Psyche
alle pijlers
Partner heeft mij beledigd..
maandag 24 augustus 2020 om 12:31
Ik weet niet onder welke pijler dit hoort, dus excuses als dit niet de juiste is.
Onze situatie: 3 maanden geleden bevallen van ons dochtertje. Ik ben altijd slank geweest maar nu toch wat zwaarder dan voor de bevalling. Ik heb nu een buikje waar ik echt ontzettend veel moeite mee heb. Partner weet dat ik hier onzeker over ben en toen ik vroeg wat hij ervan vindt, was de reactie dat ik plastische chirurgie kan laten doen als het aan hem ligt. Toen ik beledigd reageerde schoot hij in de verdediging dat dat vooral was zodat ik lekker in mijn vel zit en dat hij er geen moeite mee heeft. Hiermee heeft hij mij ontzettend gekwetst. De opmerkingen over het figuur van andere vrouwen (oa in de sportschool) en een opmerking over dat hij het mij zou vergeven als ik vreemd zou gaan (omgekeerde psychologie?) Maken het voor mij alleen maar pijnlijker. Ergens wil ik hem zeggen dat hij mij zoveel pijn heeft gedaan dat ik er letterlijk om moet huilen, maar ik wil niet dat hij die onzekerheid van mij ziet.
Wat moet ik doen? Ik ben hier namelijk echt heel verdrietig over.
Overigens ben ik onwijs blij met de kleine! Die doet het onzettend goed
Onze situatie: 3 maanden geleden bevallen van ons dochtertje. Ik ben altijd slank geweest maar nu toch wat zwaarder dan voor de bevalling. Ik heb nu een buikje waar ik echt ontzettend veel moeite mee heb. Partner weet dat ik hier onzeker over ben en toen ik vroeg wat hij ervan vindt, was de reactie dat ik plastische chirurgie kan laten doen als het aan hem ligt. Toen ik beledigd reageerde schoot hij in de verdediging dat dat vooral was zodat ik lekker in mijn vel zit en dat hij er geen moeite mee heeft. Hiermee heeft hij mij ontzettend gekwetst. De opmerkingen over het figuur van andere vrouwen (oa in de sportschool) en een opmerking over dat hij het mij zou vergeven als ik vreemd zou gaan (omgekeerde psychologie?) Maken het voor mij alleen maar pijnlijker. Ergens wil ik hem zeggen dat hij mij zoveel pijn heeft gedaan dat ik er letterlijk om moet huilen, maar ik wil niet dat hij die onzekerheid van mij ziet.
Wat moet ik doen? Ik ben hier namelijk echt heel verdrietig over.
Overigens ben ik onwijs blij met de kleine! Die doet het onzettend goed
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:27
En dit inderdaad. Waarom ben je meer geobsedeerd door je figuur dan door je baby TO?
donderdag 27 augustus 2020 om 08:38
Klopt helaas vaak wel ja.-jolijn- schreef: ↑24-08-2020 16:28Hormonen, dat is net zoiets als bindingsangst. Als je vrouw hormonen heeft (ofwel: als ze fysiek in een positie is dat ze primair wat assertiever is dan haar normale onderdrukte zelf), dan hoeft de man NIKS. Want het ligt niet aan hem, maar aan de hormonen. En dat los je nu eenmaal niet op door gewoon je fair share te doen, die hormonen blijven dan nog gewoon.
Ik heb sinds ik alleenstaand ben héél wat minder vaak last van mijn hormonen, moet ik zeggen.
Achter elke bozige, bitchy, geïrriteerde en vermoeide vrouw staat een man die zijn deel niet doet.
