Psyche
alle pijlers
Onthouden
woensdag 26 augustus 2009 om 12:03
Waarom kan de ene persoon elke film die hij gezien heeft of elk boek dat hij gelezen heeft navertellen? Incl. personages, de karakters, gebeurtenissen en het eind. En de ander (ik dus ) kan een film gerust een paar keer zien zonder het precies te kunnen navertellen. Ja, er gaat wel een branden dat e.e.a. mij bekend voorkomt, maar meer ook niet. Hetzelfde met boeken. Ik heb op zolder stapels boeken en sommigen boeken zie ik en dan twijfel ik echt of ik 'm nou gelezen heb of niet...en zo ja, waar ging het dan ook alweer over?
Hetzelfde met allerlei feitjes, sommige mensen horen iets en zij onthouden het. En ik? Ik niet....ik hoorde bijvoorbeeld een keer dat het DNA van chimpansees (of waren het nou orang oetans of gorilla's?) voor 92% (of 95% of 97%?) gelijk is aan het DNA van de mens....ik vind het interessant om zulke dingen te horen, maar waarom onthou ik het dan niet precies? Dan wil je dit feit (of een ander) in een gesprek met iemand vertellen en dan twijfel ik zo aan mezelf dat ik het halverwege maar wegwimpel. En dan voel ik mij zo DOM
Hetzelfde met allerlei feitjes, sommige mensen horen iets en zij onthouden het. En ik? Ik niet....ik hoorde bijvoorbeeld een keer dat het DNA van chimpansees (of waren het nou orang oetans of gorilla's?) voor 92% (of 95% of 97%?) gelijk is aan het DNA van de mens....ik vind het interessant om zulke dingen te horen, maar waarom onthou ik het dan niet precies? Dan wil je dit feit (of een ander) in een gesprek met iemand vertellen en dan twijfel ik zo aan mezelf dat ik het halverwege maar wegwimpel. En dan voel ik mij zo DOM
woensdag 26 augustus 2009 om 12:20
quote:Belle73 schreef op 26 augustus 2009 @ 12:17:
Ik vind het ook wel handig; voor mij is elk boek of elke film bijna nieuw en ik kan er dus rustig een paar keer van genieten. ja zo kan je het ook zien. Maar ik heb het ook met bijv. uitspraken van mijn zoontje. Ik moet ze echt opschrijven, anders vergeet ik ze. Mijn schoonmoeder onthoudt ALLES, ze weet precies wanneer welk kind wat heeft gedaan. Ook beweert ze dat ik in het verleden wel eens dingen heb gezegd, waarvan ik voor 99% zeker weet dat ik zoiets nooit zal zeggen. En toch twijfel ik dan weer aan mezelf.
Ik vind het ook wel handig; voor mij is elk boek of elke film bijna nieuw en ik kan er dus rustig een paar keer van genieten. ja zo kan je het ook zien. Maar ik heb het ook met bijv. uitspraken van mijn zoontje. Ik moet ze echt opschrijven, anders vergeet ik ze. Mijn schoonmoeder onthoudt ALLES, ze weet precies wanneer welk kind wat heeft gedaan. Ook beweert ze dat ik in het verleden wel eens dingen heb gezegd, waarvan ik voor 99% zeker weet dat ik zoiets nooit zal zeggen. En toch twijfel ik dan weer aan mezelf.
woensdag 26 augustus 2009 om 12:20
Ik ben ook een drama met films. Ik ken er toch al niet zoveel, maar de films die ik wel gezien heb... Eh... wie speelde de hoofdrol ook alweer?
En dan zie ik nog wel bepaalde scenes voor me, maar hoe het begon en hoe het eindigde... ehm....
Vooral als ik moe ben of als t een film is die ik toch al niet snap.
En dan zie ik nog wel bepaalde scenes voor me, maar hoe het begon en hoe het eindigde... ehm....
Vooral als ik moe ben of als t een film is die ik toch al niet snap.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 26 augustus 2009 om 12:21
Ik onthoud wel boeken en films, en ik vraag mij eigenlijk niet echt af waarom. Waarom lukt t mij niet een andere taal te leren en een ander wel, waarom heb ik maar Mavo en een ander Vwo...
Daarom dus gewoon Overigens is t helemaal niet leuk hoor, ik ga mij razendsnel vervelen wanneer ik een film een tweede keer zie, en een boek twee keer lezen trek ik ook niet, na twee bladzijdes vraag je je af waarom je dat doet. Series op tv kijken is ook niet leuk wanneer je continu herhalingen moet kijken en dus... elk voordeel heeft zijn nadeel
Daarom dus gewoon Overigens is t helemaal niet leuk hoor, ik ga mij razendsnel vervelen wanneer ik een film een tweede keer zie, en een boek twee keer lezen trek ik ook niet, na twee bladzijdes vraag je je af waarom je dat doet. Series op tv kijken is ook niet leuk wanneer je continu herhalingen moet kijken en dus... elk voordeel heeft zijn nadeel
woensdag 26 augustus 2009 om 12:25
woensdag 26 augustus 2009 om 12:39
woensdag 26 augustus 2009 om 12:46
Mijn broer kan zelfs uit Topgear hele stukken citeren. Dus ja, ze bestaan gewoon. Er zijn mensen die dat nuttig vinden en mensen die dat niet vinden. Quoten is mij nog nooit foutloos gelukt (of ik moet het zinnetje al specifiek gaan opzoeken omdat ik dacht: dat was een leuk zinnetje!) en ik kan bijvoorbeeld Harry Potter keer op keer lezen omdat ik de helft van de personages weer ben vergeten. Maar nutteloze feiten, tja, daar grosier ik in. En het lijkt heel leuk, maar als je ze te pas en te onpas uitblèrt, dan is de lol er voor jezelf en zeker voor je toehoorders snel vanaf. Ze noemen me niet voor niks wiki...
woensdag 26 augustus 2009 om 13:11
Ja, heel herkenbaar! hahahaha.
Mijn man kan ook hele films bijna napraten.
(Zie mij: Druilerige zondag, lekker filmpje aan het kijken (die hij kent en zegt dat ik dat ook doe), chippie en fris erbij en mijn man lachen over wat er gaat komen...)
Schat waarom lach je?
Ja, kijk nou maar.
Mmm, oke.
(Zegt bijna een del van het script en kijkt mij triomfantelijk aan)
Goed schat....zucht.
Mijn man kan ook hele films bijna napraten.
(Zie mij: Druilerige zondag, lekker filmpje aan het kijken (die hij kent en zegt dat ik dat ook doe), chippie en fris erbij en mijn man lachen over wat er gaat komen...)
Schat waarom lach je?
Ja, kijk nou maar.
Mmm, oke.
(Zegt bijna een del van het script en kijkt mij triomfantelijk aan)
Goed schat....zucht.
Nee echt?
woensdag 26 augustus 2009 om 13:13
Ik heb het ook hoor, terwijl mijn man elke film die hij ooit heeft gezien nog exact kan navertellen (heel irritant tijdens het kijken van de film, voor mij is alles nieuw en zegt constant: O ja... nu gaat ie dat en dat doen).
Daarentegen heb ik een supergoed geheugen voor details. Als ik over vakanties van vroeger praat weet ik me de meest stomme details te herinneren. Mijn broer snapt daar nix van, die was ook bij die vakanties en weet helemaal niets meer.
Het heeft volgens mij niets met interesse te maken, want ook ik hoor weleens dingen die me echt interesseren maar die ik echt niet meer foutloos na kan vertellen (mooi voorbeeld van het dna van die apen, heel herkenbaar!)
Daarentegen heb ik een supergoed geheugen voor details. Als ik over vakanties van vroeger praat weet ik me de meest stomme details te herinneren. Mijn broer snapt daar nix van, die was ook bij die vakanties en weet helemaal niets meer.
Het heeft volgens mij niets met interesse te maken, want ook ik hoor weleens dingen die me echt interesseren maar die ik echt niet meer foutloos na kan vertellen (mooi voorbeeld van het dna van die apen, heel herkenbaar!)
woensdag 26 augustus 2009 om 14:05
Ik heb ook plaatselijke Alzheimer voor films, boeken, vakanties etc. Maar actuele en wetenschappelijke feiten en feitjes en gesprekken met mensen kan ik wel goed onthouden. Ik denk dat dat ook met prioriteit te maken heeft. Ik vind het blijkbaar niet belangrijk om te onthouden wat A tegen B zei in die-en-die film, want ik kan er verder niks mee. Dus onthoud ik het niet. Kennis kan ik toepassen en heeft dus nut om te onthouden.
Heeft, zoals Belle al zegt, ook voordelen: alles is elke keer weer min of meer nieuw.
Heeft, zoals Belle al zegt, ook voordelen: alles is elke keer weer min of meer nieuw.
woensdag 26 augustus 2009 om 16:11
Heb ik ook, dan komt er een klein plaatsje in Italie op TV en zegt mijn man: o ja, daar zijn we toen en toen geweest, toen hebben we pizza gegeten in dat leuke tentje (bij wijze van spreken). En ik dan: Eh.....
Hoewel hij aan mij altijd moet vragen wat het nummerbord van onze auto is, dat onthou ik dan weer beter.
En inderdaad, kleine feitjes weet ik vaak nog wel zoals de pincode van een heel oude rekening die ik al 10 jaar niet meer heb. Of sommige feitjes van de middelbare school zoals de vier vrouwen van Willem van Oranje. Maar daar heb je dan weer zo weinig aan in het dagelijks leven.
Hoewel hij aan mij altijd moet vragen wat het nummerbord van onze auto is, dat onthou ik dan weer beter.
En inderdaad, kleine feitjes weet ik vaak nog wel zoals de pincode van een heel oude rekening die ik al 10 jaar niet meer heb. Of sommige feitjes van de middelbare school zoals de vier vrouwen van Willem van Oranje. Maar daar heb je dan weer zo weinig aan in het dagelijks leven.
donderdag 27 augustus 2009 om 07:09
Ik kijk graag naar films, ik onthoud ook veel films, maar soms zie ik een interessant detail bij tweede keer kijken, dat ik bij eerste keer kijken niet gezien heb. Ik krijg dan een completer verhaal van de film in mijn hoofd.
Maar ook op andere gebieden ben ik een man van de details.
Maar ook op andere gebieden ben ik een man van de details.
World of Warcraft: Legion
donderdag 27 augustus 2009 om 22:50
Ooooowwww, zó herkenbaar... Ook dat je je dan zo dom voelt. Heb ik ook, hoewel ik ook goed weet dat ik niet dom ben. Mijn man is heel erg into films en kan er bijv. met z'n broer en schoonzus heel uitgebreid over praten. Ik weet dan niet eens of ik die film wel of niet gezien heb... Ik hou me dus ook maar stil dan, ik vind het wel leuk, maar heel erg boeit het me ook niet.
Maar soms is het inderdaad ook gewoon heel irritant. Zo ga ik ook altijd twijfelen aan mezelf als ik iets denk zeker te weten, maar 'n ander beweert het tegendeel.
Of inderdaad, wat je al zegt van die apen. Dan heb ik iets interessants gehoord op de radio of zo, en dan wil ik het aan iemand vertellen, maar dan weet ik de bedragen of de percentages niet meer of niet zeker meer... Kun je in sommige gevallen net zo goed niks vertellen, want het draait natuurlijk juist daarom... (krijg je zo'n vaag verhaal van "ja, ik weet niet meer precies hoeveel, maar het was héél erg veel!")
Maar soms is het inderdaad ook gewoon heel irritant. Zo ga ik ook altijd twijfelen aan mezelf als ik iets denk zeker te weten, maar 'n ander beweert het tegendeel.
Of inderdaad, wat je al zegt van die apen. Dan heb ik iets interessants gehoord op de radio of zo, en dan wil ik het aan iemand vertellen, maar dan weet ik de bedragen of de percentages niet meer of niet zeker meer... Kun je in sommige gevallen net zo goed niks vertellen, want het draait natuurlijk juist daarom... (krijg je zo'n vaag verhaal van "ja, ik weet niet meer precies hoeveel, maar het was héél erg veel!")
vrijdag 28 augustus 2009 om 11:07
quote:drommels schreef op 27 augustus 2009 @ 22:50:
Ooooowwww, zó herkenbaar... Ook dat je je dan zo dom voelt. Heb ik ook, hoewel ik ook goed weet dat ik niet dom ben. Mijn man is heel erg into films en kan er bijv. met z'n broer en schoonzus heel uitgebreid over praten. Ik weet dan niet eens of ik die film wel of niet gezien heb... Ik hou me dus ook maar stil dan, ik vind het wel leuk, maar heel erg boeit het me ook niet.
Maar soms is het inderdaad ook gewoon heel irritant. Zo ga ik ook altijd twijfelen aan mezelf als ik iets denk zeker te weten, maar 'n ander beweert het tegendeel.
Of inderdaad, wat je al zegt van die apen. Dan heb ik iets interessants gehoord op de radio of zo, en dan wil ik het aan iemand vertellen, maar dan weet ik de bedragen of de percentages niet meer of niet zeker meer... Kun je in sommige gevallen net zo goed niks vertellen, want het draait natuurlijk juist daarom... (krijg je zo'n vaag verhaal van "ja, ik weet niet meer precies hoeveel, maar het was héél erg veel!")
Heel herkenbaar....en iemand maar proberen te overtuigen van dat hele bijzondere feitje dat ik te vertellen heb (zonder exacte cijfers). Hoe meer ik zeg, hoe meer ik denk 'het is beter om nu maar je mond te houden'
Ik onthou trouwens wel andere zeer nutteloze dingen waar NIEMAND iets aan heeft; het eerste mobiele nummer van de vader van mijn vriendin (waarom onthou ik dit?!?!), dat mijn oud collega 6 voorletters heeft en ik weet ook nog wat voor letters en ik welke volgorde....ik spoor niet
Ooooowwww, zó herkenbaar... Ook dat je je dan zo dom voelt. Heb ik ook, hoewel ik ook goed weet dat ik niet dom ben. Mijn man is heel erg into films en kan er bijv. met z'n broer en schoonzus heel uitgebreid over praten. Ik weet dan niet eens of ik die film wel of niet gezien heb... Ik hou me dus ook maar stil dan, ik vind het wel leuk, maar heel erg boeit het me ook niet.
Maar soms is het inderdaad ook gewoon heel irritant. Zo ga ik ook altijd twijfelen aan mezelf als ik iets denk zeker te weten, maar 'n ander beweert het tegendeel.
Of inderdaad, wat je al zegt van die apen. Dan heb ik iets interessants gehoord op de radio of zo, en dan wil ik het aan iemand vertellen, maar dan weet ik de bedragen of de percentages niet meer of niet zeker meer... Kun je in sommige gevallen net zo goed niks vertellen, want het draait natuurlijk juist daarom... (krijg je zo'n vaag verhaal van "ja, ik weet niet meer precies hoeveel, maar het was héél erg veel!")
Heel herkenbaar....en iemand maar proberen te overtuigen van dat hele bijzondere feitje dat ik te vertellen heb (zonder exacte cijfers). Hoe meer ik zeg, hoe meer ik denk 'het is beter om nu maar je mond te houden'
Ik onthou trouwens wel andere zeer nutteloze dingen waar NIEMAND iets aan heeft; het eerste mobiele nummer van de vader van mijn vriendin (waarom onthou ik dit?!?!), dat mijn oud collega 6 voorletters heeft en ik weet ook nog wat voor letters en ik welke volgorde....ik spoor niet
vrijdag 28 augustus 2009 om 23:04
Ja, ook dàt komt me bekend voor, die voorletters of zoiets dergelijks. Zo weet ik ook nog 'n heleboel verjaardagen van mensen waarbij ik op de lagere school in de klas had gezeten of mee gesport heb rond die leeftijd. Volgens mij zou ik sommige mensen niet eens meer herkennen als ik ze tegen zou komen (ik ben nu 35, dus het zal zeker 25 jaar geleden zijn), maar hun verjaardag weet ik nog wel, hahaha.
Ik ben overigens wel blij dat ik nu merk dat ik toch niet (laaaaaaaang niet, yessss!) de enige ben die dit heeft.
Ik ben overigens wel blij dat ik nu merk dat ik toch niet (laaaaaaaang niet, yessss!) de enige ben die dit heeft.
zaterdag 29 augustus 2009 om 21:44
quote:drommels schreef op 28 augustus 2009 @ 23:04:
Ja, ook dàt komt me bekend voor, die voorletters of zoiets dergelijks. Zo weet ik ook nog 'n heleboel verjaardagen van mensen waarbij ik op de lagere school in de klas had gezeten of mee gesport heb rond die leeftijd. Volgens mij zou ik sommige mensen niet eens meer herkennen als ik ze tegen zou komen (ik ben nu 35, dus het zal zeker 25 jaar geleden zijn), maar hun verjaardag weet ik nog wel, hahaha.
Ik ben overigens wel blij dat ik nu merk dat ik toch niet (laaaaaaaang niet, yessss!) de enige ben die dit heeft.Nou jaaa, dat heb ik ook Stom he? Dan zie je iemand die je inderdaad járen niet gezien hebt en dan weet je gewoon wanneer hij/zij jarig is. Of het is een bepaalde datum en dan denk je 'hé ... is jarig' (ook al jaren niet gezien)....
Ja, ook dàt komt me bekend voor, die voorletters of zoiets dergelijks. Zo weet ik ook nog 'n heleboel verjaardagen van mensen waarbij ik op de lagere school in de klas had gezeten of mee gesport heb rond die leeftijd. Volgens mij zou ik sommige mensen niet eens meer herkennen als ik ze tegen zou komen (ik ben nu 35, dus het zal zeker 25 jaar geleden zijn), maar hun verjaardag weet ik nog wel, hahaha.
Ik ben overigens wel blij dat ik nu merk dat ik toch niet (laaaaaaaang niet, yessss!) de enige ben die dit heeft.Nou jaaa, dat heb ik ook Stom he? Dan zie je iemand die je inderdaad járen niet gezien hebt en dan weet je gewoon wanneer hij/zij jarig is. Of het is een bepaalde datum en dan denk je 'hé ... is jarig' (ook al jaren niet gezien)....
