Psyche
alle pijlers
Ontzettend in de war
woensdag 15 februari 2017 om 17:09
Ik heb in verband met herkenbaarheid even een andere nick genomen. Ik lees hier erg veel en al erg lang mee en vind jullie adviezen en, soms ook harde, commentaar altijd erg waardevol.
Ik zit nu zelf al een hele tijd met een probleem waar ik echt niet zelf uit kom, dus ik wilde jullie om jullie mening vragen.
Hopelijk heb ik hem op de juiste peiler geplaatst.
Ik ben 25 en heb al mijn hele leven een erg moeilijke band met mijn moeder. Mijn ouders zijn al jaren gescheiden, met mijn vader heb ik een heel goed contact maar het was destijds niet mogelijk om bij hem te blijven.
Mijn moeder, mijn zusje van 21, mijn broertje van 27 en ik woonden met zijn drieën bij elkaar. Inmiddels ben ik al een jaar of 4 op mezelf en heb een leuke baan en een hele lieve vriend. Mijn leven is nu aardig op orde. Behalve dan de band met mijn moeder.
Mijn moeder is weer zwanger. Ze is 45 en weer in verwachting. Niemand weet van wie, en zij wil dat zelf ook niet vertellen.
Ze is, samen met mijn broertje die daar nog in huis woont enorm aan de alcohol en ik vermoed ook drugs. Ik hoor weleens van mensen uit de buurt dat ze rare feesten geven bij hen thuis.
Zus en ik zijn trouwens allebei wel uit huis.
Nu is mijn moeder dus zo'n 4 maanden zwanger en de levensstijl is niks veranderd. We wonen bij elkaar in de buurt.
Maar ze komen regelmatig bij mij aan de deur. Ook midden in de nacht. Ze willen geld, of vragen drank. Soms blijft er zelfs een van hen hier op de bank slapen, omdat er in huis iets is geëscaleerd.
Nu wil mijn vriend stappen ondernemen zodat ze niet meer aan de deur komen. Alleen, mijn moeder en broer chanteren mij. In mijn jeugd begon mijn broer me namelijk aan te raken en dat ging van kwaad tot erger. Ik dacht toen dat ik het wel fijn vond, want ergens vond ik het allemaal ook erg spannend.
Mijn moeder heeft hier altijd van geweten, zij en mijn broer hadden het achteraf altijd over wat hij met me gedaan had.
Als ik hen niet meer binnenlaat, of anderen vertel van hun situatie, vertellen ze aan iedereen dat ik mijn broer dit aandeed. Dus andersom.
Ik weet echt niet meer wat ik moet doen, dit speelt nu al zolang en ik zit mijn handen in het haar.
Inmiddels wil ik alleen nog maar in bed liggen huilen, alles van het verleden en de afgelopen jaren komen boven. Ik ben bang, doodsbang. Ik denk dat ik hulp nodig heb maar ik durf die niet te vragen. Bang voor wat er gebeurt als ik de waarheid vertel en zij het ontkennen en zelfs het tegenovergestelde beweren.
Ik zie het allemaal gewoon niet meer zitten en denk dat het allemaal beter zou zijn als ik er niet meer zou zijn.
Mijn vriend heeft ook door dat er iets niet lekker gaat bij mij, maar weet uiteraard niet waarom ik me zo gedraag en zo voel.
Mijn vader en zus kan ik hier echt niet over vertellen, zij zouden dit echt niet geloven.
Bovendien maak ik me erge zorgen over het kindje wat geboren gaat worden in deze situatie, maar een melding doen durf ik echt niet!
Sorry voor mijn lange en warrige verhaal. Het is in mijn hoofd ook één grote warboel momenteel. Ik moest het gewoon even anoniem kwijt, en ik merk dat dat al oplucht.
Heeft iemand misschien advies wat ik in deze situatie kan doen? Toch hulp zoeken? Of misschien samen met mijn vriend naar heel ver weg verhuizen?
Ik zit nu zelf al een hele tijd met een probleem waar ik echt niet zelf uit kom, dus ik wilde jullie om jullie mening vragen.
Hopelijk heb ik hem op de juiste peiler geplaatst.
Ik ben 25 en heb al mijn hele leven een erg moeilijke band met mijn moeder. Mijn ouders zijn al jaren gescheiden, met mijn vader heb ik een heel goed contact maar het was destijds niet mogelijk om bij hem te blijven.
Mijn moeder, mijn zusje van 21, mijn broertje van 27 en ik woonden met zijn drieën bij elkaar. Inmiddels ben ik al een jaar of 4 op mezelf en heb een leuke baan en een hele lieve vriend. Mijn leven is nu aardig op orde. Behalve dan de band met mijn moeder.
Mijn moeder is weer zwanger. Ze is 45 en weer in verwachting. Niemand weet van wie, en zij wil dat zelf ook niet vertellen.
Ze is, samen met mijn broertje die daar nog in huis woont enorm aan de alcohol en ik vermoed ook drugs. Ik hoor weleens van mensen uit de buurt dat ze rare feesten geven bij hen thuis.
Zus en ik zijn trouwens allebei wel uit huis.
Nu is mijn moeder dus zo'n 4 maanden zwanger en de levensstijl is niks veranderd. We wonen bij elkaar in de buurt.
Maar ze komen regelmatig bij mij aan de deur. Ook midden in de nacht. Ze willen geld, of vragen drank. Soms blijft er zelfs een van hen hier op de bank slapen, omdat er in huis iets is geëscaleerd.
Nu wil mijn vriend stappen ondernemen zodat ze niet meer aan de deur komen. Alleen, mijn moeder en broer chanteren mij. In mijn jeugd begon mijn broer me namelijk aan te raken en dat ging van kwaad tot erger. Ik dacht toen dat ik het wel fijn vond, want ergens vond ik het allemaal ook erg spannend.
Mijn moeder heeft hier altijd van geweten, zij en mijn broer hadden het achteraf altijd over wat hij met me gedaan had.
Als ik hen niet meer binnenlaat, of anderen vertel van hun situatie, vertellen ze aan iedereen dat ik mijn broer dit aandeed. Dus andersom.
Ik weet echt niet meer wat ik moet doen, dit speelt nu al zolang en ik zit mijn handen in het haar.
Inmiddels wil ik alleen nog maar in bed liggen huilen, alles van het verleden en de afgelopen jaren komen boven. Ik ben bang, doodsbang. Ik denk dat ik hulp nodig heb maar ik durf die niet te vragen. Bang voor wat er gebeurt als ik de waarheid vertel en zij het ontkennen en zelfs het tegenovergestelde beweren.
Ik zie het allemaal gewoon niet meer zitten en denk dat het allemaal beter zou zijn als ik er niet meer zou zijn.
Mijn vriend heeft ook door dat er iets niet lekker gaat bij mij, maar weet uiteraard niet waarom ik me zo gedraag en zo voel.
Mijn vader en zus kan ik hier echt niet over vertellen, zij zouden dit echt niet geloven.
Bovendien maak ik me erge zorgen over het kindje wat geboren gaat worden in deze situatie, maar een melding doen durf ik echt niet!
Sorry voor mijn lange en warrige verhaal. Het is in mijn hoofd ook één grote warboel momenteel. Ik moest het gewoon even anoniem kwijt, en ik merk dat dat al oplucht.
Heeft iemand misschien advies wat ik in deze situatie kan doen? Toch hulp zoeken? Of misschien samen met mijn vriend naar heel ver weg verhuizen?
woensdag 15 februari 2017 om 17:12
Maatschappelijk werk? Psycholoog? Een zieke situatie dat je moeder hiervan af wist en niets deed
Overigens denk ik niet dat mensen je broer en/of je moeder zouden geloven, zeker omdat je broer drie jaar ouder is. Ik denk in tegendeel dat dit tegen hen gaat werken. Maar ik kan mij voorstellen dat je dit niet over straat willen hebben.
Overigens denk ik niet dat mensen je broer en/of je moeder zouden geloven, zeker omdat je broer drie jaar ouder is. Ik denk in tegendeel dat dit tegen hen gaat werken. Maar ik kan mij voorstellen dat je dit niet over straat willen hebben.
woensdag 15 februari 2017 om 17:18
Nee mijn vriend weet dit niet. Die ziet zelf ook wel dat de situatie bij mijn moeder en broer niet gezond is. Hij heeft zelf vermoedens dat moeder zwanger is van broer.
Ik zou niet weten hoe ik me kan verzetten hier tegen. De deur niet meer open doen? Ze hebben ook de huissleutels dus dat werkt niet. De sloten veranderen, maar dat durf ik vanwege hun chantage niet. Mijn broer is echt ontzettend sterk en ze hebben allebei hun woordje wel klaar.
Ik zou niet weten hoe ik me kan verzetten hier tegen. De deur niet meer open doen? Ze hebben ook de huissleutels dus dat werkt niet. De sloten veranderen, maar dat durf ik vanwege hun chantage niet. Mijn broer is echt ontzettend sterk en ze hebben allebei hun woordje wel klaar.
woensdag 15 februari 2017 om 17:32
Jeetje meid,wat een heftig verhaal.
Mijn eerste gedachte was:wees niet bang om je mond open te doen.in de eerste plaats tegen je vriend, maar ook tegen je vader of wie dan ook. Het lijkt me wel duidelijk wie hier niet spoort! Wees niet bang om niet geloofd te worden.
Sloten vervangen en niet meer binnen laten lijkt me een goede stap. Geef aan dat je het gewoon niet meer wil.
En laat ze maar roddelen dan. Wie gaat men geloven denk je? Wie leeft er hier een vreemd leven? En al worden ze geloofd ,jammer dan.
Als je afstand neemt krijg je daar ook weinig of niks van mee.
In jou geval zou ik denk ik zelfs verhuizen om van ze af te zijn.
Sterkte!
Mijn eerste gedachte was:wees niet bang om je mond open te doen.in de eerste plaats tegen je vriend, maar ook tegen je vader of wie dan ook. Het lijkt me wel duidelijk wie hier niet spoort! Wees niet bang om niet geloofd te worden.
Sloten vervangen en niet meer binnen laten lijkt me een goede stap. Geef aan dat je het gewoon niet meer wil.
En laat ze maar roddelen dan. Wie gaat men geloven denk je? Wie leeft er hier een vreemd leven? En al worden ze geloofd ,jammer dan.
Als je afstand neemt krijg je daar ook weinig of niks van mee.
In jou geval zou ik denk ik zelfs verhuizen om van ze af te zijn.
Sterkte!
woensdag 15 februari 2017 om 17:37
quote:Feline88 schreef op 15 februari 2017 @ 17:18:
Nee mijn vriend weet dit niet. Die ziet zelf ook wel dat de situatie bij mijn moeder en broer niet gezond is. Hij heeft zelf vermoedens dat moeder zwanger is van broer.
Ik zou niet weten hoe ik me kan verzetten hier tegen. De deur niet meer open doen? Ze hebben ook de huissleutels dus dat werkt niet. De sloten veranderen, maar dat durf ik vanwege hun chantage niet. Mijn broer is echt ontzettend sterk en ze hebben allebei hun woordje wel klaar.Laat ze lekker lullen. Jij weet toch dat het niet waar is? Je maakt het allemaal veel te ingewikkeld. Slot vervangen, ander nummer nemen en door met je leven.
Nee mijn vriend weet dit niet. Die ziet zelf ook wel dat de situatie bij mijn moeder en broer niet gezond is. Hij heeft zelf vermoedens dat moeder zwanger is van broer.
Ik zou niet weten hoe ik me kan verzetten hier tegen. De deur niet meer open doen? Ze hebben ook de huissleutels dus dat werkt niet. De sloten veranderen, maar dat durf ik vanwege hun chantage niet. Mijn broer is echt ontzettend sterk en ze hebben allebei hun woordje wel klaar.Laat ze lekker lullen. Jij weet toch dat het niet waar is? Je maakt het allemaal veel te ingewikkeld. Slot vervangen, ander nummer nemen en door met je leven.
woensdag 15 februari 2017 om 17:39
Ze hebben niets om jou mee te chanteren. Jij weet wat er gebeurd is. Als dat uitkomt dan staan zij er juist nog slechter voor. Als zij het verhaal omdraaien, dan liegen ze, en wel zo'n leugen dat mensen er sowieso vragen bij gaan stellen. Oftewel, je bent beter af om die wond open te snijden, dat pus van die ontsteking eruit te laten, ja dat doet pijn, en daarna de boel te genezen. Het litteken zal er blijven, maar het is dan wel schoon, gezond en niet meer pijnlijk.
Dus, eruit gooien die twee. Ze hebben hun kans verkeken. Oh, en de sociale dienst etc waarschuwen.
Misschien zelfs verhuizen naar een andere wijk en hen geen nieuw adres geven.
Dus, eruit gooien die twee. Ze hebben hun kans verkeken. Oh, en de sociale dienst etc waarschuwen.
Misschien zelfs verhuizen naar een andere wijk en hen geen nieuw adres geven.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
woensdag 15 februari 2017 om 17:41
Wat een heftig verhaal. Dit is te veel om alleen te dragen. Spreek er zeker over met je dokter. Geen idee hoe het in NL werkt, maar misschien kan er langs die weg een melding gedaan worden zodat ook het ongeboren kind beschermd is, voor zover dat mogelijk is in deze hallucinante situatie.
Neem ook je vriend in vertrouwen, dit is echt te zwaar voor jou alleen.
Neem ook je vriend in vertrouwen, dit is echt te zwaar voor jou alleen.
woensdag 15 februari 2017 om 17:47
Je kunt ook anoniem een melding maken bij veilig thuis. Of denk je dat ze dan weten dat jij het hebt gedaan? Maakt ook niet uit joh, niemand gaat hen geloven tov jou. En als ze bij ze langsgaan, dan krijgen ze vast te maken met hulpverlening en dan snappen die echt wel, dat die mensen niet helemaal helder meer zijn. En de baby is dan het belangrijkst, dat die beschermd wordt tegen wat zijn/haar moeder allemaal uitspookt. Ik hoop tenminste dat ze zullen ingrijpen. Wat een zootje.
Neem iemand in vertrouwen, er zijn ook vertrouwenspersonen als je nog geen melding durft te maken. Heel erg voor je! Ik vind je een dapper mens dat je er iets aan wilt doen, voor de baby. Sterkte.
Neem iemand in vertrouwen, er zijn ook vertrouwenspersonen als je nog geen melding durft te maken. Heel erg voor je! Ik vind je een dapper mens dat je er iets aan wilt doen, voor de baby. Sterkte.
woensdag 15 februari 2017 om 17:48
Als ik jou was zou ik beginnen met open kaart te spelen tegen je vriend. Je geeft zelf aan dat hij door heeft dat er geen gezonde verhoudingen thuis waren. Hij zal dus je verhaal vast en zeker geloven (ok misschien schaam je je maar als hij van jou houd is dat niet nodig want dan wilt hij je helpen).
Ik kan mij namelijk voorstellen dat als hij niet weet wat er gebeurt is hij de situatie nooit echt gaat begrijpen en daardoor dit ook nog jullie relatie gaat verpesten. Dan heeft je broer alsnog zijn zin!
Je vader en zusje kennen de situatie waarschijnlijk het beste van allemaal. Waarom zouden zij je moeder en broer wel geloven en jou niet? Zorg dat je je broer voor bent door het zelf te vertellen. Dan heeft hij niks meer om je te chanteren. Vertel dan wel echt het hele verhaal en wees eerlijk(anders kan het alsnog tegen je gebruikt worden).
Ga vervolgens hulp zoeken voor jezelf (huisarts heeft inderdaad beroepsgeheim). Zorg dat je alles een plekje kan geven wat er vroeger (en nu) gebeurt is zodat je ook echt weer verder kan en weer kan gaan genieten.
Daarnaast kun je ook anoniem een melding doen van de situatie van je moeder. Er zullen vast meer mensen zijn die zich zorgen om haar maken als ook ' vreemde' uit de buurt aangeven dat er vreemde feestjes gegeven worden.
Ik kan mij namelijk voorstellen dat als hij niet weet wat er gebeurt is hij de situatie nooit echt gaat begrijpen en daardoor dit ook nog jullie relatie gaat verpesten. Dan heeft je broer alsnog zijn zin!
Je vader en zusje kennen de situatie waarschijnlijk het beste van allemaal. Waarom zouden zij je moeder en broer wel geloven en jou niet? Zorg dat je je broer voor bent door het zelf te vertellen. Dan heeft hij niks meer om je te chanteren. Vertel dan wel echt het hele verhaal en wees eerlijk(anders kan het alsnog tegen je gebruikt worden).
Ga vervolgens hulp zoeken voor jezelf (huisarts heeft inderdaad beroepsgeheim). Zorg dat je alles een plekje kan geven wat er vroeger (en nu) gebeurt is zodat je ook echt weer verder kan en weer kan gaan genieten.
Daarnaast kun je ook anoniem een melding doen van de situatie van je moeder. Er zullen vast meer mensen zijn die zich zorgen om haar maken als ook ' vreemde' uit de buurt aangeven dat er vreemde feestjes gegeven worden.
woensdag 15 februari 2017 om 18:00
Bedankt voor jullie lieve reacties.
Ik snap ergens ook wel dat ik gewoon uit de school moet klappen hiermee. Ik durf het alleen (nog) niet.
Ook niet tegen mijn vriend, want hij zal wel gekwetst en boos zijn dat ik hem dit niet eerder heb toevertrouwd. En hem kwijtraken zou ik echt een gigantische ramp vinden.
Bedankt Amelia voor je aardige woorden en dat je me dapper noemt. Dat komt echt heel erg binnen, want ik voel me heel erg zwak en ik vind dat ik niks waard ben.
Misschien helpt het al om erover te praten, alleen ik durf ook niet teveel openbaar te delen. Straks lezen zij het en ben ik nog verder van huis. Ik heb ook gedacht om dit weer te wissen, maar ik weet dat dat hier (terecht) niet erg op prijs wordt gesteld. En dan zou ik jullie waardevolle reacties ook moeten missen. Dus ik ben nog even zoekende, ik heb vele topics hier gevolgd en er zijn echt veel forummers die wijze dingen zeggen.
Ik snap ergens ook wel dat ik gewoon uit de school moet klappen hiermee. Ik durf het alleen (nog) niet.
Ook niet tegen mijn vriend, want hij zal wel gekwetst en boos zijn dat ik hem dit niet eerder heb toevertrouwd. En hem kwijtraken zou ik echt een gigantische ramp vinden.
Bedankt Amelia voor je aardige woorden en dat je me dapper noemt. Dat komt echt heel erg binnen, want ik voel me heel erg zwak en ik vind dat ik niks waard ben.
Misschien helpt het al om erover te praten, alleen ik durf ook niet teveel openbaar te delen. Straks lezen zij het en ben ik nog verder van huis. Ik heb ook gedacht om dit weer te wissen, maar ik weet dat dat hier (terecht) niet erg op prijs wordt gesteld. En dan zou ik jullie waardevolle reacties ook moeten missen. Dus ik ben nog even zoekende, ik heb vele topics hier gevolgd en er zijn echt veel forummers die wijze dingen zeggen.
woensdag 15 februari 2017 om 18:05
Je hebt helemaal gelijk dat je hulp nodig hebt Feline. Wat verschrikkelijk wat je hebt meegemaakt en nu nog ga naar je huisarts en doe je verhaal. Vertel hem/haar dat je het erg spannend vindt, maar dat je hulp nodig hebt.
Voor het ongeboren kind van je moeder kun je Veilig Thuis bellen voor advies 0800-2000. Je hoeft nog geen melding te doen, maar leg aan ze voor hoe de situatie is. Soms is het gewoon fijn om anoniem je verhaal te kunnen doen. En voor het kindje dat bij je moeder geboren wordt is het denk ik heel erg nodig dat daar hulp komt. Je eigen situatie zou je ook met hen kunnen bespreken, want heel veilig klink jij ook niet. Verander de sloten op je deuren. Vertel je vriend hoe bang je bent.
Heel veel sterkte, doe dit niet alleen heel erg goed dat je je verhaal hier hebt gedeeld, dat zal ook geen makkelijke stap zijn geweest. Dapper van je!
Voor het ongeboren kind van je moeder kun je Veilig Thuis bellen voor advies 0800-2000. Je hoeft nog geen melding te doen, maar leg aan ze voor hoe de situatie is. Soms is het gewoon fijn om anoniem je verhaal te kunnen doen. En voor het kindje dat bij je moeder geboren wordt is het denk ik heel erg nodig dat daar hulp komt. Je eigen situatie zou je ook met hen kunnen bespreken, want heel veilig klink jij ook niet. Verander de sloten op je deuren. Vertel je vriend hoe bang je bent.
Heel veel sterkte, doe dit niet alleen heel erg goed dat je je verhaal hier hebt gedeeld, dat zal ook geen makkelijke stap zijn geweest. Dapper van je!
woensdag 15 februari 2017 om 18:12
quote:Feline88 schreef op 15 februari 2017 @ 18:00:
want ik voel me heel erg zwak en ik vind dat ik niks waard ben.
Vertrouw erop dat dit is wat je ingeprent hebt gekregen door je verleden en dat het NIET klopt. Het komt dus NIET overeen met de werkelijkheid. JIJ bent niet fout. Maar hoe je behandeld bent in het verleden heeft ervoor gezorgd dat je je afzondert en dat JIJ je de rare/gekke/slechte voelt, dat je dus beter je mond niet kan open trekken. En dat is NIET waar. Dat klopt NIET. Jij bent bang, je hebt hulp en steun nodig.
Als je het moeilijk vindt daarop te vertrouwen, bedenk wat een vriendin nodig zou hebben als zij in jouw situatie zou staan. Wat zou goed zijn voor haar? Heeft ze hulp nodig?
want ik voel me heel erg zwak en ik vind dat ik niks waard ben.
Vertrouw erop dat dit is wat je ingeprent hebt gekregen door je verleden en dat het NIET klopt. Het komt dus NIET overeen met de werkelijkheid. JIJ bent niet fout. Maar hoe je behandeld bent in het verleden heeft ervoor gezorgd dat je je afzondert en dat JIJ je de rare/gekke/slechte voelt, dat je dus beter je mond niet kan open trekken. En dat is NIET waar. Dat klopt NIET. Jij bent bang, je hebt hulp en steun nodig.
Als je het moeilijk vindt daarop te vertrouwen, bedenk wat een vriendin nodig zou hebben als zij in jouw situatie zou staan. Wat zou goed zijn voor haar? Heeft ze hulp nodig?
woensdag 15 februari 2017 om 18:12
woensdag 15 februari 2017 om 18:15
Jeetje wat een verhaal, wat heftig voor je.
Mijn eerste gedachten toen ik je verhaal las was direct dat je moeder misschien wel zwanger is van je broer! (en die gedachten zijn niet nieuw voor je aangezien je in een verdere reactie al aangeeft dat je vriend die vermoedens heeft) Dat zou zeker verklaren waarom ze niet wil zeggen wie de vader is. Want zomaar iemand 'aanwijzen' kan niet natuurlijk, want dat komt vroeg of laat toch uit dat dat niet klopt. Maar als je broer de vader zou zijn, nee dat willen ze absoluut niet vertellen. (nu hoop ik natuurlijk niet dat dat zo is, maar het zou me niet verbazen als ik je verhaal lees)
Voor jezelf, ik denk dat je, zoals anderen ook zeggen, je vriend in vertrouwen moet nemen. Dat zal erg moeilijk zijn om te vertellen, maar ik denk dat het voor jou een opluchting is als hij er van weet. Geef hem ook wel even de tijd om dit te verwerken als hij dat nodig heeft, want voor hem is het natuurlijk ook niet niks. Zijn afkeer (als ik het even zo mag noemen) naar jouw broer/moeder wordt groter lijkt me, maar de band tussen jou en je vriend zal sterker worden!
Persoonlijk zou ik inderdaad gaan verhuizen, een eind uit hun buurt, zodat je samen met je vriend een nieuwe start kan maken en niet steeds lastig gevallen wordt door je broer/moeder.
En nee, het zou niet beter zijn als jij er niet meer zou zijn, dat wil je je vriend (je vader, je zusje, je vriendinnen etc.etc.) toch ook niet aan doen? Hulp zoeken om het emotioneel te kunnen gaan verwerken lijkt me wel verstandig. Wie weet helpt het al heel veel dat je er met je vriend over kan praten. En als je het hem niet direct durft te vertellen kun je het eventueel ook opschrijven en het hem laten lezen, en daarna er over praten.
Ik wens je veel sterkte in deze nare bizarre situatie!
Mijn eerste gedachten toen ik je verhaal las was direct dat je moeder misschien wel zwanger is van je broer! (en die gedachten zijn niet nieuw voor je aangezien je in een verdere reactie al aangeeft dat je vriend die vermoedens heeft) Dat zou zeker verklaren waarom ze niet wil zeggen wie de vader is. Want zomaar iemand 'aanwijzen' kan niet natuurlijk, want dat komt vroeg of laat toch uit dat dat niet klopt. Maar als je broer de vader zou zijn, nee dat willen ze absoluut niet vertellen. (nu hoop ik natuurlijk niet dat dat zo is, maar het zou me niet verbazen als ik je verhaal lees)
Voor jezelf, ik denk dat je, zoals anderen ook zeggen, je vriend in vertrouwen moet nemen. Dat zal erg moeilijk zijn om te vertellen, maar ik denk dat het voor jou een opluchting is als hij er van weet. Geef hem ook wel even de tijd om dit te verwerken als hij dat nodig heeft, want voor hem is het natuurlijk ook niet niks. Zijn afkeer (als ik het even zo mag noemen) naar jouw broer/moeder wordt groter lijkt me, maar de band tussen jou en je vriend zal sterker worden!
Persoonlijk zou ik inderdaad gaan verhuizen, een eind uit hun buurt, zodat je samen met je vriend een nieuwe start kan maken en niet steeds lastig gevallen wordt door je broer/moeder.
En nee, het zou niet beter zijn als jij er niet meer zou zijn, dat wil je je vriend (je vader, je zusje, je vriendinnen etc.etc.) toch ook niet aan doen? Hulp zoeken om het emotioneel te kunnen gaan verwerken lijkt me wel verstandig. Wie weet helpt het al heel veel dat je er met je vriend over kan praten. En als je het hem niet direct durft te vertellen kun je het eventueel ook opschrijven en het hem laten lezen, en daarna er over praten.
Ik wens je veel sterkte in deze nare bizarre situatie!
woensdag 15 februari 2017 om 18:22
woensdag 15 februari 2017 om 18:23
woensdag 15 februari 2017 om 18:40
quote:Feline88 schreef op 15 februari 2017 @ 17:18:
Nee mijn vriend weet dit niet. Die ziet zelf ook wel dat de situatie bij mijn moeder en broer niet gezond is. Hij heeft zelf vermoedens dat moeder zwanger is van broer.
Ik zou niet weten hoe ik me kan verzetten hier tegen. De deur niet meer open doen? Ze hebben ook de huissleutels dus dat werkt niet. De sloten veranderen, maar dat durf ik vanwege hun chantage niet. Mijn broer is echt ontzettend sterk en ze hebben allebei hun woordje wel klaar.Zou je je vriend dit topic durven laten lezen?
Nee mijn vriend weet dit niet. Die ziet zelf ook wel dat de situatie bij mijn moeder en broer niet gezond is. Hij heeft zelf vermoedens dat moeder zwanger is van broer.
Ik zou niet weten hoe ik me kan verzetten hier tegen. De deur niet meer open doen? Ze hebben ook de huissleutels dus dat werkt niet. De sloten veranderen, maar dat durf ik vanwege hun chantage niet. Mijn broer is echt ontzettend sterk en ze hebben allebei hun woordje wel klaar.Zou je je vriend dit topic durven laten lezen?
woensdag 15 februari 2017 om 18:47
quote:YellowLemon schreef op 15 februari 2017 @ 18:40:
[...]
Zou je je vriend dit topic durven laten lezen?
Dat lijkt mij een heel goed idee.
Je vriend zal je hierom echt niet verlaten, TO. Zo wel moet je hem liever kwijt zijn dan rijk!!
Neem alsjeblieft iemand in vertrouwen
En er is echt NIEMAND die je moeder en broer gaat geloven als zij het verhaal omdraaien,
[...]
Zou je je vriend dit topic durven laten lezen?
Dat lijkt mij een heel goed idee.
Je vriend zal je hierom echt niet verlaten, TO. Zo wel moet je hem liever kwijt zijn dan rijk!!
Neem alsjeblieft iemand in vertrouwen
En er is echt NIEMAND die je moeder en broer gaat geloven als zij het verhaal omdraaien,
woensdag 15 februari 2017 om 19:17
