Psyche
alle pijlers
Paniekaanval?
donderdag 8 februari 2018 om 16:08
Ik raakte vandaag ineens in paniek (om niks) en ben toen terwijl er allemaal mensen bij zaten gaan huilen, terwijl er dus eigenlijk niks gebeurde.
Dit is eigenlijk lang niet de eerste keer dat mij zoiets gebeurt, maar wel de eerste keer dat ik niet enorm boos op mezelf geworden ben en het hele voorval maar weer zo snel mogelijk probeer te vergeten. Hoewel ik nog steeds wel een beetje boos ben en ook wel teleurgesteld in mezelf, want ik wil zo graag normaal zijn en gewoon doen wat er van mij verwacht wordt. Maar ik ben er nu vooral heel erg van geschrokken en ben nu nog steeds helemaal van slag. Het gebeurde vanmorgen en ik heb nu nog steeds niks gedaan van wat er verder op mijn planning stond...
Ik klink nu vast als een emotioneel labiel persoon, maar dat ben ik eigenlijk helemaal niet. Ik denk zelden negatief over mezelf en voel mij over het algemeen gewoon goed in mijn vel zitten. Als kind/puber ben ik wel altijd erg onzeker geweest. Ik voelde mezelf enorm dom, lui, lelijk, slecht, vies, noem maar op. Ik gaf mezelf overal de schuld van en had altijd het gevoel dat ik niet goed genoeg mijn best deed. Ik strafte mezelf op alle mogelijke manieren, van niet eten als ik honger had tot niet douchen als ik stonk. Ik maakte mijn eigen leven eigenlijk expres een hel en sneed mezelf ook soms (om mezelf te kalmeren).
Deze tijd ligt inmiddels ver achter mij, maar soms -zoals vandaag- voel ik ineens een enorme angst wanneer ik iets moet doen waarvan ik denk dat ik het niet kan en raak ik zo erg in paniek dat ik totaal niet meer kan nadenken. Andere mensen begrijpen mij op zo'n moment natuurlijk niet, wat voor mij de paniek compleet maakt en ik soms de tranen gewoon niet meer tegen kan houden.
Hoe houdt ik deze paniek onder controle? Ik wil hier echt vanaf, maar hoe? Ik heb wel een psycholoog, maar ik zie haar meer als een soort vriendin. Bij haar heb ik vrijwel nooit dat ik zo in paniek raak, als dit wel gebeurt negeert ze het (wat voor mij ook het beste is op zo'n moment), maar over een oplossing hebben we het dus ook nooit.
Stel gerust vragen, want het is niet zo'n duidelijk verhaal geworden denk ik. En sorry dat ik dit misschien ten onrechte een paniekaanval noem, maar ik wist niet hoe ik het anders moest omschrijven.
Dit is eigenlijk lang niet de eerste keer dat mij zoiets gebeurt, maar wel de eerste keer dat ik niet enorm boos op mezelf geworden ben en het hele voorval maar weer zo snel mogelijk probeer te vergeten. Hoewel ik nog steeds wel een beetje boos ben en ook wel teleurgesteld in mezelf, want ik wil zo graag normaal zijn en gewoon doen wat er van mij verwacht wordt. Maar ik ben er nu vooral heel erg van geschrokken en ben nu nog steeds helemaal van slag. Het gebeurde vanmorgen en ik heb nu nog steeds niks gedaan van wat er verder op mijn planning stond...
Ik klink nu vast als een emotioneel labiel persoon, maar dat ben ik eigenlijk helemaal niet. Ik denk zelden negatief over mezelf en voel mij over het algemeen gewoon goed in mijn vel zitten. Als kind/puber ben ik wel altijd erg onzeker geweest. Ik voelde mezelf enorm dom, lui, lelijk, slecht, vies, noem maar op. Ik gaf mezelf overal de schuld van en had altijd het gevoel dat ik niet goed genoeg mijn best deed. Ik strafte mezelf op alle mogelijke manieren, van niet eten als ik honger had tot niet douchen als ik stonk. Ik maakte mijn eigen leven eigenlijk expres een hel en sneed mezelf ook soms (om mezelf te kalmeren).
Deze tijd ligt inmiddels ver achter mij, maar soms -zoals vandaag- voel ik ineens een enorme angst wanneer ik iets moet doen waarvan ik denk dat ik het niet kan en raak ik zo erg in paniek dat ik totaal niet meer kan nadenken. Andere mensen begrijpen mij op zo'n moment natuurlijk niet, wat voor mij de paniek compleet maakt en ik soms de tranen gewoon niet meer tegen kan houden.
Hoe houdt ik deze paniek onder controle? Ik wil hier echt vanaf, maar hoe? Ik heb wel een psycholoog, maar ik zie haar meer als een soort vriendin. Bij haar heb ik vrijwel nooit dat ik zo in paniek raak, als dit wel gebeurt negeert ze het (wat voor mij ook het beste is op zo'n moment), maar over een oplossing hebben we het dus ook nooit.
Stel gerust vragen, want het is niet zo'n duidelijk verhaal geworden denk ik. En sorry dat ik dit misschien ten onrechte een paniekaanval noem, maar ik wist niet hoe ik het anders moest omschrijven.
donderdag 8 februari 2018 om 16:11
Niet om lelijk te doen maar stabiele personen hebben geen paniekaanvallen om niks. Je geeft ook aan dat het niet de eerste keer is.
Ik zou de HA bellen, misschien kan de poh-er van de huisarts je helpen ontdekken wat er mis is. En of het ernstig is of gewoon de tijd van de maand, moeheid ect.
Vaak hebben ze tips voor je. Kost geen eigen risico en baat het niet dan schaadt het niet.
Ik zou de HA bellen, misschien kan de poh-er van de huisarts je helpen ontdekken wat er mis is. En of het ernstig is of gewoon de tijd van de maand, moeheid ect.
Vaak hebben ze tips voor je. Kost geen eigen risico en baat het niet dan schaadt het niet.
donderdag 8 februari 2018 om 16:15
+1Lucifermiauww schreef: ↑08-02-2018 16:11Niet om lelijk te doen maar stabiele personen hebben geen paniekaanvallen om niks. Je geeft ook aan dat het niet de eerste keer is.
Ik zou de HA bellen, misschien kan de poh-er van de huisarts je helpen ontdekken wat er mis is. En of het ernstig is of gewoon de tijd van de maand, moeheid ect.
Vaak hebben ze tips voor je. Kost geen eigen risico en baat het niet dan schaadt het niet.
donderdag 8 februari 2018 om 16:28
Je praat je zelf wel de hele tijd tegen.
Je bent een niet emotioneel persoon maar je hebt een paniekaanval. En niet voor de eerste keer.
Je hebt een psycholoog als niet emotioneel persoon. Je ziet die als vriendin.
En je hebt geen paniek aanvallen bij haar maar als je die wel hebt dan negeert ze die.
Nogmaals. Niet om lelijk te doen.
Je bent een niet emotioneel persoon maar je hebt een paniekaanval. En niet voor de eerste keer.
Je hebt een psycholoog als niet emotioneel persoon. Je ziet die als vriendin.
En je hebt geen paniek aanvallen bij haar maar als je die wel hebt dan negeert ze die.
Nogmaals. Niet om lelijk te doen.
donderdag 8 februari 2018 om 17:20
Wat vervelend voor je! Je schrijft dat het inmiddels over het algemeen goed met je gaat en dat je vroeger wel een periode gekend hebt van onzekerheid en daaruitvoortvloeiend dat je jezelf ging straffen. Heb je destijds een psycholoog gehad om hierover te praten?
Op basis van je verhaal klinkt het "bang om te falen" de zwakke plek is en ik vraag me af of je hiermee ooit aan de slag bent gegaan. Heb je dit alleen in het bijzijn van anderen? Of ook in bijv. Je huishouden?
Ik kan me voorstellen dat het prettig voelt dat je psycholoog een soort beste vriendin is, al betwijfel ik uit je verhaal of dat voldoende is. wellicht kan een andere psych je beter helpen, maar dat is iets wat je voor jezelf kunt bepalen. Of vermijd je zelf liever dit onderwerp bij je huidige psycholoog?
Op basis van je verhaal klinkt het "bang om te falen" de zwakke plek is en ik vraag me af of je hiermee ooit aan de slag bent gegaan. Heb je dit alleen in het bijzijn van anderen? Of ook in bijv. Je huishouden?
Ik kan me voorstellen dat het prettig voelt dat je psycholoog een soort beste vriendin is, al betwijfel ik uit je verhaal of dat voldoende is. wellicht kan een andere psych je beter helpen, maar dat is iets wat je voor jezelf kunt bepalen. Of vermijd je zelf liever dit onderwerp bij je huidige psycholoog?
donderdag 8 februari 2018 om 17:24
Je kunt best over het algemeen een stabiel persoon zijn en ondanks dat door bepaalde triggers in een paniekaanval terecht komen.Lucifermiauww schreef: ↑08-02-2018 16:11Niet om lelijk te doen maar stabiele personen hebben geen paniekaanvallen om niks. Je geeft ook aan dat het niet de eerste keer is.
Ik zou de HA bellen, misschien kan de poh-er van de huisarts je helpen ontdekken wat er mis is. En of het ernstig is of gewoon de tijd van de maand, moeheid ect.
Vaak hebben ze tips voor je. Kost geen eigen risico en baat het niet dan schaadt het niet.
donderdag 8 februari 2018 om 17:32
Niet om lelijk te doen, maar TO schrijft dat ze verder niet zo emotioneel labiel is. Naar mijn mening iets anders dan jezelf als niet emotioneel persoon zien. En ze heeft weinig paniekaanvallen bij haar psycholoog, ze schrijft niet dat ze die nooit heeft. Als je toch met die rode pen door de tekst gaat krassen, let dan zelf ook even op.Lucifermiauww schreef: ↑08-02-2018 16:28Je praat je zelf wel de hele tijd tegen.
Je bent een niet emotioneel persoon maar je hebt een paniekaanval. En niet voor de eerste keer.
Je hebt een psycholoog als niet emotioneel persoon. Je ziet die als vriendin.
En je hebt geen paniek aanvallen bij haar maar als je die wel hebt dan negeert ze die.
Nogmaals. Niet om lelijk te doen.
donderdag 8 februari 2018 om 17:41
+1Zebrahondje schreef: ↑08-02-2018 17:24Je kunt best over het algemeen een stabiel persoon zijn en ondanks dat door bepaalde triggers in een paniekaanval terecht komen.
'I don't need an inspirational quote. I Just need coffee.
donderdag 8 februari 2018 om 17:51
Nou, dat wilde ik net zeggen. Ik ben zeker niet labiel, en toch overkomt het me zo nu en dan.Zebrahondje schreef: ↑08-02-2018 17:24Je kunt best over het algemeen een stabiel persoon zijn en ondanks dat door bepaalde triggers in een paniekaanval terecht komen.
donderdag 8 februari 2018 om 17:58
Maar met het verleden dat To beschrijft zou ik haar toch sneller labiel noemen.MinkeDeWit schreef: ↑08-02-2018 17:51Nou, dat wilde ik net zeggen. Ik ben zeker niet labiel, en toch overkomt het me zo nu en dan.
Hoe dan ook, toch eens met je psycholoog of je huisarts bespreken To.
donderdag 8 februari 2018 om 18:36
Ik heb dat vanmorgen wel een aantal keren geprobeerd. Hielp wel iets. Maar ik heb op dit moment nog steeds hartkloppingen en alles.
donderdag 8 februari 2018 om 19:28
Geeft niet, TO. Voor nu: ga lekker een kopje thee zetten voor jezelf, pak een leuk boek of kijk je favoriete serie. Of ga een spelletje doen met familieleden als die er zijn. Even wat positieve afleiding zoeken, dan voel je je al snel beter vanavond. Je gaat niet dood aan een paniekaanval en het overkomt de beste wel eens. Je hoeft het jezelf niet kwalijk te nemen of je ervoor te schamen. Met de juiste hulp kun je hiermee leren omgaan en leren waar je angst precies vandaan komt. Het komt goed hoor! 
donderdag 8 februari 2018 om 19:34
TO heeft er vaker een en loopt bij een psycholoog.Zebrahondje schreef: ↑08-02-2018 17:24Je kunt best over het algemeen een stabiel persoon zijn en ondanks dat door bepaalde triggers in een paniekaanval terecht komen.
donderdag 8 februari 2018 om 19:36
Het gaat over TO en wat ze zelf in de OP schrijft. En niet over jou.MinkeDeWit schreef: ↑08-02-2018 17:51Nou, dat wilde ik net zeggen. Ik ben zeker niet labiel, en toch overkomt het me zo nu en dan.
En daarnaast kan jij je zelf stabiel noemen maar een ander kan daar zomaar anders over denken als je ( soms) paniekaanvallen krijgt.
In het geval van TO komt ze alles behalve stabiel over in de OP. En wederom dat is niet om lelijk te doen maar misschien is het voor haar wel beter als ze eerlijk is tegen zichzelf. Dan kan ze er wat aan doen en bespreekbaar maken.
TO, ga dit gewoon aankaarten bij de psycholoog. Daar zijn ze voor he?
En je hoeft hier niet te reageren hoor als je dat niet aan kan.
Beter als je dat dan niet doet.
donderdag 8 februari 2018 om 19:43
Ik vind de algemene conclusie (was die van jou?) paniekaanval dus labiel veel te kort door de bocht.Lucifermiauww schreef: ↑08-02-2018 19:36Het gaat over TO en wat ze zelf in de OP schrijft. En niet over jou.
En daarnaast kan jij je zelf stabiel noemen maar een ander kan daar zomaar anders over denken als je ( soms) paniekaanvallen krijgt.
In het geval van TO komt ze alles behalve stabiel over in de OP. En wederom dat is niet om lelijk te doen maar misschien is het voor haar wel beter als ze eerlijk is tegen zichzelf. Dan kan ze er wat aan doen en bespreekbaar maken.
TO, ga dit gewoon aankaarten bij de psycholoog. Daar zijn ze voor he?
En je hoeft hier niet te reageren hoor als je dat niet aan kan.
Beter als je dat dan niet doet.
donderdag 8 februari 2018 om 19:46
Volgens mij was er geen algemene conclusie, maar een reactie op TO en de inhoud van haar OP. Misschien moet je iets beter lezen, de OP en de reacties.MinkeDeWit schreef: ↑08-02-2018 19:43Ik vind de algemene conclusie (was die van jou?) paniekaanval dus labiel veel te kort door de bocht.
donderdag 8 februari 2018 om 19:55
Ik denk dat je het zeker goed bedoelt, lucifermiauww. Maar ik denk dat de TO zich heel goed realiseert dat ze (overmatig) angst ervaren heeft vandaag en de valkuil van het hebben van angsten kan zijn dat je jezelf helemaal naar beneden gaat halen en gaat twijfelen aan jezelf. Ik denk dat TO dus haar twijfel opschrijft ("verder ben ik toch helemaal niet zo labiel?") wat in mijn optiek prima kan kloppen! Maar dat er wellicht iets vanuit het verleden werd getriggerd vanmiddag en dat dit een paniekaanval uitlokt. Kunst is dus te achterhalen samen met een psycholoog wat die trigger is en vervolgens leren hoe daarmee om te gaan.
donderdag 8 februari 2018 om 19:55
Nou, ik heb nog even nagelezen. Jij zegt 'stabiele personen hebben geen paniekaanvallen om niks.' Is een aardig algemene stelling.Lucifermiauww schreef: ↑08-02-2018 19:46Volgens mij was er geen algemene conclusie, maar een reactie op TO en de inhoud van haar OP. Misschien moet je iets beter lezen, de OP en de reacties.
Maar goed, geen zin om te welles-nietesen, dus sorry.
donderdag 8 februari 2018 om 20:38
Dankje. Ik ga zo even een boek lezen. Stom dat ik dan zelf niet bedacht had. Ik heb net wel even wat gegeten, daar ben ik ook wel van opgeknapt. Ik hoop dat het inderdaad goed komt. Nu nog uitzoeken hoe ik de goede hulp vind, want mijn psycholoog heeft veel te veel vertrouwen in mij, dat ik dingen zelf aankan enzo.Zebrahondje schreef: ↑08-02-2018 19:28Geeft niet, TO. Voor nu: ga lekker een kopje thee zetten voor jezelf, pak een leuk boek of kijk je favoriete serie. Of ga een spelletje doen met familieleden als die er zijn. Even wat positieve afleiding zoeken, dan voel je je al snel beter vanavond. Je gaat niet dood aan een paniekaanval en het overkomt de beste wel eens. Je hoeft het jezelf niet kwalijk te nemen of je ervoor te schamen. Met de juiste hulp kun je hiermee leren omgaan en leren waar je angst precies vandaan komt. Het komt goed hoor!
Wat betreft de labiel/stabiel discussie; ik ben niet snel emotioneel. Ik ben eerder emotieloos. Ik kan bijvoorbeeld makkelijk over gebeurtenissen in mijn jeugd vertellen (of wat dan ook), zonder daar iets bij te voelen. Ik heb extreme angsten gehad, maar die hebben mijn functioneren nooit veel in de weg gestaan. Ik kan (kon?) vaak nare emoties niet eens meer voelen, zelfs niet als ik het zou willen. Dat is misschien niet de definitie van stabiel zijn, maar voor de buitenwereld kan het wel zo lijken. Ik lijk sterk, ik lijk mijn leven op orde te hebben. Maar nu mijn emoties meer om de hoek komen kijken ben ik nog nooit zo bang geweest dat alles in mijn leven mis zal gaan. Het is denk ik maar net wat je labiel noemt en wat je stabiel noemt.
donderdag 1 maart 2018 om 13:47
+1 Juist!!! ikzelf heb ze namelijk ook, ben ik ook geen onstabiel persoon.Zebrahondje schreef: ↑08-02-2018 17:24Je kunt best over het algemeen een stabiel persoon zijn en ondanks dat door bepaalde triggers in een paniekaanval terecht komen.
