Psyche
alle pijlers
Oververmoeid zijn
dinsdag 19 oktober 2021 om 13:40
Daardoor ben ik ook naar de huisarts doordat ik zelf dacht aan ms.
En wat zei de huisarts? Welke onderzoeken zijn gedaan n.a.v. je klachten?
En is er geen vertrouwenspersoon op je werk waar je het pesten/opmerkingen over je afkomst mee kunt bespreken?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 19 oktober 2021 om 13:46
Ik denk dat je idd hulp nodig hebt. Maar daarnaast denk ik ook dat je een wat dikkere huid moet kweken. Als zeker 80% van je collega’s zo met elkaar om gaat dan heeft het niet met pesten te maken maar is het hun manier van communiceren. Daarmee wil ik niet zeggen dat jouw gevoel er niet mag zijn, maar wellicht ben je wel iets te gevoelig voor zaken die door anderen als grapje bedoeld worden.
Misschien pas je wel gewoon niet in dit bedrijf of in die bedrijfscultuur. (En nee, hiermee doel ik niet op je afkomst..)
Misschien pas je wel gewoon niet in dit bedrijf of in die bedrijfscultuur. (En nee, hiermee doel ik niet op je afkomst..)
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 19 oktober 2021 om 13:57
Ja tuurlijk, de gepeste is schuldig. Denk je dat je bericht helpt? Ik denk dat je het alleen maar erger maakt.biol schreef: ↑19-10-2021 13:46Ik denk dat je idd hulp nodig hebt. Maar daarnaast denk ik ook dat je een wat dikkere huid moet kweken. Als zeker 80% van je collega’s zo met elkaar om gaat dan heeft het niet met pesten te maken maar is het hun manier van communiceren. Daarmee wil ik niet zeggen dat jouw gevoel er niet mag zijn, maar wellicht ben je wel iets te gevoelig voor zaken die door anderen als grapje bedoeld worden.
Misschien pas je wel gewoon niet in dit bedrijf of in die bedrijfscultuur. (En nee, hiermee doel ik niet op je afkomst..)
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:14
“ Als ik thuis kom van werk doet alles pijn, mijn benen, mijn rug, mn nek, mn armen. Daardoor ben ik ook naar de huisarts doordat ik zelf dacht aan ms.”
Dit vind ik best een bijzondere gedachtegang. Er kunnen zoveel oorzaken zijn die dit soort klachten veroorzaken. Meest voor de hand liggende, aan de hand van je andere verhaal is stress. Ook al is het uiteraard altijd verstandig met dit soort klachten naar de huisarts te gaan. Verder lijkt solliciteren naar een andere baan een goed plan.
Dit vind ik best een bijzondere gedachtegang. Er kunnen zoveel oorzaken zijn die dit soort klachten veroorzaken. Meest voor de hand liggende, aan de hand van je andere verhaal is stress. Ook al is het uiteraard altijd verstandig met dit soort klachten naar de huisarts te gaan. Verder lijkt solliciteren naar een andere baan een goed plan.
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:26
Dat zeg ik echt nergens… maar als ik haar bericht lees waarin zij zelf schrijft dat 80% van de werknemers zo met elkaar omgaat, dan is de vraag of zij binnen het bedrijf of binnen de bedrijfscultuur past..Vivamensje schreef: ↑19-10-2021 13:57Ja tuurlijk, de gepeste is schuldig. Denk je dat je bericht helpt? Ik denk dat je het alleen maar erger maakt.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:29
Ze zeiden ook al in t begin dat je heel erg hard gaat worden van dit werk en dat je nog meer last gaat krijgen van je collega’s dan de cliënten zelf. Ik denk ook dat t beste is om naar ander werk te gaan zoeken.
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:29
Los van het werkgerelateerde:
Heeft je huisarts bloed laten prikken bij je? Vermoeidheid en zoveel pijn als jij beschrijft lijkt me iig de moeite waard om goed te laten onderzoeken en niet alleen via de psycholoog maar ook gedegen lichamelijk onderzoek..
Heeft je huisarts bloed laten prikken bij je? Vermoeidheid en zoveel pijn als jij beschrijft lijkt me iig de moeite waard om goed te laten onderzoeken en niet alleen via de psycholoog maar ook gedegen lichamelijk onderzoek..
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:31
Ja hoor, als iemand kritische opmerking maakt, wordt TO's situatie erger en is het Biols schuldVivamensje schreef: ↑19-10-2021 13:57Ja tuurlijk, de gepeste is schuldig. Denk je dat je bericht helpt? Ik denk dat je het alleen maar erger maakt.
. Je bewijst hiermee precies Biol's punt. Soms is een iets dikkere huid echt niet verkeerd. Het kan gewoon zijn dat de bedrijfscultuur je niet ligt, dat kan gewoon. @TO: Eerst maar ziekmelden, want pijn in je hele lichaam is niet oke.
En echt, ik lees zo vaak die druk om te sporten. Echt niet doen. Sport is leuk en ontspanning. Als je alleen maar denkt dat je móet, gaat het zijn doel voorbij.
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:33
Ik weet dus ook niet of t lichamelijk is of door psychische klachten die ophopen en dan overgaan in fysieke pijn? Het voelt gwn als stralende pijn, spierpijn en branderig. Denk niet door stress alleen, lijkt alsof mijn lichaam gwn zo zwak is en weinig aankan en bij inspanning zorgt voor pijn. Daarom dacht ik aan ms, heb ervoor doorverwijzing gekregen van de huisarts doordat ik ook door te googelen erachter kwam dat ik allerlei andere klachten had zoals uitvallen van been, pijn in ogen en niks kunnen zien voor even. Daarnaast weinig kracht en tintelingen.madamecannibale schreef: ↑19-10-2021 14:14“ Als ik thuis kom van werk doet alles pijn, mijn benen, mijn rug, mn nek, mn armen. Daardoor ben ik ook naar de huisarts doordat ik zelf dacht aan ms.”
Dit vind ik best een bijzondere gedachtegang. Er kunnen zoveel oorzaken zijn die dit soort klachten veroorzaken. Meest voor de hand liggende, aan de hand van je andere verhaal is stress. Ook al is het uiteraard altijd verstandig met dit soort klachten naar de huisarts te gaan. Verder lijkt solliciteren naar een andere baan een goed plan.
De huisarts had wat testjes uitgevoerd maar dacht zelf dat er niks aan de hand is. Maar doordat ik het niet niks vond heb ik toch maar door verzoek en zorgen van familie aangedrongen op een verwijzing naar een specialist. Daar moet ik nog een uitnodiging van ontvangen.
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:34
Eet je gezond en gevarieerd? Beweeg je genoeg? Sporten lukt niet geef je aan, maar een wandeling maken of de fiets pakken? Verandering van het weer kan ook meespelen als je daar gevoelig voor bent.
Wat zei de huisarts? Heeft die medisch al dingen uitgesloten?
Heb je financieel de mogelijkheid om minder te gaan werken of tijdelijk te stoppen en dan eerst je studie afronden?
Is je studie een juiste keuze? En hoe lang duurt deze nog?
Verder lijkt het mij verstandig om samen met je psycholoog te kijken hoe het komt dat je steeds maar een korte tijd je baan behoudt. Hoe het komt dat je een laag zelfbeeld hebt. En wat je daaraan zou kunnen doen.
Wat zei de huisarts? Heeft die medisch al dingen uitgesloten?
Heb je financieel de mogelijkheid om minder te gaan werken of tijdelijk te stoppen en dan eerst je studie afronden?
Is je studie een juiste keuze? En hoe lang duurt deze nog?
Verder lijkt het mij verstandig om samen met je psycholoog te kijken hoe het komt dat je steeds maar een korte tijd je baan behoudt. Hoe het komt dat je een laag zelfbeeld hebt. En wat je daaraan zou kunnen doen.
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:34
Voor jou een voordeel is dat de arbeidsmarkt nu echt een werknemersmarkt is. Daar waar er jaren terug de werkgever kon kiezen kan de werknemer dat nu. Deze omgeving is voor jou niet goed… het is duidelijk dat je hier niet past dus kies eieren voor je geld.
Je zei eerder dat je niet wilde opgeven.. dat hoeft natuurlijk ook niet. Wellicht durf je het aan om met je werkgever een gesprek aan te gaan over hoe je je voelt, en dat het niet goed met je gaat. Dat je je niet ziek wil melden, maar je zo niet door kan. Wie weet is hij bereid om met je mee te denken en een eventuele regeling te treffen.. dat is heel eng dat snap ik, maar een zieke werknemer kost hem meer..
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:38
Dat is altijd een goed advies! Volgens internet ga je altijd dood of ben je op zijn minst ernstig ziek.
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:39
Ik heb dus bloed laten prikken en bleek uit verbazing helemaal niks mis of afwijkends te zien. Ik vind het echt kut, want wil zoveel maar de vermoeidheid is nooit te verklaren geweest en de huisarts blijft maar denken aan depressies terwijl dat al lang niet meer aan de orde is. Dit heb ik haar ook toegelicht, heb juist heel veel zin om te doen, maar kan het gwn lichamelijk niet aan waardoor ik uiteindelijk weer in die depressie beland.nessemeisje schreef: ↑19-10-2021 14:31Ja hoor, als iemand kritische opmerking maakt, wordt TO's situatie erger en is het Biols schuld
@TO: Eerst maar ziekmelden, want pijn in je hele lichaam is niet oke.
En echt, ik lees zo vaak die druk om te sporten. Echt niet doen. Sport is leuk en ontspanning. Als je alleen maar denkt dat je móet, gaat het zijn doel voorbij.
Sport heb ik daardoor ook laten liggen, ik wil heel graag. Maar merk dat het gwn veel te zwaar valt en niet aankan. Vind het erg jammer, maar heb nu gwn mn rust gepakt maar daardoor mis ik toch wel die endorfine in mijn lijf die ik juist ook nodig heb.
Ben 2 dagen geleden gegaan alsnog maar merk dan dat ik nu nog extreem meer pijn voel en dan denk is dit normaal, hoort dit erbij of komt t doordat ik weer ff een week nie heb gesport en daardoor alles sterker aanvoel. Geen idee, maar hoop oprecht dat de neurloog wel mij verder kan helpen en bereid is mijn klachten serieus te nemen. De huisarts heeft namelijk op de verwijsbrief niet eens alle klachten op vermeld die ik heb opgenoemd en heeft weer alleen depressie en stress vanwege mogelijk nieuwe baan opgeschreven doordat ze daarnaar vroeg. Ik word ook moe dat ik zo erg hierbij en bij alles voor mezelf moet opkomen, verdedigen want anders legt iedereen maar je woorden in de mond op.
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:43
Daar zat ik ook wel aan te denken. Heeft mijn omgeving ook geadviseerd, maar ik wil niet weer tot last zijn of als een zeikerd worden gezien. Daarnaast denk ik dat als je bijv t pestgedrag, discriminatie bijv gaat benoemen wordt gezien als iemand die zwak is en graag weer die kaart wil erbij halen als slachtofferrol. Toen ik werd ingewerkt heb ik vaak ze dit ook horen zeggen letterlijk. Daardoor denk ik dat niet veel zin heeft en ik gwn moet leren er niet op in te gaan, te kijken met een strak gezicht en wellicht dat ze vanzelf erdoor ophouden.
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:43
Je legt jezelf wel veel op.. dat sporten is nu even niet haalbaar dus even niet doen.lienxs schreef: ↑19-10-2021 14:39Ik heb dus bloed laten prikken en bleek uit verbazing helemaal niks mis of afwijkends te zien. Ik vind het echt kut, want wil zoveel maar de vermoeidheid is nooit te verklaren geweest en de huisarts blijft maar denken aan depressies terwijl dat al lang niet meer aan de orde is. Dit heb ik haar ook toegelicht, heb juist heel veel zin om te doen, maar kan het gwn lichamelijk niet aan waardoor ik uiteindelijk weer in die depressie beland.
Sport heb ik daardoor ook laten liggen, ik wil heel graag. Maar merk dat het gwn veel te zwaar valt en niet aankan. Vind het erg jammer, maar heb nu gwn mn rust gepakt maar daardoor mis ik toch wel die endorfine in mijn lijf die ik juist ook nodig heb.
Ben 2 dagen geleden gegaan alsnog maar merk dan dat ik nu nog extreem meer pijn voel en dan denk is dit normaal, hoort dit erbij of komt t doordat ik weer ff een week nie heb gesport en daardoor alles sterker aanvoel. Geen idee, maar hoop oprecht dat de neurloog wel mij verder kan helpen en bereid is mijn klachten serieus te nemen. De huisarts heeft namelijk op de verwijsbrief niet eens alle klachten op vermeld die ik heb opgenoemd en heeft weer alleen depressie en stress vanwege mogelijk nieuwe baan opgeschreven doordat ze daarnaar vroeg. Ik word ook moe dat ik zo erg hierbij en bij alles voor mezelf moet opkomen, verdedigen want anders legt iedereen maar je woorden in de mond op.
Je hebt wel een historie met depressie dus? Dat maak ik op je tekst. Het kan goed zijn dat je dit wel doormaakt maar dat het anders is dan de vorige keer. Stress kan zeker vermoeidheid veroorzaken en vermoeidheid ook weer pijn.
Als je het oordeel van je huisarts niet vertrouwt vraag dan via je je zorgverzekering een second opinion aan.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:45
De ms achtige klachten herken ik. Ik heb het al heel lang bij tijden van extreme stress. Het klinkt voor mij als of je hevig overspannen bent.
Stoppen met alles om jezelf rust te gunnen zou mijn advies zijn. Dus ziek melden en kijken of je arbeidsvermogen officieel omlaag geschroefd kan worden. En laat daarbij onderzoeken wat de psychische oorzaken zijn van het feit dat je het nergens volhoudt. Ik zou ook voor de zekerheid om lichamelijk onderzoek vragen, om dingen die van belang zijn (vitamine d bijvoorbeeld) niet over het hoofd te zien.
Luister voor de verandering een keer naar de signalen. Je lichaam schreeuwt om gehoord te worden. En jij negeert elk signaal dat het gewoon niet verder kan.
Stoppen met alles om jezelf rust te gunnen zou mijn advies zijn. Dus ziek melden en kijken of je arbeidsvermogen officieel omlaag geschroefd kan worden. En laat daarbij onderzoeken wat de psychische oorzaken zijn van het feit dat je het nergens volhoudt. Ik zou ook voor de zekerheid om lichamelijk onderzoek vragen, om dingen die van belang zijn (vitamine d bijvoorbeeld) niet over het hoofd te zien.
Luister voor de verandering een keer naar de signalen. Je lichaam schreeuwt om gehoord te worden. En jij negeert elk signaal dat het gewoon niet verder kan.
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:45
Echt, ga hier weg… je gaat hier niet gelukkig worden. Dit is toch geen plek om te zijn?lienxs schreef: ↑19-10-2021 14:43Daar zat ik ook wel aan te denken. Heeft mijn omgeving ook geadviseerd, maar ik wil niet weer tot last zijn of als een zeikerd worden gezien. Daarnaast denk ik dat als je bijv t pestgedrag, discriminatie bijv gaat benoemen wordt gezien als iemand die zwak is en graag weer die kaart wil erbij halen als slachtofferrol. Toen ik werd ingewerkt heb ik vaak ze dit ook horen zeggen letterlijk. Daardoor denk ik dat niet veel zin heeft en ik gwn moet leren er niet op in te gaan, te kijken met een strak gezicht en wellicht dat ze vanzelf erdoor ophouden.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:48
Ik ben ernaar gaan opzoeken doordat ik al maanden lang bij mn zus en huisarts klaag om pijn in de armen en benen, voet als zenuwpijn. Tintelingen in de voeten. Ik kon alleen het niet plaatsen totdat mn zus erover begon en toen ging ik t opzoeken, wist namelijk niet wat t inhield, daar heb ik namelijk nooit aan gedacht. Ik wil gwn weten waarom ik me zo voel en daar een verklaring voor hebben.
Ik ben altijd t zwakke geweest die weinig kracht heeft en heb daardoor ook meer aan beweging en kracht zitten doen, t helpt niet echt.
Mijn zus die 20 jaar ouder is schrikt soms als we bijv samen iets optillen en ik gwn het niet aankan. Laatste keer kon ik amper mn stuur vasthouden doordat mn armen verslapten, dit ging op een gegeven moment wel weg. Maar het zijn dus allemaal aanvallen van extremen en soms heb ik nergens last van weer. Ik weet gwn dat er iets niet klopt. T zijn namelijk te veel klachten die ik nu allemaal niet eens heb benoemd, waar ik nu jaren meeloop.
dinsdag 19 oktober 2021 om 14:53
dinsdag 19 oktober 2021 om 15:00
Ik heb t nu een halfjaar volgehouden. De eerste 3 maanden waren een hell voor mij en heb ik heel veel geslikt en meegemaakt.
Aan t einde van de opleidingstrajext dat intern werd gegeven heb ik eindelijk mijn verhaal gedaan bij een mentor die ons onafhankelijk les gaf. Daarbij had ik aan de pesters verteld waar ik mee zat, uiteindelijk viel dat niet goed a was het wel fijn ze te vertellen waar het voor mij op sloeg al die tijd. Ze sluiten mij buiten, negeerde me, saboteerde me werk waardoor ik niet van alles op de hoogte was, gaven verkeerde informatie en gaven alleen maar kritiek tijdens evaluaties. Dat heb ik allemaal maar voor lief genomen. De mentor die onafhankelijk was schrok ervan en zei ook tussen neus en lippen door dat de cultuur hier zo is en t werk eigenlijk ook te laag op niveaus voor me is en meer zou moeten storten op studie en ander werk zoeken. Maar goed ik wilde dus niet stoppen door collega’s, doordat ik het werk zelf wel leuk vind en ik vast aantal uren heb en redelijk verdien. Alhoewel t werk veel werkdruk geeft, veel prestatiedruk en stress, geweld, agressie enz, voor een gemiddelde salaris. Heb hiervoor werk gedaan dat t zelfde verdiend maar waar ik mijn eigen vrijheid had en weinig te maken met collega’s. Alleen raakte ik dat dus zat en wilde ik meer uitdaging, groeien enz.
Dus ben nu gwn beetje de overzicht kwijt. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. De arboarts wil ik sowieso gaan benaderen voor nieuwe schoenen en steunzolen zodat de pijn in voeten, benen en rug vermindert of miss zelf verdwijnt. Daarnaast denk ik ergens gwn volhouden, want wellicht wordt het nu allemaal beter en heb ik het zwaarste allemaal achter de rug juist gehad. Ik wil gwn niet opgeven en vind het werk wel leuk. Ziekmelden is voor mij falen en dat eindigt dan juist in een depressie doordat ik dan veel tijd heb om na te denken en me nutteloos voel.
Alhoewel ik nu ik constant bezig ben ook constant bezig ben met piekeren, malen over van alles zoals wat andere collega’s weer naar me hebben geroept en of wat ik weer fout heb gedaan enz waardoor ik me erdoor slecht voel. Ik moet gwn n sterkere meid worden, zowel mentaal als fysiek.
dinsdag 19 oktober 2021 om 15:09
Ja je houdt het al een halfjaar vol en wat heeft dat je gebracht? Pijn, verdriet, vermoeidheid en een enorme knauw in je toch al ietwat fragiele zelfbeeld. Wat doe je jezelf aan joh?lienxs schreef: ↑19-10-2021 15:00Ik heb t nu een halfjaar volgehouden. De eerste 3 maanden waren een hell voor mij en heb ik heel veel geslikt en meegemaakt.
Aan t einde van de opleidingstrajext dat intern werd gegeven heb ik eindelijk mijn verhaal gedaan bij een mentor die ons onafhankelijk les gaf. Daarbij had ik aan de pesters verteld waar ik mee zat, uiteindelijk viel dat niet goed a was het wel fijn ze te vertellen waar het voor mij op sloeg al die tijd. Ze sluiten mij buiten, negeerde me, saboteerde me werk waardoor ik niet van alles op de hoogte was, gaven verkeerde informatie en gaven alleen maar kritiek tijdens evaluaties. Dat heb ik allemaal maar voor lief genomen. De mentor die onafhankelijk was schrok ervan en zei ook tussen neus en lippen door dat de cultuur hier zo is en t werk eigenlijk ook te laag op niveaus voor me is en meer zou moeten storten op studie en ander werk zoeken. Maar goed ik wilde dus niet stoppen door collega’s, doordat ik het werk zelf wel leuk vind en ik vast aantal uren heb en redelijk verdien. Alhoewel t werk veel werkdruk geeft, veel prestatiedruk en stress, geweld, agressie enz, voor een gemiddelde salaris. Heb hiervoor werk gedaan dat t zelfde verdiend maar waar ik mijn eigen vrijheid had en weinig te maken met collega’s. Alleen raakte ik dat dus zat en wilde ik meer uitdaging, groeien enz.
Dus ben nu gwn beetje de overzicht kwijt. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. De arboarts wil ik sowieso gaan benaderen voor nieuwe schoenen en steunzolen zodat de pijn in voeten, benen en rug vermindert of miss zelf verdwijnt. Daarnaast denk ik ergens gwn volhouden, want wellicht wordt het nu allemaal beter en heb ik het zwaarste allemaal achter de rug juist gehad. Ik wil gwn niet opgeven en vind het werk wel leuk. Ziekmelden is voor mij falen en dat eindigt dan juist in een depressie doordat ik dan veel tijd heb om na te denken en me nutteloos voel.
Alhoewel ik nu ik constant bezig ben ook constant bezig ben met piekeren, malen over van alles zoals wat andere collega’s weer naar me hebben geroept en of wat ik weer fout heb gedaan enz waardoor ik me erdoor slecht voel. Ik moet gwn n sterkere meid worden, zowel mentaal als fysiek.
Dat je sterker moet worden kan ik alleen maar beamen, maar dat gaat je hier niet lukken…. Er is teveel gebeurd..
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 19 oktober 2021 om 15:14
Dat gevoel heb en denk ik ook, er is te veel gebeurd. Als ik er allemaal denk word ik nog steeds emotioneel over. Krijg vaak spontaan huilbuilen zonder reden ook, nu weer.biol schreef: ↑19-10-2021 15:09Ja je houdt het al een halfjaar vol en wat heeft dat je gebracht? Pijn, verdriet, vermoeidheid en een enorme knauw in je toch al ietwat fragiele zelfbeeld. Wat doe je jezelf aan joh?
Dat je sterker moet worden kan ik alleen maar beamen, maar dat gaat je hier niet lukken…. Er is teveel gebeurd..
Ik heb binnenkort vakantie en denk dat die mij zelfs ook niet gaat helpen doordat ik op ben.
Ik dacht eraan nu ff paar weken volhouden en dan kijken of ik me beter voel na die rust.
Waar ik alleen wel bang voor ben is dat als ik na die vakantie alsnog beslis ziek te melden ze wat anders denken, want hoorde laatst nog toevallig van collega’s dat iemand dat recentelijk heeft gedaan en niemand het gelooft. Ik moet t gwn op me af laten komen allemaal en niet te veel nadenken wat ik moet doen.
