Psyche
alle pijlers
Onrust door ex
maandag 17 april 2017 om 17:53
Even de feiten op een rijtje: een halfjaar geleden mijn eerste, serieuze relatie van 8 jaar beeindigd. Ik twijfelde, kon steeds minder van hem hebben, voor mijn gevoel miste ik iets, maar ik wist/weet niet wát.. nu het uit is hebben we af en toe nog contact via de app. Misschien is dit helemaal niet goed, maar ik weet gewoon niet wat goed is.
Voordat ik het heb uitgemaakt ben ik een langdurend proces ingegaan waarbij mijn gevoel en mijn verstand mij figuurlijk uit elkaar scheurden en naar elkaar toe trokken. "Volg je gevoel" vs. "we hebben het zo goed met elkaar, wat stel ik mij aan?" Ik denk dat het ook zo moeilijk was omdat ik het zo moeilijk vind mensen te kwetsen, terwijl ik zelf het liefst had gehad dat mijn gevoel goed zat. Maar dat zat het niet.
Nu, een halfjaar later, appen we nog zo af en toe. Van beide kanten gaven we aan dit niet erg te vinden. Nu merk ik alleen dat hij de laatste twee weken steeds meer appt en ook appt als ik nog niet heb gereageerd. Dit verstikt me. Ook vraagt hij mij of ik komende week een kop koffie wil komen drinken. Voor de gezelligheid. In eerste instantie dacht ik: het kan geen kwaad. Maar nu denk ik er steeds vaker over na: voor mij zit het nog steeds niet goed. Als hij toch hoop blijkt te hebben, dan wil ik dat absoluut niet. Ook zijn er opnieuw twijfels aangewakkerd: als hij een nieuwe vriendin zou krijgen, dan zou ik dat heel verdrietig vinden. Wat betekent dat dan weer? Kortom, een hoop onrust. Ook mijn zus en mijn ouders vragen steeds: "mis je hem al?" Ik durf dan amper "nee" te zeggen, omdat dat teleurstellend voor hen zou zijn.
Ik voel me opnieuw - net zoals aan het eind van de relatie - vast doordat iedereen hoopt dat het goedkomt tussen ons en dat geeft mij een heel erg onrustig gevoel. Wat kan ik hiermee? Ik vind het fijn om te weten hoe het met hem gaat, maar afspreken ben ik niet zeker over. Ik heb het idee dat ik ook niet een nieuwe fase inkan omdat ik hier nog vastzit. Ik voel me rusteloos, onzeker en opgelaten.
Voordat ik het heb uitgemaakt ben ik een langdurend proces ingegaan waarbij mijn gevoel en mijn verstand mij figuurlijk uit elkaar scheurden en naar elkaar toe trokken. "Volg je gevoel" vs. "we hebben het zo goed met elkaar, wat stel ik mij aan?" Ik denk dat het ook zo moeilijk was omdat ik het zo moeilijk vind mensen te kwetsen, terwijl ik zelf het liefst had gehad dat mijn gevoel goed zat. Maar dat zat het niet.
Nu, een halfjaar later, appen we nog zo af en toe. Van beide kanten gaven we aan dit niet erg te vinden. Nu merk ik alleen dat hij de laatste twee weken steeds meer appt en ook appt als ik nog niet heb gereageerd. Dit verstikt me. Ook vraagt hij mij of ik komende week een kop koffie wil komen drinken. Voor de gezelligheid. In eerste instantie dacht ik: het kan geen kwaad. Maar nu denk ik er steeds vaker over na: voor mij zit het nog steeds niet goed. Als hij toch hoop blijkt te hebben, dan wil ik dat absoluut niet. Ook zijn er opnieuw twijfels aangewakkerd: als hij een nieuwe vriendin zou krijgen, dan zou ik dat heel verdrietig vinden. Wat betekent dat dan weer? Kortom, een hoop onrust. Ook mijn zus en mijn ouders vragen steeds: "mis je hem al?" Ik durf dan amper "nee" te zeggen, omdat dat teleurstellend voor hen zou zijn.
Ik voel me opnieuw - net zoals aan het eind van de relatie - vast doordat iedereen hoopt dat het goedkomt tussen ons en dat geeft mij een heel erg onrustig gevoel. Wat kan ik hiermee? Ik vind het fijn om te weten hoe het met hem gaat, maar afspreken ben ik niet zeker over. Ik heb het idee dat ik ook niet een nieuwe fase inkan omdat ik hier nog vastzit. Ik voel me rusteloos, onzeker en opgelaten.
maandag 17 april 2017 om 17:57
maandag 17 april 2017 om 18:11
maandag 17 april 2017 om 18:20
Ga ik even heel onverbiddelijk zijn maar die onrust creeer je echt zelf door een lijntje met hem open te willen houden. En waarvoor eigenlijk? Jij wilt hem niet maar een ander mag hem ook niet. Is dit eerlijk tegenover je ex? Die man heeft duidelijk nog hoop en jij hebt de touwtjes in handen want je weet als je tegen hem zegt ik wil je terug dat hij meteen om is. Ga nou eens echt een knoop doorhakken en niet zo halfslachtig. Je bent bang om het oude vertrouwde los te laten dat begrijp ik best maar de vlam tussen jullie is zo stilletjes aan allang uitgedooft. Tijd om los te laten zodat hij ook weer verder kan.
maandag 17 april 2017 om 18:33
Het is niet dat ik hem geen ander gun. Ik vind het ook moeilijk om hem helemaal te moeten missen. Maar ik begrijp ook dat ik realistisch moet zijn en dat hij zo nooit dit hoofdstuk kan afsluiten.
De reactie van gizzmo raakt me heel erg. Ik heb dit afgelopen week met vriendinnen besproken en die zeiden ook dat ik mijzelf wegcijfer. Ik wil hem het liefst zeggen dat het goed komt en mijn familie ook. Het voelt als een teleurstelling dat mijn gevoel anders is...
De reactie van gizzmo raakt me heel erg. Ik heb dit afgelopen week met vriendinnen besproken en die zeiden ook dat ik mijzelf wegcijfer. Ik wil hem het liefst zeggen dat het goed komt en mijn familie ook. Het voelt als een teleurstelling dat mijn gevoel anders is...
maandag 17 april 2017 om 18:36
quote:Monkey1992 schreef op 17 april 2017 @ 18:33:
Het is niet dat ik hem geen ander gun. Ik vind het ook moeilijk om hem helemaal te moeten missen. Maar ik begrijp ook dat ik realistisch moet zijn en dat hij zo nooit dit hoofdstuk kan afsluiten.
De reactie van gizzmo raakt me heel erg. Ik heb dit afgelopen week met vriendinnen besproken en die zeiden ook dat ik mijzelf wegcijfer. Ik wil hem het liefst zeggen dat het goed komt en mijn familie ook. Het voelt als een teleurstelling dat mijn gevoel anders is...Lieverd, kies voor jezelf, dat mag gewoon. Het gaat om jouw leven, jouw geluk!!
Het is niet dat ik hem geen ander gun. Ik vind het ook moeilijk om hem helemaal te moeten missen. Maar ik begrijp ook dat ik realistisch moet zijn en dat hij zo nooit dit hoofdstuk kan afsluiten.
De reactie van gizzmo raakt me heel erg. Ik heb dit afgelopen week met vriendinnen besproken en die zeiden ook dat ik mijzelf wegcijfer. Ik wil hem het liefst zeggen dat het goed komt en mijn familie ook. Het voelt als een teleurstelling dat mijn gevoel anders is...Lieverd, kies voor jezelf, dat mag gewoon. Het gaat om jouw leven, jouw geluk!!
maandag 17 april 2017 om 18:53
quote:Monkey1992 schreef op 17 april 2017 @ 18:33:
Het is niet dat ik hem geen ander gun. Ik vind het ook moeilijk om hem helemaal te moeten missen. Maar ik begrijp ook dat ik realistisch moet zijn en dat hij zo nooit dit hoofdstuk kan afsluiten.
De reactie van gizzmo raakt me heel erg. Ik heb dit afgelopen week met vriendinnen besproken en die zeiden ook dat ik mijzelf wegcijfer. Ik wil hem het liefst zeggen dat het goed komt en mijn familie ook. Het voelt als een teleurstelling dat mijn gevoel anders is...Je ex is wel meer waard toch dan met een vrouw te zijn die uit medelijden bij hem blijft?
Het is niet dat ik hem geen ander gun. Ik vind het ook moeilijk om hem helemaal te moeten missen. Maar ik begrijp ook dat ik realistisch moet zijn en dat hij zo nooit dit hoofdstuk kan afsluiten.
De reactie van gizzmo raakt me heel erg. Ik heb dit afgelopen week met vriendinnen besproken en die zeiden ook dat ik mijzelf wegcijfer. Ik wil hem het liefst zeggen dat het goed komt en mijn familie ook. Het voelt als een teleurstelling dat mijn gevoel anders is...Je ex is wel meer waard toch dan met een vrouw te zijn die uit medelijden bij hem blijft?
maandag 17 april 2017 om 19:49
Stop acuut met contact. Welk contact dan ook.
Jullie zijn nog steeds in een relatie. Niet die van vriend-vriendin, maar zeker wel van vasthouden en net doen alsof je heel gemakkelijk over kan stappen van relatie naar goede verstandhouding. Dat is gewoon niet zo.
Eerst moet je een soort van afkicken van elkaar. Dat kan niet als je elkaar steeds appt.
Stop het contact volledig. Ja dat doet zeer, maar dat doet het nu ook. De onrust wordt dan eerst veel erger, maar daarna ebt het weg. En op een gegeven moment merk je opeens dat er weer ruimte is in je hoofd.
Ik neem aan dat je familie het beste met je voor heeft als ze je vragen naar hem. Zeg tegen hen: het is uit. Over en uit. Klaar einde finito. En dat is het. Nu eerst verwerken en met de tijd weer opnieuw aan het daten.
Jullie zijn nog steeds in een relatie. Niet die van vriend-vriendin, maar zeker wel van vasthouden en net doen alsof je heel gemakkelijk over kan stappen van relatie naar goede verstandhouding. Dat is gewoon niet zo.
Eerst moet je een soort van afkicken van elkaar. Dat kan niet als je elkaar steeds appt.
Stop het contact volledig. Ja dat doet zeer, maar dat doet het nu ook. De onrust wordt dan eerst veel erger, maar daarna ebt het weg. En op een gegeven moment merk je opeens dat er weer ruimte is in je hoofd.
Ik neem aan dat je familie het beste met je voor heeft als ze je vragen naar hem. Zeg tegen hen: het is uit. Over en uit. Klaar einde finito. En dat is het. Nu eerst verwerken en met de tijd weer opnieuw aan het daten.
dinsdag 18 april 2017 om 13:27
Ja, jullie hebben echt gelijk. Ik kan voor mijn gevoel - als ik daar eerlijk naar kijk - ook niet verder op deze manier en dat idee benauwt me echt. Als ik nu met iemand anders zou appen, voelt dat ook haast als vreemdgaan, omdat ik nog wel eens contact heb met mijn ex. Ik denk dat dit komt door een stukje naiviteit/hoop dat het goedkomt en door buitenaf omdat iedereen mij steeds vraagt: mis je hem al? Je komt er nog wel achter, wacht maar tot hij straks een ander heeft etc etc. Ik heb het gevoel dat ik haast wil zeggen dat ik hem mis, omdat mijn familie dat zo graag wil horen.
