Psyche
alle pijlers
pff, wat is er toch mis met me?
maandag 9 november 2009 om 21:31
Ik ben zo in de war, ik weet echt niet wat er nu aan de hand is. De laatste tijd, als ik ’s avonds thuis ben, voel ik me zo alleen.
Ik heb het ontzettend druk met m’n studie, zie overdag op school genoeg mensen en dan heb ik daar geen last van. Alleen ik voel me vaak zo onzeker, en zit mezelf dan alleen maar in de weg. Ik zou zo graag meer van dingen genieten, maar het lukt me al jaren en niet, en zo langzamerhand krijg ik echt het idee dat ik mijn leven vergooi.
Ik wou dat ik me niet zoveel aantrok van wat andere mensen denken en ik meer m’n gang zou gaan. Maar aan de andere kant wil ik vaak ook dat ik me beter een houding kan geven.
Doordat ik het zo druk heb, heb ik de laatste tijd vaak niets afgesproken ’s avonds, maar ik zit steeds vaker huilend op de bank. Terwijl ik niet goed weet waarom, ik heb bijvoorbeeld vandaag de hele dag nog mensen gezien, maar nu ik alleen zit trek het totaal niet meer.
Ik mis een huis, ik mis mensen die er altijd voor me zijn, ik mis hoe het was toen mijn ouders nog samen waren.
Laatst heb ik een vriendin gebeld toen ik me ook zo voelde, die kwam toen langs en op het moment dat ze dat alleen al zei was het al over.
Dit weekend ben ik bij m’n moeder geweest, en als het moment dan dichterbij komt dat ik weer terug naar huis ga voel ik me steeds verrotter.
Ik snap mezelf echt niet meer. Waarom kan ik ineens niet meer alleen zijn?
Ik had me vandaag zelfs verheugd op m’n ‘tv-avondje’, maar nu ik hier zo zit is het ineens niet leuk meer. Het liefst zou ik vanavond gaan stappen, maar er is natuurlijk weer niemand die mee wil.
En degene met wie ik aan het daten ben smst niet terug, en hij lijkt de laatste week sowieso minder contact op te nemen. Dus daar begin ik nu ook nog over te twijfelen. Terwijl het nog maar heel pril is en ik me er dus eigenlijk niet zo druk over zou moeten maken.
En ik ben bang dat als ik een relatie aanga, ik daarmee m’n eigen gevoelens/problemen onderdruk
Ik mis een maatje, ik mis iemand die er altijd voor me is, met wie ik alles kan delen. Ik heb wel vriendinnen, maar iedereen is druk met z’n eigen leven.
Ik wou dat ik wat relaxter was en me overal niet zo druk om maakte.
Ik heb het ontzettend druk met m’n studie, zie overdag op school genoeg mensen en dan heb ik daar geen last van. Alleen ik voel me vaak zo onzeker, en zit mezelf dan alleen maar in de weg. Ik zou zo graag meer van dingen genieten, maar het lukt me al jaren en niet, en zo langzamerhand krijg ik echt het idee dat ik mijn leven vergooi.
Ik wou dat ik me niet zoveel aantrok van wat andere mensen denken en ik meer m’n gang zou gaan. Maar aan de andere kant wil ik vaak ook dat ik me beter een houding kan geven.
Doordat ik het zo druk heb, heb ik de laatste tijd vaak niets afgesproken ’s avonds, maar ik zit steeds vaker huilend op de bank. Terwijl ik niet goed weet waarom, ik heb bijvoorbeeld vandaag de hele dag nog mensen gezien, maar nu ik alleen zit trek het totaal niet meer.
Ik mis een huis, ik mis mensen die er altijd voor me zijn, ik mis hoe het was toen mijn ouders nog samen waren.
Laatst heb ik een vriendin gebeld toen ik me ook zo voelde, die kwam toen langs en op het moment dat ze dat alleen al zei was het al over.
Dit weekend ben ik bij m’n moeder geweest, en als het moment dan dichterbij komt dat ik weer terug naar huis ga voel ik me steeds verrotter.
Ik snap mezelf echt niet meer. Waarom kan ik ineens niet meer alleen zijn?
Ik had me vandaag zelfs verheugd op m’n ‘tv-avondje’, maar nu ik hier zo zit is het ineens niet leuk meer. Het liefst zou ik vanavond gaan stappen, maar er is natuurlijk weer niemand die mee wil.
En degene met wie ik aan het daten ben smst niet terug, en hij lijkt de laatste week sowieso minder contact op te nemen. Dus daar begin ik nu ook nog over te twijfelen. Terwijl het nog maar heel pril is en ik me er dus eigenlijk niet zo druk over zou moeten maken.
En ik ben bang dat als ik een relatie aanga, ik daarmee m’n eigen gevoelens/problemen onderdruk
Ik mis een maatje, ik mis iemand die er altijd voor me is, met wie ik alles kan delen. Ik heb wel vriendinnen, maar iedereen is druk met z’n eigen leven.
Ik wou dat ik wat relaxter was en me overal niet zo druk om maakte.
maandag 9 november 2009 om 22:43
dank je wel
ik ben er wel over aan het praten, alleen het duurt gewoon lang voordat je dat er uit haalt.
en het stomme is, dan ben ik onder de mensen, en dan gaat t eigenlijk wel, en denk ik, ach, het valt wel mee....
maar als ik dan thuis zit is het zo kut!
en nu werd ik ook nog net gebeld met een behoorlijke tegenvaller, dus alles komt inderdaad tegelijk.
zucht!
ik ben er wel over aan het praten, alleen het duurt gewoon lang voordat je dat er uit haalt.
en het stomme is, dan ben ik onder de mensen, en dan gaat t eigenlijk wel, en denk ik, ach, het valt wel mee....
maar als ik dan thuis zit is het zo kut!
en nu werd ik ook nog net gebeld met een behoorlijke tegenvaller, dus alles komt inderdaad tegelijk.
zucht!
