Onzeker en bang

25-11-2009 08:25 21 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo, ik wilde hier even mijn ei kwijt en een mening of advies. Mijn vriend en ik hebben de laatste tijd problemen over allerlei onderwerpen en ik word hier heel onzeker door. Dit ben ik nooit geweest in andere relaties. Wij gaan nu 3 jaar met elkaar en wonen samen. Voor de duidelijkheid wij zijn begin 40 dus geen 18 meer of zo. Bij mij komen de laatste tijd zoveel onzekere gevoelens naar boven als hij gaat stappen met collega's en dan heb ik het idee dat hij iemand anders leuker vindt. Als hij dan weg gaat zit ik ontzettend in de zenuwen en dat is toch niet goed. Nu moet ik er wel bij zeggen dat hij met mannen alleen gaat stappen, echt mannen onder elkaar, maar dat ze heel veel drinken en dan kan er sneller iets gebeuren. Ook omdat 1 van de collega's een flierefluiter is en zelfs mij heeft proberen te versieren. Ik weet gewoon niet meer hoe hier mee om te gaan, vooral omdat tegen de kerst het best wel vrij veel voorkomt al die borrels. Kunnen jullie me wat handvaten geven?



Dank
Alle reacties Link kopieren
Nou, dit lijkt mij een kwestie van vertrouwen ! Ik heb maar een tip: in gesprek gaan met je partner, vertellen wat je dwars zit.
Alle reacties Link kopieren
Ja, het is inderdaad een kwestie van vertrouwen en ik heb het er ook met hem over gehad, maar we komen er niet uit. Hij vindt dat ik me niet druk moet maken en ik vind weer dat het vreemd is dat hij met zijn collega's echt tot diep in de nacht gaat stappen. Tsja biertje na het werk, ok, maar echt stappen?? Maar weet niet waar dit vandaan komt, in mijn vroegere relatie was ik nooit onzeker, er zijn natuurlijk wel wat dingen gebeurt in deze relatie, maar toch, ik blijf erover piekeren wat hij doet en wie hij ontmoet in de kroeg. Is toch niet normaal? En als ik uit eten ga of naar de sauna, vindt hij het allemaal prima. Hij zegt gewoon veel plezier en that's it. Daarom voel ik me ook nog schuldig naar hem toe, pfff
Oh dat stappen met collega's gebeurt veel hoor.



Het is echt jouw probleem. Tenzij je redenen hebt om hem te wantrouwen?
Alle reacties Link kopieren
Geen echte reden, er hebben wat dingen gespeeld dat hij vaak loog en bepaalde sexuele voorkeuren had die hij niet durfde uit te spreken en daardoor mailde om iets af te spreken. Heeft hij achteraf niet gedaan hoor. Maar de sex is nog steeds niet echt goed (lees heel weinig) dus hier komt ook de onzekerheid vandaan. Maar hij zegt altijd dat hij geen probleem heeft.
Komt wat hij zegt over het algemeen overeen met wat hij doet?

Zijn dat seksuele voorkeuren waar jij helemaal niets mee kunt, maar wel heel belangrijk zijn voor hem?
Alle reacties Link kopieren
Ja hoor, over het algemeen wel ja. Alleen ik heb nu wantrouwen en daar wil ik vanaf. Ik kan wel wat met zijn sexuele voorkeuren, doe ik ook moeite voor maar andersom lijkt het of hij totaal niet het mannelijke gedrag naar mij toe toont. Moet altijd initiatief nemen, maar dat was ook in het begin van de relatie al zo, misschien heeft hij ook gewoon minder behoefte.
Als jij je intuitie laat spreken, dus niet je hart/gevoel/verstand/wat je graag wil/waar je bang voor bent..



Vertrouw je hem dan?
Alle reacties Link kopieren
Ja eigenlijk vertrouw ik hem wel. Het is niet iemand die zomaar met iemand naar bed gaat. Het heeft bij ons ook maanden geduurd en het lukt hem vaak ook niet goed. Het is meer mijn eigen onzekerheid dat ik denk dat hij iemand anders leuk vindt.
Je kunt je wantrouwen en onzekerheid ook enorm cultiveren door er zo mee bezig te zijn.



In feite komt het er op neer dat als je hem niet kan vertrouwen, je beter uit elkaar kunt gaan. Ongeacht of hij wel of niet te vertrouwen is. Vertrouwen is de basis van een relatie.

Je kunt er ook voor kiezen om hem wel te gaan vertrouwen.

Stel dat je dat doet... is er een klein stemmetje in je dat zegt dat je dat maar beter niet kunt doen? Of geeft dat rust?
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik wil het wel, maar het is heel moeilijk om dat wantrouwen uit te schakelen. Ik zie hem gewoon in die kroeg, flirten met anderen en dan zijn tel.nr geven, terwijl hij andersom helemaal niet zo denkt. Ja wel, dat ik met andere praat en soms flirt, maar niet dat ik verder zou gaan, daar vertrouwt hij me in. Hij zegt ook altijd, je bent oud en wijs genoeg en als je niet tevreden bent en vreemd wilt gaan, hou je gewoon jezelf voor de gek als je in deze relatie blijft. Heel redelijk allemaal, maar toch, ik ken zo weinig mannen van zijn leeftijd die regelmatig gaan stappen en dan echt in die kroegen die bekend staan als vrijgezellen kroegen, heb daar moeite mee. Wat een verhaal weer
Afgezien wat hij er allemaal van zegt...



Ik krijg sterk het gevoel dat je intuitie spreekt dat hij NIET te vertrouwen is, maar dat je hem graag wilt geloven omdat je hem niet kwijt wilt raken.



Kan dat kloppen?
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat kan kloppen, maar heb hem nog nooit betrapt op zoiets en verder is hij elke avond gewoon thuis, tenzij hij met zijn collega's weggaat, dat gebeurt ook niet zo heel vaak hoor, maar nu in de kersttijd wel. Dus weet gewoon niet of het aan mij ligt of aan hem. Wil eigenlijk een instelling van laat hem lekker plezier maken en als het goed zit maakt het niet uit en als het niet goed zit kom je er vanzelf achter. Ik merk ook zelf dat ik steeds zijn tel. wil controleren. Hoe kom ik hier vanaf.
Door je kop in het zand te steken en net te doen alsof er niets aan de hand is.



Hoe onaangenaam ook, volg dat stemmetje.



Natuurlijk mag hij lekker plezier maken, maar negeer niet wat je heel erg goed aanvoelt. Waarschijnlijk is het enige wat je wil dat hij je geruststeld dat er niets aan de hand is. En weer, en weer, en weer, want dat stemmetje gaat niet weg.



Wat jij jezelf zou kunnen afvragen... wat zijn de gevolgen als blijkt dat hij inderdaad niet te vertrouwen is?
Diep van binnen 'weet' je het antwoord op je vragen wel...
Alle reacties Link kopieren
Als hij niet te vertrouwen is, is het afgelopen natuurlijk. Daar zou ik niet mee kunnen leven.
Ik denk dat het verstandig is een (kort!) en duidelijk (NIET emotioneel) eenzijdig gesprek aan te gaan en je grenzen aan te geven. Tot hier en niet verder anders einde oefening, begrepen? Ja? Goed zo!



Kader je grenzen af. Kan jij leven met het feit dat hij telnummers geeft aan andere vrouwen? Wat voor een doel heeft dat? Jij bepaalt jouw grenzen.
Alle reacties Link kopieren
Ja, daar heb je helemaal gelijk in. Maar ik weet helemaal niet of hij tel. nrs. geeft daar ben ik bang voor. Misschien is hij echt alleen maar leuk aan het stappen met de mannen. Voor mijn tijd deed hij dat ook altijd en veel vaker.



Ik vind het alleen anders als je een relatie hebt, maar hij niet. Vind jij het normaal als hij gaat stappen ( niet gewoon even een biertje halen) maar echt stappen. ??? Ik vraag me af hoe het bij andere mensen gaat.
Ja dat vind ik normaal.



Maar ik ken ook het verschil tussen iemand wel vertrouwen en niet vertrouwen waarbij ik toch achteraf heel erg raak zat bij het niet vertrouwen.



Hebben jullie een gelijkwaardige relatie? Of ben jij (emotioneel) erg van hem afhankelijk?
Alle reacties Link kopieren
Ja hoor, we zijn best wel gewaagd aan elkaar, zijn beiden ook erg koppig en vertonen haantjesgedrag. Het is echt niet zo dat ik me afhankelijk opstel. Ik weet alleen niet waarom ik dit gevoel heb, af en toe in mindere mate (hormonen). Maar ben een een zelfstandig persoon, heb een goede baan, helemaal geen reden om onzeker te zijn. Denk zelf dat het eraan ligt dat ik gewend ben dat mannen veel initiatief nemen met sex en vaak willen en hij dat helemaal niet heeft, en langzamerhand sluipt er zo'n onzeker gevoel naar binnen..
Een wat latere reactie, maar ik moest werken



Blijf jezelf vertrouwen. Dat je zelf een goede basis hebt, dat je onafhankelijk bent en dat je niet gek bent als het aankomt op intuitie. Maar als je blij bent met em, laat dat regelmatig weten en laat je niet gek maken door gedachtes!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven