Psyche
alle pijlers
Partner met psychose
dinsdag 18 juli 2017 om 15:17
Wat een heftige situatie moet dat zijn geweest. Waarom namen jullie famlie en vrienden allemaal afstand?
Wat vindt je therapeut ervan?
Is je vriend stabiel door medicatie en neemt hij deze trouw in?
Heb je het idee dat de man van voorheen beetje bij beetje terug zal kunnen komen of dat hij nu is zoals hij is?
Wat vindt je therapeut ervan?
Is je vriend stabiel door medicatie en neemt hij deze trouw in?
Heb je het idee dat de man van voorheen beetje bij beetje terug zal kunnen komen of dat hij nu is zoals hij is?
dinsdag 18 juli 2017 om 15:20
Meis, ik ben bang dat dit niet meer word zoals je graag zou willen.
Herkenbaar, oud klasgenootje van me had ook last van psychoses en hij is nooit meer geworden wie hij was. Hij heeft inmiddels zelfmoord gepleegd, maar dat terzijde. Ook zijn relatie was een achtbaan voor zijn partner. Hels...
Is dat wat je wilt? Er gaat een hoop medicatie en therapie in zitten en ze moeten ook willen!
Herkenbaar, oud klasgenootje van me had ook last van psychoses en hij is nooit meer geworden wie hij was. Hij heeft inmiddels zelfmoord gepleegd, maar dat terzijde. Ook zijn relatie was een achtbaan voor zijn partner. Hels...
Is dat wat je wilt? Er gaat een hoop medicatie en therapie in zitten en ze moeten ook willen!
dinsdag 18 juli 2017 om 15:39
Wat ontzettend heftig en wat goed dat je in therapie bent zelf.
Psychoses zijn heel heftig en het punt met psychoses is dat ook als ze overgaan iemand er door kan veranderen. Plus dat de medicatie soms heftige bijwerkingen heeft waardoor iemand vlak of mat kan worden.
Bespreek dit anders met zijn behandelaar, of met je eigen behandelaar. Die kunnen dat stukken beter uitleggen.
Psychoses zijn heel heftig en het punt met psychoses is dat ook als ze overgaan iemand er door kan veranderen. Plus dat de medicatie soms heftige bijwerkingen heeft waardoor iemand vlak of mat kan worden.
Bespreek dit anders met zijn behandelaar, of met je eigen behandelaar. Die kunnen dat stukken beter uitleggen.
dinsdag 18 juli 2017 om 15:43
Wat een heftige tijd hebben jullie samen meegemaakt. En goed dat je met een psycholoog bent gaan praten. Ik kan me voorstellen dat je heel bang bent geweest. Ik denk dat het belangrijk is dat je je partner honderd procent kan vertrouwen in een relatie. Ik kan me voorstellen dat dit voor jou lastig is, na de heftige tijd waarin hij zijn psychose had. Daarom denk ik dat het goed is na te gaan of je de relatie wil voortzetten. Het is niet zwak om uit elkaar te gaan. Sommige dingen kom je niet te boven. Zeker als je het als zo traumatisch ervaren hebt. Wat naar ook dat familie en vrienden afstand genomen hebben is er iemand in je omgeving met wie je je zorgen en twijfels kan bespreken? 
dinsdag 18 juli 2017 om 15:45
@beau30 Hij neemt momenteel geen medicijnen meer. Ik denk dat hij alles bij mekaar een jaar de medicijnen gepakt heeft. Nadat hij gestopt was merkte ik wel dat hij weer eens kon lachen, en niet meer tot smiddags in bed lag. Zover ik weet heeft hij geen waanideeën meer gehad of iets in die richting.
@Zara vrienden en familie wilden zich er niet mee bemoeien, ze geloofden veel van zijn waanideeën over mij.
Ook ikzelf hield uiteindelijk afstand omdat ik hen wilden beschermen tegen zijn psychose en uitspattingen. Hij heeft bv de computer van mijn moeder gehackt, ik wilde deze dingen echt voorkomen.
Wat betreft of hij stabiel is, zijn psychose lijkt verdwenen.
Zijn humeur is echter heel onstabiel. Van vrolijk naar humeurig, van empathisch naar vijandig enzovoort...
Mijn therapeute heeft geen mening uitgesproken over wat ik het beste kan doen. We focussen vooral op mijn eigenwaarde zodat ik me weer wat sterker voel. Wat ook prio nummer 1 is natuurlijk!
@Roses85 Jeetje, dat lijkt me verschrikkelijk te zijn geweest voor je!
Nee... dat is absoluut niet wat ik wil!
@Zara vrienden en familie wilden zich er niet mee bemoeien, ze geloofden veel van zijn waanideeën over mij.
Ook ikzelf hield uiteindelijk afstand omdat ik hen wilden beschermen tegen zijn psychose en uitspattingen. Hij heeft bv de computer van mijn moeder gehackt, ik wilde deze dingen echt voorkomen.
Wat betreft of hij stabiel is, zijn psychose lijkt verdwenen.
Zijn humeur is echter heel onstabiel. Van vrolijk naar humeurig, van empathisch naar vijandig enzovoort...
Mijn therapeute heeft geen mening uitgesproken over wat ik het beste kan doen. We focussen vooral op mijn eigenwaarde zodat ik me weer wat sterker voel. Wat ook prio nummer 1 is natuurlijk!
@Roses85 Jeetje, dat lijkt me verschrikkelijk te zijn geweest voor je!
Nee... dat is absoluut niet wat ik wil!
dinsdag 18 juli 2017 om 16:19
Wat naar TO! Ik zit niet in een zelfde situatie maar ik heb een zus die drie keer een psychose heeft gehad en waar wij als familie wel flink onder geleden hebben. Ze waren gelukkig niet allemaal even heftig maar merkte dat er veel kapot was gemaakt tijdens de psychose, ruzies, nare dingen die naar me toe waren gegaan maar ook hoe ze met mijn ouders en andere mensen in de omgeving is omgegaan.
Het vertrouwen was weg en ik was gekwetst, het scheelde natuurlijk dat ik letterlijk weg kon uit de situatie. Maar eerst hield ik dat heel erg in maar merkte dat de pijn slecht sleet en uiteindelijk ben ik met haar het gesprek aangegaan. Ze gaf aan dat ze het ook lastig vond en er daarom niks over zei, ik kreeg hierdoor meer begrip voor haar en ze zag mijn pijn. Ik durfde eerder niet die pijn te tonen omdat ik dacht het is voor haar al heftig genoeg, deelde dit wel met veel anderen maar toch bleek dat ik dat echt met haar nodig had.
Bij haar merkte ik ook afstand maar denk dat dat ook deels uit schaamte is, het ook niet willen weten wat je hebt aangericht omdat je het wil wegstoppen. Waar ik ook in kan komen.
Niet echt een advies dus maar wel begrip en een knuffel! Voor iedereen werkt wat anders, maar ga voor jezelf na wat jij nodig van hem of van jezelf om dit te kunnen verwerken! Voor mij was dat een stukje erkenning voor mijn gevoel en een stuk begrip naar mijn zus toe. En ook echt veel tijd trouwens!
Heel veel sterkte!
Het vertrouwen was weg en ik was gekwetst, het scheelde natuurlijk dat ik letterlijk weg kon uit de situatie. Maar eerst hield ik dat heel erg in maar merkte dat de pijn slecht sleet en uiteindelijk ben ik met haar het gesprek aangegaan. Ze gaf aan dat ze het ook lastig vond en er daarom niks over zei, ik kreeg hierdoor meer begrip voor haar en ze zag mijn pijn. Ik durfde eerder niet die pijn te tonen omdat ik dacht het is voor haar al heftig genoeg, deelde dit wel met veel anderen maar toch bleek dat ik dat echt met haar nodig had.
Bij haar merkte ik ook afstand maar denk dat dat ook deels uit schaamte is, het ook niet willen weten wat je hebt aangericht omdat je het wil wegstoppen. Waar ik ook in kan komen.
Niet echt een advies dus maar wel begrip en een knuffel! Voor iedereen werkt wat anders, maar ga voor jezelf na wat jij nodig van hem of van jezelf om dit te kunnen verwerken! Voor mij was dat een stukje erkenning voor mijn gevoel en een stuk begrip naar mijn zus toe. En ook echt veel tijd trouwens!
Heel veel sterkte!
dinsdag 18 juli 2017 om 19:11
@whadiepooh wat knap van je dat je het gesprek bent aangegaan met je zus! Kan me voorstellen dat het geen pretje is geweest om toe te kijken hoe alles kapot gaat door deze vreselijke ziekte.
Gelukkig heb je nu meer rust ermee.
Wat betreft het schaamtegevoel vind ik wel een hele goeie, zo had ik het nog niet bekeken.
Dankjewel voor jullie lieve reacties!!
Gelukkig heb je nu meer rust ermee.
Wat betreft het schaamtegevoel vind ik wel een hele goeie, zo had ik het nog niet bekeken.
Dankjewel voor jullie lieve reacties!!
dinsdag 18 juli 2017 om 23:44
maandag 24 juli 2017 om 09:14
@melanie 65
Ik ben 11jaar getrouwd geweest met iemand die psychosen had/heeft. Een lief, creatief, attent en bijzonder mens. De psychosen zijn verschrikkelijk. Als of je in een nare film stapt. En idd voor de mensen erom heen haast nog erger dan de persoon zelf. Ik herken heel erg wat je zegt dat er na de psycjose geen gesprek erover mogelijk is. Over wat er gebeurt is met jou tijdens de psychose. De patiënt wil vergeten zo gauw mogelijk weer verder. Jij wil nog verwerken, maar daar is geen tijd voor.
Het waren wat mij betreft zware jaren. Maar de persoon die het heeft kan er ook niks aan doen. Is kwetsbaar en ook overgeleverd aan zijn brein. Dat maakt het moeilijk om te kiezen voor jezelf. Ik heb het uiteindelijk wel gedaan. Gekozen voor mijzelf.
Met mijn ex gaat het nu goed. Maar hij is altijd kwetsbaar en hij is heel bijzonder. Hij heeft nu zijn leven goed op de rit. Woont gewoon zelfstandig. Maar heeft elke maand gesprekken en slikt trouw zijn medicijnen. Zonder medicijnen lukt het niet. Ik lees dat jou vriend nu geen medelijden slikt. Dat lijktik echt niet verstandig. Ik weet dat het slikken van de medicijnen geen kattenpis is. Maar echt brood nodig. Vaak veel bijwerkingen geeft. Maar er zijn zoveel medicijnen. Het is een zoektocht welke bij je past. Maar die zoektocht is het wel waard.
Sterkte en succes
Ik ben 11jaar getrouwd geweest met iemand die psychosen had/heeft. Een lief, creatief, attent en bijzonder mens. De psychosen zijn verschrikkelijk. Als of je in een nare film stapt. En idd voor de mensen erom heen haast nog erger dan de persoon zelf. Ik herken heel erg wat je zegt dat er na de psycjose geen gesprek erover mogelijk is. Over wat er gebeurt is met jou tijdens de psychose. De patiënt wil vergeten zo gauw mogelijk weer verder. Jij wil nog verwerken, maar daar is geen tijd voor.
Het waren wat mij betreft zware jaren. Maar de persoon die het heeft kan er ook niks aan doen. Is kwetsbaar en ook overgeleverd aan zijn brein. Dat maakt het moeilijk om te kiezen voor jezelf. Ik heb het uiteindelijk wel gedaan. Gekozen voor mijzelf.
Met mijn ex gaat het nu goed. Maar hij is altijd kwetsbaar en hij is heel bijzonder. Hij heeft nu zijn leven goed op de rit. Woont gewoon zelfstandig. Maar heeft elke maand gesprekken en slikt trouw zijn medicijnen. Zonder medicijnen lukt het niet. Ik lees dat jou vriend nu geen medelijden slikt. Dat lijktik echt niet verstandig. Ik weet dat het slikken van de medicijnen geen kattenpis is. Maar echt brood nodig. Vaak veel bijwerkingen geeft. Maar er zijn zoveel medicijnen. Het is een zoektocht welke bij je past. Maar die zoektocht is het wel waard.
Sterkte en succes
Don't worry be happy
