Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel IV
donderdag 16 februari 2017 om 09:35
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 16 februari 2017 om 16:46
Jullie zijn stuk voor stuk supervrouwen. Ik heb enorme bewondering voor hoe iedereen bezig is. Ik ben er voor nu klaar mee, ga mezelf hier anonimiseren. Voor nu kan ik er niets mee. Het komt uiteindelijk wel goed.
Knuffel ik weet hoe vreselijk moeilijk deze weg is, maar je gaat er wel komen. Echt jij gaat je weg uit deze hel vinden. Ik hoop dat je een heel mooi en fijn gezin krijgt samen met je vriend, want dat jullie een fijn en goed stel zijn en fijne liefdevolle ouders zullen worden daar twijfel ik niet aan. Ik wens je alle sterkte, maar vooral heel heel veel liefde in deze moeilijke tijd.
Ik weet niet wat ik tegen iedereen kan zeggen, mijn woorden zijn ook een beetje op. Ik wil kiezen sterkte en liefs wensen. En jullie allemaal bedanken voor het begrip en jullie steun de afgelopen tijd. Hele hele dikke voor jullie allemaal.
Knuffel ik weet hoe vreselijk moeilijk deze weg is, maar je gaat er wel komen. Echt jij gaat je weg uit deze hel vinden. Ik hoop dat je een heel mooi en fijn gezin krijgt samen met je vriend, want dat jullie een fijn en goed stel zijn en fijne liefdevolle ouders zullen worden daar twijfel ik niet aan. Ik wens je alle sterkte, maar vooral heel heel veel liefde in deze moeilijke tijd.
Ik weet niet wat ik tegen iedereen kan zeggen, mijn woorden zijn ook een beetje op. Ik wil kiezen sterkte en liefs wensen. En jullie allemaal bedanken voor het begrip en jullie steun de afgelopen tijd. Hele hele dikke voor jullie allemaal.
donderdag 16 februari 2017 om 16:57
quote:Sunemom schreef op 16 februari 2017 @ 16:46:
[...] Ik ben er voor nu klaar mee, ga mezelf hier anonimiseren. Voor nu kan ik er niets mee. Het komt uiteindelijk wel goed.
[...]
Ik weet niet wat ik tegen iedereen kan zeggen, mijn woorden zijn ook een beetje op. Ik wil kiezen sterkte en liefs wensen. En jullie allemaal bedanken voor het begrip en jullie steun de afgelopen tijd. Hele hele dikke voor jullie allemaal.
Lieve Sun, ik gun je dit zo anders.
Als je het eens weer fijn vindt om hier terug te zijn, kom je dan? Ik geef je een recht uit mijn hart.
[...] Ik ben er voor nu klaar mee, ga mezelf hier anonimiseren. Voor nu kan ik er niets mee. Het komt uiteindelijk wel goed.
[...]
Ik weet niet wat ik tegen iedereen kan zeggen, mijn woorden zijn ook een beetje op. Ik wil kiezen sterkte en liefs wensen. En jullie allemaal bedanken voor het begrip en jullie steun de afgelopen tijd. Hele hele dikke voor jullie allemaal.
Lieve Sun, ik gun je dit zo anders.
Als je het eens weer fijn vindt om hier terug te zijn, kom je dan? Ik geef je een recht uit mijn hart.
donderdag 16 februari 2017 om 18:17
donderdag 16 februari 2017 om 18:38
Knuffel en Sofie, ik hoop dat jullie een beetje hebben kunnen uitrusten.
En Tobbert, hoe dan ook, je hebt het toch maar gedaan. Compliment voor jezelf, goed is goed genoeg.
Ja, vorige therapeute heeft nog gereageerd op mijn mail, best uitgebreid ook. Vond dat ik heel veel op mijn bord had en dat had ze me zo anders had gegund. Niet gek ook dat het zoveel oproept en een uitweg zoekt in mijn lijf. Ze maakte me ook een groot compliment over mijn kracht etc, dat ik wel een gezonde en goede omgeving en dingen heb weten op te zetten hier in mijn nieuwe woonplaats; daarin ziet ze ook mijn kracht. Ik ga haar straks terugmailen met de info van vandaag na het gesprek met de poh.
Praktijk psychiater heeft al teruggebeld; afspraak staat voor 14 maart. Ik ga nog wel even goed nakijken hoe het zit met evt. vergoedingen en eigen risico. Poh kent deze vrouw en zegt dat ze heel rustig is en een prikkelarme rustige praktijkruimte heeft. Nou heerlijk.... maar brr wat eng, weer een nieuw persoon. Ik ga niet terug naar vorige therapeute Knuffel, dat is afgesloten. Ik denk dat een andere benadering en medicatie nu zinvoller is.
En Tobbert, hoe dan ook, je hebt het toch maar gedaan. Compliment voor jezelf, goed is goed genoeg.
Ja, vorige therapeute heeft nog gereageerd op mijn mail, best uitgebreid ook. Vond dat ik heel veel op mijn bord had en dat had ze me zo anders had gegund. Niet gek ook dat het zoveel oproept en een uitweg zoekt in mijn lijf. Ze maakte me ook een groot compliment over mijn kracht etc, dat ik wel een gezonde en goede omgeving en dingen heb weten op te zetten hier in mijn nieuwe woonplaats; daarin ziet ze ook mijn kracht. Ik ga haar straks terugmailen met de info van vandaag na het gesprek met de poh.
Praktijk psychiater heeft al teruggebeld; afspraak staat voor 14 maart. Ik ga nog wel even goed nakijken hoe het zit met evt. vergoedingen en eigen risico. Poh kent deze vrouw en zegt dat ze heel rustig is en een prikkelarme rustige praktijkruimte heeft. Nou heerlijk.... maar brr wat eng, weer een nieuw persoon. Ik ga niet terug naar vorige therapeute Knuffel, dat is afgesloten. Ik denk dat een andere benadering en medicatie nu zinvoller is.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 16 februari 2017 om 18:44
Sun, wat een klap 
Heb je iemand om vanavond en de komende dagen bij uit te huilen? Ik hoop het zo, en ik hoop ook zo dat je snel een therapeut vindt die je wel kan helpen. Het gaat je lukken, dat weet ik zeker, en ik hoop heel hard dat er geen teleurstellingen zoals vandaag meer komen. Ik hoop ook dat het snel beter gaat met je man, zodat jullie elkaar kunnen steunen en jij wat ontlast kan worden. Hele grote knuffel, en wat mij betreft staat de deur hier open.
Heb je iemand om vanavond en de komende dagen bij uit te huilen? Ik hoop het zo, en ik hoop ook zo dat je snel een therapeut vindt die je wel kan helpen. Het gaat je lukken, dat weet ik zeker, en ik hoop heel hard dat er geen teleurstellingen zoals vandaag meer komen. Ik hoop ook dat het snel beter gaat met je man, zodat jullie elkaar kunnen steunen en jij wat ontlast kan worden. Hele grote knuffel, en wat mij betreft staat de deur hier open.
donderdag 16 februari 2017 om 18:53
quote:Knuffelbeertjes schreef op 16 februari 2017 @ 14:38:
Dan de reactie van een collega:
was dat heel negatief of gewoon een aandachtspuntje?
Moest jij perfect werk afleveren
Of is het mooi dat er nog meegedacht kan worden?
Ga je zo nog wel lunchen lieve Tobbie?
Nee, dat hoorde ik mijn college beginnen te zeggen tegen een andere collega (die er niet bij was), maar ik kon niet horen wat er na de MAAR kwam. Iemand anders ging namelijk tegen mij praten. Mijn gedachtes gingen gelijk helemaal op tilt door dat open einde.
Ik heb een broodje op, en tomaatjes. En nu staat er een pizza in de oven.
Heb jij een beetje kunnen uitrusten. Mag écht, hoor. (En dat zeg ik helemaal niet omdat ik net in de trein een paar minuutjes in slaap was gevallen.) Je leidinggevende klinkt trouwens als een heel opmerkzame en zorgzame vrouw (man?). Ga je vanavond nog iets doen, of gewoon lekker op de bank zitten met fijne dingen om je heen om een rustige avond te hebben (kleurboek, afstandsbediening, laptop)?
Dan de reactie van een collega:
was dat heel negatief of gewoon een aandachtspuntje?
Moest jij perfect werk afleveren
Of is het mooi dat er nog meegedacht kan worden?
Ga je zo nog wel lunchen lieve Tobbie?
Nee, dat hoorde ik mijn college beginnen te zeggen tegen een andere collega (die er niet bij was), maar ik kon niet horen wat er na de MAAR kwam. Iemand anders ging namelijk tegen mij praten. Mijn gedachtes gingen gelijk helemaal op tilt door dat open einde.
Ik heb een broodje op, en tomaatjes. En nu staat er een pizza in de oven.
Heb jij een beetje kunnen uitrusten. Mag écht, hoor. (En dat zeg ik helemaal niet omdat ik net in de trein een paar minuutjes in slaap was gevallen.) Je leidinggevende klinkt trouwens als een heel opmerkzame en zorgzame vrouw (man?). Ga je vanavond nog iets doen, of gewoon lekker op de bank zitten met fijne dingen om je heen om een rustige avond te hebben (kleurboek, afstandsbediening, laptop)?
donderdag 16 februari 2017 om 19:19
Knuf en Sofie, ik hoop dat jullie het schuldgevoel even opzij kunnen schuiven en lief voor jullie zelf kunnen zijn.
Tobbie, das vervelend om te horen
Maar je hebt het toch maar wel mooi gedaan! En dat was de mening van enkele mensen. Het merendeel zal het zeker heel goed hebben gevonden!
EV, fijn zeg, die koppen met spijkers! Toch?
Sun, dat is een keiharde klap! Wat ontzettend rot!
Ik hoop dat je vanavond en de komende tijd steun vind bij de mensen om je heen. Ik wens je veel kracht en sterkte toe! En een hele dikke knuffel!
Sun, Knuf, Sofie en anderen (sorry, ben het even een beetje kwijt), bedankt voor jullie reacties nog. Ik kan hier echt iets mee!
Ben nog steeds moed aan het verzamelen.
Ik heb al wel bedacht hoe ik de mail begin (dank voor de tips )
Maar wil mezelf eigenlijk ook een kans geven om open en eerlijk te zijn zonder dat psych al vooraf op de hoogte is.
Ik moet daar een beetje mee oefenen. Vind ik..
aan de andere kant weet ik eigenlijk al dat het waarschijnlijk toch niet gaat lukken.
En dat is frustrerend. Ben nu al kwaad op mezelf terwijl het nog niet eens zover is.
Stomme strijd ben ik in mezelf en tegen mezelf aan het voeren.
Ik hou jullie op de hoogte!
Tobbie, das vervelend om te horen
Maar je hebt het toch maar wel mooi gedaan! En dat was de mening van enkele mensen. Het merendeel zal het zeker heel goed hebben gevonden!
EV, fijn zeg, die koppen met spijkers! Toch?
Sun, dat is een keiharde klap! Wat ontzettend rot!
Ik hoop dat je vanavond en de komende tijd steun vind bij de mensen om je heen. Ik wens je veel kracht en sterkte toe! En een hele dikke knuffel!
Sun, Knuf, Sofie en anderen (sorry, ben het even een beetje kwijt), bedankt voor jullie reacties nog. Ik kan hier echt iets mee!
Ben nog steeds moed aan het verzamelen.
Ik heb al wel bedacht hoe ik de mail begin (dank voor de tips )
Maar wil mezelf eigenlijk ook een kans geven om open en eerlijk te zijn zonder dat psych al vooraf op de hoogte is.
Ik moet daar een beetje mee oefenen. Vind ik..
aan de andere kant weet ik eigenlijk al dat het waarschijnlijk toch niet gaat lukken.
En dat is frustrerend. Ben nu al kwaad op mezelf terwijl het nog niet eens zover is.
Stomme strijd ben ik in mezelf en tegen mezelf aan het voeren.
Ik hou jullie op de hoogte!
donderdag 16 februari 2017 om 19:21
Lieve lieve Sun
Wat een keiharde wereld is het voor jou, dat je nu opnieuw uitgereikt hebt, jezelf bij elkaar geraapt hebt en de moed gevonden had om deze stap te nemen, en dan een nee te horen krijgt. Daar zijn ook geen woorden voor, daar valt weinig troostend over te zeggen, want het is vreselijk naar en allesbehalve wat wij allemaal voor jou gehoopt hadden.
Ik kan me zo goed voorstellen dat je aan jezelf gaat twijfelen, want dat deed je al en dit komt er nog keihard bovenop. Maar echt waar, Sun, die twijfel is niet nodig en onterecht.
Je hebt gedaan nu wat je kon en daar mag je heel erg trots op zijn. Ongeacht de uitkomst van deze therapeut: je hebt het wel geprobeerd en gedaan wat nodig was.
De ondersteuning die je nodig hebt vraagt om meer dan een gewone therapeut.
Het vraagt om iemand die gespecialiseerd is in vroegkinderlijke traumatisering
Maar ook iemand die aankan wat de behandeling bij jou teweegbrengt
Iemand die op jou past Sun en jou aan de hand meeneemt en in de gaten houdt
Je hebt al lang genoeg je staande weten te houden, wat een enorme prestatie is
Hoe je het ook doet: je staat nog wel en je functioneert ook nog
Dat is heel heel zwaar
En daarom gunt iedereen jou iemand die je kan helpen
En dat kan niet iedereen. Dat dit zulke specifieke ondersteuning vraagt, zegt veel over de ernst van de problematiek. Zegt veel over waar wij dagelijks mee moeten worstelen, waarom we uitgeput zijn, niet meer kunnen.
Het zegt niks over jou, het is jou aangedaan en dat is al afschuwelijk genoeg
Ik herken de nee wel. Ik volg die mf bij een therapeut. Ik heb haar bijna niks verteld maar wel dat ik van jongs af aan misbruikt ben en mishandeld. Zij schrok en vroeg hoe mijn therapeut mij ging begeleiden. Ze gaf aan dat ik de mf bij haar mocht volgen maar dat wat het opriep niet met haar kon delen. Ze zei letterlijk: daar zijn mijn collega's voor, want als ik me daarin meng kan dat meer schade toebrengen en kan het helemaal de verkeerde kant opgaan.
Zij is ook een therapeut Sun, ook erkent en al jaren en jaren aan het werk. En toch kan zij mij niet helpen met mijn verleden. Daar heb ik een ander iemand nu voor.
Mijn oude therapeut geeft inmiddels ook regelmatig aan, als ik haar mail: ik weet niet wat ik hiermee moet, je nieuwe therapeut kan je helpen.
Ze wijzen mij niet af, maar weten hoe breekbaar het stuk is waar ik nu tegenaan loop. Wat mijn leven beïnvloedt en mij compleet vloert.
Dat herkennen de hulpverleners bij jou waarschijnlijk ook. En ze kunnen inschatten hoe ernstig het is. Dat zegt dus alles over hun capaciteiten Sun. En over jouw verleden: die is dusdanig heftig, dat je daar gespecialiseerde hulp bij nodig hebt.
Wat ze dan in mijn ogen nalaten is jou helpen de periode te overbruggen tot je die hulp kunt krijgen. Want je hebt nu ook wat nodig! En dat vind ik echt heel slecht van de mensen die jou daarin horen te begeleiden. Daar kun jij niks aan doen maar maakt me zo boos. Ik zou je willen meenemen naar mijn hulpverleners en laten horen hoe zij erover denken. Zodat je hoort dat mensen hier steken laten vallen en dat jij daar niks aan kunt doen
Mijn oude therapeut heeft het daar wel eens over. Ze ontmoet anderen op cursus dagen. En die vertellen dan aan haar: je moet cliënten op afstand houden en heel strak zijn in je afspraken en werk en prive strikt gescheiden houden en alleen mensen helpen die je kunt helpen
Mijn therapeut vertelde me dat omdat ze dat heel erg vond. We hadden het over vorige therapieën die ik gevolgd had en therapeuten die ik ontmoet had
Ze zei: 'natuurlijk moet je iemand niet behandelen die je niet kunt helpen
Maar dan regel je andere hulp voor diegene
Zoals ik bij jou, dat je nu naar mijn collega gaat
Maar ondertussen blijf je wel bij mij, die wachtlijst was drie maanden. Ik heb veel liever dat je dan in de tussentijd bij mij komt, dan dat je nog verder afglijdt. En natuurlijk moet ik mijn grenzen bewaken. Maar als jij het zwaar hebt en ik lees dat, dan ga ik niet niks doen. Als ik de ruimte heb om je te helpen, doe ik dat. En echt niet bij iedereen. Want er zitten genoeg tussen die daar misbruik van zouden maken. Maar dat heb ik snel genoeg door. En dat doe jij niet.'
Zo kan het ook Sun en zo zou ik het jou gunnen. Ik vertel je dit om aan te geven dat het niet aan jou ligt. Ik vertel het je ook omdat ik hoop dat je nieuwe afspraken met poh en huisarts gaat maken. Omdat je recht hebt op hulp. Als ik het krijg, moet jij het ook krijgen. Zo simpel is het.
Als je weer opnieuw schrijft en dat hoop ik ontzettend, of het nou vanavond nog is of morgen of volgende week, je bent hier enorm welkom. Er zijn hier mensen die je verhaal willen lezen, om je te steunen. Mensen die het hart op de goede plaats hebben en er voor je kunnen zijn. Ookal lijkt het heel uitzichtloos en voel je je teveel: dat ben je niet!
Je bent een fantastisch mens en een prachtige bijdrage aan dit topic. Ik hoop je echt opnieuw te lezen, wanneer je er weer aan toe bent.
Nogmaals heel veel knuffels en liefs en sterkte lieverd
Wat een keiharde wereld is het voor jou, dat je nu opnieuw uitgereikt hebt, jezelf bij elkaar geraapt hebt en de moed gevonden had om deze stap te nemen, en dan een nee te horen krijgt. Daar zijn ook geen woorden voor, daar valt weinig troostend over te zeggen, want het is vreselijk naar en allesbehalve wat wij allemaal voor jou gehoopt hadden.
Ik kan me zo goed voorstellen dat je aan jezelf gaat twijfelen, want dat deed je al en dit komt er nog keihard bovenop. Maar echt waar, Sun, die twijfel is niet nodig en onterecht.
Je hebt gedaan nu wat je kon en daar mag je heel erg trots op zijn. Ongeacht de uitkomst van deze therapeut: je hebt het wel geprobeerd en gedaan wat nodig was.
De ondersteuning die je nodig hebt vraagt om meer dan een gewone therapeut.
Het vraagt om iemand die gespecialiseerd is in vroegkinderlijke traumatisering
Maar ook iemand die aankan wat de behandeling bij jou teweegbrengt
Iemand die op jou past Sun en jou aan de hand meeneemt en in de gaten houdt
Je hebt al lang genoeg je staande weten te houden, wat een enorme prestatie is
Hoe je het ook doet: je staat nog wel en je functioneert ook nog
Dat is heel heel zwaar
En daarom gunt iedereen jou iemand die je kan helpen
En dat kan niet iedereen. Dat dit zulke specifieke ondersteuning vraagt, zegt veel over de ernst van de problematiek. Zegt veel over waar wij dagelijks mee moeten worstelen, waarom we uitgeput zijn, niet meer kunnen.
Het zegt niks over jou, het is jou aangedaan en dat is al afschuwelijk genoeg
Ik herken de nee wel. Ik volg die mf bij een therapeut. Ik heb haar bijna niks verteld maar wel dat ik van jongs af aan misbruikt ben en mishandeld. Zij schrok en vroeg hoe mijn therapeut mij ging begeleiden. Ze gaf aan dat ik de mf bij haar mocht volgen maar dat wat het opriep niet met haar kon delen. Ze zei letterlijk: daar zijn mijn collega's voor, want als ik me daarin meng kan dat meer schade toebrengen en kan het helemaal de verkeerde kant opgaan.
Zij is ook een therapeut Sun, ook erkent en al jaren en jaren aan het werk. En toch kan zij mij niet helpen met mijn verleden. Daar heb ik een ander iemand nu voor.
Mijn oude therapeut geeft inmiddels ook regelmatig aan, als ik haar mail: ik weet niet wat ik hiermee moet, je nieuwe therapeut kan je helpen.
Ze wijzen mij niet af, maar weten hoe breekbaar het stuk is waar ik nu tegenaan loop. Wat mijn leven beïnvloedt en mij compleet vloert.
Dat herkennen de hulpverleners bij jou waarschijnlijk ook. En ze kunnen inschatten hoe ernstig het is. Dat zegt dus alles over hun capaciteiten Sun. En over jouw verleden: die is dusdanig heftig, dat je daar gespecialiseerde hulp bij nodig hebt.
Wat ze dan in mijn ogen nalaten is jou helpen de periode te overbruggen tot je die hulp kunt krijgen. Want je hebt nu ook wat nodig! En dat vind ik echt heel slecht van de mensen die jou daarin horen te begeleiden. Daar kun jij niks aan doen maar maakt me zo boos. Ik zou je willen meenemen naar mijn hulpverleners en laten horen hoe zij erover denken. Zodat je hoort dat mensen hier steken laten vallen en dat jij daar niks aan kunt doen
Mijn oude therapeut heeft het daar wel eens over. Ze ontmoet anderen op cursus dagen. En die vertellen dan aan haar: je moet cliënten op afstand houden en heel strak zijn in je afspraken en werk en prive strikt gescheiden houden en alleen mensen helpen die je kunt helpen
Mijn therapeut vertelde me dat omdat ze dat heel erg vond. We hadden het over vorige therapieën die ik gevolgd had en therapeuten die ik ontmoet had
Ze zei: 'natuurlijk moet je iemand niet behandelen die je niet kunt helpen
Maar dan regel je andere hulp voor diegene
Zoals ik bij jou, dat je nu naar mijn collega gaat
Maar ondertussen blijf je wel bij mij, die wachtlijst was drie maanden. Ik heb veel liever dat je dan in de tussentijd bij mij komt, dan dat je nog verder afglijdt. En natuurlijk moet ik mijn grenzen bewaken. Maar als jij het zwaar hebt en ik lees dat, dan ga ik niet niks doen. Als ik de ruimte heb om je te helpen, doe ik dat. En echt niet bij iedereen. Want er zitten genoeg tussen die daar misbruik van zouden maken. Maar dat heb ik snel genoeg door. En dat doe jij niet.'
Zo kan het ook Sun en zo zou ik het jou gunnen. Ik vertel je dit om aan te geven dat het niet aan jou ligt. Ik vertel het je ook omdat ik hoop dat je nieuwe afspraken met poh en huisarts gaat maken. Omdat je recht hebt op hulp. Als ik het krijg, moet jij het ook krijgen. Zo simpel is het.
Als je weer opnieuw schrijft en dat hoop ik ontzettend, of het nou vanavond nog is of morgen of volgende week, je bent hier enorm welkom. Er zijn hier mensen die je verhaal willen lezen, om je te steunen. Mensen die het hart op de goede plaats hebben en er voor je kunnen zijn. Ookal lijkt het heel uitzichtloos en voel je je teveel: dat ben je niet!
Je bent een fantastisch mens en een prachtige bijdrage aan dit topic. Ik hoop je echt opnieuw te lezen, wanneer je er weer aan toe bent.
Nogmaals heel veel knuffels en liefs en sterkte lieverd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 16 februari 2017 om 19:41
donderdag 16 februari 2017 om 19:47
quote:Tobbert schreef op 16 februari 2017 @ 18:53:
Heb jij een beetje kunnen uitrusten. Mag écht, hoor. (En dat zeg ik helemaal niet omdat ik net in de trein een paar minuutjes in slaap was gevallen.) Je leidinggevende klinkt trouwens als een heel opmerkzame en zorgzame vrouw (man?). Ga je vanavond nog iets doen, of gewoon lekker op de bank zitten met fijne dingen om je heen om een rustige avond te hebben (kleurboek, afstandsbediening, laptop)?
Hoop dat je gedachten wat tot rust komen lieve Tobbie
Kun je die maar van je collega ook positief invullen?
Mijn lg is eng, want inderdaad ZE ( ) is erg opmerkzaam en vraagt me wekelijks oprecht hoe het met mij gaat. En ze zegt enge dingen, bijvoorbeeld als ik het over een nieuwe zwangerschap heb, dat dat nog lang niet aan de orde is, dan zegt ze: dat hoef je niet zo stellig te zeggen, laat komende periode op je af komen en soms voel je je sneller weer goed dan je verwacht had
Zij weet uiteraard niks van mijn verleden maar wel vd miskraam en daar gaat ze zo lief mee om..
Heb hele middag en tot nu op bed gelegen. De beelden kwamen en waren niet te dragen
Mijn hele lichaam doet pijn en de angst is heel groot
Ik ben heel bang voor een paniekaanval
Heb extra medicatie genomen
Weet gewoon niet hoe ik het op moet brengen om de strijd vol te houden
Mijn lichaam en hoofd vechten
Sinds gisteren al extreem
En vandaag geen moment rust gehad
Ik ben helemaal kapot
Maar de beelden blijven komen
Heb moeite met goed ademen
En focussen
Alles is wazig en ik heb zoveel pijn
Herken mezelf niet meer
Wil zo niet zijn maar heb geen keuze
Kan de uit-knop niet vinden
Ben zo vreselijk bang
Heb jij een beetje kunnen uitrusten. Mag écht, hoor. (En dat zeg ik helemaal niet omdat ik net in de trein een paar minuutjes in slaap was gevallen.) Je leidinggevende klinkt trouwens als een heel opmerkzame en zorgzame vrouw (man?). Ga je vanavond nog iets doen, of gewoon lekker op de bank zitten met fijne dingen om je heen om een rustige avond te hebben (kleurboek, afstandsbediening, laptop)?
Hoop dat je gedachten wat tot rust komen lieve Tobbie
Kun je die maar van je collega ook positief invullen?
Mijn lg is eng, want inderdaad ZE ( ) is erg opmerkzaam en vraagt me wekelijks oprecht hoe het met mij gaat. En ze zegt enge dingen, bijvoorbeeld als ik het over een nieuwe zwangerschap heb, dat dat nog lang niet aan de orde is, dan zegt ze: dat hoef je niet zo stellig te zeggen, laat komende periode op je af komen en soms voel je je sneller weer goed dan je verwacht had
Zij weet uiteraard niks van mijn verleden maar wel vd miskraam en daar gaat ze zo lief mee om..
Heb hele middag en tot nu op bed gelegen. De beelden kwamen en waren niet te dragen
Mijn hele lichaam doet pijn en de angst is heel groot
Ik ben heel bang voor een paniekaanval
Heb extra medicatie genomen
Weet gewoon niet hoe ik het op moet brengen om de strijd vol te houden
Mijn lichaam en hoofd vechten
Sinds gisteren al extreem
En vandaag geen moment rust gehad
Ik ben helemaal kapot
Maar de beelden blijven komen
Heb moeite met goed ademen
En focussen
Alles is wazig en ik heb zoveel pijn
Herken mezelf niet meer
Wil zo niet zijn maar heb geen keuze
Kan de uit-knop niet vinden
Ben zo vreselijk bang
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 16 februari 2017 om 19:55
quote:MissGrannySmith schreef op 16 februari 2017 @ 19:19:
Stomme strijd ben ik in mezelf en tegen mezelf aan het voeren.
Ik lees je Appeltje en ook je strijd
Herken 'm zo goed
Gun jezelf wat meer rust en stel de mail op en verstuur 'm
Wat is het ergste dat er kan gebeuren??
Ik heb in mijn hoofd daar honderden antwoorden op (ze zit niet op een mail van mij te wachten, het is aandachttrekkerij, het mag niet, ik moet het gewoon kunnen zeggen, etc etc).
Maar 0 bewijzen dat dat zo is
Want het is niet voor niks dat praten zo moeilijk is
En niet voor niks dat jouw peut zegt: mail me maar
Dan kan ze je goed helpen, beter begrijpen.
Daarvoor ben je bij haar, je verdient goede hulp lieverd, en door zo'n mail is die makkelijker te krijgen
Ik hoop dat je jezelf dat gunt
Neem je tijd hoor
Ik had maandag een mail opgesteld en vandaag pas gestuurd
Met trillende handen
Maar kan er nu niks meer aan veranderen
Weer dat het goed is wat ik gedaan heb
Maar het blijft dood eng
Stomme strijd ben ik in mezelf en tegen mezelf aan het voeren.
Ik lees je Appeltje en ook je strijd
Herken 'm zo goed
Gun jezelf wat meer rust en stel de mail op en verstuur 'm
Wat is het ergste dat er kan gebeuren??
Ik heb in mijn hoofd daar honderden antwoorden op (ze zit niet op een mail van mij te wachten, het is aandachttrekkerij, het mag niet, ik moet het gewoon kunnen zeggen, etc etc).
Maar 0 bewijzen dat dat zo is
Want het is niet voor niks dat praten zo moeilijk is
En niet voor niks dat jouw peut zegt: mail me maar
Dan kan ze je goed helpen, beter begrijpen.
Daarvoor ben je bij haar, je verdient goede hulp lieverd, en door zo'n mail is die makkelijker te krijgen
Ik hoop dat je jezelf dat gunt
Neem je tijd hoor
Ik had maandag een mail opgesteld en vandaag pas gestuurd
Met trillende handen
Maar kan er nu niks meer aan veranderen
Weer dat het goed is wat ik gedaan heb
Maar het blijft dood eng
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 16 februari 2017 om 19:57
Bedankt voor jullie reacties
Ik heb even gegeven wat ik kon
Nu kapot
Wil zo graag met jullie blijven schrijven
Omdat ik bang ben alleen
Maar heb het overzicht even niet meer
En ben bang mensen over het hoofd te zien
Dus een welgemeende knuffel voor iedereen
Ik lees jullie en voel me minder alleen
Ben alleen nog zo bang
En het is zo donker en er zijn zoveel beelden
Ik heb even gegeven wat ik kon
Nu kapot
Wil zo graag met jullie blijven schrijven
Omdat ik bang ben alleen
Maar heb het overzicht even niet meer
En ben bang mensen over het hoofd te zien
Dus een welgemeende knuffel voor iedereen
Ik lees jullie en voel me minder alleen
Ben alleen nog zo bang
En het is zo donker en er zijn zoveel beelden
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 16 februari 2017 om 20:00
@Knuff, mooi hoe je dit beschrijft. Ik heb er niets aan toe te voegen. Sun, ik hoop dat je er iets aan hebt.
@Granny, stapje voor stapje. Ja, je moet het zelf eerlijk kunnen zeggen. En soms helpen kleine duwtjes in de goede richting, zoals zo'n mailtje. Daar is niets mis mee.
Nadat ik vanmiddag hier gepost had, ben ik op mijn bed gaan liggen. Ik moest even huilen en heb toen tegen mezelf gezegd: het is goed zo, je bent moe, doe je ogen maar dicht. Je mag nu slapen, niemand komt je lastig vallen, je bent veilig. Ik bescherm jou. Vervolgens ben ik binnen n minuut in slaap gevallen en werd ik 2,5 uur later wakker. Gek dat ik meteen kon slapen toen ik mezelf daar toestemming voor gaf en mezelf geruststelde dat er geen enge dingen konden gebeuren.
Nog steeds verdrietig maar wel met een lief gevoel voor mezelf.
De afspraak met ex-vriend van morgen heb ik afgezegd. Ontzettend opgelucht nu (al vindt n stukje Sofie het ook stom en kinderachtig dat ik hier zo 'moeilijk' over doe). Toch een beetje onderschat hoeveel dit soort dingen op dit moment van me vragen.
Zojuist heb ik besloten mezelf een paar dagen lief te behandelen. Dus genoeg eten, lief zijn voor mezelf, alleen dingen moeten die goed zijn voor mijn rust. Even een dagje geen werk, maar ook geen andere klusjes.
Om mezelf te begrenzen heb ik al een regel ingevoerd: ik mag morgen hoogstens 1 huishoudelijk klusje doen (en 0 is ook goed). Het stukje Sofie wat al had bedacht dat ik dan morgen wel: het hele huis kan poetsen, de schuur kan opruimen, de kledingkast kan sorteren, de administratie kan bijwerken, is nu in de hoek gezet .
Even rust.
@EV: fijn dat je een goed gesprek hebt gehad met poh1. Eng inderdaad, wat je nu gaat doen. Maar ook heel goed. Fijn dat ze zo snel tijd voor je kan maken!
@Tobbert: je kunt het niet altijd voor iedereen goed doen. En niet elke presentatie is perfect. Je kunt het ook zo zien: leuk om nog te horen wat de 'maar' inhoudt, want dan kun je kijken of je die tip kan meenemen naar een volgende keer. Een puntje van kritiek zegt niets over: hoe goed je je best hebt gedaan en ook niet over: hoe goed het was.
@Granny, stapje voor stapje. Ja, je moet het zelf eerlijk kunnen zeggen. En soms helpen kleine duwtjes in de goede richting, zoals zo'n mailtje. Daar is niets mis mee.
Nadat ik vanmiddag hier gepost had, ben ik op mijn bed gaan liggen. Ik moest even huilen en heb toen tegen mezelf gezegd: het is goed zo, je bent moe, doe je ogen maar dicht. Je mag nu slapen, niemand komt je lastig vallen, je bent veilig. Ik bescherm jou. Vervolgens ben ik binnen n minuut in slaap gevallen en werd ik 2,5 uur later wakker. Gek dat ik meteen kon slapen toen ik mezelf daar toestemming voor gaf en mezelf geruststelde dat er geen enge dingen konden gebeuren.
Nog steeds verdrietig maar wel met een lief gevoel voor mezelf.
De afspraak met ex-vriend van morgen heb ik afgezegd. Ontzettend opgelucht nu (al vindt n stukje Sofie het ook stom en kinderachtig dat ik hier zo 'moeilijk' over doe). Toch een beetje onderschat hoeveel dit soort dingen op dit moment van me vragen.
Zojuist heb ik besloten mezelf een paar dagen lief te behandelen. Dus genoeg eten, lief zijn voor mezelf, alleen dingen moeten die goed zijn voor mijn rust. Even een dagje geen werk, maar ook geen andere klusjes.
Om mezelf te begrenzen heb ik al een regel ingevoerd: ik mag morgen hoogstens 1 huishoudelijk klusje doen (en 0 is ook goed). Het stukje Sofie wat al had bedacht dat ik dan morgen wel: het hele huis kan poetsen, de schuur kan opruimen, de kledingkast kan sorteren, de administratie kan bijwerken, is nu in de hoek gezet .
Even rust.
@EV: fijn dat je een goed gesprek hebt gehad met poh1. Eng inderdaad, wat je nu gaat doen. Maar ook heel goed. Fijn dat ze zo snel tijd voor je kan maken!
@Tobbert: je kunt het niet altijd voor iedereen goed doen. En niet elke presentatie is perfect. Je kunt het ook zo zien: leuk om nog te horen wat de 'maar' inhoudt, want dan kun je kijken of je die tip kan meenemen naar een volgende keer. Een puntje van kritiek zegt niets over: hoe goed je je best hebt gedaan en ook niet over: hoe goed het was.
donderdag 16 februari 2017 om 20:01
Knuffel, ga je helemaal kopje onder in je gedachten en beelden? Of heb je nog een beetje ruimte om naar een film te kijken of radio te luisteren? Zodat je jezelf een beetje in het hier en nu houdt, want de dader is echt niet bij je in de buurt. Je bent lekker in je eigen huis. Ik hoop dat je pilletjes je zo genoeg rust geven zodat je in slaap kunt vallen, want je klinkt alsof je doodop bent. Hele grote
donderdag 16 februari 2017 om 20:10
Klinkt goed Sofie, die ruimte die je jezelf gunt.
Ik weet dat uitrusten veel minder tastbaar is en nooit echt de appreciatie krijgt wat het verdiend maar het is zo ontzettend onmisbaar. Ik vind uitrusten en opladen eigenlijk ook echt een taak.
Eentje die je dagelijks moet volbrengen en een voorwaarde is voor de andere taken op het lijstje.
Ik weet dat uitrusten veel minder tastbaar is en nooit echt de appreciatie krijgt wat het verdiend maar het is zo ontzettend onmisbaar. Ik vind uitrusten en opladen eigenlijk ook echt een taak.
Eentje die je dagelijks moet volbrengen en een voorwaarde is voor de andere taken op het lijstje.
Doubt kills more dreams than failure ever will
donderdag 16 februari 2017 om 20:22
quote:Sofie1979 schreef op 16 februari 2017 @ 20:00:
Zojuist heb ik besloten mezelf een paar dagen lief te behandelen. Dus genoeg eten, lief zijn voor mezelf, alleen dingen moeten die goed zijn voor mijn rust. Even een dagje geen werk, maar ook geen andere klusjes.
Om mezelf te begrenzen heb ik al een regel ingevoerd: ik mag morgen hoogstens 1 huishoudelijk klusje doen (en 0 is ook goed). Het stukje Sofie wat al had bedacht dat ik dan morgen wel: het hele huis kan poetsen, de schuur kan opruimen, de kledingkast kan sorteren, de administratie kan bijwerken, is nu in de hoek gezet .
Even rust.
Hier hetzelfde bedacht
Enige wat ik nog moet is morgen met vriendinnen naar de film en daarna blijft beste vriendin slapen
Dat is alleen maar fijn
Morgen verder niks en zaterdagmiddag tot maandagmiddag ook niks
Precies wat VivaFleur zegt: uitrusten is zo belangrijk en wordt (in elk geval door mij) heel erg onderschat
Fijn dat je deze afspraken met jezelf hebt gemaakt Sofie
Ik denk echt dat het je goed zal doen en mij ook
Het enige wat mij niet lukt is in het hier en nu te blijven en mezelf gerust te stellen
Klinkt fijn hoe jij erover schrijft
Gerust stellend
Zojuist heb ik besloten mezelf een paar dagen lief te behandelen. Dus genoeg eten, lief zijn voor mezelf, alleen dingen moeten die goed zijn voor mijn rust. Even een dagje geen werk, maar ook geen andere klusjes.
Om mezelf te begrenzen heb ik al een regel ingevoerd: ik mag morgen hoogstens 1 huishoudelijk klusje doen (en 0 is ook goed). Het stukje Sofie wat al had bedacht dat ik dan morgen wel: het hele huis kan poetsen, de schuur kan opruimen, de kledingkast kan sorteren, de administratie kan bijwerken, is nu in de hoek gezet .
Even rust.
Hier hetzelfde bedacht
Enige wat ik nog moet is morgen met vriendinnen naar de film en daarna blijft beste vriendin slapen
Dat is alleen maar fijn
Morgen verder niks en zaterdagmiddag tot maandagmiddag ook niks
Precies wat VivaFleur zegt: uitrusten is zo belangrijk en wordt (in elk geval door mij) heel erg onderschat
Fijn dat je deze afspraken met jezelf hebt gemaakt Sofie
Ik denk echt dat het je goed zal doen en mij ook
Het enige wat mij niet lukt is in het hier en nu te blijven en mezelf gerust te stellen
Klinkt fijn hoe jij erover schrijft
Gerust stellend
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 16 februari 2017 om 20:24
quote:Tobbert schreef op 16 februari 2017 @ 20:01:
Knuffel, ga je helemaal kopje onder in je gedachten en beelden? Of heb je nog een beetje ruimte om naar een film te kijken of radio te luisteren? Zodat je jezelf een beetje in het hier en nu houdt, want de dader is echt niet bij je in de buurt. Je bent lekker in je eigen huis. Ik hoop dat je pilletjes je zo genoeg rust geven zodat je in slaap kunt vallen, want je klinkt alsof je doodop bent. Hele grote
Dank je lief van je
Ik vind het echt achterlijk maar ik kan mezelf zo slecht gerust stellen en bedenken dat ik veilig ben
Voelt namelijk of alles opnieuw gebeurt
Dat is zo naar
Ik wil niet zo aandachttrekker en dramatisch overkomen
Sorry
Knuffel, ga je helemaal kopje onder in je gedachten en beelden? Of heb je nog een beetje ruimte om naar een film te kijken of radio te luisteren? Zodat je jezelf een beetje in het hier en nu houdt, want de dader is echt niet bij je in de buurt. Je bent lekker in je eigen huis. Ik hoop dat je pilletjes je zo genoeg rust geven zodat je in slaap kunt vallen, want je klinkt alsof je doodop bent. Hele grote
Dank je lief van je
Ik vind het echt achterlijk maar ik kan mezelf zo slecht gerust stellen en bedenken dat ik veilig ben
Voelt namelijk of alles opnieuw gebeurt
Dat is zo naar
Ik wil niet zo aandachttrekker en dramatisch overkomen
Sorry
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 16 februari 2017 om 20:25
quote:VivaFleur schreef op 16 februari 2017 @ 20:01:
Snap ik Knuff.
Je hoeft niet altijd overal op te reageren.
Je mag ook lezen wat anderen schrijven.
Je bent niet voor niets naar huis gegaan om te rusten.
Die rust mag je echt pakken.Zo lief
Snap ik Knuff.
Je hoeft niet altijd overal op te reageren.
Je mag ook lezen wat anderen schrijven.
Je bent niet voor niets naar huis gegaan om te rusten.
Die rust mag je echt pakken.Zo lief
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 16 februari 2017 om 20:40
Ik kan me amper voorstellen hoe het is om die dingen steeds opnieuw te beleven, alsof het echt is Ik weet dat je het niet schrijft om aandacht te trekken ofzo, dus geen zorgen. Ik weet alleen ook dat je nu thuis bent, en het hier en nu echt veilig voor je is.
Morgen naar de film en een sleep-over klinkt leuk. Naar welke film gaan jullie? Of moeten jullie nog kiezen?
Is morgen een werkdag voor je? Zo ja, dan misschien een dagje thuisblijven? Lijkt me beter (en voor Sofie misschien ook, nu ik weer bijgelezen ben). Dan kun je uitgerust naar je vriendinnen. Nu ga je waarschijnlijk tegensputteren dat je natuurlijk niet je werk ten koste mag laten gaan van je vrije tijd, maar 1) je bent doodop en je leidinggevende heeft je vandaag al niet voor niets naar huis gestuurd. Je spijbelt dus niet, je zorgt voor jezelf door overdag uit te rusten en je voorraad leuke dingen/herinneringen 's avonds aan te vullen. Bovendien (2) haal je met je turbo werktempo een eventuele achterstand volgende week wel weer in, dus ik denk niet dat er rampen gebeuren als je een dagje thuisblijft.
Ik weet dat je het niet schrijft om aandacht te trekken ofzo, dus geen zorgen. Ik weet alleen ook dat je nu thuis bent, en het hier en nu echt veilig voor je is. Morgen naar de film en een sleep-over klinkt leuk. Naar welke film gaan jullie? Of moeten jullie nog kiezen?
Is morgen een werkdag voor je? Zo ja, dan misschien een dagje thuisblijven? Lijkt me beter (en voor Sofie misschien ook, nu ik weer bijgelezen ben). Dan kun je uitgerust naar je vriendinnen. Nu ga je waarschijnlijk tegensputteren dat je natuurlijk niet je werk ten koste mag laten gaan van je vrije tijd, maar 1) je bent doodop en je leidinggevende heeft je vandaag al niet voor niets naar huis gestuurd. Je spijbelt dus niet, je zorgt voor jezelf door overdag uit te rusten en je voorraad leuke dingen/herinneringen 's avonds aan te vullen. Bovendien (2) haal je met je turbo werktempo een eventuele achterstand volgende week wel weer in, dus ik denk niet dat er rampen gebeuren als je een dagje thuisblijft.
donderdag 16 februari 2017 om 20:42
Knuffel, na enige aarzeling wil ik toch even tegen je zeggen dat ik me afvraag of die mindfulness nu wel goed voor je is. Misschien heb je in mijn bericht gelezen dat de poh achteraf vond dat het niet de meest geslaagde keuze was, omdat het 'te openleggend' was en dus teveel opriep (waardoor ik nu veel meer voel en het een beetje uit de hand aan het lopen was). Naast de therapie die je al volgt, en straks de EMDR, en er gebeurt al zoveel qua verwerking in je leven nu, vraag ik me echt af of dit niet teveel is. Wie had je daar eigenlijk naar doorverwezen? Ben ik even vergeten.
Wat fijn, Sofie, dat je even kon slapen. Dat toestemming geven werkt bij mij helaas niet zo (ik heb het wel ook geprobeerd). Het is blijkbaar niet geruststellend genoeg. Het is wel iets om te blijven doen voor mezelf, denk ik. Ik merk dat ik heel veel niet mag. Oei, dat klinkt ook echt gestoord, want het gebeurt alleen maar tussen mijn eigen oren, niemand zegt zoiets tegen mij.
Wat fijn, Sofie, dat je even kon slapen. Dat toestemming geven werkt bij mij helaas niet zo (ik heb het wel ook geprobeerd). Het is blijkbaar niet geruststellend genoeg. Het is wel iets om te blijven doen voor mezelf, denk ik. Ik merk dat ik heel veel niet mag. Oei, dat klinkt ook echt gestoord, want het gebeurt alleen maar tussen mijn eigen oren, niemand zegt zoiets tegen mij.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
