
Ontevredenheid
donderdag 2 mei 2019 om 15:23
Hallo allemaal,
Ongeveer 2 jaar geleden is er iets veranderd in mij. Ik werd onzeker en begon ineens veel meer te letten op andere mensen en mijn omgeving. Dit werd erger toen ik naar de hogere school ging. Overal waar ik kwam voelde het alsof mensen van alles over mij aan het denken waren en alsof ik nooit goed genoeg was. Het laatste jaar is dit heel erg geworden. Overal waar ik kom voel ik me minderwaardig en heb ik het gevoel dat iedereen altijd leuker is dan ik. Ik heb ook heel vaak situaties waar ik erg baal van mezelf, bijvoorbeeld op mijn handelingen of dingen die ik zeg. Voor mijn gevoel doe ik nooit dingen goed en zeg ik altijd de verkeerde dingen. Mensen zijn altijd zoveel leuker dan mij. Ik ben dus erg jaloers op andere mensen. Als ik bijvoorbeeld zie dat een meisje er veel leuker uit ziet dan ik, kan dat mijn hele dag al verpesten. Dit is ook erg lastig in mijn relatie. Als mijn vriend in contact komt met een vriendin word ik al snel jaloers en denk ik alleen maar dat zij leuker is en dat mijn vriend mij zo zou kunnen verlaten voor haar. Zelf zou ik niet beter weten dan dat het een persoonlijkheidsstoornis is. Ik ben altijd ontevreden over mezelf. Ik heb al hulp gehad bij psychologen en therapeuten maar ik zou toch graag de meningen van jullie hier willen horen. Herkent iemand dit ,heeft iemand tips of wil iemand gewoon zijn zegje over mijn verhaal doen? Dan graag!
Groetjess
Ongeveer 2 jaar geleden is er iets veranderd in mij. Ik werd onzeker en begon ineens veel meer te letten op andere mensen en mijn omgeving. Dit werd erger toen ik naar de hogere school ging. Overal waar ik kwam voelde het alsof mensen van alles over mij aan het denken waren en alsof ik nooit goed genoeg was. Het laatste jaar is dit heel erg geworden. Overal waar ik kom voel ik me minderwaardig en heb ik het gevoel dat iedereen altijd leuker is dan ik. Ik heb ook heel vaak situaties waar ik erg baal van mezelf, bijvoorbeeld op mijn handelingen of dingen die ik zeg. Voor mijn gevoel doe ik nooit dingen goed en zeg ik altijd de verkeerde dingen. Mensen zijn altijd zoveel leuker dan mij. Ik ben dus erg jaloers op andere mensen. Als ik bijvoorbeeld zie dat een meisje er veel leuker uit ziet dan ik, kan dat mijn hele dag al verpesten. Dit is ook erg lastig in mijn relatie. Als mijn vriend in contact komt met een vriendin word ik al snel jaloers en denk ik alleen maar dat zij leuker is en dat mijn vriend mij zo zou kunnen verlaten voor haar. Zelf zou ik niet beter weten dan dat het een persoonlijkheidsstoornis is. Ik ben altijd ontevreden over mezelf. Ik heb al hulp gehad bij psychologen en therapeuten maar ik zou toch graag de meningen van jullie hier willen horen. Herkent iemand dit ,heeft iemand tips of wil iemand gewoon zijn zegje over mijn verhaal doen? Dan graag!
Groetjess

donderdag 2 mei 2019 om 15:56
Die psychologen en therapeuten hebben het er wel is over gehad maar hebben nooit een echte diagnose gesteld omdat het nooit echt zo ernstig leek te zijn. Ik heb zelf nooit gezegd dat ik mezelf daarmee diagnosticeer? Ik zeg alleen dat al mijn symptomen daar verdacht veel mee te maken hebben. Misschien is het wel alleen onzekerheid. Maar het is op dit moment zo erg dat ik er bijna niet normaal door kan leven.FadeToBlack schreef: ↑02-05-2019 15:43En al die therapeuten en psychologen hebben nooit een diagnose gesteld? Maar jij vindt zelf dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt omdat je onzeker bent? Bijzonder.
donderdag 2 mei 2019 om 15:57
Ja ik denk te veel na. Veel te veel. Makkelijk zeggen “stop ermee” gaat mij helaas niet helpen. Het zit zo erg in mijn systeem. En het probleem is juist dat ik teveel op mezelf let.Madeliefjees schreef: ↑02-05-2019 15:51Je maakt jezelf gek met je eigen gedachten. Stop daar eens mee en let alleen op jezelf.
donderdag 2 mei 2019 om 16:01
donderdag 2 mei 2019 om 16:04
ben je op dit moment nog onder behandeling? zo niet, dan wordt het misschien toch tijd om een nieuwe afspraak te maken.
Je klinkt een beetje slachtofferig / ik heb een stoornis en kan er niets aan doen. Wil je wel veranderen?
Je klinkt een beetje slachtofferig / ik heb een stoornis en kan er niets aan doen. Wil je wel veranderen?
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 2 mei 2019 om 16:31
Wat is je vraag precies en wat gaat de diagnose persoonlijkheidsstoornis jou brengen? Het is uiteindelijk een naam voor je klachtenbeeld. Ik ben zelf ook een psycholoog en werkzaam in de ggz. Als je behandelaar geen persoonlijkheidsstoornis heeft gediagnosticeerd, zou je niet veel meer achter hoeven te zoeken. Neem aan dat zij wel een diagnose hebben gesteld en dit hebben gecommuniceerd? Je klachten lijken uit je verhaal meer gerelateerd aan sociale angst en een laag zelfbeeld. Uit je verhaal zie ik geen aanleiding voor persoonlijkheidsstoornis. Verder zou je jezelf kunnen afvragen wat er 2 jaar geleden is gebeurd, waardoor deze klachten zijn ontstaan. Bespreek deze zorgen eens met je behandelaar en mocht je daar niet tevreden over zijn, probeer het dan bij een andere instelling.
Succes.
Succes.
donderdag 2 mei 2019 om 16:37
Nou sorry hoor, maar ik heb dit bericht niet geplaatst om uitgekafferd te worden. Ik vraag tips en ben benieuwd of anderen dit herkennen. Dus niet bedankt voor je reactie!Madeliefjees schreef: ↑02-05-2019 15:59Ga werken, zoek een hobby, ga sporten, dan heb je ook geen tijd meer om zoveel na te denken. Kappen met dat geouwehoer.
donderdag 2 mei 2019 om 16:39
Ja ik begrijp het! Ik ben nu al wel ongeveer 2 jaren in therapie. Niet continu maar ben wel al lang bezig. Ik heb op dit moment nog therapie ja! Mijn therapeut helpt me natuurlijk bij dit probleem maar ik vind het ook interessant om te horen wat de mensen hier van mijn probleem zouden vindenBee_Kind schreef: ↑02-05-2019 16:01Je hebt dit pas 2 jaar. Een persoonlijkheidsstoornis lijkt me sterk. Herken ook geen van de clusters erin. Maargoed de diagnose maakt ook niet zoveel uit. Hoe lang ben je in therapie en krijg je dat nu nog? Op je 18e is dit niet zo gek inderdaad. Ben je bekend met G-schema's?
donderdag 2 mei 2019 om 16:41
Ja ik ben nog in behandeling! Ik heb nooit gezegd dat ik er niks aan kan doen. Ik ben hier mijn verhaal aan het delen om juist een oplossing te vinden of om tips te krijgen. Ik zou heel graag willen veranderen. Ik probeer ook geen slachtofferrol an te nemen of mezelf een stoornis te benoemen maar ik zeg alleen dat ik bang ben dat ik hier voor in aanmerking kom. Bedankt voor je reactie !
donderdag 2 mei 2019 om 16:43
Bedankt voor je reactie! Mijn vraag is of mensen tips voor mij hebben om wat zekerder te worden en niet steeds over alles negatief te denken. Ik heb het er zeker met mijn therapeut over gehad en die vertelde mij dat het voornamelijk om een eigen onzekerheid en een slecht zelfbeeld gaat. Super bedankt voor je tips!Degeleparaplu schreef: ↑02-05-2019 16:31Wat is je vraag precies en wat gaat de diagnose persoonlijkheidsstoornis jou brengen? Het is uiteindelijk een naam voor je klachtenbeeld. Ik ben zelf ook een psycholoog en werkzaam in de ggz. Als je behandelaar geen persoonlijkheidsstoornis heeft gediagnosticeerd, zou je niet veel meer achter hoeven te zoeken. Neem aan dat zij wel een diagnose hebben gesteld en dit hebben gecommuniceerd? Je klachten lijken uit je verhaal meer gerelateerd aan sociale angst en een laag zelfbeeld. Uit je verhaal zie ik geen aanleiding voor persoonlijkheidsstoornis. Verder zou je jezelf kunnen afvragen wat er 2 jaar geleden is gebeurd, waardoor deze klachten zijn ontstaan. Bespreek deze zorgen eens met je behandelaar en mocht je daar niet tevreden over zijn, probeer het dan bij een andere instelling.
Succes.

donderdag 2 mei 2019 om 16:44
Je zegt "Zelf zou ik niet beter weten dan dat het een persoonlijkheidsstoornis is. "Kimmetjeeeee schreef: ↑02-05-2019 16:41Ja ik ben nog in behandeling! Ik heb nooit gezegd dat ik er niks aan kan doen. Ik ben hier mijn verhaal aan het delen om juist een oplossing te vinden of om tips te krijgen. Ik zou heel graag willen veranderen. Ik probeer ook geen slachtofferrol an te nemen of mezelf een stoornis te benoemen maar ik zeg alleen dat ik bang ben dat ik hier voor in aanmerking kom. Bedankt voor je reactie !
Dat is dus een zelfdiagnose. Stop daarmee. En ga ook niet allerlei dingen googlen.
Bespreek het met de hulpverlening.
donderdag 2 mei 2019 om 16:45
Ja wellicht dat therapeut je hier bij kan helpen ook, meeste therapeuten zijn hier wel bekend mee. Je brengt je eigen gedrag, gevoelens en gedachten in kaart en hoe dit elkaar versterkt. Vervolgens kan je dat dus gaan uitdagen. Succes!Kimmetjeeeee schreef: ↑02-05-2019 16:39Ja ik begrijp het! Ik ben nu al wel ongeveer 2 jaren in therapie. Niet continu maar ben wel al lang bezig. Ik heb op dit moment nog therapie ja! Mijn therapeut helpt me natuurlijk bij dit probleem maar ik vind het ook interessant om te horen wat de mensen hier van mijn probleem zouden vinden. G-schema’s ben ik niet bekend mee! Ik zal het eens opzoeken! Dankjewel!
donderdag 2 mei 2019 om 16:46
Ik snap dat mijn verwoording die verwarring brengt. Ik bedoelde er eigenlijk mee dat ik mijn symptomen daar erg op vond lijken en dat ik nog niet echt verder heb nagedacht over andere diagnoses. Bedankt!FadeToBlack schreef: ↑02-05-2019 16:44Je zegt "Zelf zou ik niet beter weten dan dat het een persoonlijkheidsstoornis is. "
Dat is dus een zelfdiagnose. Stop daarmee. En ga ook niet allerlei dingen googlen.
Bespreek het met de hulpverlening.
donderdag 2 mei 2019 om 16:57
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Soms is t gewoon even goed om een schop onder je kont te krijgen. Kijk eens wat je allemaal Wel hebt, ipv Niet.Kimmetjeeeee schreef: ↑02-05-2019 16:37Nou sorry hoor, maar ik heb dit bericht niet geplaatst om uitgekafferd te worden. Ik vraag tips en ben benieuwd of anderen dit herkennen. Dus niet bedankt voor je reactie!
ik geef mn bek ook maar een douw
donderdag 2 mei 2019 om 17:28
Het is wel herkenbaar. Ik was op jouw leeftijd ook zo verschrikkelijk onzeker. De hele tijd dat gevoel van beoordeeld en veroordeeld worden, door alles en iedereen. Was uiteindelijk vooral mijn eigen gevoel over mezelf natuurlijk maar zo voelde het niet.
Heb ik tips, nee eigenlijk ook niet echt. Ben nu begin 30 en het is met de jaren vanzelf een beetje overgegaan.
Heb ik tips, nee eigenlijk ook niet echt. Ben nu begin 30 en het is met de jaren vanzelf een beetje overgegaan.
donderdag 2 mei 2019 om 17:32
Madeliefjees schreef: ↑02-05-2019 16:57Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Soms is t gewoon even goed om een schop onder je kont te krijgen. Kijk eens wat je allemaal Wel hebt, ipv Niet.
Botte bijlen genezen ook niet hoor.
.
donderdag 2 mei 2019 om 18:07
Dat nadenken, ofwel piekeren, is aangeleerd gedrag, net zoals nagelbijten ofzo.Kimmetjeeeee schreef: ↑02-05-2019 15:57Ja ik denk te veel na. Veel te veel. Makkelijk zeggen “stop ermee” gaat mij helaas niet helpen. Het zit zo erg in mijn systeem. En het probleem is juist dat ik teveel op mezelf let.
Wat je aanleert, kun je ook weer afleren.
Verder ben je gewoon heel erg onzeker, maar dat wil echt niet zeggen dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt.
Ieder mens is onzeker, maar jij denkt misschien dat je de enige bent, maar dat is echt niet zo.
Sterker nog: anderen zijn niet zoveel met jou bezig. Jij ervaart het zo hevig, maar voor anderen valt het allemaal mee.
Probeer je innerlijke criticus goed af te stellen. Daardoor wordt je gedrag naar jezelf (en anderen) milder.
Ik vraag me af wat jou zo onzeker heeft gemaakt.
Mensen worden nooit onzeker geboren, maar wel onzeker gemaakt.
Wat is de oorzaak? Dan kun je het probleem bij de kern aanpakken.
donderdag 2 mei 2019 om 18:10
Lieve Kim, ik herken het ook van vroeger. Heel onzeker. Denken dat je vriend vast en zeker een ander mooier vindt en er vandoor gaat. Ik kan je zeggen, als ik nu terugkijk naar foto's van toen vind ik het jammer dat ik niet wat meer zelfvertrouwen had. Maar met de jaren leer je vooral, dat er altijd anderen zullen zijn die mooier zijn of slimmer. Helaas. Maar jij moet het wel doen met jezelf! Wat je kunt doen, is zorgen dat jij gewoon een leuk mens bent om bij in de buurt te zijn. Met interesse in anderen. Dat is uiteindelijk veel belangrijker. Glimlach naar de cassiere. Maak een praatje met iemand in de lift. Wees niet te hard voor jezelf en lach eens tegen die leuke jonge vrouw in de spiegel!
Je zult zien dat het helpt.
Je zult zien dat het helpt.
donderdag 2 mei 2019 om 18:28
Ik herken het ook van vroeger. Ik ging er echt kapot aan.
Ook veel therapie gehad maar dat werkte allemaal niet. Met dat geanalyseer werd het zelfs erger. Ik heb het idee dat het er een beetje uit moet slijten ofzo, en dat kost tijd.
Stabiliteit in mn leven heeft mij het meest geholpen. Toen ik getrouwd was en zwanger van m'n eerste was het ineens weg.
Het steekt nog wel eens de kop op maar dat kan ik dan relativeren.
Ook veel therapie gehad maar dat werkte allemaal niet. Met dat geanalyseer werd het zelfs erger. Ik heb het idee dat het er een beetje uit moet slijten ofzo, en dat kost tijd.
Stabiliteit in mn leven heeft mij het meest geholpen. Toen ik getrouwd was en zwanger van m'n eerste was het ineens weg.
Het steekt nog wel eens de kop op maar dat kan ik dan relativeren.