Psyche
alle pijlers
overlijden partner
dinsdag 8 september 2015 om 23:21
Zo, ik ben ook weer thuis. Gisteravond zag ik het totaal niet zitten en ben eindeloos op een terrasje blijven plakken. Weer een nieuwe spanning, weer een nieuwe drempel, thuiskomen zonder partner. Nu valt het toch mee. Mijn buurman heeft goed voor mijn planten gezorgd.
Ik heb deze week geen seconde spijt gehad dat ik gegaan ben. Ondanks de ondertoon een goede week. Misschien wel: dankzij.
Nu duik ik lekker mijn eigen bed in.
Ik heb deze week geen seconde spijt gehad dat ik gegaan ben. Ondanks de ondertoon een goede week. Misschien wel: dankzij.
Nu duik ik lekker mijn eigen bed in.
vrijdag 11 september 2015 om 08:58
Bedankt. Ja alles zal uiteindelijk wel weer meevallen, maar het is toch best spannend. Om niet te zeggen dat ik eigenlijk een beetje bang ben.
Hier gaat het weer even mis. Enfin, niet mis. Minder. Zoon slaapt slechter (zit in een sprongetje) en hangt heel erg aan me, ik slaap zelf al een dikke week onrustig, druk op het werk... De ideale omstandigheden om emotioneel te zijn dus. Dus ik kan even heel weinig hebben voor ik volschiet. Hopelijk dit weekend wat rusten zodat we dat ook weer achter de rug hebben.
Hier gaat het weer even mis. Enfin, niet mis. Minder. Zoon slaapt slechter (zit in een sprongetje) en hangt heel erg aan me, ik slaap zelf al een dikke week onrustig, druk op het werk... De ideale omstandigheden om emotioneel te zijn dus. Dus ik kan even heel weinig hebben voor ik volschiet. Hopelijk dit weekend wat rusten zodat we dat ook weer achter de rug hebben.
vrijdag 11 september 2015 om 11:27
Natuurlijk zie je er tegen op, Aspirientje. Het is een hele grote stap. Maar de voldoening als het lukt: weer een stukje eigen leven, eigen zelfstandigheid herovert.
Lekker rustig weekend houden, even wat extra aandacht aan je zoon. Hier wordt het rotweer, een eigen holletje creëren. En dan op naar Normandië.
Fijn dat het toch weer redelijk gaat, Fieneke. Alles met kleine stapjes.
Ik loop nog steeds wat euforisch rond. Zo van: dat heb ik hem toch maar gelapt. Het was niet ieder ogenblik even makkelijk, maar ik heb het de meeste tijd gewoon naar mijn zin gehad. En nu rolt het leven weer door.
Prettig weekend allemaal, Fontein
Lekker rustig weekend houden, even wat extra aandacht aan je zoon. Hier wordt het rotweer, een eigen holletje creëren. En dan op naar Normandië.
Fijn dat het toch weer redelijk gaat, Fieneke. Alles met kleine stapjes.
Ik loop nog steeds wat euforisch rond. Zo van: dat heb ik hem toch maar gelapt. Het was niet ieder ogenblik even makkelijk, maar ik heb het de meeste tijd gewoon naar mijn zin gehad. En nu rolt het leven weer door.
Prettig weekend allemaal, Fontein
zondag 13 september 2015 om 23:01
Gaat het weer een beetje Aspirientje? Ik hoop dat je toch kunt genieten van je vakantie.
En ja Fontein, je hebt t hem gelapt. Fijn dat dit euforisch voelt.
Ik heb vrijdag EMDR gehad. Het was zo heftig, ik heb zitten shaken en janken. Het was bijna niet vol te houden. Ben er het hele weekend al moe en verdrietig van. Nou ja, op naar een nieuwe week.
Groetjes, Fieneke
En ja Fontein, je hebt t hem gelapt. Fijn dat dit euforisch voelt.
Ik heb vrijdag EMDR gehad. Het was zo heftig, ik heb zitten shaken en janken. Het was bijna niet vol te houden. Ben er het hele weekend al moe en verdrietig van. Nou ja, op naar een nieuwe week.
Groetjes, Fieneke
zondag 13 september 2015 om 23:45
maandag 14 september 2015 om 16:29
de 1e EMDR ging over een andere gebeurtenis tijdens zijn overlijden en ik kan hiernaar nu kijken alsof ik door mat glas kijk. Verstandelijk weet ik wel wat er gebeurd is, maar de lading is eraf. W.b. de 2e gebeurtenis, daar heb ik nog een aantal sessies voor nodig. De psycholoog is erg bekwaam dus heb er wel vertrouwen in.
Goede week Fontein, groetjes, Fieneke
Goede week Fontein, groetjes, Fieneke
maandag 21 september 2015 om 23:34
Hoi Fontein, hoe gaat het met je? Beetje in je ritme kunnen komen na je vakantie? Het lijkt wel of het missen, nadat het even wat beter leek te gaan, weer erger wordt. Heb jij dat ook (gehad)? Ondanks veel mensen om me heen en een drukke agenda kan ik me regelmatig zo enorm eenzaam voelen. Ik wil ook niet altijd alleen blijven, hoewel ik er nu echt nog niet aan moet denken om een relatie te hebben met iemand anders. Ik zou het fysiek niet eens kunnen. Hoe is dat bij jou? Gelukkig bouw ik nog wel steeds uren op met mijn werk. Ik zit nu op 2/3.
Groetjes, Fieneke
Groetjes, Fieneke
dinsdag 22 september 2015 om 19:03
Gevoelens van eenzaamheid worden niet minder door veel gezelschap, helaas, soms voelt het zelfs erger. Ik ben verschillende periodes van mijn leven alleen geweest en begin het nu pas echt te leren. Een nieuwe relatie? ik ga zeker niet bewust op zoek. Jij bent echt al wel weer toekomstgericht als je zelfs al aan een relatie denkt. En je werkt meer. Gaat dan toch eigenlijk wel goed met je?
Van mijn vakantie heb ik echt meer energie en zelfvertrouwen gekregen. Ben in gesprek over nieuw vrijwilligerswerk. Tijd vullen. Voeten stevig op de grond, neus in de wind en proberen te leven.
Groeten, fontein
Van mijn vakantie heb ik echt meer energie en zelfvertrouwen gekregen. Ben in gesprek over nieuw vrijwilligerswerk. Tijd vullen. Voeten stevig op de grond, neus in de wind en proberen te leven.
Groeten, fontein
donderdag 24 september 2015 om 18:48
Je bent goed bezig Fontein. fijn dat de vakantie je toch goed heeft gedaan.
Ik ben voor het eerst van mijn leven alleen. tot vorig jaar juni woonde mijn dochter nog bij mij en daarna was mijn partner hier veel. Ik ben altijd al erg van het plannen maken geweest en dat is gelukkig niet veranderd. En die nieuwe relatie hoef ik echt nu nog niet, maar in de toekomst als ik me weer goed voel zou dat wel welkom zijn. Mijn moeder is 10 jaar later dan ik weduwe geworden en heeft mij verteld dat, als zij toen wist wat ze nu, 13 jaar later weet, ook niet alleen had willen blijven. Dat vond ik wel bijzonder om te horen. Na een telefoongesprek met haar gisteravond sowieso weer wat opgeknapt gelukkig.
Fijne week verder Fontein, groetjes, Fieneke
Ik ben voor het eerst van mijn leven alleen. tot vorig jaar juni woonde mijn dochter nog bij mij en daarna was mijn partner hier veel. Ik ben altijd al erg van het plannen maken geweest en dat is gelukkig niet veranderd. En die nieuwe relatie hoef ik echt nu nog niet, maar in de toekomst als ik me weer goed voel zou dat wel welkom zijn. Mijn moeder is 10 jaar later dan ik weduwe geworden en heeft mij verteld dat, als zij toen wist wat ze nu, 13 jaar later weet, ook niet alleen had willen blijven. Dat vond ik wel bijzonder om te horen. Na een telefoongesprek met haar gisteravond sowieso weer wat opgeknapt gelukkig.
Fijne week verder Fontein, groetjes, Fieneke
vrijdag 25 september 2015 om 20:42
Dag dames. Ik vertrek morgen na een weekje Normandië weer naar huis. Is het meegevallen? Absoluut. Genoten van de tijd samen met mijn zoontje. Was het moeilijk soms? Ook absoluut. Overal trappen, duinen en andere toestanden waar je op je eentje met een buggy niet tegenop kan. Dus vaak bezienswaardigheden niet bereikt of wandelingen moeten terugdraaien.
Nu het over relaties gaat... Ik heb me door vrienden in een dronken bui laten overhalen tot Tinder. Helemaal niet van plan om er ook maar wat mee te doen. En toen kwam ik hem tegen: knap, leerkracht Nederlands, bezig met satirische website, vlot... enfin, mij op het lijf geschreven. Dagen aan de chat. Samen wat gaan eten. Leukleuk. Kreeg ik halfweg de week een berichtje dat hij in het weekend op een feestje iemand had leren kennen en dat er daar toch wat begon te bloeien. Dat hij eerlijk wou zijn blabla. Inderdaad leuk dat hij eerlijk wou zijn en er was nog niks tussen ons en weet ik wat. En nu voel ik me toch rot dat ik hem niet uit mijn hoofd kan zetten en me rot voel door dat bericht. Een bericht dat me helemaal niks zou mogen doen. Misschien dat ik er daardoor nog niet klaar voor ben: te gehecht wanneer de zaken lijken te kloppen. Rot dus op meerdere vlakken...
Nu het over relaties gaat... Ik heb me door vrienden in een dronken bui laten overhalen tot Tinder. Helemaal niet van plan om er ook maar wat mee te doen. En toen kwam ik hem tegen: knap, leerkracht Nederlands, bezig met satirische website, vlot... enfin, mij op het lijf geschreven. Dagen aan de chat. Samen wat gaan eten. Leukleuk. Kreeg ik halfweg de week een berichtje dat hij in het weekend op een feestje iemand had leren kennen en dat er daar toch wat begon te bloeien. Dat hij eerlijk wou zijn blabla. Inderdaad leuk dat hij eerlijk wou zijn en er was nog niks tussen ons en weet ik wat. En nu voel ik me toch rot dat ik hem niet uit mijn hoofd kan zetten en me rot voel door dat bericht. Een bericht dat me helemaal niks zou mogen doen. Misschien dat ik er daardoor nog niet klaar voor ben: te gehecht wanneer de zaken lijken te kloppen. Rot dus op meerdere vlakken...
vrijdag 25 september 2015 om 21:54
Ach Aspirientje, wat rot dat je eerste ervaring met daten hierop uitloopt. En natuurlijk doet het bericht dat je hebt gekregen je wat. Je bent kwetsbaar. Je hebt een groot verlies geleden door de dood van je partner en ook dit is een verlies, ook al was het nog niet echt begonnen. Ik denk dat het meer zo is dat je een nieuw verlies nog niet kunt dragen. Het herinnert ook weer te veel aan dat andere, hele grote verlies. Dit betekent denk ik niet dat je nog niet toe bent aan een relatie, want je genoot er wel heel erg van. Laat je niet ontmoedigen hierdoor. Je hebt jezelf bij elkaar geraapt na het verlies van je partner. Ook nu kun je dat, ook al is het moeilijk.
Fijn dat je vakantie goed heeft uitgepakt en ja, in allerlei dingen mis je je partner.
Ik had vandaag na 2 goede dagen (gisteren zelfs een toespraak gehouden voor een zaal vol mensen), een iets minder goede dag. Ben wezen shoppen, had wel zin in koffie op een terrasje, maar heb dat toch niet gedaan. Het zou te veel het accent gelegd hebben op mijn alleen zijn terwijl iedereen met iemand anders was. Door halve en slechte afspraken ziet mijn weekend er ook heel anders uit dan ik gedacht had, ben nu meer op mezelf terug geworpen. Maar ja, misschien is dat ook wel eens goed.
Goede terugreis Aspirientje. Volgende week mooi weer hier, dus dat scheelt.
Groetjes, Fieneke
Fijn dat je vakantie goed heeft uitgepakt en ja, in allerlei dingen mis je je partner.
Ik had vandaag na 2 goede dagen (gisteren zelfs een toespraak gehouden voor een zaal vol mensen), een iets minder goede dag. Ben wezen shoppen, had wel zin in koffie op een terrasje, maar heb dat toch niet gedaan. Het zou te veel het accent gelegd hebben op mijn alleen zijn terwijl iedereen met iemand anders was. Door halve en slechte afspraken ziet mijn weekend er ook heel anders uit dan ik gedacht had, ben nu meer op mezelf terug geworpen. Maar ja, misschien is dat ook wel eens goed.
Goede terugreis Aspirientje. Volgende week mooi weer hier, dus dat scheelt.
Groetjes, Fieneke
zaterdag 26 september 2015 om 01:40
Om een nieuwe tegenslag het hoofd te bieden heb je nog niet genoegveerkracht opgebouwd, Aspirientje. Jammer dat het niets geworden is, zeker nu jij een klik voelde, maar ook hier kan na verloop van tijd je weer mee omgaan. Je weet nu dat je het kunt.
Vakantie met kinderen is altijd anders dan vakantie met alleen volwassenen. Ja, je moest het nu alleen doen, maar je moet je altijd aanpassen aan het kind. Jouw vakantie begint pas als het kind het naar zijn zin heeft. Of je nu samen bent of alleen. Een vriendin (pas gescheiden) heeft laatst met haar opgroeiende zoon een vakantieplaats opgezocht met veel disco's. Beslist niet haar keus, zoon had het heerlijk. Heeft jouw zoontje een mama Aspirientje en een mama Foto? Wat laat je hem zeggen?
Zie je wel dat het beter gaat, Fieneke. Volgende keer ook dat terrasje pikken in je eentje. Mensen kijken, van de zon genieten en wat lekkers drinken.
Vandaag heb ik heerlijk op het strand gelopen, de pier af in HvH, was bijna in Engeland. Daarna op een terrasje gezeten. Mensen gekeken, naar de zee gekeken, met dichte ogen van de zon genoten en wat lekkers gegeten. Hoefde ik gelijk niet te koken. Ik weet dat morgen weer alles anders kan zijn, maar dan kan ik aan vandaag denken.
Volgende week lekker weer.
Groeten, Fontein
Vakantie met kinderen is altijd anders dan vakantie met alleen volwassenen. Ja, je moest het nu alleen doen, maar je moet je altijd aanpassen aan het kind. Jouw vakantie begint pas als het kind het naar zijn zin heeft. Of je nu samen bent of alleen. Een vriendin (pas gescheiden) heeft laatst met haar opgroeiende zoon een vakantieplaats opgezocht met veel disco's. Beslist niet haar keus, zoon had het heerlijk. Heeft jouw zoontje een mama Aspirientje en een mama Foto? Wat laat je hem zeggen?
Zie je wel dat het beter gaat, Fieneke. Volgende keer ook dat terrasje pikken in je eentje. Mensen kijken, van de zon genieten en wat lekkers drinken.
Vandaag heb ik heerlijk op het strand gelopen, de pier af in HvH, was bijna in Engeland. Daarna op een terrasje gezeten. Mensen gekeken, naar de zee gekeken, met dichte ogen van de zon genoten en wat lekkers gegeten. Hoefde ik gelijk niet te koken. Ik weet dat morgen weer alles anders kan zijn, maar dan kan ik aan vandaag denken.
Volgende week lekker weer.
Groeten, Fontein
zondag 27 september 2015 om 02:07
hoi allemaal,
Dank voor jullie openheid dames, het heeft me hoop te zien dat er door het verdriet heen te leven is ...wens jullie veel kracht toe dit vol te houden. Ik zelf heb een hele moeilijke avond en voel me intens verdrietig...en weet even niet hoe het verder moet...na wat ge-Google over verlies van een partner kwam ik op dit forum terecht en heb jullie posts vol aandacht en herkenning zitten lezen.
3 maanden geleden ben ik ook mijn vriend verloren...we hadden 10 mooie jaren samen ....maar het is zo oneerlijk we stonden pas aan het begin van ons leven (ik ben 29 hij werd net 40) hij was m'n eerste echte liefde en ik ben er helemaal kapot van. Probeer sterk te zijn..dit moet ook wel heb geen stabiele omgeving waar ik op terug kan vallen helaas...hij was m'n maatje, m'n geliefde m'n hele steun en toeverlaat en nu is hij er niet meer ....voel me zo alleen en heb t gevoel dat t gemis alleen maar erger wordt nu het steeds stiller en stiller wordt en iedereen zijn/haar leven verder oppakt en t mijne in duigen ligt...vraag me af hoe ik dit vol ga houden..
Dank voor jullie openheid dames, het heeft me hoop te zien dat er door het verdriet heen te leven is ...wens jullie veel kracht toe dit vol te houden. Ik zelf heb een hele moeilijke avond en voel me intens verdrietig...en weet even niet hoe het verder moet...na wat ge-Google over verlies van een partner kwam ik op dit forum terecht en heb jullie posts vol aandacht en herkenning zitten lezen.
3 maanden geleden ben ik ook mijn vriend verloren...we hadden 10 mooie jaren samen ....maar het is zo oneerlijk we stonden pas aan het begin van ons leven (ik ben 29 hij werd net 40) hij was m'n eerste echte liefde en ik ben er helemaal kapot van. Probeer sterk te zijn..dit moet ook wel heb geen stabiele omgeving waar ik op terug kan vallen helaas...hij was m'n maatje, m'n geliefde m'n hele steun en toeverlaat en nu is hij er niet meer ....voel me zo alleen en heb t gevoel dat t gemis alleen maar erger wordt nu het steeds stiller en stiller wordt en iedereen zijn/haar leven verder oppakt en t mijne in duigen ligt...vraag me af hoe ik dit vol ga houden..
zondag 27 september 2015 om 10:07
Hallo Misslela,
Fijn dat je meeschrijft. We hoeven aan elkaar niet uit te leggen hoe het voelt. Allerlei andere mensen kunnen zeggen dat ze het begrijpen, maar dat is niet zo. Zij keren steeds weer terug naar hun eigen leven waar wel iemand is die hen vasthoudt. En klopt, het gemis wordt groter. Het besef is er dat hij echt nooit meer terugkomt. Maar geleidelijk aan komen er ook meer dagen dat het eigenlijk wel gaat. Probeer je bij een slechte dag vast te houden aan de betere dagen die er ook zijn/gaan komen. En schrijf van je af. Een aantal van ons is hier zeer regelmatig. Het mooie is dat je de verschillende fasen waarin we zitten kunt zien en daarmee ook het herstel, hoewel er altijd dagen van terugslagen zijn. Mijn geliefde is nu 5 maanden dood. Ik mis hem verschrikkelijk, maar zie ook dat er wel een stijgende lijn zit in de verwerking.
Veel sterkte meid. Misschien lukt het je vandaag een beetje te genieten van het mooie weer.
Fontein, ik vind het zo goed dat je al zo kunt genieten van een terrasje en dat heel stoer in je eentje doet.
Afgelopen dagen waren niet zo fijn. Te veel alleen. Ik ga zo naar mijn moeder. Lekker om er even uit te zijn.
Groetjes, Fieneke
Fijn dat je meeschrijft. We hoeven aan elkaar niet uit te leggen hoe het voelt. Allerlei andere mensen kunnen zeggen dat ze het begrijpen, maar dat is niet zo. Zij keren steeds weer terug naar hun eigen leven waar wel iemand is die hen vasthoudt. En klopt, het gemis wordt groter. Het besef is er dat hij echt nooit meer terugkomt. Maar geleidelijk aan komen er ook meer dagen dat het eigenlijk wel gaat. Probeer je bij een slechte dag vast te houden aan de betere dagen die er ook zijn/gaan komen. En schrijf van je af. Een aantal van ons is hier zeer regelmatig. Het mooie is dat je de verschillende fasen waarin we zitten kunt zien en daarmee ook het herstel, hoewel er altijd dagen van terugslagen zijn. Mijn geliefde is nu 5 maanden dood. Ik mis hem verschrikkelijk, maar zie ook dat er wel een stijgende lijn zit in de verwerking.
Veel sterkte meid. Misschien lukt het je vandaag een beetje te genieten van het mooie weer.
Fontein, ik vind het zo goed dat je al zo kunt genieten van een terrasje en dat heel stoer in je eentje doet.
Afgelopen dagen waren niet zo fijn. Te veel alleen. Ik ga zo naar mijn moeder. Lekker om er even uit te zijn.
Groetjes, Fieneke
zondag 27 september 2015 om 10:19
Hallo Misslela,
Heel goed dat je mee schrijft. Schrijven helpt echt en wij hier hebben hetzelfde meegemaakt en begrijpen elkaar. Vanmorgen in bed lag ik nog te denken hoe ontregeld ik me gevoeld heb. En hoe blij ik nu ben dat het beter gaat. Het was een rottijd. Je schrijft dat je niet echt een achterban hebt. Ik ook niet. Wel vriendinnen, geen familie. Maar iedereen, al heb je nog zoveel mensen om je heen, moet het toch alleen verwerken. Drie maanden is wel een dieptepunt heb ik gemerkt. Niets forceren. Durf je te laten gaan, de diepte in. Dat heb je nodig om er weer uit te komen. Probeer vandaag maar met dichte ogen even in de zon te zitten of een eindje te lopen.
Fijne dag vandaag, Fieneke.
Ben je al terug, Aspirientje, en lukt het thuis zijn?
Ga zo samen met een vriendin de stad in: geld uitgeven en uitgebreid lunchen.
Heel goed dat je mee schrijft. Schrijven helpt echt en wij hier hebben hetzelfde meegemaakt en begrijpen elkaar. Vanmorgen in bed lag ik nog te denken hoe ontregeld ik me gevoeld heb. En hoe blij ik nu ben dat het beter gaat. Het was een rottijd. Je schrijft dat je niet echt een achterban hebt. Ik ook niet. Wel vriendinnen, geen familie. Maar iedereen, al heb je nog zoveel mensen om je heen, moet het toch alleen verwerken. Drie maanden is wel een dieptepunt heb ik gemerkt. Niets forceren. Durf je te laten gaan, de diepte in. Dat heb je nodig om er weer uit te komen. Probeer vandaag maar met dichte ogen even in de zon te zitten of een eindje te lopen.
Fijne dag vandaag, Fieneke.
Ben je al terug, Aspirientje, en lukt het thuis zijn?
Ga zo samen met een vriendin de stad in: geld uitgeven en uitgebreid lunchen.
zondag 27 september 2015 om 18:31
Hey dames
Fieneke: wat heb je dat mooi omschreven. Het ging inderdaad om het verlies op zich meer dan om de man denk ik. Het trof me ook op een slecht moment: einde van de vakantie dus moe, het gebrek aan volwassen gesprekken begon te wegen, het zoveelste obstakel dat niet met buggy kon... Nu ik thuis ben houdt het me nog maar amper bezig. Natuurlijk vind ik het nog jammer. Maar ik ben er niet meer zo fel mee bezig. Overgewaaid nu ik terug alles bij elkaar geraapt heb in mijn eigen vertrouwde pmgeving.
Fontein: thuiskomen deed deugd. Vertrouwd en terug wat structuur. Mijn zoontje heeft een 'mama' en een 'mams'. Die laatste ben ik. Maar ik ga er vanuit dat hij zelf voor een benaming gaat kiezen. Hij heeft namelijk een mamaband met mij. Ik ga er hem vrij in laten. Hij gaat sowieso continu de verhalen horen over zijn moeder en voelen hoe belangrijk ze voor ons was. Hoe hij dat gaat benoemen en plaatsen is zijn vrije keuze. Hij zal er altijd voor bij mij terecht kunnen in elk geval.
Misslela: welkom. Geef het inderdaad alle tijd en ruimte. Alles evolueert zoals je hier zal merken, in fases, ik sta er nu een jaar en twee maanden alleen voor. Ik ben bijna 28 en moet door met mijn zoontje. Maar ook ik heb nog rotdagen en momenten dat alles tegensteekt. En dat mag. Drie maanden is een zware tijd. De rest begint terug in de sleur te vallen en je blijft plots heel fel met dat gemis achter. Maar je kan dit. Laat je goed omringen en draag zorg voor jezelf. En je mag altijd hier ventilerzn natuurlijk.
Fieneke: wat heb je dat mooi omschreven. Het ging inderdaad om het verlies op zich meer dan om de man denk ik. Het trof me ook op een slecht moment: einde van de vakantie dus moe, het gebrek aan volwassen gesprekken begon te wegen, het zoveelste obstakel dat niet met buggy kon... Nu ik thuis ben houdt het me nog maar amper bezig. Natuurlijk vind ik het nog jammer. Maar ik ben er niet meer zo fel mee bezig. Overgewaaid nu ik terug alles bij elkaar geraapt heb in mijn eigen vertrouwde pmgeving.
Fontein: thuiskomen deed deugd. Vertrouwd en terug wat structuur. Mijn zoontje heeft een 'mama' en een 'mams'. Die laatste ben ik. Maar ik ga er vanuit dat hij zelf voor een benaming gaat kiezen. Hij heeft namelijk een mamaband met mij. Ik ga er hem vrij in laten. Hij gaat sowieso continu de verhalen horen over zijn moeder en voelen hoe belangrijk ze voor ons was. Hoe hij dat gaat benoemen en plaatsen is zijn vrije keuze. Hij zal er altijd voor bij mij terecht kunnen in elk geval.
Misslela: welkom. Geef het inderdaad alle tijd en ruimte. Alles evolueert zoals je hier zal merken, in fases, ik sta er nu een jaar en twee maanden alleen voor. Ik ben bijna 28 en moet door met mijn zoontje. Maar ook ik heb nog rotdagen en momenten dat alles tegensteekt. En dat mag. Drie maanden is een zware tijd. De rest begint terug in de sleur te vallen en je blijft plots heel fel met dat gemis achter. Maar je kan dit. Laat je goed omringen en draag zorg voor jezelf. En je mag altijd hier ventilerzn natuurlijk.
