Psyche
alle pijlers
Op zoek naar zingeving, gesprekken, enz
maandag 15 november 2021 om 23:51
Ik ben van huis uit katholiek opgevoed. Althans, ik heb gedaan wat er gedaan werd vroeger maar echt gelovig was en ben ik niet. Ben dan ook al jaren niet meer in de kerk geweest. Hetzelfde geldt voor de rest van mijn familie.
Ik geloof niet echt in het verhaal wat de kerk vertelt. Ik geloof wel dat er ‘iets’ is. Ik voel me wel thuis in de kerk op 1 of andere manier.
Laatst was ik weer in mijn geboorteplaats en toen ben ik weer eens binnengelopen. Ik steek weleens kaarsjes aan en heb dat ook gedaan. Het is een hele mooie kerk en ik merkte dat ik het fijn vond. Er was geen dienst ofzo. Gewoon, de rust, de uitstraling.
Ik ben de laatste jaren best wel zoekende maar wie ik nu ben en wat ik wil. Ik heb veel meegemaakt en ben bezig dat allemaal een plekje te geven.
Ook ben ik best eenzaam. Naast mijn partner heb ik vrij weinig contacten. Ook dat is iets waar ik mee bezig ben maar het is niet makkelijk.
Ik merk de laatste jaren dat ik heel erg op zoek ben naar zingeving. Ik heb alleen geen idee op welke manier of hoe ik dat in zou willen vullen. Misschien ook het stukje eenzaamheid en de behoefte om meer contact te hebben.
Het bezoekje aan de kerk zette me aan het denken dat ik me best wel bij ‘zoiets’ aan zou willen sluiten. Niet perse de kerk maar een plek waar ruimte is voor iedereen, waar je mag zijn wie je wil en waar je ‘nuttige’ dingen kunt doen en gesprekken kunt voeren.
Ik heb wel rondgekeken op Google maar kan niet echt iets vinden. Vrouwencirkels gaan vaak over hekserij of het zijn juist groepen voor zakenvrouwen.
Hier in de buurt zit wel een soort inloophuis voor vrouwen maar dat is overdag. Ik werk overdag gewoon.
Onlangs heb ik een assertiviteitscursus afgerond en ik merkte dat ik het fijn vond om in een groep gelijkgestemden aan mezelf te werken, te kunnen oefenen en ook kunnen praten over de dingen die we lastig vinden.
Begrijpt iemand waar ik naar op zoek ben? En kan iemand me misschien de juiste richting op wijzen?
Ik geloof niet echt in het verhaal wat de kerk vertelt. Ik geloof wel dat er ‘iets’ is. Ik voel me wel thuis in de kerk op 1 of andere manier.
Laatst was ik weer in mijn geboorteplaats en toen ben ik weer eens binnengelopen. Ik steek weleens kaarsjes aan en heb dat ook gedaan. Het is een hele mooie kerk en ik merkte dat ik het fijn vond. Er was geen dienst ofzo. Gewoon, de rust, de uitstraling.
Ik ben de laatste jaren best wel zoekende maar wie ik nu ben en wat ik wil. Ik heb veel meegemaakt en ben bezig dat allemaal een plekje te geven.
Ook ben ik best eenzaam. Naast mijn partner heb ik vrij weinig contacten. Ook dat is iets waar ik mee bezig ben maar het is niet makkelijk.
Ik merk de laatste jaren dat ik heel erg op zoek ben naar zingeving. Ik heb alleen geen idee op welke manier of hoe ik dat in zou willen vullen. Misschien ook het stukje eenzaamheid en de behoefte om meer contact te hebben.
Het bezoekje aan de kerk zette me aan het denken dat ik me best wel bij ‘zoiets’ aan zou willen sluiten. Niet perse de kerk maar een plek waar ruimte is voor iedereen, waar je mag zijn wie je wil en waar je ‘nuttige’ dingen kunt doen en gesprekken kunt voeren.
Ik heb wel rondgekeken op Google maar kan niet echt iets vinden. Vrouwencirkels gaan vaak over hekserij of het zijn juist groepen voor zakenvrouwen.
Hier in de buurt zit wel een soort inloophuis voor vrouwen maar dat is overdag. Ik werk overdag gewoon.
Onlangs heb ik een assertiviteitscursus afgerond en ik merkte dat ik het fijn vond om in een groep gelijkgestemden aan mezelf te werken, te kunnen oefenen en ook kunnen praten over de dingen die we lastig vinden.
Begrijpt iemand waar ik naar op zoek ben? En kan iemand me misschien de juiste richting op wijzen?
woensdag 17 november 2021 om 09:59
Voor werken aan jezelf, in groepsverband, zijn er mogelijkheden te over. Overigens zou je dan ook in zijstraten kunnen denken. Zelf heb ik eens acteerlessen gevolgd. Niet omdat ik zo graag op een podium zou willen staan, maar wel om wat meer schijt te ontwikkelen. Was een erg leuke en relevante ervaring. Heb er geen leuke vrienden ontmoet, maar wel nieuwe ervaringen opgedaan. En bij een creatieve opleiding heb ik bv vooral geleerd de oordelende hekjes in mijn eigen hoofd meer los te laten.XDemiX schreef: ↑16-11-2021 22:12Kinderen heb ik niet en zal ik (helaas) ook niet krijgen. Ik denk inderdaad dat het met kleinere kinderen makkelijker is om nieuwe contacten te leggen.
Sommige dingen vind ik erg leuk (werken aan mezelf wat ik eerder noemde) maar ik ben nog volop aan het leren. Ik vind het niet altijd makkelijk om mezelf te verwoorden.
Bedankt voor je bijdrage, ik ga eens Googelen.
Btw, wanneer je gaat voor aan jezelf werken in groepsverband, let dan wel een beetje op hoe hun businessmodel is. Dwz, of het een beetje zuiver is, en er deskundige leraren/coaches zijn, want het is wel een verdienmodel wat een boel charlatans trekt. Anyway je klinkt slim genoeg, dus vermoedelijk is dat een advies waaraan je niet zoveel hebt…;)
Maar idd lastig, wanneer jij toevallig wat andere omstandigheden hebt dan wat het gemiddelde is. Dat maakt veel wat voor een ander voor het oprapen ligt ineens behoorlijk wat ingewikkelder. Denk iig nooit dat het aan jou ligt. Voel je er niet minder door. Want jij bent net zo goed, en net zo leuk, en net zo lief als de rest. Slechts je omstandigheden zijn anders.
woensdag 17 november 2021 om 10:26
Het komt voort uit de kerk en valt er officieel ook onder volgens mij. Maar ze zoeken de verbinding en je hoeft niet lid te zijn van de kerk. Waar ik was waren mensen met een katholieke, Joodse en protestante achtergrond, die niet zo goed wisten wat ze nu wilden met hun geloof, maar dat ook niet helemaal los konden laten.
Het waren geen colleges maar discussieavonden met een kleine groep (man of 12).
En bijvoorbeeld met die ex-soldaten, begon het gesprek met het gebod "gij zult niet doden". Is het geoorloofd om dat in een oologssituatie wel te doen. Volgens de wet wel, maar hoe zou god daarin staan? Hoe sta je er zelf in?
Heel open, niets over straffen van god of hel en verdoemenis, maar een open gesprek. Meer filosofisch.
Ik vond het heel prettig en ben voor mezelf tot de conclusie gekomen dat ik niet geloof.
