Oprechte interesse?

18-10-2009 21:51 41 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wat me de laatste tijd erg op valt is dat veel mensen met wie ik praat het 95% van de tijd over zichzelf (willen) hebben en een onderwerp van een ander alleen gebruiken om zo hun eigen verhaal kwijt te kunnen. Misschien ligt het aan mij, maar ik kan me niet herinneren wanneer er iemand voor het laatst aan mij heeft gevraagd hoe het met me gaat en echt naar het antwoord heeft geluisterd. Ik heb serieus steeds vaker dat mensen al weer over zichzelf en hun problemen beginnen te praten, nog voordat ik een fatsoenlijk "met mij gaat het wel goed" heb kunnen zeggen.



Zijn er meer mensen die dit wel eens opvallen of ben ik de enige die zich hier soms aan stoort?
Alle reacties Link kopieren
ik herken het wel in mijn omgeving maar gelukkig niet bij mijn goede vrienden en familie. Het is enorm irritant idd!
herken ik! Zit soms uren verhalen van een ander aan te horen zonder dat ik even aan "bod" kom. Bij echte hele goeie vrienden zeg ik er gewoon luchtig wat van, bij anderen haal ik mijn schouders op...zegt meer over hun dan over mij...
Alle reacties Link kopieren
Misschien denken zij precies hetzelfde over jou. Dat jij niet naar hun verhaal wilt luisteren.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar, ik heb er zelfs al eens een topic over geopend ('altijd luisteraar in vriendschappen'). Misschien is het goed om eens naar de rol van jezelf in vriendschappen te kijken: trek je misschien mensen aan die alleen maar over zichzelf kunnen praten? Begin je zelf wel eens met een onderwerp in een gesprek? Niet iedereen hoeft altijd naar je te luisteren maar het lijkt me wel belangrijk dat je wel in ieder geval een of liefst een paar mensen hebt in je omgeving die wel echt naar je luisteren.

Sterkte ermee!
Alle reacties Link kopieren
quote:Lesbellesdesfleurs schreef op 18 oktober 2009 @ 21:55:

Misschien denken zij precies hetzelfde over jou. Dat jij niet naar hun verhaal wilt luisteren.Nou,TO doet niet zo overkomen dat ze niet luistert,jij wel,je gaat meteen in de aanval..heel vreemd...
toch vraag ik me wel eens af hoe dit goed aan te pakken... Een kennis van mij kan echt van a t/m z een verhaal vertellen. Dat is soms echt wel eens leuk omdat ze het heel smakelijk doet.

Maar sorry, sommige zaken vind ik niet echt interessant en om er dan een uur naar te moeten luisteren... hoe ga je hier dan mee om?
Alle reacties Link kopieren
Ik vertel juist nooit wat over mezelf, lesbellesdesfleurs. Al weet ik dat dat ook niet helemaal goed is.
Alle reacties Link kopieren
Nee hoor, hier nog iemand die zich daar nog steeds af en toe aan ergert. Nou helpt het ook al niet dat ik een erg egocentrische broer en schoonfamilie heb die ook altijd van die monologen houden. Na jaren van ergernis heb ik me er onderhand maar bij neergelegd, omdat ik ze toch niet kan veranderen. Ik zet de sluizen tussen linker- en rechteroor gewoon open, dat werkt voor mij het beste.



Maar ik ben wel altijd aangenaam verrast als er eens iemand is die daadwerkelijk in mij geïnteresseerd is. Met die mensen heb ik dan ook vaak de meest interessante gesprekken.



En jij, ben jij een goede luisteraar?
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
Alle reacties Link kopieren
ja, dat heb ik ook, ik kreeg laatst alle ins &outs van het werk van de man van een schoolmoeder. Geen speld tussen te krijgen....zoooo irritant!!
Alle reacties Link kopieren
Je kunt leren over jezelf te praten in gezelschap, bamiball, ik denk dat dat zelfs heel belangrijk is, ook al weet ik dat het op het begin heel moeilijk is. Maar anders ga je je steeds gefrustreerder voelen om telkens maar te moeten luisteren naar de verhalen van anderen. Het is heel belangrijk dat het een beetje in evenwicht is. Als jij bij bepaalde mensen je verhaal kwijt kunt, zul je je ook minder gaan ergeren aan die mensen om je heen die alleen maar over zichzelf kunnen praten.
@bamiball....zijn het bepaalde mensen die niet luisteren? Vriendinnen, collega's, familie?? Vind je het van iedereen vervelend, of juist van de mensen dicht om je heen?
Alle reacties Link kopieren
Ik had het vanmiddag met een vriendin van me. Ze kwam vanmiddag bij me langs en zij ratelt zo 3 uur over zichzelf door en ik luister altijd geinteresseerd, omdat ik mensen graag aandacht geef en hun verhalen/problemen/belevenissen belangrijk vind, maar toen ik vanmiddag dus even "aan het woord" was zat zij gewoon iets op tv te volgen. :S
@bamiball...haha, heb ik ook wel met sommige...

Als wij 2 nou een gesprek hebben, zouden we dan heel stil zijn of juist elkaar het hemd van het lijf vragen??
Alle reacties Link kopieren
Haha, ik ben onderhand helemaal getraind en gespecialiseerd in het vragen stellen, dus stil zal het niet zijn. :P
Alle reacties Link kopieren
quote:Bamiball schreef op 18 oktober 2009 @ 21:59:

Ik vertel juist nooit wat over mezelf, lesbellesdesfleurs. Al weet ik dat dat ook niet helemaal goed is.Misschien heb je net als ik wel dominante vriendinnen. Soms krijg ik er geen woord tussen. Dat dwing ik dan af, dat vinden ze vaak geen probleem, soms zelf prettig. Misschien zijn jouw vriendinnen wel gewend dat je alleen luistert en beseffen ze niet dat jij ook graag wat wilt vertellen. Als je vriendin tv kijkt moet je er gewoon meteen wat van zeggen.
Alle reacties Link kopieren
heel herkenbaar!

Maar ik betrap me er ook wel eens op dat ik snel in een gesprek zeg.. oh ja.. dat had ik ook toen en toen...X-D

Toch is ook afhankelijk van de gesprekspartner, bij de een ben je sneller geneigd het gesprek 'over te nemen'
Alle reacties Link kopieren
Pff, ik voel me nu echt een loser. ;) Maar ben blij dat ik toch niet de enige ben die hier soms last van heeft.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bamiball schreef op 18 oktober 2009 @ 22:09:

Ik had het vanmiddag met een vriendin van me. Ze kwam vanmiddag bij me langs en zij ratelt zo 3 uur over zichzelf door en ik luister altijd geinteresseerd, omdat ik mensen graag aandacht geef en hun verhalen/problemen/belevenissen belangrijk vind, maar toen ik vanmiddag dus even "aan het woord" was zat zij gewoon iets op tv te volgen. :S

Ik denk dat het heel belangrijk is dat je zelf ook iets te vertellen hebt en dat je dat stuk aandacht ook "opeist" (klinkt negatief maar ik weet even geen ander woord)

Als je vriendin gewoon tv kijkt als jij praat, kan je met een grapje vragen: "vind je het niet interessant?".

Persoonlijk vind ik het ronduit onbeschoft om in een tv programma te zitten terwijl je vriendin verteld.
Alle reacties Link kopieren
Waarom voel je je hierdoor een loser? Er zijn meer mensen die het herkennen.



Zelf vind ik het heel irritant als een ander vooral praat, maar ook als ik zelf degene ben die het meeste praat. Door er op te letten en op te reageren krijg je al een wereld van verschil in een gesprek
Alle reacties Link kopieren
En juist dat "stukje aandacht in een gesprek vragen" kan ik niet. Daarom voel ik me een loser.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben schuldig! Ik vertel alleen geen hele verhalen waar geen speld tussen te krijgen is. Maar ik reageer wel op bijna lles met: "Oh, dat had ik/vriend/collega/vage kennis laatst ook..." of "Daarover heb ik laatst gelezen dat..."



Achteraf heb ik altijd spijt van dat soort reacties en vooral de frequentie ervan, hoewel ik nooit merk dat mensen dit irritant vinden... Het voelt naar de ander alsof ik overal over wil zeggen dat ik er ook verstand van heb/het ook heb meegemaakt/weet wat de ander bedoelt, terwijl dat niet mijn intentie is.



Ik moet trouwens wel zeggen dat ik tussen al die reacties wel precies luister naar wat anderen zeggen. Ik ben ook vaak degene die later nog eens terugkomt op wat een ander tussen neus en lippen door heeft gezegd, en ze dan aangenaam verrast zijn dat ik dat onthouden heb.
Alle reacties Link kopieren
Ik merk het ook, vooral op mijn werk. Dan wil ik iets vertellen, maar neemt het ander het verhaal over, omdat zij dat ook heeft meegemaakt. Ik hou dan maar mijn mond, maar eigenlijk zou ik er iets van moeten zeggen.
@Frahim, ik denk dat we dat allemaal wel eens doen... Zolang het er maar niet zo gaat uit zien;



ik; ik ben gisteren naar de Efteling geweest....

zij; ohhhh.....daar ben ik vorig jaar ook geweest, wat was het toen druk, maar die nieuwe attractie is zo gaaaffff!! En Pietje had het helemaal naar zijn zin! Wilde overal in, en wij moesten mee. Mijn schoonmoeder zei ook al; wat is Pietje toch een durfal!

Een collega van mij is vorige week geweest, die had alleen maar regen....bla bla bla...



En ik zit dan een half uur lang te luisteren naar haar verhaal...



Hoe pak je dit dan aan?? Het lijkt wel of ik dan niet luchtig meer kan zeggen; "mag ik nu even verder vertellen"?... Er gebeurt dan daarna toch iets met het gesprek, de ongedwongenheid... Ik heb dan niet alleen een rotgevoel, maar zij misschien ook!



Ik snap eerlijk gezegd niet dat mensen dit niet door hebben? Wat Madhe zegt, je kan hier toch op letten en reageren?...



@Bamiball, voel je niet een loser, we moeten hier gewoon een oplossing voor vinden! Misschien eens oefenen bij een vriendin?...



Ik zeg tegen mijn man gelukkig wel dat hij even zijn waffel moet houden, omdat IK wat te vertellen heb!
Ik heb het heel sterk gemerkt toen mijn moeder deze zomer ernstig ziek was.

Ik had aan een aantal mensen verteld wat er aan de hand was... en werkelijk maar een klein deel daarvan is er nog op teruggekomen door later te vragen hoe het met mn moeder was.

Ik heb toen ook direct een schifting gemaakt tussen mensen naar wie ik voortaan wel of niet wil luisteren. En ik draai ook werkelijk meteen mn hoofd om als diegenen iets over zichzelf gaan vertellen.. of ik begin midden in hun zin over iets anders.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven