Psyche
alle pijlers
Ongezellig ? Egoïstisch? Nieuwe normaal ? Of typisch Viva ?
zondag 7 mei 2023 om 10:18
Wat voor mij - en mijn omgeving - normaal is, lijkt dat hier juist niet zo te zijn.
Ik geef wat voorbeelden :
Blij zijn met familie uitbreiding ( in mijn geval nu kinderen van neven en nichten ) dol zijn op de kinderen van je beste vrienden.
Het gezellig vinden naar een verjaardag / bruiloft / kraamfeest / sportevenement van iemand of whatever te gaan.
Je ouders / kinderen heel geregeld te zien en ook bepaalde dingen van elkaar verwachten mbt elkaar helpen ( verhuizen , naar station brengen , etc )
Erg hebben in wat er speelt in elkaars leven ( als mijn vriendin op vakantie gaat bied ik aan “ achtervang “ te zijn voor haar moeder, een gescheiden vriend of vriendin mee uit ( eten ) nemen of op vakantie, een appje als iemand uitslag verwacht van een onderzoek, een cadeautje kopen voor een zwangere vriendin of familielid van ( schoon) kinderen of van vrienden die je geregeld tegenkomt op verjaardagen oid , etc )
Op elk moment aan kunnen komen waaien ( en nee, als het niet uitkomt is dat ook totaal geen punt ) en het aanbod krijgen om een hapje mee te eten.
Of nog erger…jezelf uitnodigen ( Partner heeft avonddienst, mag ik vanavond bij jullie eten )
.
In mijn kring zitten uiteraard ook mensen die niet dol op hun schoonouders zijn, of niet erg lekker door 1 deur gaan met schoonkinderen, maar niemand , voor zover ik weet, die dan niet meehelpt met verhuizen oid.
Natuurlijk zijn we allemaal druk ( wie niet ) en meer met onszelf bezig dan met een ander , maar dan verontschuldigen we ons bij het niet vragen naar een ziekenhuisuitslag , gaan we naar begrafenissen van ouders van vrienden, helpen we bij klussen.
Ik zeg niet dat dit gedrag of gedachtengang beter is als iets anders, maar ik herken me ( en mijn omgeving , waar ik ook collega’s en kennissen onder schaar dus niet alleen mensen waar ik close mee ben ) zo vaak niet in wat ik hier geregeld lees.
Maar misschien is dit het nieuwe normaal , misschien is mijn omgeving heel gek, misschien is het toeval dat veel andersdenkenden op Viva forummen. Misschien doen mensen zich toch anders voor dan dat ze zijn ( hetzij hier, hetzij in mijn omgeving ) .
Ik wil eigenlijk niet de discussie voeren of je nou wel of niet een kado koopt voor de zwangere schoondochter van je vriendin, of hoe vaak je naar je ouders moet, ik wil het eigenlijk gewoon hebben over waarom ik mijn omgeving hier niet herken.
Ik geef wat voorbeelden :
Blij zijn met familie uitbreiding ( in mijn geval nu kinderen van neven en nichten ) dol zijn op de kinderen van je beste vrienden.
Het gezellig vinden naar een verjaardag / bruiloft / kraamfeest / sportevenement van iemand of whatever te gaan.
Je ouders / kinderen heel geregeld te zien en ook bepaalde dingen van elkaar verwachten mbt elkaar helpen ( verhuizen , naar station brengen , etc )
Erg hebben in wat er speelt in elkaars leven ( als mijn vriendin op vakantie gaat bied ik aan “ achtervang “ te zijn voor haar moeder, een gescheiden vriend of vriendin mee uit ( eten ) nemen of op vakantie, een appje als iemand uitslag verwacht van een onderzoek, een cadeautje kopen voor een zwangere vriendin of familielid van ( schoon) kinderen of van vrienden die je geregeld tegenkomt op verjaardagen oid , etc )
Op elk moment aan kunnen komen waaien ( en nee, als het niet uitkomt is dat ook totaal geen punt ) en het aanbod krijgen om een hapje mee te eten.
Of nog erger…jezelf uitnodigen ( Partner heeft avonddienst, mag ik vanavond bij jullie eten )
.
In mijn kring zitten uiteraard ook mensen die niet dol op hun schoonouders zijn, of niet erg lekker door 1 deur gaan met schoonkinderen, maar niemand , voor zover ik weet, die dan niet meehelpt met verhuizen oid.
Natuurlijk zijn we allemaal druk ( wie niet ) en meer met onszelf bezig dan met een ander , maar dan verontschuldigen we ons bij het niet vragen naar een ziekenhuisuitslag , gaan we naar begrafenissen van ouders van vrienden, helpen we bij klussen.
Ik zeg niet dat dit gedrag of gedachtengang beter is als iets anders, maar ik herken me ( en mijn omgeving , waar ik ook collega’s en kennissen onder schaar dus niet alleen mensen waar ik close mee ben ) zo vaak niet in wat ik hier geregeld lees.
Maar misschien is dit het nieuwe normaal , misschien is mijn omgeving heel gek, misschien is het toeval dat veel andersdenkenden op Viva forummen. Misschien doen mensen zich toch anders voor dan dat ze zijn ( hetzij hier, hetzij in mijn omgeving ) .
Ik wil eigenlijk niet de discussie voeren of je nou wel of niet een kado koopt voor de zwangere schoondochter van je vriendin, of hoe vaak je naar je ouders moet, ik wil het eigenlijk gewoon hebben over waarom ik mijn omgeving hier niet herken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 7 mei 2023 om 20:48
Quincy2 schreef: ↑07-05-2023 20:34Maar waarom zou je verbondenheid moeten creëren met heel veel mensen? Er moet niks. Ik wil verbondenheid met bepaalde mensen. Een paar is prima en daar hoeft geen familie bij te zitten. Ik ga niet iemand helpen verhuizen die ik niet mag, ik ga niet naar begrafenissen van ouders van vrienden en stuur geen cadeaus naar iemand die toevallig zwanger is, enz. Verbondenheid kan ook zonder al die holle hoezo hol ? Hol is als het niet gemeend is. poespas trouwens. Er zijn mensen die mij een cadeau hebben gestuurd voor de geboorte van de oudste en die hebben hem na 16 jaar nog nooit gezien, bijvoorbeeld. Soms heb je gewoon meer met mensen die geen wederkerige afvinklijstjes bijhouden.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 7 mei 2023 om 20:48
Neee!cuculuscanorus schreef: ↑07-05-2023 20:47Ze nodigt me uit, heel beleefd, met 'als het uitkomt' enzo. Dan kan ik al geen nee meer zeggen. Ik denk niet dat ik dat van mijn kinderen ook wil.
Het maakt me niet uit, maar dat ik aankomende zaterdag een familiebijeenkomst heb tijdens het Eurovisiesongfestival doet wel een beetje pijn
zondag 7 mei 2023 om 20:49
zondag 7 mei 2023 om 20:49
Ik ook.Moiren schreef: ↑07-05-2023 20:42En dan niet zo’n eetkamerstoel, want ik ben klein en dan zit ik dus altijd te hoog waardoor ik op het pintje moet zitten om met mijn voeten bij de grond te kunnen. En ik hou van taart en kletsen met de opa’s en oma’s ipv met een wijntje aan een tafel te hangen en te blaten over niets.
Am Yisrael Chai!
zondag 7 mei 2023 om 20:51
Ik ben xinix niet, maar in je OP staan veel dingen die ik bijvoorbeeld niet zo leuk vind, maar soms wel doe om de ander plezier te doen. En daarnaast zoek ik verbondenheid met mensen die ik liefheb, niet omdat ze toevallig familie zijn. Mijn ooms en tantes zie ik misschien eens per jaar, neven en nichten amper. We wonen ver van elkaar en zitten in verschillende levensfases (ik ben de benjamin), die verbondenheid is er gewoon niet, dus waarom zou ik ‘moeten’ opdraven op hun verjaardagen of zoveeljarige huwelijksfeesten? Wat maakt mij ‘minder’ dat dat in mijn familie niet gebruikelijk is?blijfgewoonbianca schreef: ↑07-05-2023 20:27Ik vond het eigenlijk een hele rake post. Voor mij klopte het in ieder geval.
Maar zeg jij eens hoe je die verbondenheid creëert dan als je de dingen die ik in mijn openingspost noem niet zou doen.
Dit weekend kwamen vrienden van ver langs, bleven logeren en het was zo gezellig dat er nog een nachtje aan geplakt is. Ze hebben geen moment op een houtje hoeven bijten en er is lief en leed gedeeld. De band met mijn ouders is (nu) goed, mede omdat ik niet naast de deur woon en we dus momenten en activiteiten kiezen die we leuk vinden. De band met mijn broer en zijn gezin is top, maar ook door reisafstand is er geen wekelijks bij elkaar binnenlopen. Dat zijn meestal ook logeerpartijtjes eens in de zoveel maanden en een groepsapp waarin vanalles wordt gedeeld.
Mijn buurvrouw die alleen een klein balkon heeft kan onbeperkt gebruik maken van mijn tuin wat resulteert in regelmatig een borrel en wat eten samen, maar als ik een slechte dag heb, snapt zij heel goed dat de deur dicht is en blijft. Dan krijg ik een lief appje en zien we elkaar later weer.
Voor mij is verbondenheid elkaar liefhebben, klaarstaan voor iemand, maar ook elkaars nukken en onhebbelijkheden of andere gewoontes respecteren en daarin meeveren. Niet verplicht 2 keer per week op de koffie (ik zou niet weten wat ik mensen nog te vertellen heb als ik ze zo vaak zou zien) of elke keer met barstende hoofdpijn je onverwachte gast met alle egards te moeten ontvangen omdat je anders gezien wordt als egoïstisch of ongezellig. En als andere mensen dat soort dingen wel graag doen: geniet ervan, Ik hoop dat je een fijne spontane familiedag hebt gehad.
En ja, bij calamiteiten kan ieder van ‘mijn mensen’ me midden in de nacht wakker bellen en vice versa.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zondag 7 mei 2023 om 20:51
Haha, mee eenscuculuscanorus schreef: ↑07-05-2023 20:40Ik wil ook zitten. Op een bank of een fatsoenlijke stoel. Laatst zei iemand dat het met statafels gezellig was 'lekker dynamisch'. Ik ben niet dynamisch. Ik wil taart en een stoel.
zondag 7 mei 2023 om 20:53
Maar je denkt wel dat als mensen niet ál die dingen doen die jij doet, ze geen verbondenheid willen met evenveel mensen als jij.blijfgewoonbianca schreef: ↑07-05-2023 20:48Er moet niks. Ik wil verbondenheid met bepaalde mensen.
Sommige dingen van het lijstje zijn wel degelijk hol. er was iets met schoonouders niet leuk vinden maar ze toch helpen verhuizen of zoiets. Dat vind ik dus hol. Dingen doen voor mensen waar je niks mee hebt en niks mee gaat krijgen, alleen maar omdat het familie is. Andersom ook natuurlijk: laat ze iemand vragen waar ze wél een band mee hebben, in plaats van iets te willen op basis van een familieband. Ik ga ook niet mijn schoonzus vragen om iets voor me te doen als ik betere vrienden heb,
zondag 7 mei 2023 om 20:54
cuculuscanorus schreef: ↑07-05-2023 20:34Nou ja, ik denk dat het er iets mee te maken heeft. Natuurlijk zijn er heel hartelijke middenklassers, voor dat ik ruzie krijg, maar mijn vooroordeel over een koekje bij de koffie werd wel alleen in die groep bevestigd.
Als ik naar mijn leerlingen kijk, zie ik echt duidelijke overeenkomsten tussen allochtone leerlingen, generationele armoedekinderen en kinderen van het woonwagenkamp. In gewoontes als gastvrijheid en respect voor ouderen bijvoorbeeld.
Mijn opa vertelde vroeger hoe het wijkje waar hij opgegroeid is als enige niet verzuild was, hij had katholieke, joodse en protestantse vriendjes (was zelf rood). Iedereen keek op hun neer omdat het paupers waren, dus ze konden het zich niet permitteren ook nog elkaar te negeren.
Ik begrijp ineens, dankzij jouw observaties, waarom ik mijn Nederlandse oma zo'n kille en ingewikkelde vrouw vond. Mijn oma was echt hogere middenklasse terwijl mijn opa uit een rood arbeidersnest kwam. En mijn opa en mijn moeder konden lezen en schrijven met elkaar, en ik ben tot zijn dood ook altijd heel close met hem geweest, ging echt wekelijks bij hem op bezoek (en daarvoor deden we het om en om) terwijl we echt ver uit elkaar woonden. Mijn vader is wat schizofreen, mijn vader wil altijd heel graag net als zijn vader en mijn moeder spontaan en warm en gezellig zijn, maar is vaak "heel Hollands" ,hoe wij dat dan thuis noemden. Maar dat is dan waarschijnlijk toch de middenklasser in hem die naar boven komt
.
Am Yisrael Chai!
zondag 7 mei 2023 om 20:54
Ik vind het oprecht gezellig als mijn kinderen hun vriendjes/vriendinnetjes over de vloer hebben.. en die zijn hier ook graag.Creatieveling schreef: ↑07-05-2023 20:31Doe jij het omdat je het oprecht leuk vind of omdat het zo hoort?
Ik ben ook wel zo opgevoed hoor, dus het is voor mij wellicht ook omdat het “gewoon is” . Mijn man komt uit een andere omgeving waar dat minder is maar hij is na al die jaren ook niet anders meer gewend en vind dat net zo gezellig.
In de zomer is het ook vaak met vrienden eten. Bij ons of bij hun.. ik denk wel dat het een beetje soort zoekt soort is.. dus dat je sneller een verbinding voelt met gelijkgestemden.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zondag 7 mei 2023 om 20:56
Ik snap je redenatie, hoor, maar voor mij is dat nog steeds niet hol.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 7 mei 2023 om 21:00
blijfgewoonbianca schreef: ↑07-05-2023 10:18Blij zijn met familie uitbreiding ( in mijn geval nu kinderen van neven en nichten ) dol zijn op de kinderen van je beste vrienden.
Het gezellig vinden naar een verjaardag / bruiloft / kraamfeest / sportevenement van iemand of whatever te gaan.
Je ouders / kinderen heel geregeld te zien en ook bepaalde dingen van elkaar verwachten mbt elkaar helpen ( verhuizen , naar station brengen , etc )
Erg hebben in wat er speelt in elkaars leven ( als mijn vriendin op vakantie gaat bied ik aan “ achtervang “ te zijn voor haar moeder, een gescheiden vriend of vriendin mee uit ( eten ) nemen of op vakantie, een appje als iemand uitslag verwacht van een onderzoek, een cadeautje kopen voor een zwangere vriendin of familielid van ( schoon) kinderen of van vrienden die je geregeld tegenkomt op verjaardagen oid , etc )
Op elk moment aan kunnen komen waaien ( en nee, als het niet uitkomt is dat ook totaal geen punt ) en het aanbod krijgen om een hapje mee te eten.
Of nog erger…jezelf uitnodigen ( Partner heeft avonddienst, mag ik vanavond bij jullie eten ).
Ik ben dus zo iemand die met bovenstaande voorbeelden allemaal maar weinig heeft, maar in mijn omgeving ben ik echt een uitzondering. De mensen die ik in het echte leven ken, zijn allemaal gek op bovenstaande zaken.
zondag 7 mei 2023 om 21:01
Ik zie het bijvoorbeeld in sommige mannenvriendschappen. Die sturen soms geen enkele kaart, denken niet aan andermans verjaardagen, jubilea of mijlpalen, maar als er wat is, dan zijn ze er voor elkaar.blijfgewoonbianca schreef: ↑07-05-2023 20:27Ik vond het eigenlijk een hele rake post. Voor mij klopte het in ieder geval.
Maar zeg jij eens hoe je die verbondenheid creëert dan als je de dingen die ik in mijn openingspost noem niet zou doen.
Ik vind dat ik hele mooie en langdurende vriendschappen en goede familiebanden heb, maar ik zat niet wekelijks bij mijn moeder op de bank, soms rustig maanden niet. Ik ga nauwelijks naar “kringverjaardagen”, de contacten zijn echt gebaseerd op de connectie die je met iemand hebt, en niet zozeer op de frequentie of praktische dingen.
Maar mijn moeder heeft nu bijvoorbeeld meer hulp nodig, en nu doe ik veel voor haar en ben ik er vaker, ook al was dat voorheen wel anders. Dat is dus niet iets dat ik al die tijd heb moeten onderhouden.
Ik vind ook echt dat je met sommigen een vriendschap hebt, ook al zijn ze op sommige punten niet helemaal niet zo berekenbaar. Gewoon omdat je het zo leuk met iemand hebt. Ik heb ook vrienden en familie in het buitenland waarmee je helemaal dat casual contact niet hebt. Zie je elkaar weer, dan is het meteen als vanouds.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 07-05-2023 21:03
5.90% gewijzigd
zondag 7 mei 2023 om 21:01
zondag 7 mei 2023 om 21:03
Ik ben een hoogopgeleide middenklasser. Mèt huis, maar zonder Volvo, 2.3 kinderen of sportschoolabonnement en ik ken maar 1 iemand met een bakfiets.
In mijn bubbel ga je naar elkaars openingen, koop je elkaars boek en bekijk je elkaars filmpje. En we gaan naar elkaars begrafenissen, dat zal wel hetzelfde zijn.
In mijn bubbel ga je naar elkaars openingen, koop je elkaars boek en bekijk je elkaars filmpje. En we gaan naar elkaars begrafenissen, dat zal wel hetzelfde zijn.
zondag 7 mei 2023 om 21:03
Maar bij "ons", om dat maar even zo te noemen, is dat juist wat familie zijn inhoudt. Wat ik altijd heel gek heb gevonden, als kind al, dat Nederlandse mensen bijvoorbeeld, kunnen zeggen "ja, ik mag mijn zus niet dus die zie ik nooit". Of dat ze kunnen breken met hun ouders. Ik lees dat ook een beetje in jouw post (of misschien begrijp ik je verkeerd). Een willekeurige buurvrouw daar ben je dan mild in en daarvan respecteer je nukken en onhebbelijkheden en andere gewoontes van, maar bij je (als in "men") bloedeigen familie zijn nukken en onhebbelijkheden en andere gewoontes reden om ze subiet uit je leven te kieperen.Chienandalou schreef: ↑07-05-2023 20:51
Voor mij is verbondenheid elkaar liefhebben, klaarstaan voor iemand, maar ook elkaars nukken en onhebbelijkheden of andere gewoontes respecteren en daarin meeveren.
Bij mij is het juist andersom: ik accepteer alleen de nukken en onhebbelijkheden van mijn familie en van de vrienden die ik zelf gekozen heb (en voor hen geldt dat tot op zekere hoogte, daar zit een grens aan) en bij de rest van de wereld mogen die met hun nukken en onhebbelijkheden lekker een deurtje verder.
Voor mij - en ik ben me ervan bewust dat dat een cultureel en familie-norm is - speelt mogen of niet mogen en aardig vinden of niet helemaal geen rol bij familie. Dat is gewoon geen enkele factor in de relatie. Je bent familie, en familie is soms stom, soms lief, soms een beetje gek, soms humeurig, soms dom, soms slim, soms hetzelfde, soms anders, soms noem maar op. En dat is allemaal prima want familie.
Am Yisrael Chai!
zondag 7 mei 2023 om 21:05
Schoonmoeder nodigt haar schoondochter uit. Ik lees niets over schoonmoeder die bepaalt hoe het hoort.
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
zondag 7 mei 2023 om 21:08
Ik denk dat ik het 100% met je eens ben.. ik heb praktisch geen familie meer. Mijn zussen, neefje en nichtje hebben allemaal hun eigenaardigheden (vinden ze vast ook van mij).. ze hebben dingen die ik totaal anders zie maar ik sta er altijd voor ze…. Waar nodig zorg ik voor ze en zij voor mij..fashionvictim schreef: ↑07-05-2023 21:03Maar bij "ons", om dat maar even zo te noemen, is dat juist wat familie zijn inhoudt. Wat ik altijd heel gek heb gevonden, als kind al, dat Nederlandse mensen bijvoorbeeld, kunnen zeggen "ja, ik mag mijn zus niet dus die zie ik nooit". Of dat ze kunnen breken met hun ouders. Ik lees dat ook een beetje in jouw post (of misschien begrijp ik je verkeerd). Een willekeurige buurvrouw daar ben je dan mild in en daarvan respecteer je nukken en onhebbelijkheden en andere gewoontes van, maar bij je (als in "men") bloedeigen familie zijn nukken en onhebbelijkheden en andere gewoontes reden om ze subiet uit je leven te kieperen.
Bij mij is het juist andersom: ik accepteer alleen de nukken en onhebbelijkheden van mijn familie en van de vrienden die ik zelf gekozen heb (en voor hen geldt dat tot op zekere hoogte, daar zit een grens aan) en bij de rest van de wereld mogen die met hun nukken en onhebbelijkheden lekker een deurtje verder.
Voor mij - en ik ben me ervan bewust dat dat een cultureel en familie-norm is - speelt mogen of niet mogen en aardig vinden of niet helemaal geen rol bij familie. Dat is gewoon geen enkele factor in de relatie. Je bent familie, en familie is soms stom, soms lief, soms een beetje gek, soms humeurig, soms dom, soms slim, soms hetzelfde, soms anders, soms noem maar op. En dat is allemaal prima want familie.
En idd een aantal vrienden is dat precies zo..
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zondag 7 mei 2023 om 21:11
Voor mij niet. Want waarom zou ik onwenselijk gedrag van familie pikken waar ik vrienden de deur zou wijzen? Alleen maar omdat er een bloedband is?fashionvictim schreef: ↑07-05-2023 21:03Maar bij "ons", om dat maar even zo te noemen, is dat juist wat familie zijn inhoudt. Wat ik altijd heel gek heb gevonden, als kind al, dat Nederlandse mensen bijvoorbeeld, kunnen zeggen "ja, ik mag mijn zus niet dus die zie ik nooit". Of dat ze kunnen breken met hun ouders. Ik lees dat ook een beetje in jouw post (of misschien begrijp ik je verkeerd). Een willekeurige buurvrouw daar ben je dan mild in en daarvan respecteer je nukken en onhebbelijkheden en andere gewoontes van, maar bij je (als in "men") bloedeigen familie zijn nukken en onhebbelijkheden en andere gewoontes reden om ze subiet uit je leven te kieperen.
Bij mij is het juist andersom: ik accepteer alleen de nukken en onhebbelijkheden van mijn familie en van de vrienden die ik zelf gekozen heb (en voor hen geldt dat tot op zekere hoogte, daar zit een grens aan) en bij de rest van de wereld mogen die met hun nukken en onhebbelijkheden lekker een deurtje verder.
Voor mij - en ik ben me ervan bewust dat dat een cultureel en familie-norm is - speelt mogen of niet mogen en aardig vinden of niet helemaal geen rol bij familie. Dat is gewoon geen enkele factor in de relatie. Je bent familie, en familie is soms stom, soms lief, soms een beetje gek, soms humeurig, soms dom, soms slim, soms hetzelfde, soms anders, soms noem maar op. En dat is allemaal prima want familie.
zondag 7 mei 2023 om 21:11
Creatieveling schreef: ↑07-05-2023 13:33
Wat BGB beschrijft, lijkt me erg verstikkend. Ik zou niet in zo'n familie passen en gillend weglopen.
Even er van uitgaand dat onze kinderen op ons lijken, dan is het toch niet gek als zij partners hebben uitgekozen die er ook zo in staan ?
Het klinkt heel mooi, we houden zo van elkaar, en doen veel samen, maar hoeveel mensen vinden het nou echt leuk? Ik vraag het me af.
Maar zoiets zeg je niet makkelijk. Al helemaal niet als iemand er duidelijk een sterke mening over heeft.
Mijn schoondochters appen bijvoorbeeld zelf al lang voor kerst wanneer kerst bij ons is. Als ze niet zouden willen komen is er niks zo gemakkelijk dan wachten tot ik er over begin en dan al wat anders hebben, lijkt mij.
Op de dagen dat ze vrij zijn staan de meiden geregeld voor de deur voor een bakkie of bellen ze of ik iets te doen heb.
Ik geloof niet dat ze zulke dingen tegen hun zin in zouden doen, hoe leuk sommige mensen hier dat ook zouden vinden ; dat ik vooral maar niet denk dat die schoondochters zich niet opvreten van ellende met zo’n verstikkende schoonloeder.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 7 mei 2023 om 21:11
fashionvictim schreef: ↑07-05-2023 21:03Maar bij "ons", om dat maar even zo te noemen, is dat juist wat familie zijn inhoudt. Wat ik altijd heel gek heb gevonden, als kind al, dat Nederlandse mensen bijvoorbeeld, kunnen zeggen "ja, ik mag mijn zus niet dus die zie ik nooit". Of dat ze kunnen breken met hun ouders. Ik lees dat ook een beetje in jouw post (of misschien begrijp ik je verkeerd). Een willekeurige buurvrouw daar ben je dan mild in en daarvan respecteer je nukken en onhebbelijkheden en andere gewoontes van, maar bij je (als in "men") bloedeigen familie zijn nukken en onhebbelijkheden en andere gewoontes reden om ze subiet uit je leven te kieperen.
Bij mij is het juist andersom: ik accepteer alleen de nukken en onhebbelijkheden van mijn familie en van de vrienden die ik zelf gekozen heb (en voor hen geldt dat tot op zekere hoogte, daar zit een grens aan) en bij de rest van de wereld mogen die met hun nukken en onhebbelijkheden lekker een deurtje verder.
Voor mij - en ik ben me ervan bewust dat dat een cultureel en familie-norm is - speelt mogen of niet mogen en aardig vinden of niet helemaal geen rol bij familie. Dat is gewoon geen enkele factor in de relatie. Je bent familie, en familie is soms stom, soms lief, soms een beetje gek, soms humeurig, soms dom, soms slim, soms hetzelfde, soms anders, soms noem maar op. En dat is allemaal prima want familie.
Als je de keuze moet maken het contact te verbreken, gaat het veel verder dan nukken en onhebbelijkheden. En voor die tijd is er al veel meer geaccepteerd dan je ooit van een buurvrouw zou doen. Gelukkig heb je het zelf nooit hoeven doen, anders zou je er niet zo licht over denken.
zondag 7 mei 2023 om 21:11
Van exposities, viespeuk. (Ik wil wel vernissage zeggen maar dan lig ik er helemaal uit.
)
zondag 7 mei 2023 om 21:12
Ja, dat.fashionvictim schreef: ↑07-05-2023 21:03
Voor mij - en ik ben me ervan bewust dat dat een cultureel en familie-norm is - speelt mogen of niet mogen en aardig vinden of niet helemaal geen rol bij familie. Dat is gewoon geen enkele factor in de relatie. Je bent familie, en familie is soms stom, soms lief, soms een beetje gek, soms humeurig, soms dom, soms slim, soms hetzelfde, soms anders, soms noem maar op. En dat is allemaal prima want familie.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 7 mei 2023 om 21:12
Ja, ik heb schrijvers en kunstenaars in mijn vriendenkring, en ja, ik ben naar premières, boekpresentaties of promoties van vrienden gegaan.xynix schreef: ↑07-05-2023 21:03Ik ben een hoogopgeleide middenklasser. Mèt huis, maar zonder Volvo, 2.3 kinderen of sportschoolabonnement en ik ken maar 1 iemand met een bakfiets.
In mijn bubbel ga je naar elkaars openingen, koop je elkaars boek en bekijk je elkaars filmpje. En we gaan naar elkaars begrafenissen, dat zal wel hetzelfde zijn.
Maar om nou te zeggen dat dat is wat wij doen, nee, voor mij geldt dat niet. Hoe vaak heeft iemand nou een opening, dat is toch geen jaarlijkse kost? Dat zou voor mij veel te weinig zijn om een vriendschap op te bouwen.
En het merendeel van mijn vrienden heeft helemaal geen openingen en schrijft nooit een boek.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
