Psyche
alle pijlers
Palliatieve sedatie
zondag 3 juli 2022 om 12:54
Ik wil (moet) even van me afschrijven... mijn gevoelens en emoties gaan met me op de loop.
De afgelopen jaren ben ik mantelzorger voor mijn oma geweest. Ik heb geen siblings en ook mijn moeder was alleen, dus daar ook geen familie. Sinds mijn moeder 7 jaar geleden is overleden, heb ik voor oma gezorgd. Oma is geen hartelijke vrouw: altijd klagen en mopperen, nooit eens een lief woord. Sinds gisteren is ze palliatief gesedeerd, ik verwacht dat ze binnen enkele dagen komt te overlijden.
Gezien onze voorgeschiedenis en alle zorg had ik gedacht dat dit een opluchting zou zijn. Maar ik ben ineens heel emotioneel en verdrietig, snap niet goed waar dat vandaan komt.
Ik wil verder niets met dit topic, maar opschrijven geeft me even wat lucht.
De afgelopen jaren ben ik mantelzorger voor mijn oma geweest. Ik heb geen siblings en ook mijn moeder was alleen, dus daar ook geen familie. Sinds mijn moeder 7 jaar geleden is overleden, heb ik voor oma gezorgd. Oma is geen hartelijke vrouw: altijd klagen en mopperen, nooit eens een lief woord. Sinds gisteren is ze palliatief gesedeerd, ik verwacht dat ze binnen enkele dagen komt te overlijden.
Gezien onze voorgeschiedenis en alle zorg had ik gedacht dat dit een opluchting zou zijn. Maar ik ben ineens heel emotioneel en verdrietig, snap niet goed waar dat vandaan komt.
Ik wil verder niets met dit topic, maar opschrijven geeft me even wat lucht.
zondag 3 juli 2022 om 13:01
Dat lijkt mij eigenlijk heel logisch.
Je hebt het niet over je vader dus waarschijnlijk is je vader buiten beeld? als dit zo is en je oma overlijdt is er niemand meer die jou nog kende van toen je een kind was. Er wordt een tijdperk afgesloten. Ineens ben je dan echt wees eb niemands kind of kleinkind meer.
Je bent ontworteld omdat al je familieleden dood zijn.
Je hebt tijd over omdat je niet meer voor oma hoeft te zorgen.
Heel logisch dat jij je zo voelt.
Je hebt het niet over je vader dus waarschijnlijk is je vader buiten beeld? als dit zo is en je oma overlijdt is er niemand meer die jou nog kende van toen je een kind was. Er wordt een tijdperk afgesloten. Ineens ben je dan echt wees eb niemands kind of kleinkind meer.
Je bent ontworteld omdat al je familieleden dood zijn.
Je hebt tijd over omdat je niet meer voor oma hoeft te zorgen.
Heel logisch dat jij je zo voelt.
zondag 3 juli 2022 om 13:03
Oh ik snap het heel goed. Ik heb ook lang een mevrouw verzorgd als mantelzorger, die eigenlijk helemaal niet lief of leuk was. Toch raak je gehecht. Misschien is het wel Stockholm syndroom. 
Ik denk dat het goed is dat je hier ook verdrietig om bent, je leven gaat veranderen. Als je gewend bent de hele tijd te verzorgen, val je echt even in een gat, vond ik. Tegelijk is er die opluchting.
En je kan ook verdriet voelen om iets wat er nooit was, een bepaald gemis.
Sterkte!
Ik denk dat het goed is dat je hier ook verdrietig om bent, je leven gaat veranderen. Als je gewend bent de hele tijd te verzorgen, val je echt even in een gat, vond ik. Tegelijk is er die opluchting.
En je kan ook verdriet voelen om iets wat er nooit was, een bepaald gemis.
Sterkte!
zondag 3 juli 2022 om 13:05
Als een moeilijk iemand gaat sterven en je zorgperiode tot een einde komt, is er ruimte voor de andere gevoelens. Dus ook verdriet, weemoed, een stukje verlangen naar vroeger, of om wat had kunnen zijn.
Zo’n afscheid is ook pijnlijk, en opluchting kan best langs komen als gevoel, naast de andere gevoelens.
Sterkte,
Zo’n afscheid is ook pijnlijk, en opluchting kan best langs komen als gevoel, naast de andere gevoelens.
Sterkte,
zondag 3 juli 2022 om 14:01
Als je een supergoede band hebt kun je ook supergoed afscheid nemen. Bij het afscheid van iemand waar je minder intens mee bent blijven er vragen liggen of "had ik maars" . Of "stel dat we nog een jaartje hadden gehad dan hadden we nog...."
Je rouw is legitiem en logisch. Laat er maar zijn.
Voel je je wellicht schuldig omdat je deze gedachten hebt (ze was eigenlijk niet zo heel aardig) nu ze stervende is?
Je rouw is legitiem en logisch. Laat er maar zijn.
Voel je je wellicht schuldig omdat je deze gedachten hebt (ze was eigenlijk niet zo heel aardig) nu ze stervende is?
...
zondag 3 juli 2022 om 14:19
Ik vind het logisch en begrijpelijk dat je heel emotioneel en verdrietig bent. Het is ook een ontlading van een zware periode.
Ik vond die tijd tussen sedatie en overlijden ook nog pittig. Iedere keer dat ik dacht ‘nu is mijn ouder overleden’ kwam er toch weer een reutelende ademteug. Met steeds grotere tussenpauzes, maar niet fijn om mee te maken.
Veel sterkte.
Ik vond die tijd tussen sedatie en overlijden ook nog pittig. Iedere keer dat ik dacht ‘nu is mijn ouder overleden’ kwam er toch weer een reutelende ademteug. Met steeds grotere tussenpauzes, maar niet fijn om mee te maken.
Veel sterkte.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 3 juli 2022 om 15:19
Allereerst wat lief dat je altijd zo goed voor jouw oma hebt gezorgd, ondanks dat het misschien niet altijd makkelijk was met iemand die zo negatief in het leven staat.
Het is wel begrijpelijk dat je nu verdrietig bent. Eigenlijk is een bepaalde rouwperiode nu al begonnen.
Sterkte de aankomende tijd!
Het is wel begrijpelijk dat je nu verdrietig bent. Eigenlijk is een bepaalde rouwperiode nu al begonnen.
Sterkte de aankomende tijd!
zondag 3 juli 2022 om 15:27
Ik lees niks over een fijne tijd.
TO, mijn ervaring met palliatieve sedatie, is dat het dan eigenlijk al voorbij is. Fysiek is de persoon nog aanwezig, maar al niet meer bereikbaar. Dat kan voor omstanders héél moeilijk en een periode van twijfel en aanvechting zijn.
Vooral mantelzorgers kunnen zich heel loos, leeg en met de handen op de rug voelen in de laatste periode en die erna.
Ook schuldgevoelens over het gevoel van opluchting wat zich weer omzet in schuldgevoel. Veel mantelzorgers (vooral degene die heel intensief verzorgd hebben) kunnen in een enorm gat vallen.
Er zijn steunpunten voor mensen die in een situatie zitten zoals jij. Bijeenkomsten enzo.. misschien heb je er wat aan.
Sterkte
zaterdag 23 juli 2022 om 23:04
Het klinkt alsof je vooral hebt gezorgd in je leven en nu mag je voor jezelf gaan leven en dat is best een omschakeling. Je tijd werd altijd voor je gevuld en nu moet je ineens gaan bedenken wat jij leuk vindt of wil. Geef jezelf de tijd, die dingen gaan niet snel, je zal eerst je draai moeten vinden omdat je ook uit een bepaalde routine bent.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
