Psyche
alle pijlers
Pesten
woensdag 6 juni 2018 om 13:20
In het verleden heb ik erg veel last van pesten gehad; vooral in mijn middelbare schooltijd, maar ook op de werkvloer.
Doordat ik 'anders' reageerde en zeer kwetsbaar was (en eigenlijk nog steeds wel ben).
Dat ik blijkbaar voor bepaalde figuren een 'vrijbrief' geweest om met me te sollen, me te intimideren etc.
Heb hier nog steeds erg veel last van.
En nog steeds heb ik het probleem dat ik niet weerbaar genoeg ben, erg introvert kan zijn en dat sommige personen makkelijk over mij heen kunnen lopen.
Op sociaal vlak ondervind ik nog steeds de nodige problemen, vooral in de communicatie.
Een voorbeeld is dat ik met een aantal vriendschappen in het verleden ook flink spaak ben gelopen.
Vooral door een verkeerde communicatie, oplopende irritaties en dat het contact überhaupt scheef of uit elkaar begon te groeien.
Hoop in september met psychomotorische therapie te gaan beginnen en wellicht ook sociale vaardigheidstraining.
Wie herkent het eigenlijk wat betreft persten etc?
Doordat ik 'anders' reageerde en zeer kwetsbaar was (en eigenlijk nog steeds wel ben).
Dat ik blijkbaar voor bepaalde figuren een 'vrijbrief' geweest om met me te sollen, me te intimideren etc.
Heb hier nog steeds erg veel last van.
En nog steeds heb ik het probleem dat ik niet weerbaar genoeg ben, erg introvert kan zijn en dat sommige personen makkelijk over mij heen kunnen lopen.
Op sociaal vlak ondervind ik nog steeds de nodige problemen, vooral in de communicatie.
Een voorbeeld is dat ik met een aantal vriendschappen in het verleden ook flink spaak ben gelopen.
Vooral door een verkeerde communicatie, oplopende irritaties en dat het contact überhaupt scheef of uit elkaar begon te groeien.
Hoop in september met psychomotorische therapie te gaan beginnen en wellicht ook sociale vaardigheidstraining.
Wie herkent het eigenlijk wat betreft persten etc?
woensdag 6 juni 2018 om 18:55
Natuurlijk kan humor een goed sociaal smeermiddel zijn en zelfspot kan zeker ontwapenend werken.
Ik merk echter dat ik mij zeer kwetsbaar voel.
Heb ook forse problemen met overgewicht en krijg hier voortdurend vervelende opmerkingen over.
Ook op mijn werkplek begon iemand daar weer over.
Het lukt mij gewoon niet om mij weerbaar op te stellen en om hierin adequaat te reageren (bijv van; 'Ik vind het vervelend dat je deze opmerking naar mij maakt').
Ik voel me voortdurend ook door bepaalde personen op de werkvloer met de nek aangekeken en ik voel mij hier bijzonder naar onder.
Mijn weerbaarheid is te laag en daardoor ben ik bijzonder kwetsbaar.
Ik kan slecht opboksen tegen gebekte persoonlijkheden en voel me daar ellendig onder.
Ik merk echter dat ik mij zeer kwetsbaar voel.
Heb ook forse problemen met overgewicht en krijg hier voortdurend vervelende opmerkingen over.
Ook op mijn werkplek begon iemand daar weer over.
Het lukt mij gewoon niet om mij weerbaar op te stellen en om hierin adequaat te reageren (bijv van; 'Ik vind het vervelend dat je deze opmerking naar mij maakt').
Ik voel me voortdurend ook door bepaalde personen op de werkvloer met de nek aangekeken en ik voel mij hier bijzonder naar onder.
Mijn weerbaarheid is te laag en daardoor ben ik bijzonder kwetsbaar.
Ik kan slecht opboksen tegen gebekte persoonlijkheden en voel me daar ellendig onder.
woensdag 6 juni 2018 om 21:13
Waarom zeg je niet ‘Hee gast ff wieberen met je hoofd.’
In plaats van ‘Ik vind het vervelend dat je deze opmerking naar me maakt.’
Ik snap dat dat een behoorlijke drempel voor je zal zijn, maar je gevoel van kwetsbaarheid neemt niet af door je onderdanig op te stellen.
Je hoeft niet op te boksen tegen gebekte persoonlijkheden, als jij je goed voelt zul je merken dat je de meest ‘sterke’ persoonlijkheden nog aan het wankelen krijgt door ze alleen maar aan te blijven kijken na hun kutopmerking.
Het zit hem niet in woorden, maar in een gevoel wat je over jezelf hebt. Dat gevoel kun je krijgen door te tonen dat je niemands holmaat/ clown/ knechtje/ pispaaltje bent. Bluf het totdat je er zelf in gaat geloven, dan geloven anderen het ook.
In plaats van ‘Ik vind het vervelend dat je deze opmerking naar me maakt.’
Ik snap dat dat een behoorlijke drempel voor je zal zijn, maar je gevoel van kwetsbaarheid neemt niet af door je onderdanig op te stellen.
Je hoeft niet op te boksen tegen gebekte persoonlijkheden, als jij je goed voelt zul je merken dat je de meest ‘sterke’ persoonlijkheden nog aan het wankelen krijgt door ze alleen maar aan te blijven kijken na hun kutopmerking.
Het zit hem niet in woorden, maar in een gevoel wat je over jezelf hebt. Dat gevoel kun je krijgen door te tonen dat je niemands holmaat/ clown/ knechtje/ pispaaltje bent. Bluf het totdat je er zelf in gaat geloven, dan geloven anderen het ook.
Damned if I don’t
woensdag 6 juni 2018 om 22:56
Wat mij opvalt in je posts is dat je vooral focust op wat niet goed is gegaan, dingen die je denkt niet goed te kunnen, of dingen waarin je denkt tekort te schieten. Woorden als ' niet genoeg, kwetsbaar, lukt mij gewoon niet.'
Door die denkwijze bouw je geen innerlijke kracht op. Die bouw je wel op door te focussen op jouw sterke punten, zaken waar je trots op bent en de dingen die je wel goed doet.
Ga je daar eens op focussen, maak er een lijst van en ga dan iedere dag die lijst wat langer maken.
Door die denkwijze bouw je geen innerlijke kracht op. Die bouw je wel op door te focussen op jouw sterke punten, zaken waar je trots op bent en de dingen die je wel goed doet.
Ga je daar eens op focussen, maak er een lijst van en ga dan iedere dag die lijst wat langer maken.
donderdag 7 juni 2018 om 08:26
Daar heb je volkomen gelijk in, Cazandra.
Merk aan mezelf dat ik innerlijk niet sterk genoeg ben, ook doordat ik me inderdaad teveel op negatieve punten focus.
Daardoor ben ik in de communicatie wellicht ook kwetsbaar trouwens; ook doordat ik moeilijk van me af kan bijten.
Zou graag een lijst willen gaan maken van positieve en sterke punten en dit dagelijks willen gaan doen.
Merk aan mezelf dat ik innerlijk niet sterk genoeg ben, ook doordat ik me inderdaad teveel op negatieve punten focus.
Daardoor ben ik in de communicatie wellicht ook kwetsbaar trouwens; ook doordat ik moeilijk van me af kan bijten.
Zou graag een lijst willen gaan maken van positieve en sterke punten en dit dagelijks willen gaan doen.
donderdag 7 juni 2018 om 16:48
Ik ben ook vroeger gepest en twee keer op het werk. Ik loop tegen dezelfde problemen aan als jij. Maar heb vorig jaar met mezelf afgesproken dat ik een andere aanpak ga “proberen” en gewoon mn mond opentrekken als iemand me op een verkeerde manier benaderd of als ik het ergens niet mee eens ben. Zo van: ik trek vanaf nu mn mond open en zie wel wat er dan gebeurd.
Dat heb ik gedaan. Wat er gebeurd is dat mensen het niet pikken dat je dat ineens doet. Ze worden boos en proberen je weer klein te krijgen zodat je weer onderdanig word. Het wordt een strijd, en heb een hoop gezeik met een aantal collega’s. Maar weet je wat een enorm pluspunt is? Mijn eigenwaarde is flink gestegen. In plaats van me te verstoppen laat ik meer het achterste van mn tong zien en dat voelt goed. Ook al heb ik nu meer gezeik en verlies ik uiteindelijk mn baan, ik kan ik ieder geval zeggen dat ik goed voor mezelf ben opgekomen. Ik verliest liever mijn baan dan mijn eigenwaarde!
Dat heb ik gedaan. Wat er gebeurd is dat mensen het niet pikken dat je dat ineens doet. Ze worden boos en proberen je weer klein te krijgen zodat je weer onderdanig word. Het wordt een strijd, en heb een hoop gezeik met een aantal collega’s. Maar weet je wat een enorm pluspunt is? Mijn eigenwaarde is flink gestegen. In plaats van me te verstoppen laat ik meer het achterste van mn tong zien en dat voelt goed. Ook al heb ik nu meer gezeik en verlies ik uiteindelijk mn baan, ik kan ik ieder geval zeggen dat ik goed voor mezelf ben opgekomen. Ik verliest liever mijn baan dan mijn eigenwaarde!
zaterdag 9 juni 2018 om 14:04
Ik ben vroeger ook veel gepest geweest. Op de basisschool door een juf gekleineerd. Omdat ik langzamer, onhandiger, verlegener was. Vaak moest ik voor straf binnen blijven in de pauze of schold ze me uit waar iedereen bij zat. Ik had wel een leuke klas verder. Op de middelbare en het MBO was ik een buitenbeentje. Van hun interesses begreep ik niks. Jongens, uitgaan en mode. Het was de ver van mijn bedshow. Ik liep sociaal emotioneel een paar jaar achter. Nu ben ik jaren niet meer gepest. Alleen had ik een paar jaar terug even last van pubermeiden. Steeds mijn naam roepen en langs mijn huis fietsen. Ook dingen in mijn tuin gooien. Hoe vaak ik ook zei dat ze moesten stoppen, ze bleven doorgaan. En er gingen al meer meiden mee doen. Dat vond ik bedreigend. Steeds maar denken wat ze nu weer gingen doen. Ik kon er niet tegenop en heb toen uit wanhoop mijn moeder ingeschakeld. Na haar preek heb ik geen last meer gehad. Het was misschien niet de beste aanpak. Maar ik had gewoon geen overwicht. Mensen kunnen mij makkelijk overschaduwen. Ze voelen gewoon dat je anders/kwetsbaarder bent en daar pakken ze je op. Op mijn werk heb ik gelukkig geen conflicten. Met sommigen kan ik best lachen, maar echt vrienden heb ik er niet meer.
hondenmens wijzigde dit bericht op 09-06-2018 15:26
19.93% gewijzigd
zaterdag 9 juni 2018 om 15:18
Ik ben niet gepest vroeger, maar ik herken wel dat mensen tegen mij altijd dingen zeggen of opmerkingen maken, die ze bij anderen niet maken. Alsof ze het bij mij kunnen maken ofzo.
Ik heb mijzelf aangeleerd om als iemand zoiets zegt gelijk te zeggen, nou lullig. En verder gwoon verder gaan waarmee je bezig was. Diegene weet dat het een kutopmerking was maar je laat je emotioneel niet kennen.
Ik heb mijzelf aangeleerd om als iemand zoiets zegt gelijk te zeggen, nou lullig. En verder gwoon verder gaan waarmee je bezig was. Diegene weet dat het een kutopmerking was maar je laat je emotioneel niet kennen.
zaterdag 9 juni 2018 om 19:07
Erg indrukwekkend geschreven.hondenmens schreef: ↑09-06-2018 14:04Ik ben vroeger ook veel gepest geweest. Op de basisschool door een juf gekleineerd. Omdat ik langzamer, onhandiger, verlegener was. Vaak moest ik voor straf binnen blijven in de pauze of schold ze me uit waar iedereen bij zat. Ik had wel een leuke klas verder. Op de middelbare en het MBO was ik een buitenbeentje. Van hun interesses begreep ik niks. Jongens, uitgaan en mode. Het was de ver van mijn bedshow. Ik liep sociaal emotioneel een paar jaar achter. Nu ben ik jaren niet meer gepest. Alleen had ik een paar jaar terug even last van pubermeiden. Steeds mijn naam roepen en langs mijn huis fietsen. Ook dingen in mijn tuin gooien. Hoe vaak ik ook zei dat ze moesten stoppen, ze bleven doorgaan. En er gingen al meer meiden mee doen. Dat vond ik bedreigend. Steeds maar denken wat ze nu weer gingen doen. Ik kon er niet tegenop en heb toen uit wanhoop mijn moeder ingeschakeld. Na haar preek heb ik geen last meer gehad. Het was misschien niet de beste aanpak. Maar ik had gewoon geen overwicht. Mensen kunnen mij makkelijk overschaduwen. Ze voelen gewoon dat je anders/kwetsbaarder bent en daar pakken ze je op. Op mijn werk heb ik gelukkig geen conflicten. Met sommigen kan ik best lachen, maar echt vrienden heb ik er niet meer.
Dit grijpt mij best aan.
De middelbare schooltijd en ook het MBO was voor mij ook erg zwaar en complex.
Kon erg moeilijk meekomen en voelde mij vaak niet begrepen en geaccepteerd.
Dat heeft erg veel impact op mij gehad.
zaterdag 9 juni 2018 om 19:11
Dat 2e deel van die 1e zin herken ik dus ook erg bij mijzelf.stokske schreef: ↑09-06-2018 15:18Ik ben niet gepest vroeger, maar ik herken wel dat mensen tegen mij altijd dingen zeggen of opmerkingen maken, die ze bij anderen niet maken. Alsof ze het bij mij kunnen maken ofzo.
Ik heb mijzelf aangeleerd om als iemand zoiets zegt gelijk te zeggen, nou lullig. En verder gwoon verder gaan waarmee je bezig was. Diegene weet dat het een kutopmerking was maar je laat je emotioneel niet kennen.
Dat mensen dingen tegen mij zeggen of opmerkingen plaatsen, die ze bij anderen niet maken.
Alsof ze dit bij mij kunnen maken.
Dat heb ik bijvoorbeeld ook erg sterk bij een tante van mij.
Ze loopt voortdurend af te geven op 'linkse mensen en partijen' , maar doet dit vooral bij mij.
En dat terwijl ze weet dat ik ook links stem.
Of dat ze opmerkingen over mijn kleren kan maken.
Ze kan mensen sowieso keihard uitlatingen 'voor het hoofd stoten'.
Ik merk dat ik me de laatste jaren steeds kwetsbaarder voel bij haar.
zaterdag 9 juni 2018 om 19:22
Ik ben in de jaren tachtig gepest van mijn zevende tot mijn zeventiende. Ik werd opgewacht, in elkaar geslagen, publiekelijk vernederd, uitgescholden, overal buitengesloten en uitgelachen. Nog steeds begrijp ik niet waarom ze mij daarvoor uitgekozen hebben, maar blijkbaar had ik inderdaad de verkeerde houding of iets anders 'verkeerds' over me waardoor ik een makkelijk doelwit werd.
Ik heb mijn pestverleden 'verwerkt' door te gaan eten, waardoor ik vandaag de dag ook met fors overgewicht kamp en ik merk ook nog steeds dat ik mijzelf op de laagste plaats zet. Ik heb een lange weg moeten bewandelen, maar ik weet zeker dat jij er ook zult komen! Je hebt al goede stappen gezet door met die therapie en training te beginnen. Ik weet zeker dat je daardoor meer zelfvertrouwen gaat krijgen!
Het zal niet van de ene op de andere dag meteen goed gaan. Wat ik je wil meegeven is: wees lief voor jezelf en straf jezelf niet als het een keer niet goed gaat. Ik ben zelf ook niet goed gebekt, maar het gaat niet om een grote bek teruggeven. Zeggen dat het 'een vervelende opmerking' is, is voldoende. Maar als jij zelfvertrouwen opdoet door de training en therapie, dan ga jij dat ook uitstralen. Zodra jij beter in je vel zit, dan zien mensen dat aan je en degenen die dan nog opmerkingen maken, zijn horken en eikels die jouw aandacht en tijd gewoon niet waard zijn.
Wat mij ook helpt, is sporten. Niet zozeer om af te vallen, maar om mentale weerbaarheid op te doen. Ik ben geen fanatieke sporter en zoals eerder gezegd heb ik fors overgewicht; toch doe ik aan bodycombat en kan al aardig meekomen, en dat geeft echt een sterk gevoel, met name mentaal.
Er is dus een hoop werk aan de winkel, TO. Het wordt een spannende reis met een hoop ups en downs. Ik geloof in je!
Ik heb mijn pestverleden 'verwerkt' door te gaan eten, waardoor ik vandaag de dag ook met fors overgewicht kamp en ik merk ook nog steeds dat ik mijzelf op de laagste plaats zet. Ik heb een lange weg moeten bewandelen, maar ik weet zeker dat jij er ook zult komen! Je hebt al goede stappen gezet door met die therapie en training te beginnen. Ik weet zeker dat je daardoor meer zelfvertrouwen gaat krijgen!
Het zal niet van de ene op de andere dag meteen goed gaan. Wat ik je wil meegeven is: wees lief voor jezelf en straf jezelf niet als het een keer niet goed gaat. Ik ben zelf ook niet goed gebekt, maar het gaat niet om een grote bek teruggeven. Zeggen dat het 'een vervelende opmerking' is, is voldoende. Maar als jij zelfvertrouwen opdoet door de training en therapie, dan ga jij dat ook uitstralen. Zodra jij beter in je vel zit, dan zien mensen dat aan je en degenen die dan nog opmerkingen maken, zijn horken en eikels die jouw aandacht en tijd gewoon niet waard zijn.
Wat mij ook helpt, is sporten. Niet zozeer om af te vallen, maar om mentale weerbaarheid op te doen. Ik ben geen fanatieke sporter en zoals eerder gezegd heb ik fors overgewicht; toch doe ik aan bodycombat en kan al aardig meekomen, en dat geeft echt een sterk gevoel, met name mentaal.
Er is dus een hoop werk aan de winkel, TO. Het wordt een spannende reis met een hoop ups en downs. Ik geloof in je!
zaterdag 9 juni 2018 om 19:24
Ik kreeg ook vaak opmerkingen over mijn kleren. Felle kleuren echt waren mijn ding, ook als het geen mode was. De opmerkingen waren pijnlijk, maar ergens voelde ik me ook sterk. Dat ik mezelf durfde te zijn en niet meedeed met het kuddegedrag. Klasgenoten vonden het alleen maar raar. Van collega's hoor ik regelmatig dat ik leuke kleren aan heb. Nog wel gekleurd, maar gecombineerd met iets donkers. Of dat de reden is dat ik niet meer gepest wordt met kleding weet ik niet. Als tiener ging ik vaak helemaal in het rood, groen, oranje, blauw of roze.
zaterdag 9 juni 2018 om 19:40
Prachtig geschreven!glaasjeprik schreef: ↑09-06-2018 19:22Ik ben in de jaren tachtig gepest van mijn zevende tot mijn zeventiende. Ik werd opgewacht, in elkaar geslagen, publiekelijk vernederd, uitgescholden, overal buitengesloten en uitgelachen. Nog steeds begrijp ik niet waarom ze mij daarvoor uitgekozen hebben, maar blijkbaar had ik inderdaad de verkeerde houding of iets anders 'verkeerds' over me waardoor ik een makkelijk doelwit werd.
Ik heb mijn pestverleden 'verwerkt' door te gaan eten, waardoor ik vandaag de dag ook met fors overgewicht kamp en ik merk ook nog steeds dat ik mijzelf op de laagste plaats zet. Ik heb een lange weg moeten bewandelen, maar ik weet zeker dat jij er ook zult komen! Je hebt al goede stappen gezet door met die therapie en training te beginnen. Ik weet zeker dat je daardoor meer zelfvertrouwen gaat krijgen!
Het zal niet van de ene op de andere dag meteen goed gaan. Wat ik je wil meegeven is: wees lief voor jezelf en straf jezelf niet als het een keer niet goed gaat. Ik ben zelf ook niet goed gebekt, maar het gaat niet om een grote bek teruggeven. Zeggen dat het 'een vervelende opmerking' is, is voldoende. Maar als jij zelfvertrouwen opdoet door de training en therapie, dan ga jij dat ook uitstralen. Zodra jij beter in je vel zit, dan zien mensen dat aan je en degenen die dan nog opmerkingen maken, zijn horken en eikels die jouw aandacht en tijd gewoon niet waard zijn.
Wat mij ook helpt, is sporten. Niet zozeer om af te vallen, maar om mentale weerbaarheid op te doen. Ik ben geen fanatieke sporter en zoals eerder gezegd heb ik fors overgewicht; toch doe ik aan bodycombat en kan al aardig meekomen, en dat geeft echt een sterk gevoel, met name mentaal.
Er is dus een hoop werk aan de winkel, TO. Het wordt een spannende reis met een hoop ups en downs. Ik geloof in je!
Heel erg bedankt hiervoor; doet me erg goed.
Zelf moet ik ook eerlijk schrijven dat ik met overgewicht kamp.
Ben momenteel 103 en hier wil ik ruim 20 vanaf hebben.
Wil ook spoedig weer aan sporten gaan doen.
Toch moet ik ook weer niet te hard voor mezelf zijn en zelfrespect is hierin ook erg belangrijk.
zondag 10 juni 2018 om 08:47
Wat heb je dat mooi gezegd.Vlaca schreef: ↑07-06-2018 16:48Ik ben ook vroeger gepest en twee keer op het werk. Ik loop tegen dezelfde problemen aan als jij. Maar heb vorig jaar met mezelf afgesproken dat ik een andere aanpak ga “proberen” en gewoon mn mond opentrekken als iemand me op een verkeerde manier benaderd of als ik het ergens niet mee eens ben. Zo van: ik trek vanaf nu mn mond open en zie wel wat er dan gebeurd.
Dat heb ik gedaan. Wat er gebeurd is dat mensen het niet pikken dat je dat ineens doet. Ze worden boos en proberen je weer klein te krijgen zodat je weer onderdanig word. Het wordt een strijd, en heb een hoop gezeik met een aantal collega’s. Maar weet je wat een enorm pluspunt is? Mijn eigenwaarde is flink gestegen. In plaats van me te verstoppen laat ik meer het achterste van mn tong zien en dat voelt goed. Ook al heb ik nu meer gezeik en verlies ik uiteindelijk mn baan, ik kan ik ieder geval zeggen dat ik goed voor mezelf ben opgekomen. Ik verliest liever mijn baan dan mijn eigenwaarde!
zondag 10 juni 2018 om 11:52
Op de basisschool had ik best veel vriendinnen. Alleen werd ik regelmatig voor de gek gehouden. Door mij de domste dingen te laten geloven. Ook als ik het niet geloofde praatten ze zo op me in dat ik toch ging twijfelen of zelfs ging huilen. Bij dat laatste zeiden ze dan gauw: "Was maar een grapje hoor." Ik voelde me dan zo dom, dat het MIJ steeds overkwam. Bij anderen deden ze dat niet of veel minder. Ze wisten gewoon dat ik erin trapte.
maandag 11 juni 2018 om 06:40
Sociale omgang kan zeer complex zijn.
Vooral als je anders, afwijkend en kwetsbaar bent.
Dat is zoals ik het vaak ervaar.
Wil absoluut niet in de slachtofferrol gaan kruipen.
Wel heb ik vaak dat ik erg gevoelig kan zijn en heb moeite om.bepaald gedrag te begrijpen en om hiermee om te gaan.
Heb problemen om echt op een duidelijke en gezonde manier weerbaar, assertief te zijn.
Op de middelbare school en.MBO had ik grote problemen, vooral met het klassikale gebeuren.
Vorig jaar heb ik nog een hoveniersopleiding gedaan en liep ik hier ook tegenaan.
Een groepsmens ben ik niet, tenzij het met mensen zijn waarmee ik vertrouwd ben.
Dat blijft dus erg lastig.
Vooral als je anders, afwijkend en kwetsbaar bent.
Dat is zoals ik het vaak ervaar.
Wil absoluut niet in de slachtofferrol gaan kruipen.
Wel heb ik vaak dat ik erg gevoelig kan zijn en heb moeite om.bepaald gedrag te begrijpen en om hiermee om te gaan.
Heb problemen om echt op een duidelijke en gezonde manier weerbaar, assertief te zijn.
Op de middelbare school en.MBO had ik grote problemen, vooral met het klassikale gebeuren.
Vorig jaar heb ik nog een hoveniersopleiding gedaan en liep ik hier ook tegenaan.
Een groepsmens ben ik niet, tenzij het met mensen zijn waarmee ik vertrouwd ben.
Dat blijft dus erg lastig.
maandag 11 juni 2018 om 06:42
Dat vind ik erg sterk omschreven.Koffiekopjes schreef: ↑10-06-2018 09:58Sarcasme is je belangrijkste wapen. Van je af bijten. Maakt iemand een rotopmerking? Zeg dan niet dat het je rot doet voelen (daar zijn ze op uit) maar zeg ' gelukkig ben jij wel perfect zeg'. En dan weer doorgaan.
Zal hier eens goed op gaan letten.
maandag 11 juni 2018 om 06:46
Dat had ik dus vooral op de middelbare school.hondenmens schreef: ↑10-06-2018 11:52Op de basisschool had ik best veel vriendinnen. Alleen werd ik regelmatig voor de gek gehouden. Door mij de domste dingen te laten geloven. Ook als ik het niet geloofde praatten ze zo op me in dat ik toch ging twijfelen of zelfs ging huilen. Bij dat laatste zeiden ze dan gauw: "Was maar een grapje hoor." Ik voelde me dan zo dom, dat het MIJ steeds overkwam. Bij anderen deden ze dat niet of veel minder. Ze wisten gewoon dat ik erin trapte.
Ging weliswaar niet huilen; voelde mij hier wel erg naar bij.
De ene gebeurtenis volgde de ander op.
Heel frustrerend en ik voelde mij hier machteloos bij.
maandag 11 juni 2018 om 20:28
Da's een goeie. Ik heb het soms als iemand een opmerking over mijn lengte maakt. Ligt er nog aan hoe het gezegd wordt en door wie. Maar dan sta ik vaak met een mond vol tanden en lach ik een beetje schaapachtig. Ik wil dan graag iets terugzeggen waardoor die ander stil valt en het niet meer doet. Maar zonder gevoelig over te komen.Koffiekopjes schreef: ↑10-06-2018 09:58Sarcasme is je belangrijkste wapen. Van je af bijten. Maakt iemand een rotopmerking? Zeg dan niet dat het je rot doet voelen (daar zijn ze op uit) maar zeg ' gelukkig ben jij wel perfect zeg'. En dan weer doorgaan.
