Psyche
alle pijlers
Overspannen/burn out, hoe eruit komen?
zaterdag 8 juni 2024 om 02:05
Al een tijdje zit ik niet goed in m'n vel,.
Thuis is het druk doordat we kids met problematiek hebben, relatie is niet geweldig en financieel kan het beter.
Ik werk in de zorg, en dat kost best wat energie.
Maar hoe kom je hier weer uit?
Ik heb afspraken bij de poh maar die laat mij vooral inzien dat het nu niet goed gaat. Maar heb daar op praktisch vlak weinig aan.
Enige is dat ze zegt dat ik rust moet nemen en niet moet werken.
Nu zit ik al 2 weken thuis, en dat is wel fijn. Maak me nu iniedergeval niet meer druk om werk.
Was daar thuis nog veel mee bezig, en dat was niet zo fijn.
Ik heb nu weinig energie, futloos, weinig concentratie.
M'n huis is een chaos, en lukt gewoon niet om iets daaraan te doen.
Man probeert wel wat te doen maar is meestal ook moe na werk.
Heeft iemand tips?
Ik probeer meer te bewegen maar dat lukt niet elke dag.
Thuis is het druk doordat we kids met problematiek hebben, relatie is niet geweldig en financieel kan het beter.
Ik werk in de zorg, en dat kost best wat energie.
Maar hoe kom je hier weer uit?
Ik heb afspraken bij de poh maar die laat mij vooral inzien dat het nu niet goed gaat. Maar heb daar op praktisch vlak weinig aan.
Enige is dat ze zegt dat ik rust moet nemen en niet moet werken.
Nu zit ik al 2 weken thuis, en dat is wel fijn. Maak me nu iniedergeval niet meer druk om werk.
Was daar thuis nog veel mee bezig, en dat was niet zo fijn.
Ik heb nu weinig energie, futloos, weinig concentratie.
M'n huis is een chaos, en lukt gewoon niet om iets daaraan te doen.
Man probeert wel wat te doen maar is meestal ook moe na werk.
Heeft iemand tips?
Ik probeer meer te bewegen maar dat lukt niet elke dag.
zaterdag 8 juni 2024 om 09:35
Ik had er niet aan moeten denken in die eerste periode. Mensen en prikkels om je heen en dan gerommel in jouw huis met jouw spullen. Vreselijk. Ik wilde gewoon met rust gelaten worden.Valentijn101 schreef: ↑08-06-2024 08:20Een burn out is niet iets waar je zomaar uit komt.
Maar een rommelig huis is op te lossen.
Heb je familie vrienden die een paar dagen dagen zouden willen komen helpen?
Even flink ontspullen en poetsen.
Of zoek een poetshulp/ opruimer met ervaring die even lekker komt doorpakken.
Dan heb je een grote ergernis aangepakt die van je to-do-lijst af kan en dat geeft rust in je hoofd.
zaterdag 8 juni 2024 om 09:43
Ok, maar wat dan met de mensen die jaren thuis zijn met een burn-out? Velen wachten op een moment, wanneer het weer goed voelt om iets te doen. En bij velen komt dat moment niet.
zaterdag 8 juni 2024 om 09:45
Ik ben zo iemand die jaren heeft geworsteld. Thuis is mijn basis dus dat pakte ik al eerste weer op. Al het andere is/was bijzaak.Hetiswathetis42 schreef: ↑08-06-2024 09:43Ok, maar wat dan met de mensen die jaren thuis zijn met een burn-out? Velen wachten op een moment, wanneer het weer goed voelt om iets te doen. En bij velen komt dat moment niet.
Hoe kom je er bij dat bij velen dat moment niet komt?
Wat een onzin.
zaterdag 8 juni 2024 om 09:48
FaceofOZ schreef: ↑08-06-2024 09:18Beetje sneu gedrag in een topic van iemand die ziek is.
Volgende keer wanneer je je been breekt, zullen we allemaal adviseren dat je best een marathon kunt lopen, als je maar gemotiveerd was en je een goed hardloopschema had.
[/quote
Ok, maar wat dan met de mensen die jaren thuis zitten met een burn-out? Velen wachten op een moment waarbij het weer goed voelt om iets te doen. Terwijl dat moment dan gewoon niet komt.
zaterdag 8 juni 2024 om 09:50
Wat precies is wat je nodig hebt meestal in begin. Genoeg rust.
Te lang doorgaan betekend eerst rusten en dan pas later kijken naar wat iemand nodig heeft.
TO, als echt erg is in je huis: vraag familie of een persoonlijke begeleider via Wmo. Die zijn er die komen 1x de weekpaar uur helpen organiseren en zelfs opruimen en schema maken voor je.
Of ga na paar weken rust naar een ergotherapeut ( via huisarst verwijzing) en die kan dat ook, kijken waar mis ging, daar aanpassingen met jou verzinnen en dan kijken hoe je verder gaat. Op alle vlakken in je leven.
Maar eerst rust.
anoniem_672bb4a395dd7 wijzigde dit bericht op 08-06-2024 09:52
0.35% gewijzigd
zaterdag 8 juni 2024 om 09:51
zaterdag 8 juni 2024 om 09:51
Ga eens weg, joh. Er is vast een ander topic waar je kan rellen.
zaterdag 8 juni 2024 om 09:51
Er zijn er toch die jaren thuis zijn? Die wel willen maar niet kunnen omdat ze in een vicieuze cirkel zitten.
Hoe ben jij terug aan de slag geraakt? Wat veranderde er aan je situatie?
zaterdag 8 juni 2024 om 09:53
Voor mij geen probleem, ik ga wel weg. Mij maakt het niet zo uit. Hier ligt misinterpretatie altijd om de hoek.Lucifee2024 schreef: ↑08-06-2024 09:51Ga eens weg, joh. Er is vast een ander topic waar je kan rellen.
zaterdag 8 juni 2024 om 09:54
Er staat vast nog wel iets nuttigs op 1 van je to-do-lijstjes.Hetiswathetis42 schreef: ↑08-06-2024 09:53Voor mij geen probleem, ik ga wel weg. Mij maakt het niet zo uit. Hier ligt misinterpretatie altijd om de hoek.
zaterdag 8 juni 2024 om 09:55
Veel rust nemen en heel lief zijn voor jezelf. Ik ben nu voor de 2e keer thuis met een burn-out en het dringt nu pas echt door dat dat "moeten" van mezelf funest is. Ik kijk per dag wat lukt en probeer heel goed naar mezelf te luisteren. Nog steeds ga ik regelmatig over mijn grenzen en lig ik de rest van de dag op de bank. Dat vond ik eerder afschuwelijk, maar nu geef ik toe aan het gevoel. Morgen is er weer een dag.
zaterdag 8 juni 2024 om 09:57
Dit denk ik ook. Je vraagt ‘hoe eruit te komen’, maar begin eerst met accepteren dat je erin zit.
zaterdag 8 juni 2024 om 10:00
Ik heb mijn herstel behoorlijk in de weg gezeten door zo over mezelf te denken als jij. Zie al heel veel goede tips hierboven! Ik kreeg een heel lijstje mee van een hulpverlener waar ik uiteindelijk bij terechtkwam. Daarop stond inderdaad alles wat niet echt moet gewoon niet doen en hulp vragen. Bijv boodschappen doen lukte mij niet goed dus man ging dat doen.
Ik moest bijv ook leren dat het echt niet erg is als de kinderen ‘s avonds een boterham eten ipv een warme maaltijd als het koken me niet lukte. Was een heel ding voor mij wat ik los mocht laten.
Op tijd gaan slapen (naar bed als je moe bent, ook al is het pas 20.00) en schermtijd beperken.
Geen activiteiten meer in de avond.
Eén activiteit per dag of zelfs om de dag. Hou je activiteiten sowieso kort.
Twee keer per dag wandelen (een tip hierboven over tot aan de lantaarnpaal lopen vond ik heel goed, ik deed het met tijd: 5 minuten en dan mag ik naar huis)
alles met aandacht doen, dus bijv niet op de telefoon tijdens eten.
Dingen doen die je leuk vindt. Dit vond ik lastig want ik vond helemaal niets meer leuk. Maar ben bijv gaan tekenen om mijn gedachten te leren stoppen.
Ik leerde mezelf kleine stapjes aan. “Morgen moet ik de hele kamer schoonmaken” was een onhaalbaar doel. Maar 1 wc poetsen ging wel. Dus moest leren prioriteiten stellen wat heel lastig gaat met een oververmoeid brein.
Je komt eruit, echt waar! Het kost alleen een heleboel tijd en energie. Stapje voor stapje
Ik moest bijv ook leren dat het echt niet erg is als de kinderen ‘s avonds een boterham eten ipv een warme maaltijd als het koken me niet lukte. Was een heel ding voor mij wat ik los mocht laten.
Op tijd gaan slapen (naar bed als je moe bent, ook al is het pas 20.00) en schermtijd beperken.
Geen activiteiten meer in de avond.
Eén activiteit per dag of zelfs om de dag. Hou je activiteiten sowieso kort.
Twee keer per dag wandelen (een tip hierboven over tot aan de lantaarnpaal lopen vond ik heel goed, ik deed het met tijd: 5 minuten en dan mag ik naar huis)
alles met aandacht doen, dus bijv niet op de telefoon tijdens eten.
Dingen doen die je leuk vindt. Dit vond ik lastig want ik vond helemaal niets meer leuk. Maar ben bijv gaan tekenen om mijn gedachten te leren stoppen.
Ik leerde mezelf kleine stapjes aan. “Morgen moet ik de hele kamer schoonmaken” was een onhaalbaar doel. Maar 1 wc poetsen ging wel. Dus moest leren prioriteiten stellen wat heel lastig gaat met een oververmoeid brein.
Je komt eruit, echt waar! Het kost alleen een heleboel tijd en energie. Stapje voor stapje
zaterdag 8 juni 2024 om 13:52
Ik struikel een beetje over de zin: man komt moe uit werk en probeert wat in het huishouden te doen.
Wat moet gebeuren moet gebeuren, eenoudergezinnen doen ook gewoon hun huishouden.
Hij verleent jou geen gunst.
Jij bent uitgevallen, hij moet nu doen wat er moet gebeuren.
Als jij er weer bent verschuift dat weer.
Maar je zieke partner in de troep achterlaten is vind ik geen optie.
Mijn man heeft een burnout gehad en ik vond het heel fijn dat ik kon inspringen. Is pittig, maar man had het ook zwaar.
En zo wordt het samen lichter.
Wat moet gebeuren moet gebeuren, eenoudergezinnen doen ook gewoon hun huishouden.
Hij verleent jou geen gunst.
Jij bent uitgevallen, hij moet nu doen wat er moet gebeuren.
Als jij er weer bent verschuift dat weer.
Maar je zieke partner in de troep achterlaten is vind ik geen optie.
Mijn man heeft een burnout gehad en ik vond het heel fijn dat ik kon inspringen. Is pittig, maar man had het ook zwaar.
En zo wordt het samen lichter.
zaterdag 8 juni 2024 om 13:52
Niet mee eens. Als je een burn-out hebt is er motivatie genoeg, maar je accu is leeg, juist omdat je telkens blijft doorpakken.Hetiswathetis42 schreef: ↑08-06-2024 06:42je mag ook niet wachten totdat je gemotiveerd om iets te gaan doen. Het is net andersom, van iets te doen krijg je motivatie . je kan een lijstje maken met taken en dat effectief gaan doen
Mijn advies : laat de boel de boel en doe elke dag iets wat jij nodig hebt, bijvoorbeeld veel slapen of eindeloos bingewatchen.
zaterdag 8 juni 2024 om 14:08
Blijkbaar deed hij dus al niet zo veel in huishouden ook, wat ook redelijk typisch klinkt. En misschien ook een van de redenen is waarom hun partner wel eens overspannen kan raken.Surebaby schreef: ↑08-06-2024 13:52Ik struikel een beetje over de zin: man komt moe uit werk en probeert wat in het huishouden te doen.
Wat moet gebeuren moet gebeuren, eenoudergezinnen doen ook gewoon hun huishouden.
Hij verleent jou geen gunst.
Jij bent uitgevallen, hij moet nu doen wat er moet gebeuren.
Als jij er weer bent verschuift dat weer.
Maar je zieke partner in de troep achterlaten is vind ik geen optie.
Mijn man heeft een burnout gehad en ik vond het heel fijn dat ik kon inspringen. Is pittig, maar man had het ook zwaar.
En zo wordt het samen lichter.
zaterdag 8 juni 2024 om 16:46
Ik zit nu bijna 3 maanden thuis met een burn-out. Je kan pas uit die burn-out komen als je de situatie volledig accepteert en alles loslaat. En dat is fucking, fucking.. maar dan ook fucking moeilijk. Omdat je jezelf zoveel hebt opgelegd is het lastig om dat patroon te doorbreken. 2 weken geleden kwam dat omslagpunt pas voor mij. Ik heb ondertussen hulp van een GZ-psycholoog waardoor ik erachter ben gekomen waarom ik in die burn-out terecht ben gekomen. Heb echt goede handvaten gekregen en leer mezelf steeds beter begrijpen. Ik doe dan ook niets meer waar ik de energie niet voor heb. Ik red het ook niet meer met die figuurlijke trap onder mijn hol, dat heb ik te lang gedaan waardoor de interne batterij nu kapot is. Ik volg wat mijn lichaam en geest mij vertellen. Mijn eigenwijze wil heeft op het moment geen kans meer. Ik ben vaak al buiten adem als ik 10 minuten heb gewandeld. Prima, de volgende dag stapje terug en dan 5 minuten. Ik moet even helemaal niets meer, zijn ook de woorden van mijn behandelaar. Pas dan geef je jezelf de ruimte om te helen. Een interne batterij die kapot is duurt lang om weer op te laden. Je kan jezelf pushen, maar realiseer je wel dat je dan weer 3 grote stappen terug doet. Omarm de situatie, acceptatie, acceptatie en nog eens acceptatie. En aan het einde van de tunnel is er licht. Het is ook wetenschappelijk bewezen dat de hersenen tijdelijk veranderen tijdens een burn-out/langdurige periode van hevige stress. Wees dus lief voor jezelf. Je kan er niets aan doen dat je in deze situatie terecht bent gekomen, dat sluimert erin. Je kan er wél met eventueel hulp voor zorgen dat je eruit komt. Sterkte en hou je taai.
zaterdag 8 juni 2024 om 16:58
Ik zit momenteel ook al bijna 4 maanden thuis met een burnout en ga binnenkort voorzichtig terug halftijds werken.
Wat ik vooral geleerd heb de afgelopen periode, is dat voor veel zaken die gaande waren in mijn leven het geen verschil maakte of ik mij hierin opjaagde of niet. Een beetje een kwestie van voor jezelf beslissen: is het iets dat ik kan veranderen? En ik had zeer veel stress over zaken waarin ik eigenlijk al alles had gedaan dat ik kon doen en die ik wat meer op beloop moest laten.
Je zegt bijvoorbeeld dat je huis chaos is. Ik ergerde mij daar vroeger ook aan, ik moest elke week van mezelf toch zeker 1 keer grote schoonmaak doen. Met als resultaat dat ik doodziek met koorts nog steeds stond te stofzuigen. Nu heb ik geleerd dat het oké is als het huis er niet kraaknet bij ligt. Dat ik niet het hele huis constant moet schoonmaken, maar dat het oké is om gewoon af en toe iets op te pikken. Dat geeft veel meer ontspanning dan hoe ik het vroeger aanpakte. Dus zoals anderen hier reeds zeiden: proberen loslaten en de lat wat minder hoog.
Ik had vandaag bijvoorbeeld ook vanalles gepland om te doen. Echter, daarnet heb ik iets gegeten en merkte ik hoe moe ik ben. Ik heb dus beslist dat ik vandaag enkel nog rust neem, en als ik zin heb doe ik nog een wandeling. Vroeger had ik gezegd: komaan Potvolkoffie, doe je kleren aan en begin eraan. Maar nu denk ik, er zijn nog genoeg dagen. En dat is helemaal oké.
Wat ik vooral geleerd heb de afgelopen periode, is dat voor veel zaken die gaande waren in mijn leven het geen verschil maakte of ik mij hierin opjaagde of niet. Een beetje een kwestie van voor jezelf beslissen: is het iets dat ik kan veranderen? En ik had zeer veel stress over zaken waarin ik eigenlijk al alles had gedaan dat ik kon doen en die ik wat meer op beloop moest laten.
Je zegt bijvoorbeeld dat je huis chaos is. Ik ergerde mij daar vroeger ook aan, ik moest elke week van mezelf toch zeker 1 keer grote schoonmaak doen. Met als resultaat dat ik doodziek met koorts nog steeds stond te stofzuigen. Nu heb ik geleerd dat het oké is als het huis er niet kraaknet bij ligt. Dat ik niet het hele huis constant moet schoonmaken, maar dat het oké is om gewoon af en toe iets op te pikken. Dat geeft veel meer ontspanning dan hoe ik het vroeger aanpakte. Dus zoals anderen hier reeds zeiden: proberen loslaten en de lat wat minder hoog.
Ik had vandaag bijvoorbeeld ook vanalles gepland om te doen. Echter, daarnet heb ik iets gegeten en merkte ik hoe moe ik ben. Ik heb dus beslist dat ik vandaag enkel nog rust neem, en als ik zin heb doe ik nog een wandeling. Vroeger had ik gezegd: komaan Potvolkoffie, doe je kleren aan en begin eraan. Maar nu denk ik, er zijn nog genoeg dagen. En dat is helemaal oké.
potvolkoffie wijzigde dit bericht op 08-06-2024 16:59
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
14.92% gewijzigd
zaterdag 8 juni 2024 om 17:02
Inderdaad, ik heb zat dingen die ik zou willen doen. Ik heb zelfs een hele lijst aan zaken die ik nù zou gaan doen als ik het zou kunnen, want mentaal heb ik er zelfs zin in. Maar ik weet dat als ik de signalen negeer van mijn lichaam en ik het effectief zou gaan doen nu, dat ik de komende dagen terug ziek op bed lig (en dan letterlijk: buikpijn, migraine, rugpijn, etc).
zaterdag 8 juni 2024 om 17:06
Ik kan je deze blog van harte aanbevelen: https://www.isamupsychologen.nl/de-eers ... nctioneel/
In de fase waarin jij nu zit heb ik deze eindeloos gelezen.
In de fase waarin jij nu zit heb ik deze eindeloos gelezen.
zaterdag 8 juni 2024 om 17:16
Dat is irrelevant, gezien ik TO niet ben en TO mij niet is.Hetiswathetis42 schreef: ↑08-06-2024 09:51Er zijn er toch die jaren thuis zijn? Die wel willen maar niet kunnen omdat ze in een vicieuze cirkel zitten.
Hoe ben jij terug aan de slag geraakt? Wat veranderde er aan je situatie?
Iedereen bewandelt zijn of haar eigen pad.
zaterdag 8 juni 2024 om 17:18
Je schrijft in je OP dat je kids met problematiek hebt, relatie niet geweldig is en financieel het beter kan. Dat zijn nogal grote thema’s. Onderschat dat niet. Het een heeft vast met het ander te maken. Er zal toch ergens een verandering moeten komen, om je machine weer lekker te laten draaien. Alleen jij weet wat er moet veranderen. Vertrouw er op dat je dat ook echt weet. Nu nog écht naar jezelf gaan luisteren en er naar durven handelen.
Zoek een goede coach/hulp/psycholoog waar jij je goed bij voelt en waar jij je verhaal bij kwijt kunt. Met hem/haar kan je na rust en ontspanning weer stappen gaan maken.
Zoek een goede coach/hulp/psycholoog waar jij je goed bij voelt en waar jij je verhaal bij kwijt kunt. Met hem/haar kan je na rust en ontspanning weer stappen gaan maken.
zaterdag 8 juni 2024 om 19:36
Ik heb dat wel iets anders ervaren. Je kan het liefst de hele dag op bed blijven liggen en dat is een paar dagen natuurlijk helemaal niet erg maar uiteindelijk helpt dat je niet. Het is dan wel goed om jezelf te 'dwingen' om kleine dingetjes te doen. Bijvoorbeeld 3 gezonde maaltijden per dag eten, elke dag een rondje wandelen (uiteraard heel klein beginnent), een klein klusje in huis, of iets wat je normaal gesproken leuk vind (je nagels lakken, een taart bakken, iets creatiefs) etc. En als je dat een tijdje doet dan kan het zo zijn dat je motivatie krijgt om dat meer te doen of uit te breiden. Dat was voor mij wel het begin van de weg naar boven. Voor anderen kan dat anders zijn maar heel gek is het niet.
zaterdag 8 juni 2024 om 23:03
Bedankt, loslaten is lastig.
Alles gaat gewoon door..
Werk doet moeilijk want het komt door thuis volgens hun, moet deze week naar de bedrijfsarts om te vragen of ik mij ziek mag melden (werk wilt mij uit het verzuim houden).
Wil anoniem blijven dus niet teveel op ingaan. Maar is iniedergeval een bijzonder iets, want je hebt altijd recht op ziekmelding.
Het is niet dat het thuis nu heel druk is, of we veel afspraken hebben.
De afspraken die ik heb voor ze, zijn ook gewoon nodig en kan ik niet skippen. Die zijn echt noodzakelijk en kunnen niet overgenomen worden.
En die lukken ook wel.
We hebben nu juist wat meer rust, alles loopt wel.
We hebben een kind met Ass en die vergt best wat aandacht. Daarbij nog een kind zonder diagnose wat een "rouwproces" is.
Zoals de poh zei "je hebt 2 of 3 banen tegelijk".
Het klopt dat mijn man eerder veel meer in huis deed, op een punt is dat veranderd. Hulp in huishouding wilt hij niet, kunnen we wel goedkoop krijgen doordat we mantelzorger zijn en dan recht op korting hebben via de gemeente.
En daarbij ben ik normaal heel veel thuis.
Er is gewoon heel veel gebeurd in ons leven, altijd doorgegaan en op dit punt lukt dat dus niet meer.
Al denk ik "ach gewoon weer werken en verder gaan dan komt het goed".
Maar nu moet ik erkennen dat het niet goed is, en dat vind ik heel lastig.
Ik wil gewoon een plan, hoe ik hier weer uitkom. Wat is er nodig en hoe pak ik dat aan?
Ik loop via de huisarts bij de Poh-ggz.
Dus wel meer gespecialiseerd.
Alles gaat gewoon door..
Werk doet moeilijk want het komt door thuis volgens hun, moet deze week naar de bedrijfsarts om te vragen of ik mij ziek mag melden (werk wilt mij uit het verzuim houden).
Wil anoniem blijven dus niet teveel op ingaan. Maar is iniedergeval een bijzonder iets, want je hebt altijd recht op ziekmelding.
Het is niet dat het thuis nu heel druk is, of we veel afspraken hebben.
De afspraken die ik heb voor ze, zijn ook gewoon nodig en kan ik niet skippen. Die zijn echt noodzakelijk en kunnen niet overgenomen worden.
En die lukken ook wel.
We hebben nu juist wat meer rust, alles loopt wel.
We hebben een kind met Ass en die vergt best wat aandacht. Daarbij nog een kind zonder diagnose wat een "rouwproces" is.
Zoals de poh zei "je hebt 2 of 3 banen tegelijk".
Het klopt dat mijn man eerder veel meer in huis deed, op een punt is dat veranderd. Hulp in huishouding wilt hij niet, kunnen we wel goedkoop krijgen doordat we mantelzorger zijn en dan recht op korting hebben via de gemeente.
En daarbij ben ik normaal heel veel thuis.
Er is gewoon heel veel gebeurd in ons leven, altijd doorgegaan en op dit punt lukt dat dus niet meer.
Al denk ik "ach gewoon weer werken en verder gaan dan komt het goed".
Maar nu moet ik erkennen dat het niet goed is, en dat vind ik heel lastig.
Ik wil gewoon een plan, hoe ik hier weer uitkom. Wat is er nodig en hoe pak ik dat aan?
Ik loop via de huisarts bij de Poh-ggz.
Dus wel meer gespecialiseerd.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
