstijfde mijn lichaam en sluitte ik me voor alles af. Daarna ging ik me vaak douchen, omdat ik me heel erg vies voelde. Ik wil er inhoudelijk niet verder op in gaan, maar ik merk dat het mijn leven behoorlijk op zijn kop heeft gezet. Ik slaap de laatste maanden/jaren slecht en heb veel nachtmerries. Afgelopen nacht heb ik bijvoorbeeld gedroomd dat hij zei dat hij nergens spijt van had. Ik begon hem te slaan en hij lachte me uit. Ik sloeg harder maar hij lachte maar en lachte maar, het hield niet op.
Inmiddels woon ik al een tijdje op mezelf en probeer ik mijn leven op de rit te krijgen. Ik heb ongeveer al 2 jaar geen contact meer met hem, dit heeft tot veel ruzies geleid binnen het gezin. Ik vind het heel erg moeilijk om het mijn ouders te vertellen en ik ben bang dat de band dan helemaal stuk gaat. Het is nu een hele ongemakkelijke situatie bij verjaardagen. Ik wil hem niet meer zien en als ik hem wel zie, merk ik dat ik hier wekenlang last van heb. Ik heb iemand in vertrouwen genomen, maar het bleek niet de juiste persoon te zijn. Deze persoon vind het heel erg moeilijk om hiermee om te gaan en weet er geen raad mee. Vorig jaar ben ik naar de huisarts geweest om een verwijsbrief naar de psycholoog omdat ik het niet meer trok. Helaas was er een hele lange wachtlijst. Daarna heb ik besloten om zelf naar een psycholoog te gaan, maar dit bleek achteraf niet worden vergoed. Het was 200 euro per sessie en aangezien ik student ben, kan ik dit niet betalen. Ik ben ten einde raad en heb het gevoel of ik er alleen voor sta. Ik heb hele lieve vriendinnen, maar deze staan allemaal in connectie met mijn broer. Hij is een vriend van hen. Alvast bedankt voor het lezen, ik weet niet wat mijn vraag is, maar ik wil het heel graag van me afschrijven, omdat ik er helemaal doorheen zit.
anoniem_381328 wijzigde dit bericht op 16-01-2019 17:08
13.57% gewijzigd
vrijdag 11 januari 2019 om 23:49
Oh wat heftig zeg!
200,- is echt afzetterij. Ik had een tweedelijnspsycholoog gevonden en werd verzekerd. Je kan zelf zoeken en rondbellen en meteen vragen of die aangesloten is bij verzekeringen.
GGZ is vaak van diagnoses en vastgezette sessies. Ik had veel aan mijn therapeut..
Misschien kan je googlen op tweedelijnspsycholoog? Sterkte!
200,- is echt afzetterij. Ik had een tweedelijnspsycholoog gevonden en werd verzekerd. Je kan zelf zoeken en rondbellen en meteen vragen of die aangesloten is bij verzekeringen.
GGZ is vaak van diagnoses en vastgezette sessies. Ik had veel aan mijn therapeut..
Misschien kan je googlen op tweedelijnspsycholoog? Sterkte!
vrijdag 11 januari 2019 om 23:58
Hoe lang is het geleden en hoe oud ben je nu?
Je hebt al psychische hulp gehad, heb je daar baat bij gehad?
Het lijkt me erg moeilijk voor jou om hiermee om te gaan, het verzwijgen voor je ouders zal het er niet beter op maken denk ik. Heb je jouw broer hier zelf al eens mee geconfronteerd?
Je hebt al psychische hulp gehad, heb je daar baat bij gehad?
Het lijkt me erg moeilijk voor jou om hiermee om te gaan, het verzwijgen voor je ouders zal het er niet beter op maken denk ik. Heb je jouw broer hier zelf al eens mee geconfronteerd?
Je beseft pas hoe fijn het is om te ademen als je neus verstopt zit.
zaterdag 12 januari 2019 om 00:36
zaterdag 12 januari 2019 om 04:27
Als je broer aan je (schaamstreek, borsten) heeft gezeten zonder dat jij dat wou is dat wel degelijk misbruik. Ga naar de huisarts om je wederom te laten doorverwijzen. Leg daar goed bij uit waarom je dat wil (Dus niet alleen ‘ik wil een doorverwijzing’) en welke klachten je nu ondervindt (nachtmerries bijvoorbeeld). Je huisarts heeft geheimhoudingsplicht dus je ouders worden niet op de hoogte gebracht. Zoek vriendinnen die je broer niet kennen. Als student kan je ook naar de studentenpsycholoog op je uni/hbo/mbo waar je heengaat. Ook zij hebben een netwerk en kunnen je begeleiden in je aanvraag naar hulp.
Sterkte!
Sterkte!
zaterdag 12 januari 2019 om 08:53
zaterdag 12 januari 2019 om 08:54
Inderdaad. De een bevriest, de ander vecht of gilt. Er is geen fout of goed.
Je gaat het in de wereld het best redden, want het is geenszins normaal om op die manier wakker te worden in je eigen huis waar je veilig hoort te zijn.
Misschien kun je in de tussentijd terecht bij een lotgenoten groep, je hebt fora en op Facebook pagina's (ander account aanmaken misschien) waar je heel veel steun kunt krijgen.
Wellicht kunnen ze ook vertellen hoe je aan goede hulp kunt komen want aan je huisarts heb je zo te horen amper wat.
Ik vind het heel goed van je dat je zo goed voor jezelf weet dat wat er is gebeurd iets ergs is, blijf jezelf hierin zo serieus nemen.
Sterkte.
zaterdag 12 januari 2019 om 09:19
Ik heb geen baat gehad bij die psycholoog, aangezien ik er maar 2x ben geweest. Ik kwam er al snel achter dat het niet vergoed werd door mijn zorgverzekering en daarbij had ik geen klik met die vrouw.Alixane schreef: ↑11-01-2019 23:58Hoe lang is het geleden en hoe oud ben je nu?
Je hebt al psychische hulp gehad, heb je daar baat bij gehad?
Het lijkt me erg moeilijk voor jou om hiermee om te gaan, het verzwijgen voor je ouders zal het er niet beter op maken denk ik. Heb je jouw broer hier zelf al eens mee geconfronteerd?
Ik heb ooit tijdens een ruzie mijn broer aangevallen en geschreeuwt dat hij mijn jeugd kapot heeft gemaakt, zijn reactie was koel: waar heb je het over?
zaterdag 12 januari 2019 om 09:20
Domme reactie dit.
Ik ben als jong meisje ook misbruikt, eerst door een buurjongen en later door een oom. Als jong meisje schaamde ik me ervoor, en dacht dat het aan mij lag. En het ergst van alles is, is dat je dichtklapt en stilletje en alleen lijdt, omdat je het met niemand durft te delen uit schaamte.
TO
ga maar weer gauw naar de huisarts, en vraag om hulp. Ik ben nu in de veertig en heb er nu nog last van, omdat ik er nooit hulp voor heb gekregen.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-01-2019 14:30
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
22.21% gewijzigd
zaterdag 12 januari 2019 om 09:24
[...]
Ik ben altijd assertief genoeg geweest. Maar als kind reageer je anders op zulke dingen dan als volwassenen. Als er nu iemand ongewenst aan me zou zitten zou ik diegene een klap verkopen. Als kind was ik daar niet tot in staat en dit neem ik mezelf eigenlijk ook niet kwalijk. Ik krijg het gevoel dat je eigenlijk vind dat ik beter nee had moeten zeggen en dat het dan klaar was geweest, maar ik geloof daar niet in. Mijn broer weet heel goed dat hij fout is geweest, zoiets doe je niet bij je zusje. Ook dacht ik als kind dat het heel normaal was.
Ik ben altijd assertief genoeg geweest. Maar als kind reageer je anders op zulke dingen dan als volwassenen. Als er nu iemand ongewenst aan me zou zitten zou ik diegene een klap verkopen. Als kind was ik daar niet tot in staat en dit neem ik mezelf eigenlijk ook niet kwalijk. Ik krijg het gevoel dat je eigenlijk vind dat ik beter nee had moeten zeggen en dat het dan klaar was geweest, maar ik geloof daar niet in. Mijn broer weet heel goed dat hij fout is geweest, zoiets doe je niet bij je zusje. Ook dacht ik als kind dat het heel normaal was.
juniormoderatorviva wijzigde dit bericht op 12-01-2019 15:32
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
25.55% gewijzigd
zaterdag 12 januari 2019 om 09:25
De meeste worden gewoon wel vergoed ( je zit alleen met je eigen risico) dus ik zou op zoek gaan naar een nieuwe.Daniellawater schreef: ↑12-01-2019 09:19Ik heb geen baat gehad bij die psycholoog, aangezien ik er maar 2x ben geweest. Ik kwam er al snel achter dat het niet vergoed werd door mijn zorgverzekering en daarbij had ik geen klik met die vrouw.
Ik heb ooit tijdens een ruzie mijn broer aangevallen en geschreeuwt dat hij mijn jeugd kapot heeft gemaakt, zijn reactie was koel: waar heb je het over?
zaterdag 12 januari 2019 om 09:26
Ik dacht wel dat dat zou komen. Blaming the victim; fout, fout.
Toch vind ik dat er wel degelijk een interactie plaatsvond waarbij de jongen over een grens ging die hij had moeten kennen, maar het meisje ook had moeten laten weten het betasten niet te accepteren. Ouders zijn dan de personen waarbij je terecht moet kunnen. Dus ik denk dat er al het een en ander verstoord moet zijn geweest. Tenminste dat de opvoeding van de jongen niet geheel geslaagd is geweest maar ook de weerbaarheid van het meisje *in dit gezin* niet.
Verder wou ik het hierbij laten.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
