Paniek en angst emetofobie

22-02-2023 18:17 13 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo,

Ik sta aan het begin van diagnostiek rondom ass en ad(h)d. Ik sta bijna een jaar op de wachtlijst. Ik heb begin februari mijn intakegesprek gehad en wacht nu op afspraken. Het gaat al geruime tijd niet goed met mij. Ik ben heel angstig voor van alles. Nu is mijn angst even heel erg gefixeerd op braken en in het bijzonder buikgriep. Het is nu zo erg dat ik mijn relatie erom zou willen verbreken. Mannen zorgen voor mij voor de grootste paniek. Echt paniek en dissociatie. Ik heb verder geen sociaal leven, wat ik overigens niet erg vind op het moment. Ik heb behoorlijk wat kinderen, dus die nemen dat zo nu en dan het huis in natuurlijk. Ik kan zeer weinig met mijn paniek momenteel. Herkent iemand dit misschien? En is er iets wat gewerkt heeft voor je?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb emetofobie, dus ik herken je angsten wel voor een deel, maar waarom maakt je relatie dat erger? Heeft hij er geen begrip voor? Dwingt hij je om dingen te doen waar je angst voor hebt? Of heb je een bepaalde ervaring met mannen waardoor al je angsten erdoor worden versterkt?

Ik heb helaas niet echt tips. Het is bij mij niet zo dat mijn hele leven erdoor wordt beheerst, maar ik krijg het er ook niet helemaal uit.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Begrip is er wel een beetje, maar hij neemt het persoonlijk. Hij voelt zich er min of meer door afgewezen. Het komt idd door een ervaring met een volwassen man. Dat heeft de fobie ernstig verstrekt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is nu zo erg dat ik mijn relatie erom zou willen verbreken. [...] Echt paniek en dissociatie. [...] Ik heb behoorlijk wat kinderen, dus die nemen dat zo nu en dan het huis in natuurlijk. Ik kan zeer weinig met mijn paniek momenteel.

Jeetje wat heftig. Heb je wel ondersteuning momenteel? Niet alleen voor jezelf maar ook voor de kinderen? En hebben jullie een samengesteld gezin? Gaan de kinderen ook nog naar de andere ouders?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is rot, die ervaring, maar ook het onbegrip van je partner.

Wat mij in elk geval niet hielp was een website die speciaal ging over emetofobie, volgens mij is die inmiddels uit de lucht. Die versterkte het voor mij alleen maar.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb niet echt ondersteuning omdat de wachtlijst voor de GGz zo enorm is. Ik ben wel bij een psycholoog geweest, maar dit probleem heeft een wortel, waarschijnlijk meerdere. Ik ken de website. In principe doet mij dat niet zoveel. Wel berichten rondom zieke mensen. Ik weet altijd veel te snel wat wanneer heerst. Ik wil ook vragen om daar aub niets over te zeggen in dit draadje ;-)

Ik heb geen samengesteld gezin, wel een groot gezin waarbij alleen de jongste van mijn huidige partner is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Paars schreef:
22-02-2023 19:28
Ik weet altijd veel te snel wat wanneer heerst. Ik wil ook vragen om daar aub niets over te zeggen in dit draadje ;-)
Herkenbaar, ook dat ik dat liever niet wil weten, en juist dat vond ik het vervelendste aan die website, want daar werd dat wel altijd besproken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Paars schreef:
22-02-2023 19:28
Ik heb niet echt ondersteuning omdat de wachtlijst voor de GGz zo enorm is. Ik ben wel bij een psycholoog geweest, maar dit probleem heeft een wortel, waarschijnlijk meerdere. Ik ken de website. In principe doet mij dat niet zoveel. Wel berichten rondom zieke mensen. Ik weet altijd veel te snel wat wanneer heerst. Ik wil ook vragen om daar aub niets over te zeggen in dit draadje ;-)

Ik heb geen samengesteld gezin, wel een groot gezin waarbij alleen de jongste van mijn huidige partner is.
Ik dacht ook dat ik moest wachten na mijn intake omdat het zo druk was en ze in de tussentijd niks voor me konden doen. Toen ik aan de bel trok omdat ik op randje crisis zat heb ik op m’n donder gekregen, want ik moest toch weten dat er overbruggingsgesprekken mogelijk waren. Nu ben ik hier nooit over geïnformeerd door mijn behandelaar en is hier op de website of de informatie brief van mijn ggz instelling niks over te vinden. Dus misschien toch eens naar informeren?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb dit enkele dagen geleden gedaan omdat ik slaap problemen had. Ik heb ook uitgelegd wat deze inhielden. Ze zeiden me toen dat ik me tot de huisarts moest wenden totdat ik de diagnostiek door was. Ik heb oxazepam voor zonodig, maar dat is alles, helaas. Ik vind het zeer lastig om te bedenken wat crisis is, en bijna niemand ziet echt hoe het gaat. Dit komt mede doordat mijn coping alles als een malle poetsen is. Niet perse voor de emetofobie, ook gewoon in het algemeen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
22-02-2023 18:51
Dat is rot, die ervaring, maar ook het onbegrip van je partner.

Wat mij in elk geval niet hielp was een website die speciaal ging over emetofobie, volgens mij is die inmiddels uit de lucht. Die versterkte het voor mij alleen maar.
Precies hetzelfde hier, ik zat er ook op. Ik werd alleen maar banger.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook een emetofobie. Ik heb het al vanaf mijn 7e jaar. Ook de laatste keer dat ik heb overgegeven toen ik 7 was.

Bij mij was het zo erg dat ik niet meer naar buiten durfde. Ik had ernstige paniekaanvallen. Uiteindelijk heb ik een jaar intensieve therapie gehad via het GGZ. Ik kan weer van alles. Als ik misselijk ben dan gaan wel alle alarmbellen af en begin ik te huilen en te bibberen en wil dan niet alleen zijn, er moet iemand bij mij zijn. Ik slik wel medicatie tegen angsten. Het is een rot fobie, maar dat is voor iedereen zijn fobie.

Het zou echt zonde zijn als je je relatie zou beëindigen hiervoor, hoe moeilijk je het ook hebt. Probeer iniedergeval niet te gaan vermijden, dit versterkt je angst. Kleine stapjes nemen. Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je voor je bericht snowy. Ik herken het wel. Bij mij is het wel juist andersom, als ik ziek ben beleef ik dat het liefst alleen. Alles wat eng is doe ik het liefst alleen. Ik heb er soms zelf suïcidale gedachten door gehad. Het is zo bizar heftig allemaal.
Hey TO, wat superrot voor je! En die lange wachtlijsten ook nog... Ik woon in de VS met een totaal asociaal, belachelijk en onbetaalbaar zorgsysteem maar kon wel binnen drie dagen bij een (blijkt achteraf) fantastische psycholoog aan de beurt en nog gedekt door verzekering ook. Klein voordeel...

Ik heb zelf een gegeneraliseerde angststoornis en een paniekstoornis na een superlange en stressvolle tijd en angst en paniek zijn gewoon zo k.t!

Er is sinds kort een nieuw topic over neurodiversiteit en er is een topic over angststoornis. Misschien kun je daar meeschrijven. Kun je verder terecht bij een POH ter overbrugging? Als het je echt zo belemmert, mag je best opnieuw aan de bel trekken, hoor! Je bent geen aansteller, je zorgt gewoon voor jezelf door om hulp te vragen.

Ik weet uit ervaring hoe moeilijk een angststoornis is maar echt: het wordt langzaamaan weer beter! Wees lief voor jezelf, en heb geduld (ook al wil je dat het NU voorbij moet zijn).

Sorry dat ik je niet kan helpen, maar je bent niet alleen!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven