Psyche
alle pijlers
Opname
dinsdag 21 januari 2020 om 01:35
Nacht1234 schreef: ↑21-01-2020 01:26Bedankt voor je bericht. Het probleem is dat ik geen vertrouwde en rustige omgeving heb. Mijn thuissituatie is erg slecht en ik kan ook nog op mezelf wonen( ons cultuur,koerdisch), ik raak thuis elke dag meer in de put en zie geen uitweg. Ik ben zo moe.. ik weet niet hoe verder..
Dan moet er zsm een vertrouwdere, veiligere omgeving voor jou gevonden worden. Makkelijk gezegd natuurlijk, want ik ken je situatie niet, maar je hoeft het niet allemaal zelf te doen. Heb je contact met je huisarts of andere hulpverlening? Straks gelijk even bellen.
.
dinsdag 21 januari 2020 om 01:37
Anoniem262821034 schreef: ↑21-01-2020 01:35Dan moet er zsm een vertrouwdere, veiligere omgeving voor jou gevonden worden. Makkelijk gezegd natuurlijk, want ik ken je situatie niet, maar je hoeft het niet allemaal zelf te doen. Heb je contact met je huisarts of andere hulpverlening? Straks gelijk even bellen.
Huisarts heeft anti depressiva voorgeschreven en ik heb een doorverwijzing naar de psycholoog. Bijna allemaal hebben een hele lange wachtrij en er is nauwelijks plek:(
dinsdag 21 januari 2020 om 01:47
Ja dat is waardeloos!
Is er een praktijkondersteuner waar je in de tussentijd je hart kunt luchten? Of anders gewoon regelmatig een (bel)afspraak met de huisarts zelf?
Probeer ook zelf vast wat praktische dingen te onderzoeken (logeren bij vriendinnen, al is het maar een nachtje per week om even tot rust te komen, desnoods airBnB - of hoe je dat ook schrijft -, overdag zoveel mogelijk rust zoeken buitenshuis - bibliotheek ofzo, of wat ik zelf wel eens doe, gewoon een middagje in het tuincentrum zitten koffie drinken en rondneuzen, en wel thuis slapen), dat soort dingen. Want ook al ben je straks aan de beurt en ga je een psycholoog zien, je situatie wordt niet meteen gemakkelijker zodra de wachtlijst voorbij is.
Misschien kun je hier ook eens informeren of er iemand praktisch met je mee kan denken: https://www.mee.nl/mee-locator
Is er een praktijkondersteuner waar je in de tussentijd je hart kunt luchten? Of anders gewoon regelmatig een (bel)afspraak met de huisarts zelf?
Probeer ook zelf vast wat praktische dingen te onderzoeken (logeren bij vriendinnen, al is het maar een nachtje per week om even tot rust te komen, desnoods airBnB - of hoe je dat ook schrijft -, overdag zoveel mogelijk rust zoeken buitenshuis - bibliotheek ofzo, of wat ik zelf wel eens doe, gewoon een middagje in het tuincentrum zitten koffie drinken en rondneuzen, en wel thuis slapen), dat soort dingen. Want ook al ben je straks aan de beurt en ga je een psycholoog zien, je situatie wordt niet meteen gemakkelijker zodra de wachtlijst voorbij is.
Misschien kun je hier ook eens informeren of er iemand praktisch met je mee kan denken: https://www.mee.nl/mee-locator
.
dinsdag 21 januari 2020 om 06:15
Dit vind ik echt heel erg voor je. Als ik een kamer over zou hebben zou je bij mij terecht kunnen. Is er iemand op dit forum die in tijdelijke opvang kan voorzien? Of gaat dat te ver?
Van een opname word je niet blij iig. Daar krijg je te maken met serieuze patiënten en je kunt niet om elkaar heen. Het is een zieke omgeving en dat is nou juist wat je niet nodig hebt.
dinsdag 21 januari 2020 om 09:10
-Anoniem262821034 schreef: ↑21-01-2020 01:47Ja dat is waardeloos!
Is er een praktijkondersteuner waar je in de tussentijd je hart kunt luchten? Of anders gewoon regelmatig een (bel)afspraak met de huisarts zelf?
Probeer ook zelf vast wat praktische dingen te onderzoeken (logeren bij vriendinnen, al is het maar een nachtje per week om even tot rust te komen, desnoods airBnB - of hoe je dat ook schrijft -, overdag zoveel mogelijk rust zoeken buitenshuis - bibliotheek ofzo, of wat ik zelf wel eens doe, gewoon een middagje in het tuincentrum zitten koffie drinken en rondneuzen, en wel thuis slapen), dat soort dingen. Want ook al ben je straks aan de beurt en ga je een psycholoog zien, je situatie wordt niet meteen gemakkelijker zodra de wachtlijst voorbij is.
Misschien kun je hier ook eens informeren of er iemand praktisch met je mee kan denken: https://www.mee.nl/mee-locator
nacht1234 wijzigde dit bericht op 03-07-2020 03:26
20.02% gewijzigd
dinsdag 21 januari 2020 om 09:12
laatmetbijnaalles schreef: ↑21-01-2020 06:15Dit vind ik echt heel erg voor je. Als ik een kamer over zou hebben zou je bij mij terecht kunnen. Is er iemand op dit forum die in tijdelijke opvang kan voorzien? Of gaat dat te ver?
Van een opname word je niet blij iig. Daar krijg je te maken met serieuze patiënten en je kunt niet om elkaar heen. Het is een zieke omgeving en dat is nou juist wat je niet nodig hebt.
Dat is echt heel lief van je. Meerdere mensen in mijn omgeving hebben aangeboden om een kamer te verhuren, maar het probleem is dat ik niet uit huis mag van mijn ouders. Wij zijn islamitisch en hun hebben de regel, alleen als je gaat trouwen. Ik zoek een uitweg omdat ik zo in de war ben, alles heeft maar een wachtrij en ik sta elke dag weer tussen die vier muren.
dinsdag 21 januari 2020 om 09:21
Waar ben je bang voor als je toch uit huis gaat?Nacht1234 schreef: ↑21-01-2020 09:12Dat is echt heel lief van je. Meerdere mensen in mijn omgeving hebben aangeboden om een kamer te verhuren, maar het probleem is dat ik niet uit huis mag van mijn ouders. Wij zijn islamitisch en hun hebben de regel, alleen als je gaat trouwen. Ik zoek een uitweg omdat ik zo in de war ben, alles heeft maar een wachtrij en ik sta elke dag weer tussen die vier muren.
Een opname gaat dit probleem niet oplossen. Opnames zijn alleen in crisis en dan nog zo kort mogelijk. En inderdaad, er zijn bijna geen bedden beschikbaar...
Voor nu zou het het beste zijn een eigen plekje te hebben. Heel fijn dat je mensen om je heen hebt die daarbij willen helpen door een kamer te verhuren! De vraag is wat houdt je tegen? Dat het niet mag van je ouders doet er in principe niet toe, aangezien je volwassen bent. Dus waar ben je bang voor?
dinsdag 21 januari 2020 om 09:28
-GreenLadyFern schreef: ↑21-01-2020 09:21Waar ben je bang voor als je toch uit huis gaat?
Een opname gaat dit probleem niet oplossen. Opnames zijn alleen in crisis en dan nog zo kort mogelijk. En inderdaad, er zijn bijna geen bedden beschikbaar...
Voor nu zou het het beste zijn een eigen plekje te hebben. Heel fijn dat je mensen om je heen hebt die daarbij willen helpen door een kamer te verhuren! De vraag is wat houdt je tegen? Dat het niet mag van je ouders doet er in principe niet toe, aangezien je volwassen bent. Dus waar ben je bang voor?
nacht1234 wijzigde dit bericht op 03-07-2020 03:26
31.52% gewijzigd
dinsdag 21 januari 2020 om 09:42
.Nacht1234 schreef: ↑21-01-2020 09:12Dat is echt heel lief van je. Meerdere mensen in mijn omgeving hebben aangeboden om een kamer te verhuren, maar het probleem is dat ik niet uit huis mag van mijn ouders. Wij zijn islamitisch en hun hebben de regel, alleen als je gaat trouwen. Ik zoek een uitweg omdat ik zo in de war ben, alles heeft maar een wachtrij en ik sta elke dag weer tussen die vier muren.
Win advies in wie je echt hiermee kan helpen, of via je praktijkondersteuner of via Veilig Thuis. Die laatste kan je waarschijnlijk wat beter de weg wijzen.
Sterkte en zorg dat je geholpen wordt met loskomen van de thuissituatie. Als je bang bent, vraag Veilig Thuis om advies.
dinsdag 21 januari 2020 om 09:42
Ik vind dit heel naar voor je! Ik herken zo je gevoel van het niet meer weten wat te doen, angst, verkeerde gedachten, somber.. Ik weet hoe vreselijk die gevoelens zijn. En dan zijn er opties voor je, maar kun je niet weg..
Ik kan je over een opname niks vertellen. Ik heb de keuze gehad, maar uiteindelijk besloten het niet te doen.
Ik hoop héél erg voor je dat er een oplossing voor je komt, welke dan ook, maar één die jou gaat helpen. Wens je sterkte, hou vol
Ik kan je over een opname niks vertellen. Ik heb de keuze gehad, maar uiteindelijk besloten het niet te doen.
Ik hoop héél erg voor je dat er een oplossing voor je komt, welke dan ook, maar één die jou gaat helpen. Wens je sterkte, hou vol
dinsdag 21 januari 2020 om 09:43
Nacht1234 schreef: ↑21-01-2020 09:28Ik snap je gedachte, maar bij ons gaat dit heel moeilijk. Ik ben boven de 18 en ik mag mijn eigen keuzes maken, dit accepteren ze niet. Als ik nu gewoon weg ga en een kamer huur, word ik aan mijn arm terug meegetrokken. Ik zal door de familie uitgemaakt worden voor alles. Het is allemaal heel moeilijk uit te leggen, maar ik zal er alleen nog meer ellende door krijgen. Opname zal het misschien niet oplossen, maar ik heb geen draagkracht meer. Al heel lang verkeerde gedachten en heel somber, angst, verward..
Ik weet het allemaal niet meer
Maar een psycholoog gaat dit ook niet voor je op kunnen lossen (praktisch gezien bedoel ik, psychologische ondersteuning kun je sowieso wel gebruiken).
Ik heb hier geen ervaring mee, maar er zijn veel meer vrouwen in een vergelijkbare situatie. Of die er aan ontsnapt zijn.
Misschien kun je op zoek naar een lotgenoten/ ervaringsdeskundigen iets, kunnen je vriendinnen je daarmee helpen?
Zoals het nu is kan het ook niet verder. In een gedwongen of overhaast huwelijk terecht komen om uit huis te komen is toch ook geen optie.
.
dinsdag 21 januari 2020 om 09:47
Ik hoop voor je dat je sterk genoeg bent om los te komen van je familie. Zijn er binnen jullie gemeenschap niet meer meiden die dat hebben gedaan. Kan je daarmee niet praten.
Het lijkt mij dat het oplosbaar moet zijn in praktische zin (woonruimte voor jezelf). Je werkt 5 dagen en daar heb je het goed toch?
Je moet een opname niet zien als vervangende woonruimte.
Kom voor jezelf op, je woont in Nederland dus het is heel normaal dat je met 18 los komt van je familie.
Het lijkt mij dat het oplosbaar moet zijn in praktische zin (woonruimte voor jezelf). Je werkt 5 dagen en daar heb je het goed toch?
Je moet een opname niet zien als vervangende woonruimte.
Kom voor jezelf op, je woont in Nederland dus het is heel normaal dat je met 18 los komt van je familie.
dinsdag 21 januari 2020 om 10:26
-Because schreef: ↑21-01-2020 09:47Ik hoop voor je dat je sterk genoeg bent om los te komen van je familie. Zijn er binnen jullie gemeenschap niet meer meiden die dat hebben gedaan. Kan je daarmee niet praten.
Het lijkt mij dat het oplosbaar moet zijn in praktische zin (woonruimte voor jezelf). Je werkt 5 dagen en daar heb je het goed toch?
Je moet een opname niet zien als vervangende woonruimte.
Kom voor jezelf op, je woont in Nederland dus het is heel normaal dat je met 18 los komt van je familie.
nacht1234 wijzigde dit bericht op 03-07-2020 03:27
45.11% gewijzigd
dinsdag 21 januari 2020 om 11:10
Maak een afspraak bij de huisarts en beschrijf hoe je je de laatste tijd voelt. Die overweegt dan of de crisisdienst ingeschakeld wordt, en die kan dan samen met jou kijken wat voor NU de beste oplossing is.
Ik zou echter niet op een opname rekenen...
Edit: of dat uberhaupt de crisisdienst wordt ingeschakeld
Ik wil je niet ontmoedigen, maar ook niet dat je (te) hoge verwachtingen hebt, als dat de juiste omschrijving is.
Misschien kun je met je ouders overleggen om tijdelijk bij iemand te logeren? Dat er in ieder geval thuis even geen spanningen zijn.
Ik zou echter niet op een opname rekenen...
Edit: of dat uberhaupt de crisisdienst wordt ingeschakeld
Ik wil je niet ontmoedigen, maar ook niet dat je (te) hoge verwachtingen hebt, als dat de juiste omschrijving is.
Misschien kun je met je ouders overleggen om tijdelijk bij iemand te logeren? Dat er in ieder geval thuis even geen spanningen zijn.
anoniem_655bb33b3d61a wijzigde dit bericht op 21-01-2020 11:14
37.85% gewijzigd
dinsdag 21 januari 2020 om 11:13
Zal ik doen.. dankjewel voor je hulpGreenLadyFern schreef: ↑21-01-2020 11:10Maak een afspraak bij de huisarts en beschrijf hoe je je de laatste tijd voelt. Die overweegt dan of de crisisdienst ingeschakeld wordt, en die kan dan samen met jou kijken wat voor NU de beste oplossing is.
Ik zou echter niet op een opname rekenen...
dinsdag 21 januari 2020 om 11:14
Heel erg bedankt, Ja heel vreselijk zijn die gevoelens..Rosa12345 schreef: ↑21-01-2020 09:42Ik vind dit heel naar voor je! Ik herken zo je gevoel van het niet meer weten wat te doen, angst, verkeerde gedachten, somber.. Ik weet hoe vreselijk die gevoelens zijn. En dan zijn er opties voor je, maar kun je niet weg..
Ik kan je over een opname niks vertellen. Ik heb de keuze gehad, maar uiteindelijk besloten het niet te doen.
Ik hoop héél erg voor je dat er een oplossing voor je komt, welke dan ook, maar één die jou gaat helpen. Wens je sterkte, hou vol
dinsdag 21 januari 2020 om 11:19
GreenLadyFern schreef: ↑21-01-2020 11:10Maak een afspraak bij de huisarts en beschrijf hoe je je de laatste tijd voelt. Die overweegt dan of de crisisdienst ingeschakeld wordt, en die kan dan samen met jou kijken wat voor NU de beste oplossing is.
Ik zou echter niet op een opname rekenen...
Edit: of dat uberhaupt de crisisdienst wordt ingeschakeld
Ik wil je niet ontmoedigen, maar ook niet dat je (te) hoge verwachtingen hebt, als dat de juiste omschrijving is.
Misschien kun je met je ouders overleggen om tijdelijk bij iemand te logeren? Dat er in ieder geval thuis even geen spanningen zijn.
Het is alleen maar fijn dat je me erop wijst dat een opname niet gelijk gaat. Ik zal het proberen om met mijn ouders te praten, misschien dat het wel kan.Dankjewel nogmaals.
dinsdag 21 januari 2020 om 12:34
dinsdag 21 januari 2020 om 14:40
-
nacht1234 wijzigde dit bericht op 03-07-2020 03:29
53.89% gewijzigd
