Paniekaanval?

03-03-2024 19:32 20 berichten
Geen vraag om een diagnose of medisch advies, alleen om wellicht herkenning bij iemand?

Ik zit in een moeilijke periode, veel stress en spanning, emotioneel en lichamelijk uitgeput.
Een tijdje terug had ik een echte paniekaanval (denk ik) . Dacht dat ik stikte, kreeg geen lucht, totale paniek, razendsnelle hartslag, dacht dat ik dood ging. Duurde paar minuten tot ik m'n ademhaling weer onder controle kreeg en rustiger werd.
Ervoor, en ook nu weer, heb ik andere periodes waarin ik me heel erg naar voel. Ik vraag me nu opeens af of dat ook paniekaanvallen zijn. Ik voel me dan heel naar, hele lichaam voelt heel zwak, alsof ik als een pudding in elkaar kan zakken, er weinig controle over heb. Tintelende benen, soms hoofdpijn, beetje misselijk, zweten. En nerveus omdat ik me zo slecht voel, maar geen echte paniek. Meestal gebeurt dit buitenshuis en ik moet dan ook nodig plassen meestal, waar ik dan wel paniekerig van wordt omdat m'n lichaam zo zwak voelt dat ik ook de kracht niet voel om het op te houden (overigens lukt dat wel gewoon hoor). Maar zo'n periode kan wel een uur of soms paar uur duren en geen hartkloppingen of snelle hartslag.
Herkent iemand met paniekaanvallen deze klachten? Of is dit iets anders raars?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat die periodes waarin je je zo naar voelt worden veroorzaakt door angst (spanning/ stress). Bij mij kan zo'n angstige periode ook langer duren, soms zakt t weg, soms wordt t paniek. Je schrijft al dat er veel is om stress van te krijgen en ik denk wat jij voelt in je lichaam een uiting is van die stress.
Soms helpt en wandeling, soms even puzzelen of een meditatie, helaas ook regelmatig dat niks helpt, dus handige tips heb ik niet voor je.

Sterkte met alles wat je stress geeft.
Dank je Vrijdagmiddag!
Ik heb ook gemerkt dat als 't niet zo erg is wandelen kan helpen, ademhalingsoefeningen, yoga nidra, handen onder koude kraan. Maar soms helpt niks idd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klinkt als hyperventilatie. Er zijn fysiotherapeuten die je daar goed bij kunnen helpen.

Maar, een bezoekje aan de huisarts is altijd een goede eerste stap bij zorgen over je gezondheid
Als ik je klachten hoor zou ik gokken op hyperventilatie.
Wat vervelend joh, dat je je weer zo naar voelt!
Hyperventilatie, ik zoek het op.

Dank je Gonniegijsje. De huisarts ben ik verschillende keren geweest met alle stress/spanning die er speelt, maar dit heb ik niet echt apart besproken.

Thanks Avo, ja heel naar. Heb het gevoel dat ik geen steek opschiet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klinkt als hyperventilatie inderdaad. Ik ben er voor bij een psychosomatisch fysiotherapeut geweest. Zij leerde me ontspanningsoefeningen en deed ademhalingsoefeningen in verschillende posities, zowel liggend, zittend en lopend.
Mijn paniekaanvallen zijn nog niet weg, ze zijn wel minder geworden. Binnenkort mag ik eindelijk naar een psycholoog (POH hielp niet, was iemand met bijzondere adviezen), maar deze oefeningen bij de psychosomatische fysio hielp wel aardig.
Door eraan te werken neemt de spanning misschien eerst toe?
Oh jee wat spannend dat ik dit doe?
Ik heb veel van jouw klachten tijdens een paniekaanval. Bij mij kan een aanval ook wel een uur aanhouden (hoewel 'men' dan zegt dat het meerdere aanvallen achtereen zijn - whatever), en dat wiebelige, zwakke gevoel in mijn lijf (en een hoop andere klachten) ook nog wel een paar uur, of zelfs de dag erna doorzeuren. Ik weet natuurlijk niet of dit bij jou ook een paniekaanval is - daarvoor moet je bij de huisarts zijn. Die kan je verder adviseren.

Sterkte, niet leuk!
Alle reacties Link kopieren Quote
Klinkt als een paniekaanval en hyperventielatie als gevolg en/of omgekeerd.
Heel vervelend en eng en er kunnen veel symptomen zijn waarvan de jouwe er ook in passen.

Herken het en raad je zeker aan dit met je huisarts te bespreken voor uitleg hierin
Alle reacties Link kopieren Quote
Zou best eens kunnen. Als je avatar iets over je zegt dan ben je een kwetsbaar beestje wat graag wil leven en dus maar in stilte bladeren verschanst, maar hij is ook een geliefd maal voor grotere diertjes. ;-D Altijd maar voorzichtig zijn dus. Zielig beestje met grote oogjes. :)

Hard lopen zal hij niet snel doen. Hij hoopt op zijn camouflage. :)

Misschien wil je niet vechten en niet vluchten maar verstar je en blijf je waar je bent, hopend op betere tijden? Meestal werkt dat niet goed in de zin dat je hier enige voldoening uithaalt en daardoor het gevoel krijgt dat je de problemen goed hebt aangepakt. Ik zou hiervoor toch wat meer effectief aan de gang gaan. Als je actief je moeilijkheden tackelt, krijgt je ego en zelfvertrouwen een grote boost, en dan kom je wat meer uit je schulp. Succes creëert nieuw succes!

Overigens zegt een avatar vaak ook niets over de gebruiker hoor. ;-D
Dan moet het maar zoals het kan
tv-icoon schreef:
04-03-2024 06:23
Zou best eens kunnen. Als je avatar iets over je zegt dan ben je een kwetsbaar beestje wat graag wil leven en dus maar in stilte bladeren verschanst, maar hij is ook een geliefd maal voor grotere diertjes. ;-D Altijd maar voorzichtig zijn dus. Zielig beestje met grote oogjes. :)
Haha leuke benadering, hij lacht ook en ziet er een stuk minder zielig en happier uit als je hem uitvergroot, maar dat zie je niet op 't kleine plaatje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als het hyperventilatie is kun je proberen te gaan zingen. Ik heb periodes van hyperventilatie gehad en dat hielp mij de ademhaling weer rustig te krijgen.
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
Ik merk niet dat mijn ademhaling afwijkend is tijdens zo'n periode. Gaat dat ongemerkt?

Bedankt voor de tips en suggesties iedereen :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor mij is dit heel herkenbaar. Totale slapte, racende hartslag en een hoofd dat overuren maakte en nog een hoop nare sensaties.

Ik heb de overtuiging dat paniekaanvallen echt niet maximaal een minuut of 10 duren en dan weer afzakken.

Toen ik op mijn diepst zat, duurde het soms wel een uur of twee voor het zakte. Waarna ik compleet uitgeput was.

Zonder hyperventilatie overigens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je chronische hyperventilatie hebt merk je dat niet. Hyperventilatie zelf merk je eigenlijk ook niet aan je adem, tenzij je weet waar je op moet letten. Als het je bijvoorbeeld niet lukt om heel langzaam uit te ademen en dan vast te houden, zit je adem misschien te hoog.
Flipflop schreef:
04-03-2024 11:07
Voor mij is dit heel herkenbaar. Totale slapte, racende hartslag en een hoofd dat overuren maakte en nog een hoop nare sensaties.

Ik heb de overtuiging dat paniekaanvallen echt niet maximaal een minuut of 10 duren en dan weer afzakken.

Toen ik op mijn diepst zat, duurde het soms wel een uur of twee voor het zakte. Waarna ik compleet uitgeput was.

Zonder hyperventilatie overigens.
Ja, dat heb ik ook. Je leest overal dat een paniekaanval maar 10-20 minuten duurt maar bij mij is het meestal veel langer.
Ik heb ook vaak geen hyperventilatie tijdens een paniekaanval, maar wel rondom stress en dat kan dan ook onbewust zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe oud ben je, zou het de perimenopauze kunnen zijn? Ik kreeg dit op m'n 47ste opeens, maar ik heb er meestal wel paniekgevoelens bij, of op z'n minst het gevoel dat er iets vreselijks gaat gebeuren. Sinds ik aan de hormonen ben, totaal geen last meer. Ik moest een tijdje geleden een paar maanden stoppen met hormonen om te kijken of ik nog een cyclus had (het antwoord was helaas ja) en toen was het weer terug. Echt afschuwelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
kweepeer schreef:
05-03-2024 00:25
Hoe oud ben je, zou het de perimenopauze kunnen zijn? Ik kreeg dit op m'n 47ste opeens, maar ik heb er meestal wel paniekgevoelens bij, of op z'n minst het gevoel dat er iets vreselijks gaat gebeuren. Sinds ik aan de hormonen ben, totaal geen last meer. Ik moest een tijdje geleden een paar maanden stoppen met hormonen om te kijken of ik nog een cyclus had (het antwoord was helaas ja) en toen was het weer terug. Echt afschuwelijk.
Dit is heel herkenbaar (en geen enkele zorgverlener had oren voor mijn " kunnen dit geen overgangsklachten zijn", met verstrekkende gevolgen).

Inmiddels ook aan de hormonen en gaat ook hier een stuk beter.
Ik ben 45jr maar slik nog de anticonceptiepil, dus dat zouden hormonen genoeg moeten zijn lijkt me.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven